Τρικυμία εν ποτηρίω για τους Βλάχους

 

Το μεγαλύτερο ψέμα που έχουν πιστέψει οι αλβανοί.... - A mund të edukohen kështu fëmijët?

Σε ποιόν δεν έτυχε να ακούσει μικρά παιδιά 3-4 ετών που προσπαθούν να τραγουδήσουν το τραγούδι: Xhamadani vija - vija (Λαϊκό εθνικιστικό τραγούδι). Σίγουρα ελάχιστοι είναι. Αυτό το τραγούδι έχει διεισδύσει στα πολιτιστικά αισθητήρια των εκπροσώπων του εκπαιδευτικού μας συστήματος ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο και πιο πάνω. Με αρχι-ίδρυμα εθνικιστικής αλβανικής αγωγής: Το στάδιο (ποδοσφαίρου όταν παίζει η εθνική). Αρκεί αυτό το εμπειρικό δεδομένο για να καταλάβουμε πως τα παιδιά μας βαπτίζονται με ψέματα από την αρχή, ο υστερικός εθνικισμός είναι το αλφαβήτα της αγωγής τους που αφήνει πίσω κατά πολύ την αγωγή τους ως πολίτες. Το τελευταίο θέλει αρκετή δουλειά, θέλει χρόνο, κόπο και το σημαντικότερο: έχει ως απαραίτητο στοιχείο  τον πολιτισμό. Αλλά αυτό δεν υπάρχει μεταξύ ημών των αλβανών και το αντικαθιστούμε αυτό με την σούπα του εθνικισμού ραψωδία του τύπου Xhamadani vija - vija. Ραψωδία γιατί  εμείς είμαστε μάρτυρες της αδυναμίας μας για να κάνουμε κάτι πραγματικό για την χώρα, για να μην επιτρέψουμε την κατάρρευση της χώρας. Για το λόγο αυτό και τραγουδάμε, τραγουδάμε στην Αλβανία που δεν την είχαμε ποτέ και μετά φοράμε τα παπούτσια και το σκάμε. Έχουν περάσει 100 και κάτι χρόνια από εκείνη την ημέρα που είναι γνωστή ως η ημέρα της ανεξαρτησίας και ο κόσμος έχει ως καθήκον να κάνει έναν απολογισμό και να θέσει ένα ερώτημα: ποιανού είναι αυτή η μέρα; Σε ποιόν ανήκει η γιορτή; Ας πάμε λίγο πίσω στο χρόνο και να φέρουμε στο μυαλό μας της μέρες της αποκοπής από την οθωμανική αυτοκρατορία, όταν η πλειοψηφία των αλβανών δεν ήξερε τι γινόταν. Απλά εκείνη η ημέρα ήταν μια πράξη που διατέλεσε μια ελίτ που δεν βρήκε άλλη λύση για τον εαυτό της. Η ζωή των απλών αλβανών άλλαξε από τότε, αδιαμφισβήτητα, για καλό ή για κακό; Αυτό θα πρέπει να το βρουν οι ιστορικοί που μέχρι σήμερα μας έχουν χορτάσει με  το εθνικιστικό παραμύθι, με τα επιτεύγματα του αλβανικού λαού και άλλα σαν και αυτά. Η 28 Νοεμβρίου είναι στην πραγματικότητα η εορτή μίας εξουσίας που επαναλαμβάνει τον εαυτό της, αλλά ελάχιστα θα μπορούσε αυτή να θεωρηθεί σήμερα- συναισθηματικά- μια κοινή ημέρα για όλους τους αλβανούς. Οπωσδήποτε, ο καθένας μπορεί να βγει και να φωνάξει λέγοντας πως αυτό το είδος λόγου ανήκει στους πουλημένους, αλλά ας αναρωτηθούμε: Κατά πόσο εκπροσωπεί το κράτος αυτό τους αλβανούς; Όλοι θυμόμαστε τις καταδίκες που στο όνομα του λαού επέβαλε ο Ενβέρ Χότζα. Αλλά δεν είμαστε σε θέση να πούμε κατά πόσο ο λαός ήταν εκεί. Σήμερα τελούνται ανεπανάληπτες πράξεις εις βάρος της κοινωνίας, και καταχωρήσεις αντί παροχή. Στο όνομα της Δημοκρατίας. Αλλά αυτά εξυπηρετούν μόνο σε μια ομάδα ανθρώπων . Η εθνικιστική αγωγή στην Αλβανία είναι ίσως το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί στους Αλβανούς. Δείτε αυτό το βίντεο από Report Tv* σε ένα νηπιαγωγείο στα Τίρανα. Παιδιά που δεν καταλαβαίνουν τίποτα κάνουν με τα δάκτυλα τον αετό, τραγουδούν τραγούδια για την σημαία, το ιδανικό και την Αλβανία, εντωμεταξύ ο κόσμος γύρω τους είναι πολύ πιο ωραίος  και περίπλοκος από την πατσαβούρα που εκείνοι παίζουν χωρίς να το καταλάβουν. Ποιο παιδί θα διάλεγε την σημαία για να παίξει; Κανένα. Όλο αυτό έχει πολλά μηδενικά. Γιατί εμείς βλέπουμε και σήμερα πως νέοι που τραγουδούν το τραγούδι που αναφέραμε που κάνουν φασαρία στο καφενέ για την Αλβανία, θέλουν να φύγουν, να μεταναστεύσουν. Πως όλοι περιμένουν ώστε κάποιος να φτιάξει αυτή την χώρα και με τον τρόπο τους δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά την αφήνουν στον Έντι Ράμα και στους επόμενους Έντι. Τραγουδούν, συγκινούνται με την σημαία χωρίς να καταλάβουν πως η κραυγή τους είναι στα αλήθεια επακόλουθο του χαμομηλιού των ελίτ που ξεκαρδίζονται με τον καλύτερο λαό στο κόσμο που θα μπορούσε να τους λάχει. Μετάφραση Πελασγός Κορυτσάς Από άρθρο της:    http://www.respublica.al/ *Report tv, shqiptarja.com ανήκουν σε απόγονο του Τσιάνο τον Καρλο Μπολίνο που έχει επενδύσει στον ανθελληνισμό και ακραίο αλβανικό εθνικισμό.

