Ένας σύγχρονος ήρωας του Ελληνισμού μας μιλά δια του βιβλίου του

Ο Ανδρέας Μαρτίνος είναι η ζωντανή ιστορία των αγώνων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα υπέφερε τα πάνδεινα, διατηρώντας άσβεστη μέσα του την αγάπη για την πατρίδα. Και δεν λύγισε. Και όταν το κομμουνιστικό καθεστώς της Αλβανίας κατέρρευσε, ποτέ δεν προσπάθησε να «κεφαλαιοποιήσει» τους αγώνες του. Ήρθε στην Ελλάδα και εξακολούθησε να μάχεται, παρά τις αμέτρητες δυσκολίες και δυσχέρειες. Ένας άνθρωπος «χαλυβδωμένος» και συνάμα χαμογελαστός, που κοίταζε επί δεκαετίες τους ανθρώπους της κομμουνιστικής απανθρωπιάς άφοβα στα μάτια.

Και ήρθε ένα βιβλίο για να περιγράψει τη ζωή του και τον αγώνα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. «Το πρέπον του Ανδρέα Μαρτίνου», από τις εκδόσεις «Πελασγός». Για το βιβλίο μίλησαν την περασμένη Τετάρτη στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών (Δ. Σούτσου 46) οι Κώστας Κυριακού, δικηγόρος και αγωνιστής, ο οποίος ήταν κι εκείνος φυλακισμένος μαζί με τον Ανδρέα Μαρτίνο, ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Άγγελος Συρίγος, ο συνιδρυτής της «Ένωσης Χειμαρριωτών» και δικηγόρος Αθανάσιος Κόρμαλης και ο Σταύρος Παπουτσής, που βοήθησε στη συγγραφή. Την εκδήλωση συντόνισε ο γράφων, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν η Ελίνα Μαστέλλου – Γιαννάκενα που επιμελήθηκε το βιβλίο και η Αλεξάνδρα Δημαλέξη. Την εκδήλωση χαιρέτισαν η Μαρία Μπολάνου, Πρόεδρος της Ένωσης Χειμαρριωτών και ο εκδότης του βιβλίου, Γιάννης Γιαννάκενας.

Στην ομιλία του ο Άγγελος Συρίγος αναφέρθηκε στις φυλακίσεις των Ελλήνων αγωνιστών στο περιβόητο κάτεργο Σπατς, ενώ ειδική μνεία έκανε και στο θεσμό της δημογεροντίας και πως αυτός λειτουργούσε στη Βόρειο Ήπειρο. Ο Κώστας Κυριακού αναφέρθηκε στις ημέρες του Ανδρέα Μαρτίνου στο κάτεργο, ο Αθανάσιος Κόρμαλης δεν έκρυψε τη συγκίνησή του ενθυμούμενος τους αγώνες παλαιότερων εποχών υπέρ των Βορειοηπειρωτών, ενώ ο γράφων έκανε αναφορά στα μηνύματα που στέλνει στις νέες γενιές των Ελλήνων η έκδοση του βιβλίου, σε μια εποχή μάλιστα που κάποιοι, κρύβοντας προσεκτικά τις κονκάρδες με το σφυροδρέπανο κάτω από τα πέτα τους, εποφθαλμιούν τις ελευθερίες μας.

Νίκος Χιδίρογλου

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ

Πηγή: http://www.himara.gr

Θανάσης Πότσης, "παραιτήθηκα από το ΚΕΑΔ, όχι από την ΟΜΟΝΟΙΑ"

Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ένωσης Ελληνοβλάχων και αντιπρόεδρος του ΚΕΑΔ, Θανάσης Πότσης σχολίασε την είδηση της αποχώρησής του από το ΚΕΑΔ, σημειώνοντας πως παραιτήθηκε από το ΚΕΑΔ και την θέση του αντιπροέδρου αναλαμβάνοντας την ευθύνη που του αναλογεί για το τέλμα που έχει φθάσει το κόμμα και τις επαναλαμβανόμενες εκλογικές αποτυχίες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο σε νέα πρόσωπα και νέες ιδέες για το καλό της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.

Ωστόσο δεν αποχωρεί από την ΟΜΟΝΟΙΑ στην οποία παραμένει μέλος του προεδρείου, του γενικού συμβουλίου και αντιπρόεδρος της.

πηγή

Η Ομόνοια Χιμάρας τίμησε τους πρωτεργάτες του ηρωικού ΟΧΙ στο απολυταρχικό καθεστώς

Με πρωτοβουλία του Παραρτήματος Ομόνοιας Χιμάρας, τιμήθηκαν σήμερα οι πρωτεργάτες της μαζικής αντίδρασης της Χιμαριώτικης Κοινότητας κατά της κομμουνιστικής δικτατορίας το 1945.

Η αποχή σε ποσοστό 93% από τις πρώτες στημένες εκλογές – δημοψήφισμα του καθεστώτος, που ήθελε την εγκαθίδρυση της κομμουνιστικής Αλβανίας με την απόλυτη «στήριξη» του λαού, αναδείκνυε το υψηλό φρόνιμα που απέρρεε από την ένδοξη ιστορία και εθνική υπερηφάνεια των Χιμαριωτών.

