Οι οπαδοί του Παρτιζάν Βελιγραδίου ανάρτησαν πανό για τον Κ Καστίφα!

Οι οπαδοί του Παρτιζάν Βελιγραδίου ανάρτησαν, σε αγώνα του τοπικού πρωταθλήματος,  πανό  για τον άδικα σκοτωμένο συμπατριώτη μας Κωνσταντίνο Κατσίφα το οποίο έγραφε το όνομα του και "Ελλάς ή Θάνατος". 

Μας ρίξατε στην πιο βαθειά κόλαση…

Από το 1913 κι έπειτα οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, συνεχίζουμε να διαβιούμε στα εδάφη μας, μαρτυρικά και ξεχασμένα. Δε θέλω να αρχίσω τις ιστορικές αναλύσεις και τα γνωστά μας γεγονότα, αλλά και πάλι γνωρίζω πως για την πλειονότητα των Νεοελλήνων, αποτελούμε κομμάτι της άγνοιας του μυαλού τους.

Επίσης ούτε ο αριθμός μας σε αυτή την περίπτωση, αξίζει να αναλυθεί, διότι η κάθε ανθρώπινη ζωή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Όμως θα πρέπει να γνωρίζετε πως ως ατόφιο μέλος της Ελλάδος και του πολιτισμού της, είμαστε (αν και εκτός του νεοελληνικού κράτους) παρόντες σε κάθε λαμπρό επίτευγμά του.

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Αγαπητοί συν Έλληνες, δεν αξιωνόμαστε κάτι από σας, παρά μόνο να νιώσετε τον πόνο μας που απορρέει από το θάνατο που χρόνια τώρα ζει η εδώ πατρίδα μας. Θάνατος αργός, θάνατος ψυχολογικός και θάνατος σωματικός.

Το να μη μιλάμε για την εγκατάλειψή μας από τη μητέρα Ελλάδα, για μας θεωρείτε βεβήλωση των νεκρών μας. Η Βόρειος Ήπειρος είναι η σύγχρονη «Αντιγόνη»του Ελληνικού Έθνους που θάβει και δυστυχώς θα συνεχίζει να θάβει τα τέκνα της.

Είμαστε άνθρωποι γεννημένοι με ελεύθερη πνοή, αλλά χωρίς τις βασικές μας ελευθερίες. Υποταγμένοι πλήρως στις προσταγές αλλότριων δυνάμεων, τραβάμε μόνοι μας το <<κουπί>> της ζωής. Εφιστούμε την προσοχή σας, διότι τα προβλήματά μας δεν τελειώνουν με την απόθεση των πεσόντων μας στον τάφο. Γνωρίζουμε πως η ζωή θα συνεχιστεί. Για μας όμως θα συνεχίζεται πιο άγρια, συνοδευόμενη από μια μοντέρνα γενοκτονία.

Ο κόσμος φοβάται και οι μέρες μας εδώ πέρα περνάνε βουβά και άχαρα. Χωρίς διάθεση για πρόοδο, μιας και οποιαδήποτε προσπάθεια πάει να διαλυθεί από βαριά γεγονότα που επισκιάζουν το χώρο μας.

Όλα τα παραπάνω συντελούν στη μεθοδευμένη και συστηματική εγκατάλειψη των σπιτιών μας και στο μαρασμό. Κανένας από εσάς δε θα ήθελε να αφήσει τη στέγη του μια για πάντα. Όλα όσα έζησε ο Πόντος, η Μικρά Ασία, η Ανατολική Ρωμυλία και η Κωνσταντινούπολη, ουδείς από εμάς θέλει να τα ζήσει.

Αγαπάμε τα χώματά μας, κλαίμε τα αδέρφια μας μέρα και νύχτα και οι γιαγιάδες μας ανάβουν το καντήλι στους φαντάρους μας.

Μη μας ξεχνάτε…

Μη μας αγνοείτε...

Ξέρουμε πως όσο θα κυριαρχεί η λησμονιά σας, άλλο τόσο θα βασανιζόμαστε στα κάτεργα των τρανών του κόσμου τούτου. Έχουμε συνηθίσει την οδύνη, αλλά θέλουμε έστω να απαλύνετετον πόνο μας.

Εκείνος που δείχνει το δρόμο της δικαιοσύνης, είναι ο Θεός. Είμαστε πεπεισμένοι πως θα αναπαύσει και θα κατατάξει το σύγχρονο πεσόντα του διαχρονικού ’40 Κωνσταντίνο, στη χορεία των μαρτύρων.

Αγωνίστηκε εν Χριστώ με λάβαρο τον Τίμιο Σταυρό, τη φιλοπατρία του, και την τιμημένη σημαία του Έθνους μας. Εκείνο το έθνος οπού για την ελευθερία του, ο Θεός έβαλε κάποτε την υπογραφή Του!

Μετά οδύνης και αισιοδοξίας

Γκοτζιάς Γιώργος
Δερβιτσάνη Δερόπολης, Οκτώβριος 2018
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

O Κ. Κατσίφας, οι Βορειοηπειρώτες και η μοίρα του ελληνισμού

Tου Γιώργου Καραμπελιά

Η εν ψυχρώ εκτέλεση του Κωσταντίνου Κατσίφα, ενός παιδιού από φτωχή λαϊκή οικογένεια, όπως συνέβη σχεδόν πριν είκοσι χρόνια με τον Σολωμό Σολωμού, στην Κύπρο συνιστά και μια ζωντανή καταγγελία για την ένοχη συνείδησή μας. Αυτός, τη στιγμή που σύσσωμες οι ελληνικές ελίτ και το ελληνικό κράτος, έχουν εγκαταλείψει τη ελληνική μειονότητα στη μοίρα της, θυσίασε κυριολεκτικά τη ζωή του, μια και δεν έβλεπε πλέον καμιά δυνατότητα για να κρατήσει την αξιοπρέπεια και τον εθνισμό του.

Η Βόρειος Ήπειρος, όπως όλα τα ακριτικά σημεία του ελληνισμού, κατοικείται από έναν λαό, κυριολεκτικά μαρτυρικό, που άντεξε επί εκατοντάδες χρόνια τους χειρότερους διωγμούς, τις γενοκτονίες, τους βίαιους εξισλαμισμούς, τις απαγορεύσεις της θρησκευτικής, γλωσσικής και εθνικής του ταυτότητας, για να φτάσει, σήμερα, στην «δημοκρατική εποχή» μας, να απειλείται με ιστορική εξαφάνιση. Χαρακτηριστικά, το χωριό του Κατσίφα, το Βουλιαράτι, στην απογραφή του 2005, από 1464 κατοίκους που είχε θεωρητικά, κατέγραφε 1220 μετανάστες. Και όπως σημείωνε ο Παναγιώτης Κονδύλης το 1997, οι Βορειοηπειρώτες έρχονται να ολοκληρώσουν αυτή τη τεράστια, μέσα σε εκατό χρόνια, αιμορραγία του οικουμενικού ελληνισμού.

Μετά το 1920... αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, που διαρκεί ως σήμερα. Το έθνος συνέπεσε εν τέλει με το κράτος.... γιατί το έθνος ακρωτηριάσθηκε και συρρικνώθηκε, γιατί αφανίσθηκε ή εκτοπίσθηκε ο ελληνισμός της Ρωσίας (μετά το 1919), της Μ. Ασίας (μετά το 1922), των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής (ιδίως μετά το 1945). Ακολούθησε η εκδίωξη του ελληνισμού από την Κωνσταντινούπολη (1955) και την βόρειο Κύπρο (1974), ενώ σήμερα παρευρισκόμαστε μάρτυρες της αποσύνθεσης και της μαζικής φυγής του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Πρόκειται για μιαν εξαιρετικά πυκνή αλυσίδα εθνικών καταστροφών μέσα σε διάστημα ελάχιστο από ιστορική άποψη – εβδομήντα μόλις χρόνια*.