Kujt nuk i ka rastisur të dëgjojë fëmijë të vegjël, të moshës 3-4 vjeç që të këndojë apo përpqiet të këndojë këngën: Xhamadani vija - vija? Me siguri të paktë janë. Kjo këngë ka depërtuar në shqisat kulturore të përfaqësuesve të sistemit tonë arsimor duke nisur që nga kopështi e deri më lart. Në kryeinstitucionin edukues të nacionalizimit shqiptar: Stadiumin. Mjafton kjo e dhënë empirike për të kuptuar se fëmijët tanë mëkohen me gjënjeshtra që në fillim, nacionalizmi histerik është abc-ja e edukimit të tyre që lë pas shumë edukimin si qytetarë. Ky i fundit kërkon shumë punë, do kohë, mund dhe ç’është më kryesorja: e ka të domosdoshme qytetarinë. Por kjo mugon ndër ne shqiptarëve që e zëvendësojmë atë me supën e nacionalizmit rapsodik të tipi xhamdani vija – vija. Rapsodik pasi ne jemi dëshmitarë të pafuqisë sonë për të bërë diçka reale për vendin, për të mos lejuar gremisjen e vendit. Ndaj edhe ja marrim këngës, i këndojmë Shqipërisë që nuk e patëm kurrë. Dhe mbathim opingat dhe ikim.  Kanë kaluar 100 e ca vjet nga ajo që njihet si Dita e Pavarësisë dhe njerëzia e ka për detyrë të bëjë një analizë, një bilanc e të shtrojë një pyetje: e kujt është kjo datë? Kujt i përket kjo festë? Kthehemi pas në kohë e sjellim në mend ditët e shkëputjes nga Perandoria Osmane, kur shumica e shqiptarëve as që po kuptonin çfarë po ndodhte. Thjesht ajo datë ishte akti i ndërmarrë nga një elitë e cila nuk pa rrugë tjetër për veten. Jeta e shqiptarëve të thjeshtë ndryshoi që nga ajo kohë, padyshim, por për mirë apo për keq? Këtë duhet ta gjejnë historianët që deri më sot na kanë ngopur me përrallën nacionaliste, me arritjet e popullit shqiptar e të tjera si këto. 28 nëntori është në fakt celebrimi i një pushteti që riprodhon veten, por pak mund të konsiderohet ajo sot – në kuptimin emotiv – një datë e përbashkët e të gjithë shqiptarëve. Sigurisht që shumëkush mund të dalë e të bërtasë duke thënë se e folura në këtë mënyrë është te të shiturit, por le t’i bëjnë pyetje vetes: sa i përfaqëson ky shtet shqiptarët? Të gjithë e mbajmë mend dënimet në emër të popullit që dekretonte Enver Hoxha. Por nuk jemi në gjendje të themi sesa populli ishte aty. Sot kryhen akte të pashembullta në dëm të shoqërisë, edhe konçesionet jepen Në emër të Republikës. Por ato i shërbejnë vetëm një grupi njerëzish. Edukimi nacionalist është ndoshta gënjeshtra më e madhe që u është bërë shqiptarëve. Shikoni këtë reportazh të Report TV në një prej kopshteve të Tiranës. Fëmijë që pa kuptuar asgjë bëjnë shqiponjën me gishta, këndojnë këngë për flamurin, idealin dhe Shqipërinë, ndërkohë që bota e tyre është shumë më e bukur dhe e ndërlikuar sesa kjo paçavure ku ata luajnë pa kuptuar. Cili fëmijë do zgjidhte flamurin për të luajtur? Askush. E gjitha kjo ka shumë zero. Sepse ne e shohim edhe sot sesi të rinj që këndojnë edhe ata Xhamadanin, që të bëjnë njërën në kafene për Shqipërinë, duan vetëm të ikin, të emigrojnë. Sesi të gjithë presin që dikush ta bëjë këtë vend dhe me mënyrën e tyre nuk bëjnë gjë tjetër veçse ja lënë Edi Ramës dhe edramave të radhës. Këndojnë këngën, emocionohen nga flamuri pa kuptuar se ulërima e tyre është në fakt pasojë e kamomilit të elitave që gajasen me miletin më të mirë në botë që mund t’u binte hisesh. http://www.respublica.al/