Το γεγονός αυτό εξόργισε τους ανθρώπους του καθεστώτος και εκδικήθηκαν με τον πιο βάναυσο τρόπο κατά των πρωτεργατών αυτού του κινήματος, των συγγενών τους και γενικότερα κατά της κοινότητας.

Από τα δημοτολόγια της Χιμάρας αφαιρέθηκε η Ελληνική Εθνικότητα, έκλεισε το ελληνικό σχολείο που η λειτουργία του είχε κατοχυρωθεί με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (1935).

Για την σπουδαιότητα της επετείου και την θυσία των αγωνιστών, μίλησε ο Πρόεδρος του Παραρτήματος Χιμάρας κ. Φρέντης – Διονύσης Μπελέρης, ο Γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας κ. Λεωνίδας Παππάς, ο Πρόεδρος και βουλευτής του ΚΕΑΔ κ. Ευάγγελος Ντούλες και ο βουλευτής Θεσπρωτίας της ΝΔ κ. Βασίλης Γιόγιακας.

Το Παράρτημα Ομόνοιας Χιμάρας παρέδωσε τιμητικές πλακέτες στους συγγενείς των επτά πρωτεργατών του κινήματος:

Ανδρέας Δήμας - Καταδικάστηκε σε θάνατο και θάφτηκε ζωντανός σε λόφο έξω από τη Χιμάρα για παραδειγματισμό.

Νίκος Κούτουλας – Καταδικάστηκε σε θάνατο. Στην απολογία του, δήλωσε πως η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, αρνήθηκε να μιλήσει αλβανικά και ζήτησε από τον δικαστή να του φέρει μεταφραστή.

Ηρακλής Γκιώνης – Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Δημήτρης Ανδρούτσος - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Πύλιος Γκόρος - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Νίκος Κατσελάνος - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Κίτσος Κόκας - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Για την ιστορία, η θανατική ποινή των έξι καταδικασθέντων μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη.

29/11/2015 

ΟΜΟΝΟΙΑ 

Παράρτημα Χιμάρας

Πηγή: http://www.himara.gr

Οι Έλληνες της Γερμανίας τίμησαν την 75η επέτειο απελευθέρωσης της Κορυτσάς και τους άταφους ήρωες του 1940-41 στη Β.Ήπειρο

Την Κυριακή 22 Νοεμβρίου στο πνευματικό κέντρο του Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής Βούπερταλ πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την απελεύθερωση της Κορυτσάς.Το πρόγραμμα που παρουσίασαν μαθητές του Ελληνικού Γυμνασίου-Λυκείου Βούπερταλ περιελάμβανε τραγούδια και οπτικοακουστικό υλικό καθώς και πρωτότυπο θεατρικό αφιερωμένο στους 8.000 ήρωες που παραμένουν άταφοι στα βουνά της Β.Ηπείρου.Οι ομογενείς μας τόνισαν το χρέος μας απέναντι σε “νεκρούς και ζωντανούς ήρωες” αναφερόμενοι και στη σημερινή κατάσταση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος.

   Ιδιαίτερα θερμή επιστολή έστειλε ο επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων, πρώην Υπουργός κ.Γεώργιος Σούρλας όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: “Το μήνυμα  “Δε θα σας ξεχάσουμε” φθάνει πολύ ηχηρό από το Βούπερταλ και ενισχύει τον αγώνα που κάνουμε για την αποκατάσταση της μεγάλης εθνικής εκκρεμότητας”. Η εκδήλωση έκλεισε με βράβευση των μαθητών.

Η επιστολή του κ. Σούρλα προς τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό

πηγή

75η επέτειος απελευθέρωσης Κορυτσάς

Τιμήθηκε σήμερα 22/11/2015 στη Θεσσαλονίκη η 75η επέτειος απευλευθέρωσης της Κορυτσάς, η 4η απελευθέρωση της πόλης στον 20ο αιώνα (προηγήθηκαν οι απελευθερώσεις κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, του  αυτονομιακού αγώνα του 1914 και αυτής στον Α' Π.Π.). Τελέστηκε δοξολογία στον Ι.Ν. Νέας Παναγίας, κατάθεση στεφάνου στο μνημείο της Ηπειρώτισσας γυναίκας επί της οδού Π. Μελά και κατόπιν εκδήλωση στην αίθουσα της Ηπειρωτικής Εστίας, που για ακόμη μία χρονιά οργάνωσε τις σχετικές εκδηλώσεις.

ΣΦΕΒΑ, 22/11/2015 

28 Nοεμβρίου 1940: Επέτειος μνήμης για τους 'Ελληνες πεσόντες στρατιώτες στο Βοδίνο Άνω Δρόπολης

27 Νοεμβρίου του 1940. Οι Έλληνες φαντάροι του 40^ου  Συντάγματος Ευζώνων ξεκίνησαν από την Καστάνιανη, πέρασαν την Κοσοβίτσα προς την Πέπελη και το βραδάκι έφθασαν στην Αγία Παρασκευή του Βοδίνου. Έπρεπε πάση θυσία να πιάσουν τον λόφο στρατηγικής σημασίας (λόφος που λέγεται και μπαλκόνι της Δρόπολης),  για να ελέγχουν τις κινήσεις των Ιταλών προς πάσα κατεύθυνση και να καθορίζουν συντεταγμένες για το πυροβολικό τους. Αφού πρωτίστως τους προαπάντησε η δημογεροντία του χωριού προτίμησαν να μη μοιραστούνε στα σπίτια αλλά για τυχών απρόοπτα να στρατοπεδεύσουν στην εκκλησία.