Προς στιγμήν, όταν κατέρρευσε το καθεστώς Ενβέρ Χότζα-Ραμίζ Αλία, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι Έλληνες πίστεψαν πως επιτέλους είχε έρθει η ώρα, αν όχι να εκπληρωθούν οι προσδοκίες και τα όνειρά που είχαν καταποντιστεί το 1914 με την αναίρεση της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου–, τουλάχιστον να μπορούν ανενόχλητοι να ασκούν τα δικαιώματά που θεωρητικώς τους αναγνωρίζει το αλβανικό Σύνταγμα, το οποίο τους χαρακτηρίζει ως «ελληνική εθνική μειονότητα». Οι Βορειοηπειρώτες είχαν επιτέλους τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στη μητέρα πατρίδα και να φιλήσουν τα χώματά της, όπως έκαναν μαζικά, περνώντας τα σύνορα. Ελληνικά σχολεία και εκκλησίες ξανάνοιγαν μετά από σαράντα ή πενήντα χρόνια και οι ορθόδοξοι πληθυσμοί της Αλβανίας (που αποτελούν το 25% του πληθυσμού) στράφηκαν αποφασιστικά προς την Ελλάδα.

Όμως, τα όνειρα και οι ελπίδες κράτησαν πολύ λίγο. Ο αλβανικός εθνικισμός, υποδαυλιζόμενος και συνεπικουρούμενος από τους Τούρκους, αντί να κατευναστεί από το γεγονός ότι η Αλβανία επιβίωνε κυριολεκτικά από τα εμβάσματα των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών που βρίσκονταν στην Ελλάδα, αντίθετα, αναζωπυρώθηκε. Έβαλε πλέον ως στόχο να συρρικνώσει και να αφανίσει οριστικά τη μειονότητα και να αποκόψει τις οκτακόσιες χιλιάδες των ορθοδόξων από των ελληνισμό.

Τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι αλβανικές κυβερνήσεις είναι αναρίθμητα. Μετακινήσεις πληθυσμών, «αποχαρακτηρισμός» ελληνικών χωριών και εγκατάσταση Τσάμηδων γύρω από τη Χιμάρα και τις άλλες μειονοτικές περιοχές. Διαρκείς και μόνιμες πιέσεις για να αποχωρήσουν οι Βορειοηπειρώτες προς την Ελλάδα, υποδαύλιση του αλβανικού εθνικισμού μέσω των διεκδικήσεων των Τσάμηδων και έντονου ανθελληνισμού στην εκπαίδευση. Αντί να υπάρξει προσέγγιση Ελλήνων και Αλβανών, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Και τα κατάφεραν όλα αυτά γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα με τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου όχι μόνο δεν στήριξαν τους Έλληνες και τους ορθόδοξους της Αλβανίας, αλλά έκαναν, αντίθετα, ό,τι μπορούσαν για να τους αποδυναμώσουν. Θα μπορούσαν να οργανώσουν την οικονομική στήριξη της ελληνικής μειονότητας στο εσωτερικό της Βορείου Ηπείρου, ενισχύοντας την εγκατάσταση επιχειρήσεων με προνομιακό δανεισμό για τους Έλληνες μειονοτικούς, ώστε να ζήσουν στον τόπο τους. Αλλά για τους Έλληνες ιθύνοντες οι Βορειοηπειρώτες αποτελούσαν ένα «πρόβλημα», και τους αντιμετώπισαν, όπως και το αλβανικό κράτος, διευκολύνοντας, στην ουσία, τη μετακίνησή τους προς τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, όπου αντιμετωπίζονταν ως «Αλβανοί» ή ως Έλληνες δεύτερης κατηγορίας.

Μέσα σε μια τριακονταετία, κουτσουρεύτηκαν τα φτερά των Βορειοηπειρωτών, το μεγαλύτερο μέρος τους μετανάστευσε στην Ελλάδα, επιτάθηκε ο αφελληνισμός των ελληνικών περιοχών και οι Βορειοηπειρώτες πήραν το σκληρό μάθημα που τους έδωσαν, οι «Τουρκαλβανοί» και η μητριά μάνα τους, ταυτόχρονα,

Αφού σίγησαν σταδιακά οι φωνές και οι διαμαρτυρίες της βορειοηπειρωτικής κοινότητας που ακουγόταν στη δεκαετία του 1990 και του 2000, δεν έμενε στους πατριώτες Βορειοηπειρώτες παρά ο δρόμος της φυγής ή της ατομικής αντίστασης.

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, ο νεαρός Βορειοηπειρώτης, που γνώρισε σε νεαρή ηλικία τη δύσκολη ζωή της προσφυγιάς, αποφάσισε, πέντε χρόνια πριν, να επιστρέψει στα πατρογονικά εδάφη και να προσπαθήσει να αντιστρέψει, μόνος του ει δυνατόν, το κύμα του οριστικού αφελληνισμού. Στους Βουλιαράτες, προσπαθούσε να εμψυχώσει τους λίγους μόνιμους συμπατριώτες του και να ενισχύσει τις παραγωγικές δραστηριότητες. Ύψωσε νόμιμα την ελληνική σημαία –διότι η ελληνική μειονότητα είναι αναγνωρισμένη ως εθνική– και είχε βάλει ως στόχο να δημιουργήσει μία νέα ελληνική εκκλησία, γενικότερα να αναζωογονήσει τον τόπο του που ερήμωνε. Γι’ αυτό και ήταν επικίνδυνος για το αλβανικό καθεστώς.

Η τακτική των Αλβανών ήταν να τον προκαλούν διαρκώς, να τον καλούν στο αστυνομικό τμήμα, να τον απειλούν, θέλοντας να τον υποχρεώσουν είτε να σιγήσει είτε να φύγει, είτε, εν τέλει, να τον εξοντώσουν. Έτσι και την ημέρα της εκτέλεσής του, στην εθνική γιορτή των Ελλήνων, την 28η Οκτωβρίου, κατέβασαν προκλητικά από την πλατεία του χωριού την ελληνική σημαία.

Αυτός, μόνος του, μη μετρώντας συσχετισμούς και συμβάσεις, νιώθοντας κυνηγημένος από τη μια και εγκαταλελειμμένος από την ίδια την πατρίδα του, που θα έσπευδε να τον χαρακτηρίσει «εθνικιστή», συγκρούστηκε με την αλβανική εξουσία και εκτελέστηκε.

Καθόλου τυχαία, στην Ελλάδα, τα ΜΜΕ, οι «εχέφρονες» εθνομηδενιστές και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα προσπάθησαν να συσκοτίσουν τα γεγονότα. Όχι μόνο συκοφάντησαν τον Κατσίφα, αλλά άφησαν αναπάντητες τις προκλήσεις του Ράμα που σκύλευσε τον νεκρό Κατσίφα, και τέλος κατάντησαν να απολογούνται στην αλβανική κυβέρνηση. Ενώ θα έπρεπε να τους έχουν καθίσει στο σκαμνί του κατηγορούμενου, η ελληνική κυβέρνηση άφησε τους δολοφόνους του Κατσίφα να μεταβληθούν από κατηγορούμενοι σε κατηγόρους.