‘Ika sepse këtu të vrasin kot, politikanët e pacipë të shesin te kriminelët’!

Gazetari i kroniës, Flamur Vezaj, mori pak më parë vendimin drastik, duke mbyllur karrierën e tij gazetareske në Shqipëri për t’u vendosur në SHBA. Përmes një statusi në profilin e tij të ‘Facebook’, gazetari Vezaj ka renditur plot 51 arsye të këtij vendimi të guximshëm, mes të cilave nuk është vetëm frika e kërcënimeve, por edhe kushtet në punë.

Gazetari rendit edhe një sërë arsyesh të tjera tepër reale, që e kanë detyruar atë të heqë dorë nga profesioni, ku tregon më së miri sa e vështirë është të jetohet dhe të punohet në vendin tonë, pasi asgjë nuk është e sigurt dhe për çdo gjë duhet ‘mik’. Sipas tij, këto arsye janë të gjitha të vërteta dhe kanë detyruar jo vetëm atë, por edhe shumë shqiptarë të tjerë të largohen nga vendi.

51 arsyet Pse ika !!????

###

Ika sepse nuk kisha siguri per vete e familjen!

Ika sepse nuk kisha siguri ne pune!

Ika sepse nuk paguhesha sa duhet!

Ika sepse nuk merrja rrogen ne kohe!

Ika se une duhet te isha 24 ore ne gadishmeri e pronarin nuk guxoje ta pyesje pse vononte rrogen!

Ika sepse larg qofte nje semundje ne familje duhet te merrje kredi ne banke per shpenzimet!

Ika sepse shteti nuk te ofronte siguri e ndodhte qe shtetaret te “shisnin” te kriminelet”!

Ika sepse kercenimet i zgjidhja privatisht dhe i lodha familjen e miqt!

Ika sepse te shpallurit ne kerkim i gjejne me shpesh vrasesit e jo policia!

Ika sepse edhe po te ndodhte dicka ne kryet te detyres pas tre dite asnje nuk kujtohet per ty!

Ika sepse nuk doja te behesha “mercenar” i partive dhe krimineleve!

Ika sepse drejtesine duhet ta paguhash qe ta gezoje!

Ika se po te kritikoje qeverine (ministrin perkatese) ta heqin nusen nga puna!

Ika sepse sa here nderrohej drejtori institucionit duhej me shku me i gjet mik qe mos te heqin nusen nga puna!

Ika sepse ne administrate promovohen militantet dhe jo specialistet!

Ika sepse krimineli eshte me i respektuar para ligjit se qytetari i thjesht!

Ika sepse femijet e hajduteve te prones publike fshijne djersen me 500 eurosha!

Ika sepse arsimi eshte shkaterruar, eshte bere mesues edhe nje me diplome te blere e drejtor ai qe eshte denuar per shitje diplomash!

Ika sepse duhej te fusje mik per te fut femijet ne kopsht!

Ika sepse qe ne kopsht duhet te bleje dyshek, jastek, jorgan e mbulesa e me pas letra higjienike e sende tjera cdo muaj!