     Σαν να προμάντευαν το κακό. Την ίδια νύχτα Ιταλικός λόχος, που φαίνεται είχε παρακολουθήσει τις κινήσεις τους, μέσα από την Κλεισούρα στα βόρεια του χωριού ανηφόρησε στην αθέατη πλευρά του λόφου και στρατοπέδευσε περίπου 200 μ. απέναντι της εκκλησίας, κεκαλυμμένος από μαντρότοιχο, απόμερα του χωριού και καμουφλαρισμένος από πυκνή βλάστηση.

     28 του Νοέμβρη. Ξημερώνοντας, ριπές από πολυβόλα και τουφεκιές προς την εκκλησία, ανταπάντηση από τους Έλληνες που αιφνιδιάσθηκαν και το τουφεκίδι άναψε για καλά. Ελιγμοί από τους Έλληνες και μετά αρκετού χρόνου φθάσανε στον μαντρότοιχο, τώρα αντιμέτωποι με τους Ιταλούς. Τρεις οι πεσόντες εκ μέρους των Ελλήνων. Ο Ιωάννης Μπουραντάς από το Κομπότι Άρτας, ο Χρήστος Στάμου από τα Άγναντα και ο Στέφανος Γραβιάς από τον Καταρράχτη. Τρεις σκοτωμένους άφησαν πίσω τους και οι Ιταλοί αφού τράπηκαν σε άτακτη φυγή.

     Οι πεσόντες ενταφιάστηκαν στην δυτική πλευρά της εκκλησίας με όλες τις τιμές και κατ’ εντολή του Έλληνα αξιωματικού οι χωριανοί ενταφίασαν και τους Ιταλούς στην τοποθεσία που είχαν σκοτωθεί. Μετά από σχεδόν μήνα που οι Εύζωνοι  απομακρύνθηκαν από το χωριό  οι χωριανοί τίμησαν τους πεσόντες με λιθόκτιστο τάφο και σκαλιστά τα ονόματα τους. Από τις Βοδινιώτισες μανάδες ποτέ δεν τους έλειψε το μοιρολόγι όταν κλαίγανε τους δικούς τους, τα κεριά, τα τρισάγια, τα μνημόσυνα σ’ επετείους, σαν να ανέμεναν να αναστηθούν όπως και ο θρύλος για τον «μαρμαρωμένο βασιλιά». Αυτό μέχρι το 1967 που καταργήθηκε η θρησκεία, καθώς μετά «Θεός φυλάξει».

     Ήρθε όμως το 1990 και η ψυχή του Βορειοηπειρώτη ευαίσθητη. Έγινε ξανά ο γκρεμισμένος τάφος με χρήματα του κατοικούντα στην Αθήνα Μιχάλη Λαχανά, διακοσμήθηκε με μπρούτζινο σταυρό και καντήλα, γράφηκαν ξανά τα ονόματα των πεσόντων. Παράλληλα από το 1995 με άρθρα στην εφημερίδα «ΣΕΛΛΑΔΙΤΙΚΑ ΝΕΑ» (μετοίκων στην Αθήνα από τους Σελλάδες Κομποτίου) άρχισε και η αναζήτηση της ταυτότητας τους, ενδιαφέρον στο Υπουργείο Αμύνης όπου βρέθηκαν τα στοιχεία τους, αλλά η επίσημη πολιτεία στου «κουφού την πόρτα».

    

 Προσφέρθηκε όμως ανεψιός, φέρων και το όνομα, του πεσόντα Μπουραντά από το Κομπότι, ο οποίος σαν να γαλήνεψε τις ψυχές τους. Ανέβηκε στο Βοδίνο το 2009, αντικατέστησε τον τάφο με ολόκληρο σκαλιστό μνημείο και στις 28 του Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς (ημέρα μνήμης του σκοτωμού των πεσόντων) οργάνωσε μια ανεπανάληπτη τελετή, όντας παρών οι ανώτεροι πολιτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες της Άρτας και της ιδιαίτερης πατρίδας των πεσόντων, της προξενικής αρχής και της Ιεράς Μητρόπολης Αργυροκάστρου, παρών και πλήθος κόσμου από το Βοδίνο και τα περίχωρα. Τελετή μνήμης που οι Βοδινιώτες και οι συγγενείς των πεσόντων την επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο στις 28 του Νοέμβρη.

Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του Βοδίνου και ο μνημιακός τάφος των Αρτινών πεσόντων.