Μπροστά στη μοίρα ενός ελληνισμού που αργοπεθαίνει, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας θέλησε να αντισταθεί, μόνος. Και όπως συνέβη με τον Σολωμό Σολωμού στην Κύπρο, ο θάνατός του αποτελεί εν τέλει μία υπόμνηση πως υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αντιστέκονται, ακόμα και αν ξέρουν καμιά φορά πως μπορεί οι Τρώες και να διαβούν στο τέλος. Άραγε ο τραγικός και ηρωικός θάνατός του, θα λειτουργήσει έστω ως μηχανισμός αφύπνισης για την υπνώττουσα συνείδησή μας;
https://www.liberal.gr/

Πρόεδρος Αλβανίας: Ένα μεμονωμένο γεγονός δεν μπορεί να αποδυναμώσει την ελληνο-αλβανική φιλία

 Ο εκπρόσωπος του προέδρου της Δημοκρατίας της Αλβανίας, Τέντι Μπλούσι, αναφερόμενος στο τραγικό συμβάν στους Βουλιαράτες, υπογράμμισε ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ιλίρ Μέτα εκτιμά της σημασία της διαφάνειας και της εξαντλητικής έρευνας και εκφράζει την βαθιά πεποίθησή του ότι αυτό αποτελεί ένα μεμονωμένο συμβάν που δεν μπορεί να αποδυναμώσει την αλβανο-ελληνική φιλία.

Η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και οι Αλβανοί μετανάστες στην Ελλάδα θα συνεχίσουν να είναι τα γεφύρια αυτής της σχέσης και της φιλίας.

Ο πρόεδρος παροτρύνει όλους να αποφύγουν να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν αυτό το γεγονός για εθνικιστικές ρητορικές, αναπτύσσοντας καταστροφικές  πολιτικές.

Για το πανό στο γήπεδο

Ταυτόχρονα, ο Ιλίρ Μέτα όσον αφορά το πανό που εμφανίσθηκε στο γήπεδο «Σέλμαν Στερμάσι» κατά τη διάρκεια του αγώνα Παρτιζάν – Σκεντέρμπεη, δεν είναι μόνο απαράδεκτο, αλλά βαθιά κατακριτέο.

«Ένα τέτοιο αντι-αθλητικό και ρατσιστικό σύνθημα προσβάλει το αλβανικό ποδόσφαιρο καθώς και τους παίκτες ελληνικής καταγωγής που τίμησαν την εθνική μας ομάδα. 

Αυτά τα γεγονότα πρέπει να μας χρησιμεύσουν ως κώδωνας συναγερμού για να αποτρέψουμε και να περιορίσουμε τις συνέπειες της ομιλίας μίσους μεταξύ των λαών μας, στη γένεσή τους", δήλωσε.

standard.al

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

ς- https://www.echedoros-a.gr

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION. ΙΗΑ (USA) - Δελτίο Τύπου

Δελτίο Τύπου

01/11/18

INTERNATIONAL HELLENIC

ASSOCIATION. ΙΗΑ (USA)

Www.professors.com

Ihahellas@gmail.com

 

 

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΤΣΙΦΑ

Η Αλβανική μαφία, σε αγαστή συνεργασία και με την καθοδήγηση της αντίστοιχης Τουρκικής «Φαμίλιας Ερντογάν» εφαρμόζουν στην Αλβανία τις ίδιες ακριβώς μεθόδους που οδήγησαν στην δραματική συρρίκνωση του Ελληνισμού στην Τουρκία, επιδιώκοντας τον οικονομικό και φυσικό στραγγαλισμό του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.
Η χρήση της Ελληνικής γλώσσας μέσα στην Αλβανία δυσχεραίνεται όλο και περισσότερο, όπως ακριβώς στην Κωνσταντινούπολη τις δεκαετίες του 1960 και 1970, η αρπαγή Ελληνικών περιουσιών πραγματοποιείται από τις Αλβανικές αρχές με διάφορες δικαιολογίες, όπως ακριβώς στην Κωνσταντινούπολη τις δεκαετίες του 1940 και του 1960, η τρομοκρατία, η αυθαιρεσία και η φασιστική νοοτροπία εφαρμόζονται σήμερα στην Αλβανία όπως ακριβώς και στο σουλτανάτο του Ερντογάν.
Το ανατριχιαστικό κρούσμα της εν ψυχρώ εκτέλεσης του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα και η επίσημη, ασύστολη προπαγάνδα ψεύδους για την σπίλωση του, επιτυγχάνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα:
Αφυπνίζει τον απανταχού Ελληνισμό και τον υποχρεώνει σε διεθνή αγώνα, με κάθε νόμιμο μέσο, σε κάθε διεθνές βήμα, ώστε να υποχρεωθεί το Αλβανικό καθεστώς της τρομοκρατίας να σεβαστεί όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείας Ηπείρου.
Η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων της εν ψυχρώ εκτέλεσης του ήρωα Κωνσταντίνου Κατσίφα και η εκπλήρωση της τελευταίας επιθυμίας του να ανεγερθεί ιερός ναός στον τόπο που γεννήθηκε, θα αποτελούν τους στοιχειώδεις στόχους της Ελλάδος και του απανταχού Ελληνισμού.

Τέλος 

Θέμα κύρους και αξιοπιστίας για την Ελλάδα, η υπόθεση Κατσίφα

Του Νίκου Μελέτη
Διανύοντας την πέμπτη ημέρα από το επεισόδιο των Βουλιαράτων, είναι σαφές ότι η αλβανική κυβέρνηση σχεδιάζει μεθοδεύσεις που πλήττουν και τραυματίζουν βαθύτατα τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, εκθέτουν την Ελλάδα και δηλητηριάζουν τις σχέσεις των δυο λαών, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία λόγω της παρουσίας χιλιάδων Αλβανών μεταναστών στην χώρα μας αλλά και της παρουσίας της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία.
Αφήνοντας την υπόθεση να περιέρχεται από τον εισαγγελέα Αργυρόκαστρου στον Εισαγγελέα Σοβαρών Εγκλημάτων Τιράνων, το να ζητείται η υποβολή νέων αιτημάτων από την οικογένεια όχι πια για συμμετοχή δικού της εμπειρογνώμονα στην ιατροδικαστική εξέταση αλλά για την επιστροφή της σορού του νεκρού Κωσταντίνου Κατσίφα, η αλβανική κυβέρνηση απλώς πυροδοτεί το κλίμα έντασης και την εμπέδωση της αντίληψης στην ελληνική κοινή γνώμη ότι κάτι κρύβεται πίσω από τον τρόπο που βρήκε τον θάνατο ο ομογενής.
Και όταν έρθει η ώρα και θεωρήσουν τα Τίρανα ότι η Ελλάδα έχει «εκτεθεί» αρκετά θα αρχίζουν να διαρρέουν αποσπασματικά και επιλεκτικά «ντοκουμέντα» από το επεισόδιο, είτε από το κινητό του θύματος είτε από το όπλο του είτε από το περίφημο βίντεο που έχουν καταγράψει την επιχείρηση οι Ειδικές Δυνάμεις Renea, ώστε να εκθέσουν ακόμη περισσότερο την Ελλάδα.
Αυτό που προέχει φυσικά είναι να επιστραφεί η σορός του νεκρού στην οικογένεια του για να σταματήσει αυτό το απαράδεκτο «βασανιστήριο» στο οποίο υποβάλλονται οι γονείς του, η αδελφή του, οι συγγενείς, οι φίλοι του, οι συγχωριανοί του.
Και να τερματισθεί αυτό το πολιτικό παιγνίδι που παίζουν με «εργαλείο» την σορό του Κωσταντίνου Κατσίφα, οι αλβανικές αρχές.
Η Αθήνα δεν μπορεί να επιτρέψει την διατήρηση αυτής της εκκρεμότητας που τελικά θέτει σε ομηρεία την Ελλάδα και τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Γιατί τα Τίρανα θα χρησιμοποιούν «ψήγματα» από εκθέσεις, ιατροδικαστικά και βαλλιστικά πορίσματα για τα οποία δεν θα έχει λάβει γνώση κανείς, προκειμένου να εκθέσουν την Ελλάδα, ότι αναμείχθηκε σε μια υπόθεση που με βάση τα «στοιχεία» η αλβανική πλευρά χειρίσθηκε «άψογα».

