Η Κορυτσά σε τρεις φωτογραφίες - Korça në fotografi

Πάσχα στην Κορυτσά το 1926 - Pashkë në Korçë 1926

Άγιος Γεώργιος Κορυτσάς - Shën Gjergji Korçë

Κορυτσά από ψηλά - Korça nga lart

Μωσαϊκό με «ευφρόσυνο» σκελετό 2.400 ετών βρέθηκε στην Τουρκία -Arkeologët zbulojnë një mozaik me një mesazh mahnitës

Τούρκοι αρχαιολόγοι φαίνεται πως ανακάλυψαν στην Αντιόχεια ένα αρχαίο μωσαϊκό με έναν χαρούμενο σκελετό που κρατά στο χέρι του μία κούπα κρασί.  Στο 2.400 ετών μωσαϊκό υπάρχει η λέξη «ευφρόσυνος» (αυτός που χαίρεται τη ζωή) και η εφημερίδα Hurriyet αναφέρει ότι θυμίζει αρκετά τα διαδικτυακά memes (τις φωτογραφίες που συνοδεύονται από μία χιουμοριστική λεζάντα). Το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu ανακοίνωσε ότι το μωσαϊκό ανακαλύφθηκε στη διάρκεια ανασκαφών στην επαρχία Χατάι, κοντά στα σύνορα με τη Συρία. Το μωσαϊκό χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ. και πιστεύεται ότι κοσμούσε την «τραπεζαρία» ενός σπιτιού. Αμφορείς και ψωμί περιβάλλουν τον σκελετό.  «Εντοπίστηκαν τρεις σκηνές γυάλινου μωσαϊκού, κατασκευασμένου από μαύρα πλακάκια. Δύο πράγματα είναι πολύ σημαντικά για την ελίτ της ρωμαϊκής περιόδου όσον αφορά στις κοινωνικές δραστηριότητες. Το πρώτο είναι το μπάνιο και το δεύτερο το δείπνο» αναφέρει η αρχαιολόγος Ντεμέτ Καρά από το αρχαιολογικό μουσείο του Χατάι, μιλώντας στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet.  «Στην πρώτη σκηνή, ένας μαύρος ανάβει φωτιά. Αυτό συμβολίζει το μπάνιο. Στην μεσαία σκηνή εμφανίζεται ένας νεαρός άνδρας να τρέχει προς ένα ηλιακό ρολόι ενώ πίσω του τρέχει ένας καραφλός μπάτλερ. Το ρολόι δείχνει ανάμεσα στις 9 μμ και 10 μμ. Κατά την ρωμαϊκή περίοδο, στις 9:00 μμ ήταν ώρα για μπάνιο. Και πρέπει να φτάσει στο δείπνο μέχρι τις 10 μμ. Αν δεν τα καταφέρει, τότε θα κακοχαρακτηριστεί […] Στην τελευταία σκηνή, υπάρχει ο "ριψοκίνδυνος" σκελετός με μια κούπα κρασί στο χέρι, ψωμί και μια κανάτα κρασί. Από πάνω γράφει, "να είσαι χαρούμενος και να ζεις τη ζωή σου"» ανέφερε η αρχαιολόγος, μιλώντας στην τουρκική εφημερίδα. Η Ντεμέτ Καρά είπε ότι το μωσαϊκό είναι μοναδικό στην Τουρκία, αλλά ότι ένα παρόμοιο έχει βρεθεί στην Ιταλία. Το Βήμα

Arkeologët në Turqi kanë zbuluar një mozaik të lashtë grek me një këshillë interesante në të. Mozaiku i dyshemesë, i zbuluar në provincën Hataj në kufirin turko-sirian, përmban disa figura të ndryshme së bashku me një tekst të lashtë grek që thotë: “Ji i lumtur dhe kënaqu me jetën tënde”. Mozaiku i zbuluar mendohet se i përkiste një dhome të ndejës, transmeton Gazeta Express. Sipas arkeologut Demet Kara nga Muzeu Arkeologjik Hataj, i cili ishte i përfshirë në këtë zbulim, mozaiku është një artefakt i qytetit të lashtë greko-roman Antioch. express

Συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση της Τετραμερούς Συνάντησης Ελλάδας, Αλβανίας, Βουλγαρίας, πΓΔΜ στη Θεσσαλονίκη για τη διασυνοριακή συνεργασία - Deklaratat për shtyp pas takimit të 4 Ministrave të Jashtëm, atij Grek, Bullgar, Shqiptar dhe të FYROM. në Thessaloniki