    

 Είπα πιο πάνω «σαν να γαλήνεψαν οι ψυχές τους» επειδή η έρευνα δεν ολοκληρώθηκε. Ακριβώς πίσω από την εκκλησία μένουν ενταφιασμένα τα οστά ενός άλλου πεσόντα, του Δημήτρη Τσίχλα που όντας τραυματισμένος σε άλλο πεδίο μαχών μεταφέρθηκε και ξεψύχησε στο Βοδίνο. Δυστυχώς τα ίχνη του τάφου δεν εξερευνήθηκαν και η επίσημη πολιτεία κωφεύει. Όπως κωφεύει εδώ και 75 χρόνια για την εύρεση των οστών των περίπου 10.000 φαντάρων που ανεμοδέρνονται στα βουνά και τους λόφους της Βορείου Ηπείρου.

     Ως ευαίσθητοι Βορειοηπειρώτες για την αναγνώριση των θυσιών υπέρ πατρίδας δικαιούμαστε να κρίνουμε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για το ότι διαχρονικά δεν έπραξαν το χρέος τους. Ας ελπίσουμε ότι θα το πράξει η σημερινή κυβέρνηση.

Αιωνία η μνήμη των Ελλήνων φαντάρων που έπεσαν πολεμώντας ηρωικά στο Βοδίνο της Πάνω Δρόπολης.

Αλβανός (τουρκαλβανός) ο πιλότος που έριξε το ρωσικό βομβαρδιστικό!

Σύμφωνα με τα αλβανικά ΜΜΕ. Η είδηση για την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού από τα τουρκικά αεροπλάνα, την  έδωσε ο αλβανός πιλότος, ο οποίος ειδοποίησε την στρατιωτική βάση της Άγκυρας και ύστερα τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν. Η Άγκυρα υπερασπίστηκε  τις δηλώσεις που είχαν γίνει σχετικά με το θέμα μέσω των οποίων ειδοποιούσε τις ρώσικες αρχές να μην πετάξουν στο τουρκικό εναέριο χώρο. Εντωμεταξύ δικαιολόγησε το πιλότο ο οποίος είχε λάβει διαταγές για την προάσπιση του Τουρκικού εναέριου χώρου. Αλλά ποιος είναι ο αλβανός πιλότος ? Ονομάζεται Κούρτη και ανήκει στην ομάδα “Yalnizca Turk”, και είναι ειδικός στους πολεμικούς ελιγμούς  με το F-16. Ο Κούρτης έχει καταγωγή από Πρέσεβο. Είναι γεγονός πως ο Κούρτη είναι μόνο ένας από τους πολλούς αλβανούς που υπηρετούν στο Τουρκικό στρατό. Κατά χιλιάδες είναι οι Στρατηγοί, αξιωματικοί και οι πιλότοι, αλβανικής καταγωγής.

Σχόλιο. Εμείς θα λέγαμε κάτι άλλο. Είναι πολλοί οι τουρκαλβανοί που υπηρετούν το τουρκικό στρατό, όπως πάντα. Τούρκοι στην συνείδηση είναι και επί το πλείστων οι αλβανοί μωαμεθανοί του Κοσσόβου αλλά και της Αλβανίας

Εξαφανίζονται 671 εικόνες που κατασχέθηκαν πριν από δύο χρόνια από έναν ιερόσυλο, "συλλέκτη" - Zhduken 671 ikona nga koleksioni i Gjergji Thimios

Μετά από δύο χρόνια στην κατάσχεση στις αποθήκες της Εθνικής Πινακοθήκης της Αλβανίας, οι εικόνες που είχαν κλαπεί από τον Γεώργιο Θύμιο , τον δήθεν συλλέκτη , και ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ανήκουν και είναι προϊόν το ελληνορθόδοξου πνεύματος, μεταφέρθηκαν στο Ιστορικό Εθνικό Μουσείο της Αλβανίας. Μετά από την έναρξη της διαδικασίας μετακίνησης, με σκανδαλώδες τρόπο, όπου οι εικόνες μεταφέρθηκαν σας καυσόξυλα, το Υπουργείο Πολιτισμού αναγκάστηκε μετά από πίεση των ΜΜΕ, να σταματήσει και να αναδιοργανώσει την  μετακίνηση, ώστε να γίνου σεβαστοί οι κανόνες μεταφοράς και προστασίας τους. Εχτές το Υπουργείο ενημέρωσε πως τελείωσε η μεταφορά διευκρινίζοντας πως οι εικόνες και τα άλλα ιερά κειμήλια βρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο και ότι σύνολο είναι 476 εικόνες ενώ πριν από δύο χρόνια ενημερωθήκαμε πως είχαν κατασχεθεί 1147 εικόνες. Γεννάτε εύλογο το ερώτημα: Που πήγαν οι υπόλοιπες 671 εικόνες από την "συλλογή" του Θύμιου;  

..........................................