Το επεισόδιο στους Βουλιαράτες είχε σε τελική ανάλυση θύμα Έλληνα πολίτη. Το κρυφτούλι με τις Αλβανικές Αρχές δεν μπορεί να συνεχισθεί.

Σε πολιτικό διπλωματικό επίπεδο πλέον η κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που διαθέτει ώστε να υπάρξει διακρατική συνεργασία, ακόμη και με ορισμό μικτής επιτροπής για την έρευνα όλων των στοιχείων του επεισοδίου και την διαμόρφωση κοινού πορίσματος. Ώστε να πέσει άπλετο φως ακόμη κι αν αυτό δεν δικαιώνει τον νεκρό ομογενή, η ακόμη κι αν ενοχοποιεί την Renea…
Το εγχείρημα αυτό είναι δύσκολο, καθώς θα αρχίσει η αναπαραγωγή των γνωστών σεναρίων, περί προσπαθειών συγκάλυψης, εμπλοκής του Σόρος, των υπερδυνάμεων κ.λ.π .
Η συμμετοχή της Ελλάδας
https://www.liberal.gr/

Σ. Καλεντερίδης: Η Ελλάδα να απαντήσει με ισχυρά αντίμετρα στην Αλβανία και τον Ράμα - Το casus belli είναι παγίδα για την ίδια την Τουρκία (ηχητικό)

Η Ελλάδα πρέπει να αντιληφθεί, ότι η πολιτική κατευνασμού εδώ και 15 χρόνια έναντι της Αλβανίας δεν ωφέλησε σε τίποτα την χώρα μας και αντίθετα οδήγησε στην εντύπωση διαχρονικά , ότι είμαστε αδύναμοι να προστατεύσουμε στοιχειωδώς τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στη γειτονική χώρα κι ας περιγράφονται αυτά στο Σύνταγμα της Αλβανίας, λέει ο γεωπολιτικός αναλυτής Σ. Καλεντερίδης  στον 98.4. 

Στις προκλητικές πολιτικά κινήσεις του Ράμα, μετά τη δολοφονία  του 35χρονου ομογενή, χρειάζεται μια αντίδραση ισχύος , ώστε η άλλη πλευρά να αντιληφθεί ότι όλα έχουν ένα όριο και  όλοι οι δρώντες στη περιοχή να μας λάβουν σοβαρά υπόψη τους, όπως ένα άμεσο πρώτο βέτο στην πορεία των ενταξιακών συνομιλιών της Αλβανίας με την Ε.Ε. και όχι λάθη όπως το 2010 που δεχτήκαμε την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ, πριν καν ολοκληρώσουν την συμφωνία με τις θαλάσσιες ζώνες μαζί μας. 

Η ένταση σε Κυπριακή ΑΟΖ και Αιγαίο είπε ο Σ.Καλεντερίδης, είναι για την ώρα ελεγχόμενη από την Τουρκία και δεν πρέπει να πέσουμε στη παγίδα κλιμάκωσης της εμείς στρατιωτικά, ώστε να αντιληφθούν και οι παίκτες ισχύος στη περιοχή, ότι εδώ διακυβεύονται και τα δικά τους ενεργειακά συμφέροντα. Εξήγησε όμως γιατί τελικά το περίφημο casus belli της Τουρκίας από το 1995 σε ενδεχόμενη επέκταση  των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, μπορεί να αποδειχθεί θανάσιμη παγίδα για την ίδια την Τουρκία.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/

Η τουρκαλβανική πολιτική του Ράμα και οι εκπλήξεις του Κοτζιά

Μπορεί για τους αμύητους η συμπεριφορά του Αλβανού «σοσιαλιστή» πρωθυπουργού να αποτέλεσε δυσάρεστη έκπληξη, αλλά για όσους παρακολουθούν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις ήταν αναμενόμενη. Αν και από καταγωγή ο Ράμα δεν έχει τουρκαλβανική παράδοση, ο καιροσκοπισμός του τον ώθησε από νωρίς να παίξει το τουρκικό χαρτί. Δεν είναι μόνο ότι θαυμάζει ειλικρινώς τον Ερντογάν και όπου μπορεί μιμείται τις αυταρχικές μεθόδους του. Θεωρεί ότι η γονατισμένη λόγω της κρίσης Ελλάδα όχι μόνο δεν μπορεί να του προσφέρει, όπως παλαιότερα, αλλά είναι και εύκολος στόχος.

Σταύρος Λυγερός

Η πείρα έχει πείσει τον Ράμα ότι χωρίς κόστος μπορεί στο εσωτερικό της Αλβανίας να πουλάει ανθελληνισμό για να αντλεί εκλογικά οφέλη από το διάχυτο κλίμα εθνικισμού. Στο πλαίσιο αυτό καλλιεργεί μία μόνιμη ελεγχόμενη ένταση με την Αθήνα. Είναι ενδεικτικό ότι υπερηφανεύεται πως είναι ο μόνος Αλβανός πρωθυπουργός που σήκωσε κεφάλι στην Ελλάδα και έθεσε τις διμερείς σχέσεις σε βάση αμοιβαιότητας και ισοτιμίας.

Υπενθυμίζουμε ότι ήταν ο Ράμα, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που είχε προκαλέσει πολιτικό θόρυβο και είχε προσφύγει στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο με σκοπό να ακυρωθεί η υπογεγραμμένη συμφωνία των κυβερνήσεων Καραμανλή και Μπερίσα για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών (2009). Έτσι και έγινε. Ο ίδιος ο Μπερίσα είχε εμμέσως πλην σαφώς πει στη Βουλή ότι ο τορπιλισμός εκείνης της συμφωνίας έγινε με παρέμβαση και για λογαριασμό της Άγκυρας.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αθήνα δεν είχε τότε προχωρήσει σε αντίμετρα. Όχι μόνο δεν είχε θέσει όρους, αλλά και είχε διευκολύνει την αναγόρευση της Αλβανίας σε υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ χώρα. Όπως, όμως, έχει αποδειχθεί από τα γεγονότα, τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν και σέβονται τα Τίρανα είναι τη γλώσσα της ισχύος και του δούναι και λαβείν.

Το επαναλαμβανόμενο λάθος της Αθήνας

Όταν η Ελλάδα τους προσφέρει δωρεάν, όπως κατά κανόνα συμβαίνει από το 1990, εκλαμβάνουν τη στάση της σαν ένδειξη αδυναμίας. Γι’ αυτό και δεν διστάζουν να κλιμακώνουν τις προκλήσεις τους. Ας σημειωθεί ότι παρά την κρίση η Ελλάδα παραμένει –σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Αλβανίας– η χώρα που με τα εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών συμβάλει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην αλβανική οικονομία.

Η ελληνική διπλωματία έχει την τάση να διαβάζει την αλβανική πολιτική με ευρωπαϊκούς όρους, γεγονός που την οδηγεί σε λάθος κινήσεις. Με κλασική ανατολίτικη νοοτροπία, στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις, οι Αλβανοί αξιωματούχοι “γλείφουν” τους Έλληνες συνομιλητές τους, δημιουργώντας τους τη λάθος εντύπωση ότι είναι μετριοπαθείς και διατεθειμένοι να λύσουν προβλήματα. Στην παγίδα έχουν πέσει όλοι σχεδόν οι Έλληνες υπουργοί Εξωτερικών, με κορυφαίο παράδειγμα τον Κοτζιά.