ΚΟΤΖΙΑΣ: Θα ήθελα να σας καλωσορίσω στην πρώτη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών και Υπουργών Εσωτερικών από τις τέσσερις συνορεύουσες χώρες, που βρίσκονται στη νοτιοανατολική Ευρώπη, στα νότια Βαλκάνια. Είχα τη χαρά να έχω τους τρεις συναδέλφους μου και τους τέσσερις υπουργούς Εσωτερικών κοντά μου. Εγκαινιάσαμε μια συζήτηση για τη διασυνοριακή συνεργασία ανάμεσα στα τέσσερα κράτη και υπογραμμίσαμε την ανάγκη για την καταπολέμηση των εγκληματικών δικτύων, των αρνητικών δικτύων και την ανάπτυξη των θετικών, των δημιουργικών δικτύων στο μέλλον. Νιώθουμε την ανάγκη να συμβάλουμε στη θεσμική ανάπτυξη των κρατών μας και στην εξασφάλιση χρηματοδότησης. Την ανάγκη να προωθήσουμε τη χρηστή διακυβέρνηση και ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς σε όλες τις χώρες της περιοχής. Συμφωνήσαμε ότι όλοι είμαστε σε μια διαδικασία ανασυγκρότησης για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της εποχής μας και ιδιαίτερα του προσφυγικού. Μαθαίνουμε να οργανώνουμε καλύτερα τη συνεργασία μας, τον συντονισμό μας με τρόπο ενεργητικό, αποτελεσματικό, αλληλέγγυο, στηριζόμενοι στις κοινές ευρωπαϊκές μας αξίες. Θέλουμε να συνεργαστούμε στην καταγραφή και στον έλεγχο των διαδρομών μετακίνησης πληθυσμών, στην πάλη ενάντια στο εμπόριο ανθρώπων και στα δίκτυα διακίνησης, στην αναζήτηση των ορθών μηχανισμών για τη νόμιμη μετανάστευση και στην αντιμετώπιση μακροχρόνιων προβλημάτων. Εχθές, η συζήτηση συντονίστηκε από τους Υπουργούς Εξωτερικών και σήμερα από τους Υπουργούς Εσωτερικών. Το πρώτο πράγμα που συμφωνήσαμε είναι ότι αυτή η συνδιάσκεψη είναι ωφέλιμη. Υποστηρίζουμε όλοι μας τη σκέψη να εξελιχθεί σε έναν μόνιμο, θεσμικό μηχανισμό συντονισμού και συνεργασίας, ο οποίος θα συνεδριάζει τουλάχιστον κάθε 6 μήνες - και αν χρειάζεται και εκτάκτως. Επίσης, συμφωνήσαμε ότι αυτός ο μηχανισμός πέρα από το επίπεδο των Υπουργών και για την καλύτερη συνεργασία των υπουργικών συναντήσεων θα πρέπει να συνεδριάζει σε επίπεδο διευθυντών, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, σε επίπεδο ειδικών. Μια τέτοια συνάντηση έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στην Αθήνα μεταξύ των Γενικών Γραμματέων των Υπουργείων Εξωτερικών και των Διευθυντών της Αστυνομίας της Αλβανίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας. Συμφωνήσαμε, επίσης, ότι αυτή η συνεργασία μας αποσκοπεί και στοχεύει σε κοινές αρχές βασισμένες στον ανθρωπισμό, στην εκτίμηση και τον σεβασμό του διαφορετικού και του άλλου, στην κατοχύρωση της ασφάλειας των πολιτών μας, καθώς και στη σταθεροποίηση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ότι πρέπει και έχουμε ανάγκη να αναπτύξουμε μεταξύ μας την αλληλεγγύη αλλά και την αλληλοκατανόηση. Ότι χρειαζόμαστε περισσότερη επικοινωνία και συχνά διευκρινίσεις. Σε αυτήν την επικοινωνία θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα δυνατά μέσα, από συνδιασκέψεις και τηλεδιασκέψεις μέχρι και άλλα μέτρα, που να προάγουν την καλή γειτονία, τη δημιουργία κοινών κέντρων, όπως είναι αυτό το κέντρο της τριμερούς συνεργασίας ανάμεσα σε Ελλάδα, Βουλγαρία και Τουρκία. Συγκλίναμε όλοι στην άποψη ότι πρέπει να συμβάλουμε στη μεταρρύθμιση και αναθεώρηση των προβλέψεων και ρυθμίσεων των κανονισμών του Δουβλίνου και ότι θα πρέπει σε αυτό να αξιοποιήσουμε, με οργανωμένο τρόπο, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που προσφέρουν πάρα πολλά. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να φτιάξουμε έναν κατάλογο από αυτές τις οργανώσεις, κάνοντας μια πιο συντεταγμένη αξιολόγηση τους. Συμφωνήσαμε ότι πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα για τη στήριξη ειδικών κοινωνικών ομάδων και ιδιαίτερα για τα ασυνόδευτα παιδιά, τα παιδιά που μετακινούνται χωρίς οικογένειες στο χώρο μας ή που χάνουν τις οικογένειες τους κατά τη μετακίνηση. Για να πετύχει το έργο μας συμφωνήσαμε ότι πρέπει να στηρίζουμε κοινές πολιτικές έναντι της Ιορδανίας και του Λιβάνου. Να στηρίξουμε τη χάραξη στρατηγικών απέναντι σ' αυτές τις χώρες από τη σκοπιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να συμβάλουμε, με όλες μας τις δυνάμεις, στη σταθερότητα της Αιγύπτου, της οποίας η γεωγραφική θέση, το γεωγραφικό μέγεθος, το γεγονός ότι ο πληθυσμός της ξεπερνάει σήμερα τα 97 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 2/3 είναι νέοι, την καθιστούν έναν πολύ κρίσιμο παίκτη για το μέλλον της περιοχής. Συμφωνήσαμε, επίσης, ότι χρειάζεται να συντονίσουμε με όλα τα δυνατά μέσα, με συντονισμό και επικοινωνία, τον έλεγχο και την κοινή μας δράση στα σύνορα για την επαναπροώθηση και επανεγκατάσταση των μετακινούμενων πληθυσμών στην περιοχή. Επίσης, επισημάναμε την ανάγκη να διαχωρίζουμε θεσμικά τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες, των οποίων τα δικαιώματα και ο τρόπος αντιμετώπισης δεν είναι πάντα ο ίδιος. Υπογραμμίσαμε, ιδιαίτερα σήμερα στη συνάντηση των Υπουργών Εσωτερικών, την ανάγκη για συνεργασία ανάμεσα στις υπηρεσίες πληροφοριών των τεσσάρων κρατών. Χρειάζεται να ανταλλάσουμε και να κοινοποιούμε πληροφορίες που έχουμε και που αφορούν σε ζητήματα της μάχης και της αναγκαίας πάλης ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα της παράνομης διακίνησης ανθρώπων. Εξετάσαμε από μία ιδιαίτερη σκοπιά τη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία. Διαπιστώσαμε ότι αυτήν την περίοδο η Τουρκία εφαρμόζει, με επιτυχία θα έλεγα, τη συμφωνία αυτή. Έχει μειωθεί σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό η κίνηση των προσφύγων και μεταναστών μεταξύ Τουρκίας και ελληνικών νησιών. Παρόλα αυτά, έχοντας υπόψη ότι μπορεί να υπάρξουν και κενά στην εφαρμογή αυτής της απόφασης, χρειαζόμαστε και ένα «σχέδιο Β» για έκτακτες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν. Τέλος, τη συνάντησή μας απασχόλησαν και προβλήματα ασφαλείας που μπορεί να αποτελέσουν και το ειδικότερο αντικείμενο της επόμενης συνάντησής μας, αλλά και θέματα τρομοκρατίας, υπογραμμίζοντας ότι το προσφυγικό δεν συνδέεται με την τρομοκρατία. Η τρομοκρατία συνδέεται με παράνομα δίκτυα και με άλλους παράγοντες που τη γεννούν και την αναπαράγουν. Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας. Θέλω να ευχαριστήσω ξανά τους συναδέλφους μου, τους Υπουργούς Εξωτερικών των άλλων τριών κρατών. Θέλω να σας ευχαριστήσω και τους τέσσερις, και τον κύριο Τόσκα, για την παρουσία σας και τη συμβολή σας στη συζήτησή μας. Θέλω να ευχαριστήσω τις Διευθύνσεις του Υπουργείου μας, ιδιαίτερα την πολιτική Διεύθυνση, τη Διεύθυνση Γ4, την Υπηρεσία Ενημέρωσης, τη Διεύθυνση Εθιμοτυπίας που κάνανε δυνατή, μέσα σε ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, αυτήν την επιτυχημένη συνάντηση. Θέλω να ευχαριστήσω τη Διεύθυνσή μας στη Θεσσαλονίκη, να ευχαριστήσω το προσωπικό αυτού του ξενοδοχείου που μας φιλοξένησε και μας υποδέχτηκε με τρόπο συγκινητικό. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τις και τους δημοσιογράφους που δείξατε ένα ενδιαφέρον, που πράγματι αναγνωρίσατε την αξία αυτής της συνάντησης. Θέλω, σε αυτό το σημείο, να ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την παρουσία της Ολλανδικής Προεδρίας στη συνδιάσκεψη - είναι μια εξαιρετική Προεδρία, όπως έχω πει - όπως και τον εκπρόσωπο της Σλοβακικής Προεδρίας, που αναλαμβάνει μετά το καλοκαίρι. Δύο χώρες φίλες, με εξαιρετικούς Υπουργούς Εξωτερικών και Εσωτερικών, που έχουν βοηθήσει πάρα πολύ την περιοχή μας, αλλά και εμένα προσωπικά στη συνεργασία που έχουμε. Τους καλύτερους χαιρετισμούς μου και στους Υπουργούς σας. Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα μακρινά σας ταξίδια στη Θεσσαλονίκη. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Θα δεχθούμε τέσσερις ερωτήσεις, μία από έναν δημοσιογράφο της κάθε χώρας. Παρακαλώ να λέτε το όνομά σας και τον Υπουργό στον οποίο απευθύνεστε. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αλεξάντερ Μάρκου, Top Channel. Ποια είναι η στάση της Αλβανικής Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης μια και μιλάμε για το κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου και τη πιθανότητα να ανοίξει μια εναλλακτική διαδρομή; BUSHATI: Σας ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση. Θα ήθελα να είμαι πολύ σαφής και ακριβής. Πάντοτε είχαμε μια συνεπή θέση όσον αφορά τη μεταναστευτική κρίση, η οποία εντάθηκε από τον Οκτώβριο του 2015. Δεν πρόκειται για ένα θέμα άσπρου-μαύρου, να ανοίγουμε ή να κλείνουμε σύνορα, να δεχόμαστε ή να μη δεχόμαστε πρόσφυγες. Πρόκειται για μια δέσμευση να αποδεχθούμε μια ευρωπαϊκή πρόταση αλληλεγγύης. Μετά από αυτή τη σύσκεψη είναι σαφής η δέσμευσή μας ότι εργαζόμαστε προς μια ευρωπαϊκή λύση. Αυτό είναι το πρώτο θέμα. Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με το πλέγμα των μεταναστευτικών οδών. Αυτά τα θέματα είναι αλληλένδετα. Θα πρέπει να συνεργαστούμε σε αυτό το θέμα όχι μόνο με την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες, όπως την Ιταλία, που έχουν πληγεί από την κρίση, καθώς βλέπουμε πως υπάρχει πάντα η πιθανότητα αλλαγής των διαδρομών. Το τρίτο σημείο που θα ήθελα να θίξω, για μια ακόμη φορά, είναι η ανάγκη για μια συντονισμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών από τη μια πλευρά και των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων από την άλλη. Θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη όχι μόνο τα στοιχεία που αφορούν στη διαχείριση της κρίσης, αλλά θέματα που θα προσφέρουν περισσότερη πολιτική σταθερότητα και βεβαιότητα στην περιοχή μας. Σας ευχαριστώ πολύ. TAHIRI: Ο συνάδελφός μου έθιξε τρία θέματα, εγώ θα προσθέσω μόνο ένα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Νίκο, επίσης. Νομίζω ότι πρόκειται για μια τεράστια πρόκληση που βρίσκεται μπροστά μας, να συνεργαστούμε μεταξύ μας. Πρακτικά είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαστούμε. Αυτό που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής αποτελεί ένα σύμβολο ότι υπάρχει χώρος για να συνεργαστούμε πολύ περισσότερο. Πολύ περισσότερο από ό,τι έχουμε κάνει μέχρι στιγμής. Θα πρέπει να μπορούμε να εγγυηθούμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ των κοινών αρχών μας της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού, αλλά και της ασφάλειας. Να μην επιτρέπουμε σε τρομοκρατικά στοιχεία να χρησιμοποιούν τις ροές των μεταναστών και να απειλούν τις κοινωνίες μας. Είχα την ευκαιρία να ανταλλάξω τις απόψεις μου με τους Υπουργούς της Ελλάδας και θεωρώ ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να είμαστε αποτελεσματικοί. Η γραφειοκρατία μπορεί να σκοτώσει όλες τις πρωτοβουλίες μας. Και αν θέλουμε να πετύχουμε θα πρέπει να μπορέσουμε να σκοτώσουμε αυτή την γραφειοκρατία, προκειμένου να μπορούμε να συνεργαστούμε για το καλό των πολιτών μας σε όλες τις χώρες μας. Οι μετανάστες έρχονται από μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι η Ελλάδα, σε μία χώρα που δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να επιστρέψουν σε μια άλλη χώρα της ΕΕ. Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να δείξουμε από κοινού ότι έχουμε έναν κοινό προορισμό, έχουμε μία κοινή πρόκληση και πρέπει να βρούμε κοινές, ευρωπαϊκές λύσεις σε αυτή την πρόκληση, καθώς και σε άλλες. Σας ευχαριστώ.