Dy vjet pasi qëndruan nën sekuestro në ambientet e Galerisë Kombëtare të Arteve, ikonat qindravjeçare të koleksionistit të arrestuar Gjergji Thimio, u transferuan në Muzeun Historik Kombëtar. Pas nisjes së zhvendosjes dy javë më parë në kushte skandaloze, duke i trajtuar ato vlera të trashëgimisë si “dru për zjarr”, Ministria e Kulturës u detyrua pas këmbënguljes së mediave, të ndalojë transportin dhe ta riorganizonte duke respektuar më në fund procedura të mbrojtjes së tyre. Dje Ministria lajmëroi se e ka përfunduar transferimin duke saktësuar se ikonat dhe artefaktet tashmë të mbrojtura në Muzeun Kombëtar janë gjithsej 477 ikona (në fakt janë 476 sepse një ikonë ishte regjistruar dy herë). Por gati 2 vjet më parë policia njoftoi se kishte sekuestruar 1147 ikona. Lind pyetja ku shkuan 671 ikona të sekuestruara në koleksionin e Thimios? 

lapsi.al

Πτήσεις επιτήρησης άρχισε η Αεροπορία Στρατού στα σύνορα με την Αλβανία

Πτήσεις επιτήρησης στην περιοχή ευθύνης της 8ης Ταξιαρχίας στα Ιωάννινα ξεκίνησε η Αεροπορία Στρατού σε μία προσπάθεια να αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων, αλλά και να σταλεί το μήνυμα στην απέναντι πλευρά πώς τα σύνορα της χώρας δεν είναι "ξέφραγο αμπέλι".

Το ελικόπτερο UH-1 πραγματοποίησε χαμηλές πτήσεις πάνω από τα επιτηρητικά φυλάκια, από τα ακριτικά χωριά της μεθορίου, καθώς και από την πόλη των Ιωαννίνων.

Η πτήση του ελικοπτέρου εντάσσεται στα μέτρα που εξήγγειλε ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος μετά την περιοδεία που πραγματοποίησε τον Ιούνιο στην Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία, αναφορικά με την ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας των κατοίκων της περιοχής. Στα εν λόγω μέτρα εντάσσονται επίσης, η ενίσχυση του προσωπικού των Επιτηρητικών Φυλακίων και των Μονάδων της περιοχής, γεγονός που ήδη έχει επιτευχθεί με τις στοχευμένες παρεμβάσεις στις μεταθέσεις των δύο τελευταίων σειρών οπλιτών.

Ακόμη, η συνεχής εκτέλεση Τακτικών Ασκήσεων Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ), όπως η πρόσφατη ΤΑΜΣ «ΠΕΝΤΑΛΩΝΙ – 2015», αλλά και οι συνεκπαιδεύσεις Μονάδων της περιοχής με τμήματα Ειδικών Δυνάμεων, η εκτέλεση αναγνωρίσεων και εκπαιδεύσεως στην περιοχή από Ειδικά Τμήματα Καταδρομών και οι πτήσεις επιτήρησης ελικοπτέρων.

Πηγή: http://www.himara.gr

Η Ε.Ε. κατακεραυνώνει την Αλβανία για την κατεδάφιση του Αγίου Αθανασίου

Για μια ακόμη φορά, η Αλβανία απέτυχε να πάρει θετική σύσταση για την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η υπόθεση κατεδάφισης του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου ήταν ένας από τους λόγους που η Έκθεση Προόδου της Αλβανίας για το 2015, ήταν αρνητική για την Αλβανία.

Αναλυτικά, στην Έκθεση Προόδου της Αλβανίας για το 2015, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, στην παράγραφο σχετικά με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σελίδα 57 της έκθεσης, η επιτροπή αναφέρει:

"Τον Αύγουστο, μια Ορθόδοξη Εκκλησία στις Δρυμάδες κατεδαφίστηκε από τις αλβανικές αρχές με την αιτιολογία ότι χτίστηκε παράνομα, προκαλώντας διαμαρτυρίες από την κοινότητα της Εκκλησίας."

Για ακόμη μια φορά το Αλβανικό κράτος απέτυχε να πείσει τους Ευρωπαίους ότι θέλει να εντάχθει στην Ευρωπαϊκή κοινότητα των προοδευτικών κρατών, αλλά κατάφερε άθελά της να δείξει αντί-δημοκρατική και εθνικιστική δράση με την κατεδάφιση του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου στις Δρυμάδες.

Ο Εκσκαφέας

Διάβασε εδώ: Έκθεση Προόδου της Αλβανίας για το 2015, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγή: http://www.himara.gr

Ο Πρόεδρος των τσάμηδων θέλει να εξηγήσει την ιστορία στην Ελλάδα....(Τι να πει κανείς;)

Δεν... έφεξε...

Επιθυμία να… επισκεφθεί την Ελλάδα, είτε ο ίδιος ως αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής, είτε το μέλος του κόμματός του που έχει διορισθεί υφυπουργός Εξωτερικών στην αλβανική κυβέρνηση, δήλωσε ο αρχηγός του κόμματος των Τσάμηδων Σπετίμ Ιντρίζι, ο οποίος όλο και ενισχύει τον ρόλο του στο πολιτικό σκηνικό της Αλβανίας. 

Ο Ιντρίζι το έχει μάθει το μάθημά του και έτσι σε συνέντευξή του σε αλβανική εφημερίδα αποκαλύπτει ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο να επισκεφθεί την Ελλάδα με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της Βουλής ώστε να εξηγήσει το θέμα των Τσάμηδων στην ελληνική πλευρά.