Ο Κοτζιάς έθεσε από νωρίς ως στόχο του να κλείσει το ελληνοαλβανικό μέτωπο. Ως στόχος είναι σωστός, αλλά για να επιτευχθεί πρέπει να ξέρεις ποιον έχεις απέναντί σου. Και βεβαίως δεν πρέπει να γίνουν εθνικές εκπτώσεις. Ξεκίνησε, λοιπόν, με τον Αλβανό ομόλογό του και συμφώνησαν να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός με σκοπό μία συνολική διευθέτηση των διμερών προβλημάτων. Τη διαδικασία αυτή ήθελε και η Κομισιόν για να προωθηθεί η αλβανική ενταξιακή διαδικασία.

Οι δυσάρεστες εκπλήξεις

Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο Κοτζιάς βίωσε μία δυσάρεστη έκπληξη. Είχε κυκλοφορήσει non paper, με το οποίο υποτίθεται ότι ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών αποδεχόταν να εγγραφεί στην ατζέντα των συνομιλιών το Αλβανοτσάμικο. Υπενθυμίζουμε πως τα Τίρανα είχαν εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για να προσπαθήσουν να εντάξουν το Αλβανοτσάμικο στη διμερή ατζέντα. Ο Κοτζιάς είχε τότε ξεκαθαρίσει ότι η θέση της Αθήνας ήταν και παραμένει πως δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Όποιος θεωρεί ότι έχει αδικηθεί από την ελληνική Πολιτεία μπορεί να καταφύγει στα ελληνικά και στη συνέχεια στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Κατά τη διάρκεια παλαιότερης επίσκεψής του στα Τίρανα ο Κοτζιάς είχε βιώσει και μία άλλη δυσάρεστη έκπληξη. Έξω από τον χώρο των συνομιλιών είχαν συγκεντρωθεί 200-300 Αλβανοτσάμηδες και τον είχαν αποδοκιμάσει και αποκλείσει. Είχε τότε θεατρικά παρέμβει ο Αλβανός ομόλογός του Μπουσάτι (έχει περάσει και από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας)για να απελευθερωθεί η είσοδος!

Ο Μπουσάτι, όπως όλοι οι υπουργοί, είναι ημιμαθή εκτελεστικά όργανα του Ράμα, χωρίς δικό τους πολιτικό εκτόπισμα. Ο πρώην υπουργός στην κυβέρνηση Νάνο, πρώην πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος και γνωστός συγγραφέας Μπλούσι έχει πει δημοσίως γι’ αυτούς ότι δεν κάνουν όχι για υπουργοί, αλλά ούτε για γραμματείς!

Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε εξαρχής αυταπάτες για τη δυνατότητά του να οικοδομήσει μία παραγωγική γειτονική σχέση με την Αλβανία. Ούτε η υπόθεση με το non paper, ούτε η δυσάρεστη επίσκεψή του στα Τίρανα στάθηκαν ικανές να τις διαλύσουν. Παρά τις κραυγαλέες ενδείξεις, λοιπόν, ο Κοτζιάς επέμεινε. Ο Αλβανός ομόλογός του Μπουσάτι εμφανιζόταν μετριοπαθής, αλλά τη γραμμή την αποφάσιζε ο Ράμα.

Αποκαλυπτικές ομολογίες

Στο πλαίσιο της πολιτικής του για πυροδότηση ακραίου εθνικισμού, ο Ράμα έχει κλιμακώσει την προσπάθεια αφελληνισμού της Χιμάρας. Καμπή σ’ αυτή την προσπάθεια ήταν η νέα διοικητική διαίρεση της Αλβανίας, μέσω της οποίας η Χιμάρα και άλλες μειονοτικές περιοχές τεμαχίστηκαν και προσκολλήθηκαν σε περιοχές με αλβανικό πληθυσμό, ώστε να υπονομευθεί η δυνατότητα της μειονότητας να εκπροσωπείται στο αλβανικό Κοινοβούλιο, αλλά ακόμα και στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Δεν περιορίσθηκε, όμως, σ’ αυτή την κίνηση. Όπως είναι γνωστό, με πρόσχημα την ανάπλαση της παραθαλάσσιας αυτής περιοχής έχει αρπάξει ελληνικές περιουσίες. Με συνοπτικές διαδικασίες κατεδάφισε σπίτια και καταστήματα Ελλήνων μειονοτικών. Είχε προηγηθεί κατεδάφιση ακόμα και ναού στις Δρυμάδες. Όργανο της ανθελληνικής αυτής επιχείρησης είναι ο κατά το ήμισυ ελληνικής καταγωγής δήμαρχος της περιοχής Γκόρος, πρώην στρατιωτικός επί καθεστώτος Χότζα, συνδεδεμένος με τις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες και κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου!

Αναφορικά με την επιχείρηση αφελληνισμού της Χιμάρας, είναι αξιοσημείωτο ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι Ράμα και Μπερίσα είχαν ανταλλάξει το 2016 δημόσιες αλληλοκατηγορίες, οι οποίες αποδεικνύουν τις μεθοδεύσεις του αλβανικού κράτους σε βάρος της ελληνικής μειονότητας. Έχει σημασία είναι ότι επιβεβαιώθηκε στο ανώτατο επίπεδο και επισήμως η επιχείρηση αλλοίωσης του πληθυσμού της Χιμάρας.

Η επιχείρηση στηρίζεται στην αρπαγή των περιουσιών που υποχρεώνει τους Έλληνες μειονοτικούς να αποκόπτονται από τις πατρογονικές εστίες τους. Για να μπορεί αυτό να συμβεί το αλβανικό κράτος δεν δίνει τίτλους ιδιοκτησίας στους Έλληνες, αλλά διευκολύνει την πώληση των ελληνικών περιουσιών σε Αλβανούς.

https://slpress.gr

Τι ήταν τελικά ο Κωνσταντίνος Κατσίφας; Τρελός, εξτρεμιστής ή ένας αγνός πατριώτης;

File Photo: Μέλη της Ομοσπονδίας Πατριωτικών και Ορθοδόξων Σωματείων και μέλη του Παρατηρητήριου για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Β. Ηπείρου πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας σε κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Κοτσιφά, που έπεσε νεκρός από πυρά Αλβανών αστυνομικών στους Βουλιαράτες Αργυροκάστρου, Θεσσαλονίκη, Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018. ΑΠΕ ΜΠΕ, PIXEL, ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ

Δεν γνωρίζω εάν ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ήταν «εξτρεμιστής» ή «τρελός» όπως έσπευσε να διαμηνύσει κατά τρόπο προκλητικό ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, ούτε όμως και εάν ήταν «αγνός πατριώτης», όπως υποστηρίζουν παράγοντες του ελληνικού πολιτικού βίου.

Γνωρίζω ότι ο αδόκητος χαμός του (που θα μπορούσε σίγουρα να είχε αποφευχθεί με την ευθύνη να βαρύνει προφανώς της αλβανική πλευρά) επιχειρείται να γίνει βορά στα χέρια διαφόρων εξτρεμιστών, ένθεν κακείθεν των συνόρων.

Ο 35χρονος Κωνσταντίνος Κατσίφας μπορεί να έχασε την ζωή του με ένα όπλο στο χέρι την περασμένη Κυριακή στους Βουλιαράτες, χτυπημένος από τα πυρά Αλβανών κομάντο, πλην όμως δεν ήταν οπλίτης εν ώρα καθήκοντος αλλά πολίτης σε στιγμή φόρτισης.

• Το γεγονός ότι σε όλες τις φωτογραφίες του που προβάλλονται στα μίντια εμφανίζεται με στρατιωτική παραλλαγή και διακριτικά ειδικών δυνάμεων είναι μια στρέβλωση που εξυπηρετεί όχι τόσο την αλήθεια, αλλά πιο πολύ την σχεδόν δραματουργική ανάγκη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε Ελλάδα και Αλβανία να πουλήσουν.