.Kotzia. Do të doja t’iu uroja mirëseardhjen në takimin e parë të Ministrave të Jashtëm dhe të Brendshëm nga katër vende që kufizohen nga njëra tjetra dhe që gjenden në Europën juglindore, në Jug të Ballkanit. Kisha kënaqësinë që të kem tre kolegët e mi dhe katër ministrat e Brëndshëm pranë meje. Filluam për herë të parë, një bisedë për bashkëpunimin ndërmjet katër shteteve  dhe nënvizojmë nevojën për të luftuar rrjetet kriminale, dhe krijimin e rrjeteve pozitive konstruktive në të ardhmen. Ndjejmë nevojën që të ndihmojmë në zhvillimin institucional të vendeve tona dhe në sigurinë e financimit. Nevojën për të shtytur një qeverisje të mirë dhe institucione të forta demokratike në të gjitha vendet e zonës sonë. Rramë dakort se të gjithë jemi në një procedurë riformimi për përballimin e problemeve të mëdha të kohës sonë dhe në veçanti të emigracionit. Mësojmë që të organizojmë më mirë bashkëpunimin tonë, koordinimin tonë në mënyrë konstruktive, rezultative, me solidaritet, të mbështetur në vlerat tona të përbashkëta Europiane. Duam që të bashkëpunojmë në rregjistrimin dhe kontrrollin e korridoreve të lëvizjes së popullatave, në betejën kundër tregëtisë së qënieve njerëzore, kërkimit të mekanizmave të drejtë për emigrimin e ligjshëm dhe përballimin e problemeve afagjata. Dje, biseda u koordinua nga Ministrat e jashtëm dhe sot me nga ata të Brendshëm. Gjëja e parë që ramë dakort është që kjo mbledhje është e dobishme. Të gjithë mbështetim mendimin që kjo mbledhje të kthehet në diçka të përherëshme, një mekanizëm institucional i koordinimit dhe bashkëpunimit, i cili do të mblidhet të paktën çdo gjashtë muaj – dhe nëse duhet jashtë rradhe. Gjithashtu, rramë dakort se ky mekanizëm  përtej nivelit të Ministrave dhe për një bashkëpunim më të mirë të takimeve ministrore do të duhet të mblidhet dhe në nivel drejtorësh, në nivel analistësh, në nivel specialistësh. Një takim i tillë u bë dhe javën e kaluar në Athinë ndërmjet Sekretarëve të Përgjithshëm dhe Ministrae të Jashtëm dhe të Drejtorëve të Policisë të Shqipërisë, Italisë dhe të Greqisë. Ramë dakrort, gjithashtu se ky bashkëpunim i yni ka si qëllim dhe synim principe bazë të bazuar tek humanizmi, vlerësimi dhe respekti i të ndryshmes dhe të tjetrit, në mbrojtje të sigurisë të qytetarëve tanë, si dhe stabilizimit të Europës Juglindore. Që duhet dhe kemi nevojë q të zhvillojmë ndërmjet nesh një solidaritet por dhe mirëkuptim të ndërsjelltë Që kemi nevojë për më tepër komunikim dhe sqarime më të shpeshta. Në këtë komunikim do të përdorim të gjitha mjetet e mundëshme,  që nga mbledhjet e përbashkëta deri në bisedimet elektronike dhe masa të tjera, që do të promovojnë fqinjësinë e mirë, krijimin e qëndrave të përbashkëta, siç është qëndra e bashkëpunimit trepalësh ndërmjet Bullgarisë, Greqisë dhe Turqisë. Të gjithë rramë dakort me opinionin se duhet ndihmojmë në reformimin dhe rikonceptimin e parashikimeve dhe konfigurimet e rregullave të Dublinit dhe se do të duhet në këtë të shfrytëzojmë në mënyrë të organizuar, Organizatat Jo Qeveritare që ofrojnë shumë. Në të njetjën kohë, duhet të bëjmë një katallog me këto organizata, duke bërë një vlerësim më të rregullt. Rramë dakort se duhet të merren masa të veçanta për mbështetjen e grupeve të veçanta shoqërore dhe në vençanti  përsa i përket fëmijëve të pashoqëruar që lëvizin  pa familje në zonën tonë ose që humbasin familjen e tyre gjatë lëvizjes. Që vepra jonë të jetë e sukseshme ramë dakort që se duhet të mbështetim politika të përbashkëta ndaj Jordanisë dhe Libanit. Të mbështetim krijimin e strategjive ndaj këtyre vendeve nga pikëpamja e Bashkimit Europian dhe të ofrojmë me të gjitha fuqitë tona, në stabilitetin e Egjipti shtet i cili, masa e tij gjoegrafike por dhe pozicioni gjeografik, fakti që popullata e tij tejkalon sot 97 milion banorë, nga të cilët 2/3 janë të rinj në mosha e bën një lojtar të rëndësishëm për të ardhmen e kësaj zone. Rramë dakort gjithashtu se duhet të koordinojmë me të gjitha mjetet e mundëshme, me sinkronizim dhe komunikim, kontrrollin dhe aktivitetin tonë të përbashkët në kufijtë tanë për rikthimin dhe rivendosjen e popullatave që kanë lëvizur në zonë. Gjithashtu, theksuam  nevojën që të ndajmë institucionalisht emigrantët dhe rrefugjatët ekonomikë, të drejtat e të cilëve dhe mënyra e përballimit të jetë gjithmonë i njejti. Nënvizuam, në veçanti sot në takimin e Ministrave të Brendshëm, nevojën për bashkëpunim të shërbimeve të informimit  të të katër shteteve. Duhet që të këmbejmë dhe të japim informacione që lidhen me çështje të betejës dhe të luftës së nevojshme ndaj krimit të organizuar dhe të transportimit të paligjshme të njerëzve. Analizuam nga një këndvështrim i veçantë marrveshjen e Komunitetit Europian me Turqinë. Konstatuam se gjatë kësaj kohe Turqia po e praktikon, me sukses do të thosha, këtë marrveshje. Është ulur në një nivel të madh lëvizja e rrefugjatëve dhe emigratëve ndërmjet Turqisë dhe ishujve Grekë. Mgjth atë, duke pasur parasysh se mund të ketë boshllëqe  në vendosjen në praktikë të këtij vendimi, na duhet dhe një “Plan B” për raste të veçanta që mund të dalin. Në fund të takimit biseduam dhe për problemet e sigurisë që mund të përbëjnë dhe subjektin më të veçantë të takimit tonë të ardhshëm, por dhe mbi çështjen e terrorizmit, duke nënvizuar se emigrimi nuk lidhet me terrorizmin. Terrorizmi lidhet me rrjete të jashtëligjëshme  dhe me faktorë të tjerë që e lindin dhe e riprodhojnë. Ju faleminderit shumë për vemendjen tuaj. Dua të falenderoj dhe njëherë të gjithë Ministrat e Jashtëm të të tre shteteve të tjera. Dua t’iu falenderoj që të katërve dhe z Toska, për prezencën tuaj dhe ndihmesën tuaj në bisedën tonë. Dua të falenderoj dhe Drejtoritë e Ministrisë tonë, Drejtorinë G4 Shërbimin e Informimit, Drejtorinë e Protokollit që bëri të mundur brenda një kohe shumë të shkurtër këtë takim të suksesshëm. Dua të falenderoj Drejtorinë tonë në Thessaloniki, të falenderoj personelin e këtij hoteli i cili na mikpriti në mënyrë mallëngjyese. Në fund dua të falenderoj dhe gazetarët që treguan interes dhe dalluat vlerat e këtij takimi. Falenderoj në veçanti dhe prezencën e Presidencës Hollandeze në këtë mbledhje – bëhet fjalë për një Presidencë të shkëlqyer, siç kam thënë- si dhe përfaqësuesin e Presidencës Sllovake e cila merr detyrën në Verë. Dy vende mike me Ministra të Jashtëm e të Brendshëm  të shkëlqyer, që kanë ndihmuar shumë në vendin tonë, por dhe mua personalisht në bashkëpunimin që ne kemi . Përshëndetjet time më të ngrohta dhe për Ministrat tuaj. Faleminderit për udhëtimet tuaj të largëta në Thessaloniki. Koordinatori: Do të pranojmë katër pyetje, një për secilin gazetar nga të katëra vendet. Ju lutem të thoni emrin tuaj tek Minstri të cilit i drejtoheni. Gazetari: Aleksandër Marku, Top-Channel. Cili është pozicioni i Qeverisë Shqiptare për përballimin e krizës së emigrantëve mqs po flasim për mbylljen e korridorit ballkanik dhe për mundësinë që të hapet një korridor tjetër? Bushati: Ju falenderoj për pyetjen. Do të doja të isha i qartë dhe i saktë. Gjithmonë kishim një pozicion korrekt përsa i përket krizës së emigrantëve, e cila u thellua gjatë Tetorit të 2015-ës. Nuk bëhet fjalë për një çështje bardhë-e zi, që të hapim ose të mbyllim kufij, të pranojmë apo të mos pranojmë emigrantë. Bëhet fjalë për një detyrim për të pranuar një propozim europian solidariteti. Pas kësaj mbledhjeje  është i qartë dhe premtimi ynë se do të punojmë drejt një zgjidhje europiane. Kjo është çështja e parë. Çështja e dytë ka të bëjë me një rrjetë të rrugëve të emigrimit. Këto çështje janë të ndërlidhura. Do të duhet që të bashkëpunojmë mbi këtë çështje jo vetëm me Greqinë por dhe me vende të tjera, si Italia por dhe vendet të tjera, që janë goditur nga kriza, pasi shikojmë se ekziston gjithmonë mundësia e ndryshimit të korridoeve. Pika e tretë që do të doja që të prek, edhe një herë tjetër, është nevoja për një bashkëpunim të koordinuar ndërmjet vendeve anëtare nga njëra anë dhe të shteteve të Ballkanit Perendimor nga ana tjetër. Do të duhet të marrim parasysh jo vetëm elementët që i përkasin menaxhimit të krizës , por dhe çështje që do të sjellin më tepër stabilitet politik dhe siguri në zonën tonë. Ju falenderoj shumë . Tahiri: Kolegu im preku tre çështje, unë do të shtroj vetëm një. Do të doja të falenderoj dhe Nikon, gjithashtu. Mendoj se bëhet fjalë për një sfidë të stërmadhe që gjendet para nesh, që të bashkëpunojmë me njëri-tjetrin. Praktikisht jemi të detyruar të bashkëpunojmë. Atë që kemi bërë deri tani përbën një simbol se ekziston ambjent për të bashkëpunuar sa vjen e më tepër. Shumë më tepër nga sa kemi bërë deri në këto çaste. Duhet që të mundemi të garantojmë balancën e drejtë ndërmjet principeve të pëbashkëta tona, të solidaritetit dhe të humanizmit, por dhe të sigurisë. Të mos lejojmë që elementë terroristë të përdorin këto rryma emigrantësh dhe të kërcënojnë shoqëritë tona. Pata mundësinë që të këmbej opinione me Ministrat e Greqis dhe mendoj se kjo është mënyra e vetme  për të qënë rezultativë. Burrokracia mund të vrasë të gjitha iniciativat tona. Nëse duam që të kemi sukses do të duhet që të mundemi të vrasim këtë burrokraci në mënyrë që të bashkëpunojmë për të mirën e qytetarëve tanë në të gjitha vendet tona. Emigrantët vijnë nga një vend i Komunitetit Europian siç është Greqia, në një vend i cili nuk është pjesë e KE, që të kthehen sërish në një vend të KE. Ky është pikërisht momenti për të treguar së bashku  që kemi të njejtin destinacion, kemi një sfidë të përbashkët dhe duhet të gjejmë zgjidhje të pëbashkëta Europiane, për këtë sfidë por dhe për të tjera. Ju Falenderoj. Copy rights Pelasgos Koritsas.