Δεν του φθάνει όμως η συζήτηση για το Τσαμικό. Θέλει να ανοίξει τη συζήτηση, όπως λέει, και για τους «ορθόδοξους Τσάμηδες που ζουν στην Ελλάδα και δεν έχουν κανένα δικαίωμα», να αρχίσει συζήτηση για τους Αρβανίτες αλλά και για τη νέα… αλβανική διασπορά, όπως ονομάζει ο κ. Ιντρίζι τους αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα.

Ο Ιντρίζι δηλώνει ότι η Αλβανία πρέπει να επιμείνει στην άρση του εμπόλεμου και ότι θα πρέπει η κυβέρνηση να παραμείνει συνεπής στη δέσμευσή της για επίλυση του Τσαμικού εφαρμόζοντας το γνωστό ανθελληνικό ψήφισμα της Αλβανικής Βουλής. 

• Καταλαβαίνετε μόνο και μόνο από αυτά πόσο καλλιεργείται το ανθελληνικό κλίμα στα Τίρανα αλλά και την ατζέντα που επιχειρούν να επιβάλουν ορισμένοι κύκλοι στις ελληνοαλβανικές σχέσεις με μοναδικό σκοπό να υπονομεύσουν την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο γειτονικών χωρών. Προς όφελος, προφανώς, κάποιων… τρίτων.

• Δημοσιεύτηκαν οι συνταξιοδοτήσεις λόγω συμπλήρωσης 35ετίας και του 60ού έτους ηλικίας για τους πρέσβεις: Χ. Σαλαμάνη, Α. Δενδούλη, Αθ. Καλλιδόπουλο, Δ. Κουντουρέα, Κ. Ζαγοριανού-Πρίφτη, Π. Μαυρομιχάλη, Π. Καρκαμπάση, Γ. Παπαδόπουλο και Α. Βλαβιανό.

• Στους Αγίους Σαράντα άγνωστοι κατέβασαν και έκαψαν την ελληνική σημαία από τα γραφεία της μειονοτικής οργάνωσης Ομόνοια. Είχε προηγηθεί κι άλλο ανάλογο επεισόδιο, όπου πάλι άγνωστοι είχαν κατεβάσει από τα γραφεία της Ομόνοιας την ελληνική σημαία και τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

• Πολύ ενδιαφέρον θα έχει η πρώτη επίσκεψη του νεοεκλεγέντα τούρκου πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου στο εξωτερικό, καθώς συμφώνα με όλες τις ενδείξεις θα γίνει στα Κατεχόμενα, όπου αναμένεται ακόμα και σήμερα.

• Θα είναι η πρώτη επίσημη επίσκεψή του στο εξωτερικό μετά τις εκλογές και θα έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό καθώς στις 15 Νοέμβριου εορτάζεται η επέτειος ανακήρυξης του ψευδοκράτους.

Τα μηνύματα που θα εκπέμψει ο κ. Νταβούτογλου θα είναι κρίσιμα και καθοριστικά για τα επόμενα βήματα της διαδικασίας των συνομιλιών.

• Πρωτοφανής αμερικανική παρέμβαση και πρόκληση, καθώς η αμερικανίδα πρέσβης Καθλίν Αν Ντόχερτι δέχθηκε σε δεξίωση που παρέθεσε στο ξενοδοχείο Μέριτ στην κατεχομένη Λευκωσία τον αρχηγό των Δυνάμεων της Ειρήνης, όπως ονομάζεται ο τουρκικός κατοχικός Στρατός, στρατηγό Ι. Μπόζκουρτ και άλλους ανώτερους τούρκους αξιωματικούς.

Το ερώτημα φυσικά δεν είναι μόνο γιατί προσκάλεσε τους τούρκους αξιωματούχους που εκπροσωπούν τον κατοχικό Στρατό, αλλά έχει να κάνει με το ότι κανείς δεν είδαμε να εξεγείρεται στη Λευκωσία για το γεγονός ότι η αμερικανίδα πρέσβης, διαπιστευμένη στην Κυπριακή Δημοκρατία, όχι μόνο περιφέρεται στα Κατεχόμενα αλλά παραθέτει και δεξιώσεις…

Ο εξωφρενικός

πηγή

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ - Η Απελευθέρωση της Κορυτσάς...

  Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ

*  Η Κορυτσά «Το Παρίσι των Βαλκανίων», όπως προσφυώς ονομάστηκε, και η ύπαιθρος χώρα που την περιβάλλει, για αιώνες παραμένει σιωπηλή στην ατελεύτητη ροή των χρόνων.

Οι Κορυτσαίοι και γενικά η «Εθνική Ελληνική Μειονότητα» έχουν σαφή συναίσθηση της ύπαρξής τους και εκπεφρασμένη αντίληψη της διαφοράς από το αλβανικό υπόστρωμα. Η ελληνική συνείδηση είναι εκείνη που τους διαφοροποιεί. Το αποκλειστικό κριτήριο της εθνικότητας δεν αποτελεί μόνο η γλώσσα, αλλά το εθνικό φρόνημα, η εθνική συνείδηση. Η συσκότιση αυτής της αλήθειας δημιουργεί παραπλανήσεις και αλλοιωμένες εντυπώσεις.