Ika sepse duhet te paguaje nen dore qe edukatorja (me rroge qesharake) ti nderronte femijet ne kohe qe mos te ftoheshin!

Ika sepse duhet te prisje ne radh qe te blesh librat e femijes!

Ika sepse femija ne shkolle nuk bente pushim te gjate se skishte ambiente!

Ika sepse femija nuk merrte dijen e duhur se mesuesja kishte 38 nxenes!

Ika sepse cdo muaj duhet te furnizoje klasen e femijes me letra A4 e sende tjera te nevojshme qe shkolla nuk ia siguronte!

Ika sepese ne cdo dimer femija duhej te vishej edhe ne klase me rroba te trasha se vinte i plevitosur nga shkolla!

Ika sepse femija ngrohej me frymarrjen e shokeve e shoqeve ne klase!

Ika sepse nuk kisha mundesi si politikanet apo ata qe jane prane tyre te shkolloj femijet jashte!

Ika sepse shendetesine e ka marr lumi!

Ika sepse shteti nuk te jep shpresa per sherimin e nje te semuri apo nje femije qe ka nevoj!

Ika sepse diagnostifokoheshe ne spitale si private e shteterore me semundje qe nuk i ke!

Ika sepse ne spitale cdo gje duhet te blere e paguar!

Ika sepse ne urgjencen e pediatrise duhet te presesh mbi nje ore per te vizituar femijen me temeperature!

Ika sepse ne Spitale private ke vetem sherbimin e hotelerise dhe do te paguash si hotel me 5 yje per nje nate e nuk ke ku te ngrohesh qumshtin!

Ika sepse merr gjobe nga policia pa te ndaluar ndonjehere e pa kryer shkelje!

Ika se me shume denohesh per rrip sigurimi se sa per shkelje semafori!

Ika sepse kriminelet kane dal nga strofulla dhe jane perzier me politikanet e shtetaret!

Ika sepse vrasjet tashme jane bere statistike dhe jo problem per parandalimin e tyre apo gjetjen e autoreve!

Ika sepse mungon cdo sherbim social!

Ika sepse ushqimet qe blen nuk i kontrollon njeri!

Ika sepse edhe studentet e mjekesis po i marrin provimet me para!

Ika sepse per nje gervishtje makine vritesh!

Ika sepse edhe ujin e pijshem nuk e ke te garantuar dhe duhet blere me shtrenjte nga te gjithe vende e rajonit!

Ika sepse fatura e dritave te vjen ne baze te tekave te faturistit!

Ika sepse per te paguar nje pastruese per shkallen duhet te ziheshe me komshinjet!

Ika sepse kompanit celulare te vjedhin cdo dite dhe asnje nuk e can koken!

Ika sepse per parkingun duhet te paguash e po ta vodhen makinen nuk ta gjen njeri!

Ika sepse fushat sportive dhe parqet quhen ambiente ne zhdukje!

Ika sepse politikanet nuk japin llogari por kerkojne nga qytetaret kur ankohen!

Ika sepse asnje politikane nuk perfundoj ne burg per korrupsion e vjedhje te prones publike apo edhe per shkaterrimin e Shqiperise!

Ika sepse u lodha nga gara e pacipe e politikaneve se kush e kush ta rrenoje me shume kete vend…..etj etj etj…

###

P.S. Mos me thoni qe nuk jane te verteta te gjithe keto! E qe mendoj se jane arsyet qe edhe shume shqiptar si puna ime jane larguar e po presin mundesin e largimit nga vendi, per fat te keq!!!
http://pamfleti.net/

Η ομιλία του Άλκη Πούλη στην 10η Γενική Συνδιάσκεψη της Ομόνοιας

Σε υψηλούς τόνους κινήθηκε κατά την ομιλία του στην 10η Γενική Συνδιάσκεψη της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ, που διεξάγεται σήμερα στους Αγίους Σαράντα, ο υποψήφιος για την προεδρία Άλκης Πούλης κάνοντας αναφορά σε πρακτικές υπογείων της Τρούμπας και για διαδικασίες που δεν γίνονταν ούτε τα χρόνια της πιο στυγνής δικτατορίας.

Επίσης, ο κύριος Πούλης έκανε μια σύντομη αναδρομή στην παρουσία και προσφορά του στην Οργάνωση, αλλά και στον χώρο της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.

Διαβάστε το σύνολο της ομιλίας

Αγαπητοί συμπατριώτες, φίλοι και συναγωνιστές Ομονίτες

Χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι ανάμεσά σας σήμερα για άλλη μια φορά, δεν σας κρύβω όμως ότι χαίρομαι περισσότερο που οι πλειοψηφία από τους Ομονίτες δεν είναι ανάμεσά μας, αλλά εκεί έξω. Αυτό και μόνο μας δίνει κάποια ελπίδα για ανάκαμψη στο μέλλον.