Ο αδικοχαμένος Έλληνας δεν είχε έννομο δικαίωμα να ανοίξει πυρ (ακόμη και αν πυροβόλησε στον αέρα όπως λέγεται) και, καθ’ όσων γνωρίζω, στην Βόρεια Ήπειρο δεν διεξάγεται επί του παρόντος ούτε ελληνοαλβανικός πόλεμος ούτε κάποιο αντάρτικο. Υπάρχουν βέβαια κύκλοι που θέλουν στην θεωρία, μέσα σε ένα όργιο υπερφίαλης ανευθυνότητας, να παρουσιάζουν εν έτει 2018 την ένωση της Ελλάδας με την Βόρεια Ήπειρο (που αποτελεί σήμερα κομμάτι της ΝΑΤΟικής Αλβανίας) ως εθνικό σκοπό… άξιο πολέμου.

Η ελληνική πολιτεία, πάντως, επισήμως δεν έχει αλυτρωτικές βλέψεις έναντι γειτονικών κρατών. Εμφανίζει, μάλιστα, αυτήν της την στάση και ως επιχείρημα ενάντια στις όποιες αλυτρωτικές βλέψεις των γειτόνων.

• Ο 35χρονος Κωνσταντίνος Κατσίφας φέρεται να έδρασε εν βρασμώ, από αντίδραση, ενδεχομένως σε ένα βαθμό δικαιολογημένη, όπως σημειώνουν άνθρωποι που τον γνώριζαν. Μένει να φανεί (και πρέπει να φανεί) εάν στην πραγματικότητα εκτελέστηκε εν ψυχρώ από την αλβανική αντιτρομοκρατική, όπως φημολογείται. Η ελληνική πολιτεία θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να απαιτήσει να έρθουν όλα στο φως, με ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα, μελετώντας ενδεχομένως ακόμη και σενάρια επιβολής καλά στοχευμένων κυρώσεων.

Ο πατριωτισμός “του καναπέ”

Από εκεί και πέρα ωστόσο, όσοι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τον θάνατο του Έλληνα ομογενή για να πουλήσουν «πατριωτισμό» από την βολή του καναπέ ή τις κερκίδες καλά περιφραγμένων γηπέδων δρουν ήδη εν ψυχρώ, όχι προς όφελος των εθνικών συμφερόντων αλλά σε βάρος τους.

• Οι αλυτρωτικές κορώνες απευθύνονται κυρίως στο θυμικό. Δεν εξυπηρετούν την πατρίδα. Αντιθέτως, υπονομεύουν την θέση της εθνικής ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, δίνοντας τροφή στους ακραίους της απέναντι πλευράς. Όσο για τους υπερφίαλα πολεμοχαρείς, αυτοί ενίοτε αποδεικνύονται πολεμοκάπηλοι… ή ριψάσπιδες… ή συνεργάτες του εχθρού… όπως προκύπτει μέσα από τις σελίδες της ιστορίας.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ φύλλο 1ης Νοεμβρίου 2018

Ο Ράμα είναι εχθρός της Ελλάδας: Μήπως ήρθε η ώρα να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του η Αθήνα

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Αποφασισμένη να οδηγήσει στα άκρα τις ελληνοαλβανικές σχέσεις  δείχνει η κυβέρνηση Ράμα και με γνωστές «Χοτζικής» έμπνευσης επιλογές πυροδοτεί την ένταση επενδύοντας στην εκμετάλλευση των αντιδράσεων που προκαλεί η ίδια ,στην ελληνική κοινή γνώμη.

Έτσι μετά  το σύνθημα που έδωσε ο ίδιος ο Έντι Ράμα με το tweet του το απόγευμα της Κυριακής λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Κωσταντίνου Κατσίφα, οι αλβανικές αρχές αρνούνται να συνεργασθούν όπως οφείλουν βάσει και διμερών συμφωνιών για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, πυροδοτώντας έτσι αντιδράσεις στην Ελλάδα τις οποίες επιχειρούν να εκμεταλλευθούν πολιτικά και διπλωματικά.

• Με τρόπο που προσβάλει την μνήμη του νεκρού και προκαλεί την Ελλάδα, που χωρίς να παραγνωρίζει το γεγονός ότι ο ομογενής επέδειξε παραβατική και επικίνδυνη συμπεριφορά, επιμένει ότι όπως σε κάθε χώρα που υπάρχει κράτος δικαίου η ποινή για κάθε αδίκημα δεν «επιβάλλεται και εκτελείται» από μια  μονάδα μασκοφόρων των ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας, αλλά από την Δικαιοσύνη, η Αλβανική κυβέρνηση αρνείται κάθε συνεργασία με τις Ελληνικές Αρχές.

Αντ’ αυτού ο κ. Μπουσάτι έχει δώσει εντολές στο Υπουργείο Εξωτερικών να περάσει στην αντεπίθεση με προκλητικά διαβήματα στην Ελληνίδα πρεσβευτή Ελένη Σουρανή, δύο σε διάρκεια ενός 24ωρου.

Σύμφωνα με Αλβανικά ΜΜΕ μάλιστα την Τρίτη το απόγευμα το αλβανικό ΥΠΕΞ έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση για το περιεχόμενο του διαβήματος προς την Ελληνίδα πρεσβευτή, πριν ακόμη αυτή αποχωρήσει από το κτίριο του αλβανικού ΥΠΕΞ (όπως φαίνεται και από τον χρόνο των πλάνων της άφιξης της Ελληνίδας πρεσβευτή στο αλβανικό ΥΠΕΞ).

• Στο πρώτο διάβημα την Τρίτη το απόγευμα η αλβανική κυβέρνηση αγνοώντας προκλητικά τους ήπιους τόνους και το απλό αίτημα για συμμετοχή Έλληνα ιατροδικαστή και αστυνομικών στην διερεύνηση της υπόθεσης δήλωσε ότι το «σοβαρό γεγονός διερευνάται από την Αλβανική Εισαγγελία σοβαρών εγκλημάτων. Ο θεσμός αυτός είναι η μόνη αρχή σύμφωνα με το Σύνταγμα και την αλβανική νομοθεσία αρμόδια να διεξάγει ανεξάρτητη έρευνα για κάθε αδίκημα που προκύπτει στο έδαφος της Αλβανίας» Και με ειρωνικό τρόπο η ανακοίνωση προσέθεσε ότι η «Αλβανία είναι ασφαλές και ήσυχο μέρος για όλους τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της ελληνικής ιθαγένειας»…

Καθώς η ελληνική πίεση παρέμενε στο τραπέζι, το αλβανικό ΥΠΕΞ επανήλθε την Τετάρτη το μεσημέρι και καλώντας και πάλι την Ε. Σουρανή για διάβημα επιχείρησε να εκμεταλλευθεί το κύμα αντιδράσεων στην Αθήνα το οποίο επιχείρησε να μεγιστοποιήσει  και δραματοποιήσει, ώστε τελικά να ζητήσει και τα… ρέστα.

Η αναφορά και μόνο στις δημόσιες ανακοινώσεις του αλβανικού ΥΠΕΞ ότι τέθηκαν στην κ. Σουράνη τα «γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα, αρχής γενομένης από τον συναγερμό για τοποθέτηση βόμβας κοντά στην αλβανική πρεσβεία στην Αθήνα, τον εμπρησμό αλβανικών επιχειρήσεων (σ.σ. αν και ηταν Βορειοηπειρωτών), τις  διαδηλώσεις μπροστά από την πρεσβεία και το προξενείο και την καύση της εθνικής σημαίας» λειτουργεί εμπρηστικά καθώς δημιουργεί την εικόνα στην αλβανική κοινή γνώμη ότι στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει… πογκρόμ εναντίον των Αλβανών πολιτών.