Ο 19ος αιώνας βρίσκει την Κορυτσά με καθαρή ελληνική συνείδηση η οποία προσδιορίζεται από την εκπαίδευση, τη γλώσσα, την ορθοδοξία, τις παραδόσεις και τις διαχρονικές ελληνικές αξίες. Η εκπαίδευση παρουσιάζει αυξημένη δυναμική και τα σχολεία της Κορυτσάς γίνονται φυτώρια της ελληνικής παιδείας, σε αντίθεση με τα αλβανικά σχολεία, τα οποία ποτέ δεν μπόρεσαν να αναπτυχθούν από έλλειψη μαθητών και δασκάλων και όταν κατόρθωσαν να λειτουργήσουν σχολεία, λειτούργησαν χάρη στη συμπαράσταση του ξένου παράγοντα.

Η πόλη έφτασε στο απόγειο της ακμής της χάρη στους Έλληνες καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Αποτελούσε το κέντρο της ελληνικής κίνησης και ζωής. Η φιλοπατρία των Κορυτσαίων και η επιθυμία τους για ίδρυση και λειτουργία ελληνικών σχολείων τους οδήγησε στη σύσταση του περίφημου «Λάσου», του ειδικού δηλαδή κοινοτικού ταμείου που είχε ως κύριο σκοπό τη συντήρηση των σχολείων και τη βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας τους.

Η φιλοπατρία αυτή μεταγγίζεται στις ψυχές των απόδημων Κορυτσαίων, οι οποίοι με τις προσφορές και ενισχύσεις τους, προσέβλεπαν σε ευτυχή διέξοδο από τα δεινά. Στο σύντομο αυτό άρθρο δεν θα αναφερθούμε στην ίδρυση και την ακμή της πόλης, στη διοίκηση, τη γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, στην προσφορά της εκκλησίας, στην εκπαίδευση, στους ευεργέτες, στη συμμετοχή των Κορυτσαίων στα προεπαναστατικά κινήματα και την προσφορά τους στην Επανάσταση του 1821, ούτε και στους νεότερους αγώνες για την απόκτηση της ελευθερίας τους. Θα περιοριστούμε σε δύο σημαντικές χρονολογίες, οι οποίες σημάδεψαν την πορεία της πόλης. Η πρώτη χρονολογία αναφέρεται στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων και η δεύτερη κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο.

Α) 7 Δεκεμβρίου 1912

Η Κορυτσά απελευθερώθηκε από την οθωμανική δουλεία πριν από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Η οθωμανική αυτοκρατορία είχε καταστεί ετοιμόρροπη και πλησίαζε το τέλος της. Κληρονόμοι της οι παλιοί ραγιάδες, τα Βαλκανικά κράτη. Έπειτα από αμφίρροπους αγώνες απελευθερώνονται οι σκλάβοι και αποκτούν την ελευθερία τους.

Το χρονικό της απελευθέρωσης της Κορυτσάς έχει ως εξής: Τα τουρκικά στρατεύματα υπό τον Τζαβήτ Πασά, μετά την απελευθέρωση της Καστοριάς, οπισθοχώρησαν στην Κορυτσά. Ο ελληνικός στρατός με τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Δαμανιό, έπειτα από σκληρές μάχες έκαμψαν την αντίσταση των Τούρκων. Το πρωί της 7ης Δεκεμβρίου 1912 το 12ο Σύνταγμα της 3ης Μεραρχίας έμπαινε θριαμβευτικά στην πόλη. Τα υπολείμματα του στρατού του Τζαβήτ Πασά αποσύρονταν προς την Ερσέκα και Μπορύβα.

Οι κάτοικοι της Κορυτσάς υποδέχτηκαν με θερμές εκδηλώσεις τους απελευθερωτές. Ο Μητροπολίτης Γερμανός, οι πρόκριτοι της πόλης και όλοι οι κάτοικοι βγήκαν να προϋπαντήσουν τους Έλληνες στρατιώτες. Μετά από αιώνες σκλαβιάς και ανείπωτης ταπείνωσης πανηγύριζαν την Ανάστασή τους. Στα τέλη του Ιανουαρίου 1913 διορίστηκε ο πρώτος Έλληνας διοικητής στην Κορυτσά, ο Πέτρος Καψαμπέλης.

Νέο κύμα χαράς και ενθουσιασμού σκέπασε την Κορυτσά όταν στις 3 Μαρτίου επισκέφτηκε την πόλη ο τότε διάδοχος Γεώργιος. Δυστυχώς όμως παρ’ όλους τους αγώνες των Κορυτσαίων, το μοιραίο δεν αποτράπηκε. Πυκνά μαύρα σύννεφα παρουσιάστηκαν στον ορίζοντα. Οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις απεφάσισαν η Κορυτσά να περιέλθει στην επικυριαρχία της Αλβανίας. Η Κορυτσά όπως και τα άλλα Ελληνικά τμήματα του Αργυροκάστρου και των Αγίων Σαράντα, αποτέλεσε μέρος του νεοσύστατου αλβανικού κράτους.