Ο Κωνσταντίνος ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ για το βιβλίο "Ελλάδα και Αλβανία 50 Χρόνια αμοιβαίας Δυσπιστίας"- Konstandin Giouleka për librin "Greqia dhe Shqipëria, 50 vjet mosebesimi të ndërsjelltë!

Κωνσταντίνος ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ Δημοσιογράφος, δικηγόρος, πολιτικός, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης με τη ΝΔ και πρώην υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας Ο Σταύρος ο Ντάγιος μου έκανε την τιμή [να παρουσιάσω το βιβλίο του] ένα βιβλίο για την Βόρειο Ήπειρο, ένα βιβλίο για την Αλβανία και την Ελλάδα, ένα βιβλίο για τις σχέσεις των δυο χωρών στα δύσκολα χρόνια 1945-1990/91, στα χρόνια που πολύ σωστά χαρακτηρίζει ο Σταύρος, ο αιμοσταγής δολοφόνος Ενβέρ Χότζα παρουσιάζεται ως ηγέτης κομουνιστής. Μιλάμε για τον πιο σκληρό δικτάτορα που έχει γνωρίσει ποτέ η Ευρώπη, κάτι σαν την Βόρεια Κορέα, του Κιμ Γιονγκ Ουν. Έτσι τον χαρακτηρίζει και πολύ σωστά τον χαρακτηρίζει. Τότε περνάει δια πυρός και σιδήρου όλη η Αλβανία, βεβαίως, αλλά κυρίως η Βόρειος Ήπειρος, γιατί η Βόρειος Ήπειρος είναι το αγκάθι, το οποίο πάντοτε στέκεται ανάμεσα στις δύο χώρες. Αυτό περιγράφει πάρα πολύ εμπεριστατωμένα, θα έλεγα, ο Σταύρος Ντάγιος. Θέλω να τον συγχαρώ ειλικρινά γιατί έρχεται να ρίξει φως σε μια δύσκολη περίοδο χρησιμοποιώντας ντοκουμέντα, στοιχεία που μέχρι τώρα ήταν δύσκολο να βρει κανείς και τα κομμουνιστικά αρχεία, αλλά και εμείς εδώ στην Ελλάδα, δύσκολα αποχαρακτηρίζουμε, αρχεία για να τα δώσουμε στη δημοσιότητα. Έτσι χρειάζεται πολύ επιμονή, πάρα πολύ δουλειά, για να μπορέσει κανείς να έχει πρόσβαση να βρει στοιχεία και να τεκμηριώσει αυτά τα οποία λέει. Ο Σταύρος, λοιπόν, αυτό έχει ήδη κάνει, ρίχνει φως σε μια δύσκολη περίοδο σε μια περίοδο που η δυσπιστία είναι πολύ έντονη, σε μια περίοδο που παρότι μιλάμε για σχέσεις, δεν υπάρχουν ουσιαστικά σχέσεις• οι διπλωματικές σχέσεις αρχίζουν, άκουσα που είπε ο κύριος καθηγητής, πριν από το ‘71 και μετά επί Χούντας και σιγά σιγά προχωρούν, οδεύουμε στην άρση του εμπολέμου του Κωνσταντίνο Καραμανλή, το 1980-81, αλλά η κοινή γνώμη τότε φέρνει μεγάλες αντιδράσεις, αίρεται τότε το σχέδιο αυτό από τον Καραμανλή, για να γίνει αυτό επί Παπανδρέου το 1987 και τότε με πάρα πολλές αντιδράσεις. Τι πήρε η Ελλάδα, δηλαδή, σε αντάλλαγμα για να άρει το εμπόλεμο; Επίσης μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι για να κάνει σωστά την εισαγωγή του αναγνώστη στην περίοδο αυτή του 1945-91, ο Σταύρος Ντάγιος κάνει μια αναδρομή, μια ιστορική αναδρομή, στα χρόνια εκείνα τα προ του 1945, μιλάει και για του 1940 και για πρώτη φορά, επιτέλους, παρουσιάζεται έτσι όπως γράφει η ιστορία. Μιλάει για τις 7 Απριλίου του ‘39 όταν αποβιβάζονται οι Ιταλοί στο Δυρράχιο και όπου η επίσημη αλβανική ιστορία λέει για την αντίσταση που προέβαλαν οι Αλβανοί. Και έρχεται ο Σταύρος και λέει ότι ουσιαστικά δεν υπήρχε καμία αντίσταση. Τους δέχτηκαν μετά βαΐων και κλάδων, ήταν η χαρά που πραγματικά ήρθαν οι σωτήρες Ιταλοί στην Αλβανία. Αντιδράσεις δεν υπήρξαν, υπήρξαν κάποιες χλιαρές αντιδράσεις και μετά, βεβαίως, συστρατεύτηκαν με τους φασίστες ιταλούς και 14 αλβανικά τάγματα πολέμησαν εναντίων της Ελλάδας. Έτσι επέρχεται και το εμπόλεμο το οποίο κρατάει μέχρι το 1987. Η Αλβανία επιμένει και πιέζει να αρθεί το εμπόλεμο, εμείς το κρατάμε μέχρι το 1987, οπότε αίρεται και οριστικά. Πραγματικά αξίζει τον κόπο να το πάρετε και να το διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Προορίζεται για αναγνώστες που ενδιαφέρονται για το ζήτημα. Η δική μου παρατήρηση: θα έπρεπε να προηγηθεί το κεφάλαιο Εθνική Μειονότητα της Βορείου Ηπείρου και μετά να ακολουθήσει όλο το υπόλοιπο. Κλείνοντας, θα επισημάνω ότι μέσα από αυτό το βιβλίο, βγαίνει ανάγλυφα μια εικόνα: Ο Έλληνας Βορειοηπειρώτης ο οποίος κοιτά κατάματα την ελληνική ιστορία και ορθώνει ένα τεράστιο γιατί , γιατί στις πλάτες του παίχτηκε αυτό το άθλιο παιχνίδι επί 45 χρόνια με τη σκληρή δικτατορία του Χότζα και παίζεται αυτό το άθλιο παιχνίδι από το 1913 που η Αλβανία γίνεται κράτος έως σήμερα. Ακόμη αυτό το γιατί δεν έχει απαντηθεί. Σταύρο, σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες να είμαι ένας από τους παρουσιαστές του βιβλίου σου. (Λόγος κατά την παρουσίαση του βιβλίου 19/01/2016, Ιανός Αθήνα)