Ο κ. Ράμα έχει πολλούς λόγους να θέλει να αλλάξει την ατζέντα στρέφοντας την κοινή γνώμη στο σίγουρο μονοπάτι του τυφλού ανθελληνισμού. Μια επιλογή, που στοχοποιεί συγχρόνως την ελληνική μειονότητα, που εκτός όλων των άλλων έχει να αντιμετωπίσει τους τελευταίους μήνες τη συστηματική επέλαση εις βάρος των περιουσιακών δικαιωμάτων κυρίως στην Χειμάρρα, από συμφέροντα που συνδέονται με το οργανωμένο έγκλημα και την κυβέρνηση Ράμα.

• Το αλβανικό καθεστώς και αυτό δεν αφορά μόνο τον Ε. Ράμα, είναι  βαθύτατα διαπλεκόμενο με το οργανωμένο έγκλημα και την διακίνηση ναρκωτικών σε όλη την Ευρώπη. Όλοι στα Τίρανα γνωρίζουν ότι υπό τα παρούσες συνθήκες δεν μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή πορεία για την Αλβανία, όταν αποτελεί την μεγαλύτερη παραγωγό χασίς στην Ευρώπη και από το έδαφος της διακινούνται πλέον και σκληρά ναρκωτικά προς όλη την Ευρώπη.

Η αντίληψη ότι η σύγκρουση με τους «εθνικιστές» της Ελλάδας και με την ελληνική κυβέρνηση που τους… υποστηρίζει, προσφέρει ένα ισχυρό άλλοθι για τον κ. Ράμα προκειμένου να καλύψει ότι το πραγματικό εμπόδιο στην ύπαρξη κράτους δικαίου στην χώρα και στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την Ε.Ε., είναι η δίκη του «ευλογία» και συγκάλυψη στο οργανωμένο έγκλημα.

Η Αθήνα έχει επιδείξει αξιοθαύμαστη υπομονή και ανοχή απέναντι σε μια αλβανική κυβέρνηση η οποία θεωρεί ότι δικαιούται μόνο να απαιτεί και να «εισπράττει» από την Ελλάδα, ενώ συγχρόνως είναι κεκτημένο δικαίωμα της να στρέφεται εναντίον της Ελλάδας και να χρησιμοποιεί ως «όμηρο» την Ελληνική Εθνική Μειονότητα για να εξυπηρετεί δικές της επιδιώξεις που τα τελευταία χρόνια συμπίπτουν σε στρατηγικής σημασίας θέματα με εκείνα του Ταγίπ Ερντογάν.

• Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται αποδεκτό. Η Αλβανία και η ηγεσία της πρέπει να αντιληφθούν επιτέλους ότι το «διαβατήριο» για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας αλλά και για την επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών που περιμένουν το έμβασμα από την Ελλάδα, δεν το έχει ο Ταγίπ Ερντογάν, αλλά η Αθήνα. Ίσως ακούγεται δυσάρεστο, αλλά η διπλωματία και οι σχέσεις μεταξύ των κρατών δεν είναι πάντοτε μια φιλική παρτίδα πινάκλ η μπιρίμπα…

Και τώρα είναι η ώρα να δώσει το στίγμα η Αθήνα, όχι μόνο με αφορμή την δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσιφα, αλλά για το σύνολο των ελληνοαλβανικών σχέσεων.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Έντι Ράμα: Η ιστορία ενός πραγματικού γενίτσαρου

Οι γενίτσαροι είναι ένα αγκάθι της ελληνικής ιστορίας που την πονά. Ποιες είναι οι ρίζες αυτών. Ποια η κατάληξή τους. Πόσο πόνεσαν τον ελληνισμό; Ποιοι είναι οι γενίτσαροι που επιβίωσαν μέχρι σήμερα και συνεχίζουν να μάχονται κατά της πατρίδας τους;

Ο αληθινός γενίτσαρος, ο Έντι Ράμα, είναι δυστυχώς κατά το ήμισυ Έλληνας και η μητέρα του, η Ελληνίδα Ανέτα Κολέκα, από το ελληνικό χωριό «Βουνό” της Χειμάρρας είναι ανηψιά του Έλληνα γενίτσαρου κομμουνιστή -φυσικά- και απηνούς διώκτη των συμπατριωτών του Βορειοηπειρωτών, Σπύρου Κολέκα.

Το κάθαρμα αυτό, ο θείος του ΄Έντι Ράμα, Σπύρος Κολέκας, υπήρξε ένας από τους εφιάλτες, τους προδότες των συμπατριωτών του Βορειοηπειρωτών επί κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία οπότε και διετέλεσε μέχρι και αναπληρωτής πρωθυπουργός του Εμβέρ Χότζα, νούμερο δύο, δηλαδή, του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας.

Μαζί με έναν άλλον γενίτσαρο Έλληνα Βορειοηπειρώτη, τον Γιώργο (Γκόγκο) Νούση, επίσης από το χωριό Βουνό της Χειμάρρας βρίσκονταν πίσω από τις αποφάσεις εκτοπισμών των συμπατριωτών τους Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Οι εξόριστοι γράφονταν στα δημοτολόγια τον νέων τόπων όπου υποχρεώνονταν να διαμείνουν, ως αυτόχθονες Αλβανοί, τους επιβάλλονταν η απαγόρευση της ομιλίας στην ελληνική γλώσσα κ.α..

https://www.pentapostagma.gr/ 

Αλβανοί και Έλληνες, ούνα φάτσα ούνα ράτσα Shqiptarë dhe grekë ..Una faccia, una razza!