Β) 22 Νοεμβρίου 1940

Η ιστορία επαναλήφθηκε μετά από 28 χρόνια, όταν ο ελληνικός στρατός απωθούσε τα ιταλικά στρατεύματα του Ρωμαίου ψευδοκαίσαρα από το Ηπειρωτικό έδαφος και απελευθέρωνε τη μια μετά την άλλη τις βορειοηπειρωτικές πόλεις. Στις 22 Νοεμβρίου 1940 τμήματα του ελληνικού στρατού εισέρχονται απελευθερωτές της Κορυτσάς. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και ζητωκραύγαζε: «Πήραμε την Κορυτσά». Η απελευθέρωση της Κορυτσάς ήταν η τελευταία μεγάλη επιτυχία του ελληνικού στρατού στο Βορειοηπειρωτικό μέτωπο.

Την πόλη της Κορυτσάς την υποστήριζαν ισχυρές ιταλικές δυνάμεις (Μεραρχία Τριέστι Πιεμόντε Βενέτσια – Αρέστο με δύο τάγματα μελανοχιτώνων – με το τάγμα των Βερσαλιών και ένα τάγμα Αλβανών). 

Ο αγώνας για την κατάληψη της Κορυτσάς κράτησε οχτώ μέρες και ήταν πολυαίμακτος. Πρώτος αξιωματικός που εισήλθε στην πόλη ήταν ο Ιωάννης Μεργέτης. Σύμφωνα με έκθεσή του η επίθεση του Ελληνικού στρατού άρχισε στις 14 Νοεμβρίου αιφνιδιαστικά. Στην πρώτη επίθεση συνελήφθησαν και οι πρώτοι 40 Ιταλοί. Μέχρι τις 21η Νοεμβρίου η επίθεση εξακολουθούσε. Αιχμαλωτίζεται ένα ιταλικό τάγμα, ένα ορεινό χειρουργείο και άλλο πολεμικό υλικό.

Στις 7.45’ της 22ης Νοεμβρίου το τάγμα του Αθανασίου Παλαιοδημόπουλου μπαίνει στην Κορυτσά και λίγα λεπτά αργότερα ο Συνταγματάρχης Ιωάννης Μεργέτης, ο οποίος ανεκοίνωσε με ένα λιτό σήμα στην 9η Μεραρχία την κατάληψη της Κορυτσάς. Το σχετικό σήμα είναι το εξής: «Ώρα 7.45’ ημέτερον απόσπασμα κατέλαβε Κορυτσά. 1. Μεργέτης. Συνταγματάρχης».

Το σήμα έφτασε σύντομα στην κυβέρνηση. Με ειδική ανακοίνωση η κυβέρνηση γνωστοποίησε στον ελληνικό λαό την απελευθέρωση της Κορυτσάς. Ο λαός των Αθηνών και ολόκληρος ο ελληνισμός πανηγύρισε με ενθουσιασμό την απελευθέρωση της πόλης. Η Κυανόλευκη κυμάτιζε στο Διοικητήριο της Κορυτσάς και σκόρπιζε συγκίνηση. Οι θυσίες και το αίμα που χύθηκε άφθονο, προς στιγμή λησμονήθηκαν και άκρατος ενθουσιασμός κατέλαβε τον λαό.

Με διθυραμβικούς τίτλους οι εφημερίδες των Αθηνών ανήγγειλαν την προέλαση του ελληνικού στρατού και την απελευθέρωση της Κορυτσάς. Ο Παύλος Παλαιολόγος απεσταλμένος του «Ελεύθερου Βήματος» στο μέτωπο απέστειλε την παρακάτω ενθουσιώδη ανταπόκριση:

«ΜΕΤΩΠΟΝ ΗΠΕΙΡΟΥ, 22 Νοεμβρίου (του απεσταλμένου μας). Η Ήπειρος ολόκληρος εις μίαν ψυχήν πανηγυρίζει ενθουσιωδώς την κατάληψιν της Κορυτσάς. Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδων, εθναπόστολος, περιερχόμενος το μέτωπον, με ησπάσθη ψιθυρίζων: «Ωμίλησεν ο θεός. Ούτοι εν άρμασιν, ούτοι εν ίπποις, ημείς εν’ ονόματι θεού». Οι στρατιώται αγκαλιάζουν αλλήλους. Με ψυχήν πλημμυρισμένην από συγκίνησιν και υπερηφάνειαν, συγκεντρώνω από τραυματίας αξιωματικούς στοιχεία από τας προχθεσινάς και χθεσινάς μάχας εις το μέτωπον της Ηπείρου.

Χρειάζεται νέος Όμηρος δια την περιγραφήν της σημερινής εποποιίας. Ζώμεν εις μίαν ατμόσφαιραν μέθης και παραληρήματος».

Αυτά για να θυμόμαστε και να μην ξεχνούμε. Μπορεί το όνειρα να ναυάγησαν, οι ελπίδες όμως και οι προσδοκίες των Κορυτσαίων παραμένουν.
πηγή