Konstandin Giouleka Gazetar avokat, politikan, Deputet i Thessalonikit me ND dhe ish zv.ministër i Arsimit dhe Feve të Greqisë Stavro Dajo më nderoi (që të prezantoj librin e tij) një libër për Vorio Epirin, një libër për Shqipërinë dhe Greqinë, një libër për marrdhëniet ndërmjet dy vendeve  në vitet e vështira të 1945-1990/91, në vitet që shumë drejt i karakterizoi Stavorja, vrasësi gjakatar Enver Hoxha paraqitet si udhëheqës komunist. Flasim për diktatorin më të ashpër që ka njohur ndohnjëherë Europa, diçka si Koreja e Veriut e Kim Jon Un. Kështu e quan dhe shumë drejt që e cilëson kështu. Atëhere sigurisht që kalon në zjarr e flakë të gjithë Shqipërinë, dhe kryesisht Vorio Epirin, sepe Vorio Epiri është  gjembi, i cili qëndron gjithmonë ndërmjet dy vendeve. Këtë e përshkruan me shumë thellësi do të thoja, Stavro Dajo. Dua ta përgëzoj me sinqeritet  sepse vjen të hedhë dritë në një periudhë të vështirë duke përdorur dokumenta, fakte që deri më sot ishin të vështira që ti gjente dikush dhe arkivat komuniste, por dhe ne këtu në Greqi, me vështirësi i deklasifikojmë dhe i japim në publik. Kështu duhet këmbëngulje dhe shumë punë, që të mundet dikush të ketë kontakt me këto elementë dhe të vërtetojë ato sa thotë. Stavroja, pra, këtë e ka bërë tashmë, hedh dritë në një periudhë të vështirë në një periudhë ku mosbesimi është shumë i theksuar, në një periudhë që mgjth se flasim për marrdhëniet nuk ekzistojnë në esencë marrdhënie, marrdhëniet diplomatike fillojnë, dëgjova që tha zoti profesor, pra ’71-shit dhe më vonë gjatë Jundës ushtarake dhe me ngadalë ecin, shkojmë drejt heqjes së gjendjes së luftë nga Konstandin Karamali, më 1980-81, por opinioni publik atëhere reagoi shumë, dhe atëhere pezullohet kz plan nga Karamanliu, që të bëhet kjo në kohën e Papandreut më 1987-ën dhe atëhere me shumë reagime. Çfarë mori Greqia si këmbim, dmth, për të hequr ligjin e gjendjes së luftës? Gjithashtu më bën përshtypje fakti se për të bërë sa më të drejtë hyrjen e lexuesit në këtë periudhë 1945-91, Stavro Dajo bën një  rekurs në ato vite para 1945-ës, flet dhe për 1940-ën për herë të parë, më në fund, paraqitet ashtu siç shkruan historia. Flet për 7 Prillin ’39 kur zbarkuan Italianët në Durrës ku dhe historia zyrtare shqiptare flet për rrezistencën e shqiptarëve. Vjen Stavroja dhe në esencë thotë se kishte asnjë lloj rrezistence. I pritën me palma dhe degë, ishte gëzimi që me të vërtetë erdhën si shpëtimtarë Italianët në Shqipëri. Reagime nuk pati, ekzistonin disa reagime të vakëta dhe më pas, sigurisht u rënditën në rradhët e fashistëve italianë 14 batalione shqiptare kundër Greqisë. Kështu vjen dhe ligji i luftës i cili mban deri në vitin 1987. Shqipëria këmbëngul dhe bën presion që të hiqet ligji i luftës, ne e mbajmë deri më 1987-ën, kur dhe u hoq përfundimisht. Me të vërtetë ja vlen mundimin që të merrni dhe lexoni këtë libër. Destinohet për lexues të cilët kanë interes mbi këtë çështje. Vërejtja ime: do të duhej që të kishte më parë një kapitull për Minoritetin Helen të Vorio Epirit dhe më pas të trajtohej pjesa tjetër. Duke mbyllur fjalën time dua të theksoj se nëpërmjet këtij libri, del e skalitur një figurë, pamje: Greku Voriepirot, i cili shikon në sy historinë helene dhe ngre një Pse të stërmadhe, sepse në shpinën e tij u luajt kjo lojë e mjerë për 45 vjet me diktaturën e egër të Enver Hoxhës dhe luhet kjo lojë e mjerë që prej 1913-ës kur Shqipëria u bë shtet deri më sot. Akoma kjo pyetje nuk ka marrë përgjigje. Stavro të falenderoj shumë për nderin që më bërë të jem një prej prezantuesve të librit tënd. (Fjalë e mbajtur gjatë prezantimit të librit më 19 01 2016, Ianos Athinë).  Përktheu PELASGOS KORITSAS

Τετραμερής Συνάντηση Ελλάδας, Αλβανίας, Βουλγαρίας, πΓΔΜ για τη διασυνοριακή συνεργασία - Takim katërpalësh ndërmjet Greqisë, Shqipërisë, Bullgarisë dhe FYROM në Thessaloniki

Με πρωτοβουλία του Υπουργού Εξωτερικών, κ. Νίκου Κοτζιά, διοργανώνεται, στη Θεσσαλονίκη, 21 και 22 Απριλίου, Τετραμερής Συνάντηση μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών και Υπουργών Εσωτερικών της Ελλάδας, της Αλβανίας, της Βουλγαρίας και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με επίκεντρο αυτής τη διασυνοριακή συνεργασία. Εκ μέρους του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης θα παραστεί ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Νίκος Τόσκας. Στη συνάντηση θα συμμετάσχουν, επίσης, αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Υπουργείου Εξωτερικών της Ολλανδίας, ως χώρας που ασκεί την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, αύριο, Πέμπτη 21 Απριλίου και ώρα 17:00, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση των Υπουργών με κύριες θεματικές συζήτησης τις προκλήσεις της μετανάστευσης και την περιφερειακή συνεργασία. Η ημερήσια διάταξη των συναντήσεων που θα διεξαχθούν την Παρασκευή 22 Απριλίου και ώρα έναρξης 9:00 πμ, περιλαμβάνει τη συνεργασία στους τομείς της διαχείρισης των συνόρων και της καταπολέμησης των δικτύων διακίνησης παράτυπων μεταναστών και της τρομοκρατίας. Επίσης, οι συνομιλίες θα επικεντρωθούν στη ανθρωπιστική διάσταση της μετανάστευσης και θα διερευνηθούν τομείς συνεργασίας και καλύτερου συντονισμού για τη διαχείριση της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης. Μετά το πέρας της τετραμερούς Συνάντησης, περί ώρα 12:00, θα πραγματοποιηθεί συνέντευξη Τύπου.