του Χρήστου Ξανθάκη Θυμάμαι εκεί στην αρχή της δεκαετίας του ενενήντα, τότε που είχε ανοίξει ο Σαμαράς τα σύνορα με την Αλβανία (καλώντας τους ομογενείς να κάνουν «Χριστούγεννα στην πατρίδα»), όταν είχαν καταφθάσει ξαφνικά στην Ψωροκώσταινα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Ένα κύμα μεταναστευτικό, για το οποίο δεν ήταν κανένας προετοιμασμένος, ούτε από τη μία ούτε από την άλλη πλευρά. Και δυο κουλτούρες, κάποτε ίδιες και απαράλλαχτες, που είχαν ωστόσο απομακρυνθεί τα μάλα μετά από διακοπή επικοινωνίας που πλησίαζε τον μισό αιώνα… Διάλλειμα εδώ μισό λεπτό, για να αραδιάσω μερικές προσωπικές εμπειρίες. Την Αλβανία είχα την εμπειρία να την επισκεφθώ το 1987, πολύ πριν ανοίξουν επισήμως τα σύνορα. Τότε είχε αρθεί η «εμπόλεμος κατάστασις» με πρωτοβουλία Παπούλια (εξ ου και το μαχητικό σύνθημα «Παπούλια, προδότη, Αλβανέ»…) και κάποια γατόνια τουριστικοί πράκτορες έστησαν τις πρώτες εκδρομές. Και θ’ αφήνανε οι Έλληνες περιηγητές την ευκαιρία να πάει χαμένη; Ακόμη θυμάμαι που με είχε πάρει ο πατέρας μου τηλέφωνο και μου είχε πει να ακολουθήσω έναν τοπικό σύλλογο Τρικαλινών στην Αλβανία. «Έλα, πλάκα θα έχει, θα πάμε σε άλλον πλανήτη», μου έλεγε προσπαθώντας να με ψήσει. Και ψήθηκα! Και είχε και δίκιο. Άλλος πλανήτης ήταν η Αλβανία του 1987. Με φιλοκινεζικό κομμουνισμό ακόμη, με Ραμίζ Αλία στην εξουσία, με πολυβολεία κάθε εκατό μέτρα από τα σύνορα ως την Κορυτσά, όλα να κοιτάνε Ελλάδα. Και λάσπη πολλή και φτώχεια και κακομοιριά και μαγαζιά μηδέν και χλίδα ζερό και κυρίους μιας κάποιας ηλικίας να γυρνάνε στην κεντρική πλατεία πιασμένοι χέρι χέρι. Λόγω ανδρικής φιλίας, λόγω παλαιού εθίμου, μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Οι γείτονες είχαν μείνει στη δεκαετία του τριάντα και δεν είχαν ακολουθήσει ούτε στιγμή την πορεία της υπόλοιπης Ευρώπης –ούτε της Δυτικής, ούτε της Ανατολικής. Φαντασθείτε λοιπόν αυτόν τον κόσμο να έρχεται σε επαφή εντελώς ξαφνικά και εντελώς απρόσμενα με την πετροκωστοπουλική Ελλάδα του ενενήντα κάτι. Μίγμα εκρηκτικό προέκυψε και αναστάτωση μέγιστη. Με τους Ελληνάρες να πάνε να τους βγάλουν όλους εγκληματίες τους Αλβανούς. Τους το έλεγα τότε κι ακόμη το πιστεύω: «Αν ήταν όλοι εγκληματίες, δεν θα είχε μείνει ούτε ρουθούνι ελληνικό. Το ίδιο ποσοστό κακοποιών έχουμε κι από τις δύο μεριές και πιο πολύ απ’ όσο νομίζουμε τους μοιάζουμε…» Το έλεγα τότε και θα επιμείνω και τώρα. Δεν είμαστε ούνα φάτσα ούνα ράτσα με τους Ιταλούς, με τους Αλβανούς είμαστε. Και οι δυο φυλές μια χαρά αποτελούσαν συγκοινωνούντα δοχεία επί χιλιάδες χρόνια και καυγάδιζαν και συμμαχούσαν (ξεχάσαμε τώρα τη συμβολή της Αρβανιτιάς στον αγώνα του 1821;) και τα χαλάγανε και τα φτιάχνανε. Διεκόπη η επικοινωνία επί πενήντα χρόνια λόγω τρέλας και τρόμου του Εμβέρ Χότζα (κι επειδή οι Δυτικοί δεν ξέρανε τι στο διάολο να την κάνουνε την Αλβανία) και χάσαμε για καιρό τα γράδα μας. Εδώ και αρκετά έτη όμως τα έχουμε βρει και συμβαδίζουμε. Με τόσους και τόσους μεικτούς γάμους, με τόσα και τόσα παιδάκια αλβανικής καταγωγής που έχουν γεννηθεί εδώ και αναγνωρίζουν την Ελλάδα ως πατρίδα τους, με τόσες και τόσες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ένθεν κακείθεν της συνοριακής γραμμής, δεν μας παίρνει άλλωστε και να μην τα βρούμε. Γι’ αυτό ακούγονται εξόχως παράλογες οι κραυγές όσων ζητούν πόλεμο εδώ και τώρα για το φονικό στις Βουλιαράτες. Ιδίως κάποια ουρλιαχτά που απαιτούν να αναλάβει δράση η ελληνική αεροπορία. Σαν εκείνο τον ήρωα τον Θωμά Βρακά, που πήρε μια μέρα το αεροσκάφος της ΠΑ κι έριχνε προκηρύξεις «Μπερίσα και Μέξι, θα φύγετε πριν φέξει». Έκτοτε η γελοιότητα έβαλε κοστούμι, αλλά τρίχωμα και νύχια και δόντια δεν άλλαξε ούτε μια στιγμή…  http://newpost.gr/

Kristos Ksanthaki Mbaj mend aty diku nga fillimi i viteve nëntëdhjetë, kur Samaras hapi kufirin me Shqipërinë (duke ftuar minoritarët të bënin Krishtlindjet në atdhe) qindra mijëra njerëz erdhën  papritmas në Psorokosta. Një valë migratore që i gjeti të gjithë të papërgatitur në të dyja anët. U takuan dy kultura, thuajse identike të ndara nga një ndërprerje e komunikimit që po i afrohej një gjysmë shekulli. Po ndalem këtu për të renditur disa përvoja personale. Shqipërinë pata mundësi të vizitoj në vitin 1987, shumë kohë përpara se të hapeshin zyrtarisht kufijtë. Në atë kohë me iniciativën e ish-ministrit Papulias u abrogua "gjendja e luftës" (këtu zë vend edhe slogani i asaj kohe "Papulias tradhtar, Papulaias shqiptar) dhe disa operatorë turistikë organizuan turnetë e parë. Si mund ta linin grekët shëtitës këtë mundësi t'u ikte ngaqe duart ? Mbaj mend që më kishte marrë në telefon im atë dhe më kërkoi të ndiqnim një tur lokal nga Trikala në Shqipëri. "Ejani, do jetë aventurë, do shkojmë në një tjetër planet", më tha duke u përpjekur të më bindte.  U binda.  Dhe ai kishte të drejtë. Shqipëria e vitit 1987 ishte një tjetër planet. Me një komunizëm filokinez dhe  Ramiz Alinë në pushtet, rruga nga kufiri në Korçë çdo njëqind mëtra ishte me artileri të drejtuara nga Greqia. Kishtë baltë, shumë varfëri dhe mizerje, zero dyqane dhe burra të kapur pëe krahu që i vinin rrotull pazarit. Miqësi burrash apo ndonjë zakon i vjetër, nuk ka pse të pushtoheni nga mendime të liga.  Fqinjët kishin mbetur në vitet tridhjetë dhe nuk kishin ndjekur rrjedhën e pjesës tjetër të Evropës - as Perëndimit, as Lindjes. Pra, imagjinoni që ky popull u vu në kontakt papritmas me Greqinë e viteve nëntëdhjetë. Rezultoi një përzierje eksplozive dhe u trazim i madh. Me grekët, që,i quanim të gjithë shqiptarët kriminelët shqiptarë.  Ua thosha që atëherë dhe e besoj edhe sot: Po të ishin të gjithë kriminelë, nuk do kishte mbetur grek në këmbë. E njëjta përqindje  banditësh është nga të dyja anët, dhe ne u ngjajmë më shumë nga sa mendojmë.. Ua thosha atëherë dhe insistoj dhe tani. Ne nuk jemi "una faccia, una razza" me italianët, por me shqiptarët. Të dy fiset kanë qenë enë komunikmi për mijëra vjet, kanë luftuar dhe janë  marrë vesh për bukuri (të mos harrojmë kontributin e Arvanitëve në luftën e vitit 1821) i prishnin dhe i rregullonin muhabetet vetë. Komunikimi u ndërpre për pesëdhjetë vjet nga çmenduria dhe terrori i Ervir Hoxhës (edhe për faktin se Perëndimi nuk e dinte se çfarë do të bënte me Shqipërinë),  dhe ne i humbëm gradat për një kohë të gjatë. Por prej disa vitesh i kemi gjetur muhabetet dhe tani po bashkëudhëtojmë. Me kaq shumë martesa të përziera, me kaq shumë fëmijë të origjinës shqiptare që kanë lindur këtu dhe njohin Greqinë si atdheun e tyre, me aq shumë biznese që veprojnë përgjatë vijës kufitare, nuk ka si të mos merremi vesh.  Prandaj ngjajnë jashtëzakonisht absurde ulërimat e atyre që po bëjnë thirrje për luftë pas ngjarjes në Bularat. Veçanërisht britmat e atyre që thonë se aviacioni grek duhet të veprojë. Si ai heroi  Thoma Vraka, i cili e mori një avion duke lëshuar fletushka "Berisha dhe Meksi, do të largoheni para se të feksi". Që atëherë, karagjozllëku ka veshur tjetër kostum, por flokët, thonjtë dhe dhëmbët nuk kanë ndryshuar për asnjë moment ... http://www.respublica.al/