Me iniciativë të Ministrit të Jashtëm z Nikou Kotzia, organizohet në Thessaloniki, më 21 dhe 22 Prill, një takim Katërpalësh ndërmjet Ministrave të Jashtëm dhe të Brëndshëm të Greqisë, të Shqipërisë të Bullgarisë dhe të ish Republikës Jugosllave të Maqedonisë me qëndër bashkëpunimin ndërkufitar. Nga ana e Ministrisë së Brendshme dhe Reformimit Administrativ do të jetë prezent zv Ministri i Mbrojtjes së Qytetarit z Niko Toska. Në takim do të marrin pjesë gjithashtu dhe oficerë të Këshillit Europian dhe të Ministrisë së Jashtme të Hollandës si një vend që është në Krye të Këshilllit të Komunitetit Europian. Më saktë nesër, të Enjte më 21 Prill dhe ora 17:00, do të realizohet takimi i parë i Ministrave të cilët do të bisedojnë kryesisht mbi çështjet e emigrimit dhe bashkëpunimit periferik. Rendi ditor i takimeve që të realizohen të Premte më 22 Prill do të fillojë në orën 9:00, dhe përfshin bashkëpunimin në degët e menaxhimit të kufijve dhe të luftimit të rrjeteve të transportit të paligjshëm të emigranteve dhe terrorizmit. Gjithashtu, bisedimet do të përqëndrohen në dimensionin humanitar të emigrimit dhe do të shikohen mundësit e bashkëpunimit dhe të koordinimit më të mirë për menaxhimin e krizës të shkakëktura nga vala e emigrantëve. Me përfundimin e takimit katërpalësh, rreth orës 12:00 do të realizohen Deklarat për Shtyp.

Mesazh i zv Ministrit të Jashtëm z Amanatidi me rastin e Ditës së Filohelenizmit!- Μήνυμα του υφυπουργού Εξωτερικών κ Αμαντίδη για την Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης

Mesazhi i zëv. Ministrit të Jashtëm G. Amanatidis, për festën e Ditës së Filohelenizmit dhe Solidaritetit Ndërkombëtar "Me ndjenjën e krenarisë dhe frymën e përgjegjshmërisë, përbën një kënaqësi dhe nder të vecant për mua t’u drejtohem të gjithë anëtarëve të diasporës greke, me rastin e Ditës së Filohelenizmit dhe Solidaritetit Ndërkombëtar. 192 vjet pas vdekjes së filogrekut të shquar, LorditBajroni, rrezatimi i frymës greke, i idealit humanitar, siç shprehet në çdo varg, në çdo koncept lashtë grek dhe trajtesë bashkëkohore europian, vijon të mbetet llambë qasjeje personalitetesh dhe qytetaresh të shuqar, të cilët iu bashkuan veprimtarive të filogrekëve të brezave të shkuar. Në këtë mjedis ndërkombëtar të paqëndrueshëm, i cili ndryshon me shpejtësi, bëhet më evidente nevoja për të forcuar dhe zhvilluar përsëri frymën e Filohelenizmit. Në të vërtetë, kulmin e përpjekjeve greke përbën forcimi dhe aktivizimi i Filohelenizimt modern, si ambasadori më i mirë i çështjeve të Greqisë, i cili mund të ketë një rol vendimtar në përpjekjen tone të vazhdueshme për kapitalizimin e avantazheve krahasuese të vendit tone, formimin e opinionit boteror dhe përmbledhje të veprimtarisë tonë të përbashkët në mbrojtje të parimeve dhe vlerave greke edhe evropiane. Humanizmi praktik i grekëve të rinj në brigjet e ishujve grekë, me të vërtetë mund të jetë magjia e një Filohelenizmi modern, i cili reflektohet në mbështetjen e dukshme të personaliteteve të shquar ndërkombëtar dhe në kultivimit e ndjenjave të Filohelenizmit, të cilat janë të rrënjosura në parimet greke, në të njejtën kohë edhe europiane, të solidaritetit, të vëllazërisë dhe të demokracise".

Μήνυμα του υφυπουργού Εξωτερικών κ Αμαντίδη για την Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης «Αιχμή των ελληνικών προσπαθειών αποτελεί η ενίσχυση και η ενεργοποίηση του σύγχρονου φιλελληνισμού, ως βέλτιστο πρεσβευτή των ελληνικών ζητημάτων». Αυτό τονίζει ο Γιάννης Αμανατίδης, με αφορμή τον εορτασμό, σήμερα, της Ημέρας Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης, επισημαίνοντας την ανάγκη ενίσχυσης και ανάπτυξης εκ νέου του πνεύματος του φιλελληνισμού, με «μαγιά» τον «έμπρακτο ανθρωπισμό των νεότερων Ελλήνων στις ακτές των ελληνικών νησιών». Το μήνυμα του υφυπουργού Εξωτερικών έχει ως εξής: «Με αισθήματα υπερηφάνειας και σε πνεύμα συνέπειας, αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και τιμή για εμένα να απευθύνομαι σε όλα τα μέλη της ελληνικής Ομογένειας, με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης. 192 έτη μετά τον θάνατο του διακεκριμένου φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα, η ακτινοβολία του ελληνικού πνεύματος, του ανθρωπιστικού ιδεώδους, όπως αυτό εκφράζεται σε κάθε στίχο, κάθε έννοια της αρχαίας ελληνικής και σύγχρονης ευρωπαϊκής πραγματείας, εξακολουθεί να αποτελεί φανό προσέλκυσης επιφανών προσωπικοτήτων και πολιτών, oι οποίοι συντάσσονται των δράσεων των φιλελλήνων προγενέστερων γενεών, στην υπεράσπιση και προβολή των ελληνικών δικαίων, έναντι πολυδιάστατων προκλήσεων. Στο παρόν ασταθές και ραγδαία μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, καθίσταται περισσότερο εμφανής η ανάγκη να ενισχυθεί και να αναπτυχθεί εκ νέου το πνεύμα του φιλελληνισμού. Πράγματι, αιχμή των ελληνικών προσπαθειών αποτελεί η ενίσχυση και ενεργοποίηση του σύγχρονου φιλελληνισμού, ως βέλτιστο πρεσβευτή των ελληνικών ζητημάτων, οποίος δύναται να επιτελέσει καθοριστικό ρόλο στην κοινή μας προσπάθεια κεφαλαιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας, τη διαμόρφωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης και άθροισης των κοινών μας δράσεων στην υπεράσπιση των ελληνικών και ευρωπαϊκών αρχών και αξιών. Ο έμπρακτος ανθρωπισμός των νεότερων Ελλήνων στις ακτές των ελληνικών νησιών, δύναται πράγματι να αποτελέσει τη μαγιά ενός σύγχρονου φιλελληνισμού, ο οποίος αντικατοπτρίζεται στην έκδηλη υποστήριξη επιφανών προσωπικοτήτων διεθνούς εμβέλειας και τη καλλιέργεια των φιλελληνικών αισθημάτων, τα οποία εδράζονται στις ελληνικές και συνάμα ευρωπαϊκές αρχές της αλληλεγγύης, της αδελφοσύνης και της δημοκρατίας». ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η καταστροφή και η λεηλασία της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους - Shkatërrimi i Konstandinupojës nga kryqëtarët gjatë Kryqëzatës së IV!

Βασανιστήρια, βιασμοί και πόρνες που χόρευαν στην Αγία τράπεζα της Αγίας Σοφίας. ...  H Δ΄ Σταυροφορία υπήρξε ίσως το βαρύτερο πλήγμα που δέχθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία στη χιλιόχρονη ιστορική της πορεία. Μια σειρά οξύτατων ανταγωνισμών της βυζαντινής αριστοκρατίας, με έπαθλο τον αυτοκρατορικό θρόνο, επέτρεψαν σε μια ορδή θρησκόληπτων δυτικών να επιτεθεί εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Οι αρχηγοί της σταυροφορίας ήθελαν να μοιραστούν το βυζαντινό κράτος, αλλά οι άνδρες τους αδημονούσαν να λεηλατήσουν τους παραμυθένιους θησαυρούς της πλουσιότερης πόλης της ανθρωπότητας. Η σταυροφορία ξεκίνησε για τους άγιους τόπους, αλλά δεν προσπέρασε ποτέ την Πόλη. Όταν διαπίστωσαν πόσο αδύναμη είχε γίνει η άμυνα της, ο τυφλός Δόγης της Βενετίας, έπεισε τους ηγέτες της Δύσης να καταλάβουν ό,τι πολυτιμότερο υπήρχε μπροστά στα μάτια  τους. Τη Βασιλεύουσα. Στις 12 Απριλίου του 1204 οι σταυροφόροι και οι σύμμαχοι τους Βενετοί επιτέθηκαν εναντίον της Βασιλεύουσας την οποία υπεράσπιζε ο αυτοκράτορας Αλέξιος Ε΄ο Μουρτζουφλός. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, μετά από σκληρή μάχη, οι πολιορκητές πέτυχαν την κατάληψη τεσσάρων πύργων του θαλάσσιου τείχους, την παραβίαση τριών πυλών και την είσοδο ικανής δύναμης στην πόλη. Οι Βυζαντινοί περιήλθαν σε δύσκολη θέση. Ωστόσο, διέθεταν ακόμη τις δυνάμεις για αντεπίθεση. Ο Μουρτζουφλός όμως προτίμησε τη φυγή, εγκαταλείποντας την πρωτεύουσα του κράτους του στις αρπακτικές διαθέσεις των σταυροφόρων. Οι Βυζαντινοί άρχοντες εξέλεξαν νέο αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο Λάσκαρη. Ο τελευταίος προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα. Ωστόσο ο λαός της πρωτεύουσας δεν έδειχνε ιδιαίτερη διάθεση αντίστασης. Παράλληλα, η αυτοκρατορική φρουρά των Βαράγγων εκμεταλλεύτηκε την περίσταση για να διεκδικήσει αύξηση των αμοιβών της. Απελπισμένος από την διάλυση των πάντων, ο Λάσκαρης επέλεξε και αυτός τη φυγή. Είχε παραμείνει στον θρόνο λίγες μόνο ώρες, διεκδικώντας τον διόλου επίζηλο τίτλο, της πιο σύντομης αυτοκρατορικής θητείας στη βυζαντινή ιστορία. Κατόπιν αυτών των εξελίξεων οι εκκλησιαστικοί άρχοντες αποφάσισαν να παραδώσουν την πόλη στους επιτιθέμενους, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν τη σφαγή του πληθυσμού και τη λεηλασία. Τα περίφημα χάλκινα άλογα που στολίζουν την είσοδο του ναού του Αγίου Μάρκου στη Βενετία αποτελούν λάφυρο της Δ” Σταυροφορίας από τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης Αφού φόρεσαν τα λαμπρότερά τους άμφια, οι ιεράρχες κατευθύνθηκαν στο σημείο που βρίσκονταν οι εισβολείς. Οι τελευταίοι είχαν παραταχθεί για μάχη. Ξαφνικά αντίκρισαν, αντί για πάνοπλους στρατιώτες, μια ομάδα μητροπολιτών με σταυρούς και ιερές εικόνες στα χέρια. Οι Βυζαντινοί ιεράρχες απευθύνθηκαν στον ουσιαστικό ηγέτη των σταυροφόρων, τον Βονιφάτιο του Μονφερά. Αυτός δέχθηκε την παράδοση της Βασιλεύουσας, αλλά με τους υπόλοιπους ηγέτες των σταυροφόρων διέταξαν τη λεηλασία της. Έτσι ήταν τα ήθη τους και με τις λεηλασίες και τους βιασμούς ανταμείβονταν οι τυχοδιώκτες που αποτελούσαν τον στρατό τους. Πώς μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό από το να δώσουν την εντολή για τριήμερο πλιάτσικο; Άλλωστε ήταν πρακτικά αδύνατο να τους συγκρατήσουν. Οι σταυροφόροι είχαν δει τους προηγούμενους μήνες την Κωνσταντινούπολη και είχαν μείνει άναυδοι με τον πλούτο της. Ακόμα και οι πιο υποβαθμισμένες συνοικίες της ήταν κατά πολύ ανώτερες από τους οικισμούς με καλύβες που έμεναν οι ίδιοι στη Δυτική Ευρώπη. Η εικόνα αυτή ενίσχυε τον θρύλο που υποστήριζε ότι, ακόμη και αν κανείς συγκέντρωνε όλα τα πλούτη του κόσμου, αυτά θα ήταν λιγότερα από εκείνα της Πόλης. Τώρα τα πλούτη αυτά ήταν μπροστά τους και κανένας δεν μπορούσε να τους εμποδίσει να τα αρπάξουν. Οι ηγέτες της Σταυροφορίας αρκέστηκαν στην κατάληψη των δύο αυτοκρατορικών ανακτόρων του Βουκολέοντα και των Βλαχερνών, αφήνοντας την υπόλοιπη πόλη στο έλεος των ανδρών τους. Οι σταυροφόροι όρμησαν με μανία στα σπίτια, ψάχνοντας για πολύτιμα αντικείμενα. Πολλοί Βυζαντινοί βασανίστηκαν προκειμένου να αποκαλύψουν  τις κρυψώνες των θησαυρών τους. Ανάμεσά τους και πολλοί φτωχοί καθώς οι κατακτητές πίστευαν ότι όλοι οι κάτοικοι μιας τέτοιας πόλης θα ήταν πλούσιοι. Εξίσου επίζηλο έπαθλο ήταν και οι γυναίκες. Καταγράφηκαν πάρα πολλά περιστατικά βιασμών και γυναικών μοναχών. Καθώς οι σταυροφόροι περιφέρονταν στις συνοικίες της πόλης, ανακάλυψαν πολλά κελάρια με κρασί. Η μέθη επιδείνωσε την κατάσταση. Πολλοί άτυχοι πολίτες έχασαν τη ζωή τους στα χέρια των μεθυσμένων εισβολέων. Από τη μανία τους δεν γλύτωσαν ούτε οι εκκλησίες. Μοναδικής καλλιτεχνικής αξίας τέμπλα και ιερά ευαγγέλια καταστράφηκαν προκειμένου να αποσπαστούν τα πολύτιμα υλικά από τα οποία ήταν κατασκευασμένα. Παράλληλα σπάνια αρχαία χειρόγραφα πετάχτηκαν στις φλόγες.  Η λεηλασία της Αγιάς Σοφιάς Ο ναός της Αγίας Σοφίας δεν γλύτωσε από την μανία των σταυροφόρων. Βεβηλώθηκαν επίσης οι αυτοκρατορικοί τάφοι στον ναό των Αγίων Αποστόλων. Οι χρυσές λειψανοθήκες αρπάχτηκαν και τα λείψανα των αυτοκρατόρων σκορπίστηκαν. Οι εισβολείς δεν σεβάστηκαν ούτε τον ναό της Αγίας Σοφίας. Εισήλθαν σ’ αυτόν έφιπποι, σφάζοντας όσους ικέτες είχαν αναζητήσει εκεί καταφύγιο. Στη συνέχεια κατέστρεψαν με μανία τα πάντα και τη μετέτρεψαν σε στάβλο. Κάθισαν επίσης μια γυμνή πόρνη στον πατριαρχικό θρόνο για να τραγουδήσει. Ούτε ο Τίμιος Σταυρός δεν γλύτωσε από τη σταυροφορική μανία. Το ιερό κειμήλιο τεμαχίστηκε προκειμένου να διαμοιραστεί στους αρχηγούς των εισβολέων. Τις τραγικές εκείνες ώρες της καταστροφής πολλοί καθολικοί ιερείς προσπαθούσαν να διασώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα λείψανα αγίων και ιερά κειμήλια, προκειμένου να τα μεταφέρουν στις χώρες τους. Τα επόμενα χρόνια έφθασαν σε περιοχές της Γαλλίας η κάρα του Αγίου Στεφάνου, λείψανα του Αγίου Θωμά, τμήμα του κρανίου του Αγίου Μάρκου, το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού, η ζώνη της Παρθένου, ο βραχίονας και η κάρα του Ιωάννη του Βαπτιστή κ.α. Παράλληλα οι Βενετοί μετέφεραν πολλά καλλιτεχνήματα της Πόλης, προκειμένου να στολίσουν τη δική τους  πόλη και αρκετά την κοσμούν ακόμη και σήμερα. Το μεγαλύτερο μέρος ωστόσο είχε ήδη καταστραφεί από τους άξεστους σταυροφόρους. Πέρα από τους θρησκευτικούς θησαυρούς καταστράφηκαν και πολλά αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά αγάλματα τα οποία είχαν μεταφερθεί στη Βασιλεύουσα τα χρόνια μετά την ίδρυσή της. Η πολιτιστική καταστροφή που συντελέστηκε εκείνες τις ημέρες είναι αδύνατο να υπολογιστεί. Το σίγουρο πάντως είναι πως η «Βασιλίδα των πόλεων» δεν συνήλθε ποτέ από το πλήγμα. Δυόμισι αιώνες αργότερα οι νέοι εισβολείς, οι Τούρκοι, εισήλθαν σε μια σχεδόν έρημη πόλη, απογυμνωμένη από τους θησαυρούς που της είχαν χαρίσει τον τίτλο της λαμπρότερης πόλης του κόσμου. Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός...  Διαβάστε όλο το άρθρο http://www.mixanitouxronou.gr/

Tortura, përdhunime dhe prostituta kërcenin në mbi hieroren e të Shën Sofisë. Kryqëzata e katërt ishte ndoshta goditja më e madhe që mori Perandoria Bizantine në rrugëtimin e saj njëmijëvjeçar. Një seri me konkurrenca të thelluara të perandorisë bizantine me shpërblim fronin perandorak lejuan një orde me fanantikë fetarë perendimorë që të sulmonte kundër Konstandinupojës. Udhëheqësit e kryqëzatës donin që të ndanin shtetin bizantin, por burrat e tyre mezi po prisnin që të plaçkitnin thesaret prallore të qytetit më të pasur të njerëzimit. Kryqëzata filloi me vendet e shenjta, por nuk tejkaloi kurrë QYTETIN/POLIN. Kur konstatuan se sa e dobësuar ishte mbrojtja e saj Duka i verbër i Venetikut, bindi udhëheqësit e Perëndimit që të merrnin çdo gjë të çmuar që do të dilte para syve të tyre.Kryeqytetin.Më 12 Prill të 1204-ës kryqëtarët dhe aleatët e tyre Venecianët u turën kundër Kryeqytetit  të cilën e mbronte Perandori Aleksi i V-të Mourtzouflos. Mbasdite të të njejtës ditë, pas një beteje të egër, pushtuesit arritën që të merrnin katër kullat e murrit nga deti, thyhen tre dyer dhe futën një forcë të mjaftueshme në qytet. Bizantinët u ndodhën në pozitë të vështirë. Por mgjh atë dispononin akoma fuqitë për kundërsulm. Por Mourtzouflosi preferoi t’ia mbathte, duke braktisur kryeqytetin e shtetit të tij në dëshirat e egra të kryqëtarëve. Arkondët Bizantinë zgjodhën si Perandor të ri Konstandin Laskarin. Ky i fundit u përpoq që të organizonte mbrojtjen. Ndërkaq populli i kryeqytetit nuk tregonte ndonjë predispozitë të veçantë për rrezistencë. Paralelisht, rojet perandorake e Varagkon shfrytëzoi rastin që të kërkonte rritje të rrogës. I dëshpëruar nga degjenerimi i gjithçkaje, Laskari zgjodhi dhe ai ikjen. Kishte qëndruar në fron vetëm për pak orë,duke fituar titulli aspak të bukur, të qëndrimit më të shkurtër në fronin perandorak. Pas këtyre zhvillimeve udhëheqësit kishtarë vendosën që të dorëzojnë qytetin tek agresorët, në një përpjekje për të shmangur masakrimin e popullatës dhe plaçkitjen. Kuajt e famshëm prej bakri që zbukuronin hyrjen e kishës së Shën Markut në Venedik janë plaçkë lufte nga Kryqëzata e IV dhe plaçkitja e Kontandinupojës. Pasi veshën rrobat e tyre më të ndritëshme klerikale, hierarkët u drejtuan në pikën ku ndodheshin pushtuesit. Të fundit ishin përgatitur për luftë. Pa pritur panë në vend të ushtarëve, një grup me Mitropolitë me kryqe dhe ikona të shenjta në duar. Hierarkët Bizantinë u drejtuan drejt udhëheqësit të kryqëtarëve, Bonifatit Monfera. Ai pranoi dorëzimin e Vasilevusas, por së bashku me udhëheqësit e tjerë të kryqëtarëve urdhëruan plaçkitjen e saj. Kështu ishin zakonet e tyre,me plaçkitje si dhe me përdhunimet kënaqeshin aventurierët të cilët përbënin ushtrinë e tyre. Si mund të bënin diçka tjetër nga dhënia e urdhërit për një plaçkitje treditore? Sigurisht që ishte e e pamundur që t’i përmbanin. Kryqëtarët  kishin parë muajt e kaluar Konstandinupojën dhe kishin mbetur pa gojë nga pasuria e saj. Akoma dhe lagjet më të varfëra  të saj ishin shumë më lart nga komunitet me kasolle ku banonin ata vetë në Evropën Perendimore. Këtë pamje e përforconte dhe legjenda që thoshte se dhe sikur dikush të mblidhte të gjitha pasuritë e botës ato do të ishin shumë më të pakta se ato të Konstandinupojës. Tani këto pasuri ishin para tyre dhe askush nuk mund t’i ndalonte që t’i rrëmbenin. Udhëheqësit e Kryqëzatës u mjaftuan me pushtimin e dy pallateve perandorake të Vukoleonta dhe të Vlahernon, duke lënë të gjithë pjesën tjetër të qyteti në mëshirën e burrave të tyre. Shumë bizantinë u torturuan vetëm që të tregonin se ku kishin fshehur thesaret e tyre. Ndër ta dhe shumë të varfër pasi pushtuesit besonin se të gjithë banorët e një qyteti të tillë ishin të pasur. Një shpërblim ishin dhe gratë. U rregjistruan shumë raste përdhunimesh  akoma dhe të murgeshave. Pasi kryqëtarët vërtiteshin në lagjet e qytetit zbuluan shumë qilarë me verë. Dehja përkeqësoi situatën. Shumë qytetarë të pafat humbën jetën nga pushtuesit e dehur. Nga mania e tyre nuk shpëtuan as kishat. Ungjijtë e shenjtë, ikonastaset me vlera unikale artistike u shkatërruan me qëllim që të shkëputeshin materialet me vlerë  me të cilat ishin ndërtuar. Në të njejtën kohë dorëshkrime të rralla u dogjën. Plaçkitja e Shën Sofisë Kisha e Shën Sofisë nuk shpëtoi nga mania e kryqëtarëve. U përdhosën gjithashtu varrezat perandorake në Kishën e Shën Sofisë. Arkate lipsanëve/eshtrave  u rrëmbyen  dhe lipsanët e perandorëve u hodhën sa andej këndej. Pushtuesit nuk respektuan as Kishën e Shën Sofisë. Hynë tek ajo me kuaj , duke therrur të gjithë ata sa ju luteshin për mëshirë dhe që ishin strehuar atje. Ulën një prostitutë lakuriqe  në fronin patriarkal që të këndonte. As vetë Kryqi i Nderuar nuk shpëtoi nga mania e kryqëtarëve. Objekti i Shenjtë u coptua që të ndahej ndër udhëheqësit e pushtuesve. Në ato orë tragjike të shkatërrimit shumë klerikë katolikë përpiqeshin që të shpëtonin sa të ishte  mundur sa më tepër lipsanë të shenjtë dhe objekte të shenjta që ti çonin në vendet e tyre. Vitet që pasuan arritën në zonat e Francës kafka e Shën Stefanit, lipsanët e Shën Thomait, pjesë nga kafka e Shën  Markut, kurora prej gjëmbi e Krishtit, brezi i Virgjëreshës, kyçi dhe kafka e Shën Joan Prodhromit etj. Paralelishte Venedikasit trasferuan shumë vepra arti të Qytetit, që të zbukuronin qytetet e tyre objekta të cilat deri më sot zbukurojnë dhe sot ato qytete. Ndërkaq pjesa më e madhe  ishte shkatërruar nga kryqëtarët kokëtrashë. Përtej thesarëve fetarë u shkatërruan dhe shumë statuja të lashta greke dhe romake të cilat ishin sjellë në këtë qytet vitet pas themelimit të saj. Shkatërrimi  kulturor  që ndodhi gjatë atyre ditëve ishte e pamunudur që të llogaritej. Por është e sigurt që “Mbretëresha e qyteteve” nuk erdhi kurrë në vete nga kjo goditje. Dy shekuj e gjysëm më vonë pushtuesit e rinj, Turqit, hynë në një qytet pothuajse të shkrretuar, të zhveshur nga thesarët e saj që i kishin dhuruar titullin e qytetit më të ndritshëm të botës. Nikos Giannopoulos Historian.