Σας κούρασαν όλες αυτές οι κλασικές πολιτικές ομιλίες, πατρίδα, να ενωθούμε, όλοι μαζί, οι μεν οι δε έτσι και αλλιώς; Σαν να βιαζόμαστε να γίνουμε Ευρωπαίοι, σοβαροί και τυπολάτρες, και είμαι σίγουρος ότι αν συνεχίσουμε έτσι σε λίγο θα αρχίσετε να βαριέστε, αν δεν έχετε ήδη βαρεθεί.

Ας το κάνουμε λίγο πιο διαδραστικό λοιπόν και λίγο πιο εύθυμο, πιο σατιρικό.

Η σάτιρα με ι είναι ελληνική λέξη; Από ότι λένε οι γλωσσολόγοι όχι, λατινική είναι.

Οι σάτυροι με υ όμως, είναι Διονυσιακοί χαρακτήρες, ακόλουθοι του Διονύσου, και την ακριβή έννοια θα τη βρείτε στα λεξικά τι ακριβώς εννοούσαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι, δεν λέγονται τέτοιες λέξεις σε δημόσια ομιλία στο σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο.

Η κωμωδία όμως, όπως  και η τραγωδία είναι ελληνικές.

Και δεν ξέρω σήμερα εδώ αν παίζουμε σε μια κωμωδία ή σε μια τραγωδία.

Πριν βγάλουμε συμπέρασμα, ας αναλύσουμε λοιπόν τις δύο ελληνικές έννοιες, μήπως καταλάβουμε καλύτερα:

Κωμωδία λοιπόν εκ του ορισμού του Αριστοφάνη:

Δύο αντίπαλοι ξεκινούν να αντιδικούν

Όταν μιλάει ο ένας, ο χορός (εσείς δηλαδή) τον διακόπτει με όχι και τόσο κομψό τρόπο και λέξεις ως συνηθίζει ο Αριστοφάνης

Όταν μιλάει ο άλλος, το ίδιο

Στο τέλος, δίνεται η ετυμηγορία του αγώνα (η λεγόμενη σφραγίδα) από το διαιτητή, που συνήθως είναι ο χορός, δηλαδή εσείς.

Σαν να είμαστε κοντά σε συμπέρασμα, ή μήπως όχι; 

Από την άλλη η τραγωδία (δηλαδή η ᾠδή των τράγων), λένε ότι είναι τραγούδι Χορού του οποίου τα μέλη είναι μεταμφιεσμένα σε Σατύρους (τραγόμορφους δαίμονες).

Η τραγωδία θα πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος, και στο τέλος να επέρχεται η κάθαρσις.

Και πάντα, εξ ορισμού η τραγωδία τελειώνει με τον Κομμό: δηλαδή το θρήνο που εκτελείται από τον χορό και τους υποκριτές μαζί.

Δυσκολεύει το συμπέρασμα;

Οι αρχαίοι βέβαια το λύνανε εύκολα το ζήτημα όταν υπήρχαν διαμάχες. Πως; Με την χρυσή τομή. Άρα, σήμερα παίζουμε μια τραγική κωμωδία ή μια κωμική τραγωδία!

Εύκολο είδατε; Γι αυτό όλοι αγαπάνε τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό και το Θέατρο!

Γι αυτό και εμείς είμαστε περήφανοι ως Έλληνες! Και θα είμαστε, ιδιαίτερα οι νέες γενιές, που παρότι κάνουμε τα πάντα να τους διώξουμε από τον τόπο μας, αυτοί επιμένουν να τον αγαπάνε αγνά και να αφήνουν μια ρίζα και εδώ!

Δεν ξέρω όμως εμείς αν θα είμαστε περήφανοι γι αυτό που κάνουμε σήμερα εδώ.

Μια διαδικασία που δεν έχει ξαναγίνει ούτε χρόνια της πιο στυγνής δικτατορίας, όπου τουλάχιστον το μπυρό κάθε χωριού συνεδρίαζε, διάλεγε τους καλύτερους κομμουνιστές, τους προετοίμαζε για το συνέδριο του κόμματος, τους έπαιρνε και καινούργια ρούχα και πηγαίνανε οργανωμένα να εκλέξουν τους καλύτερους εκπροσώπους σε κάθε ρέθι, μετά τους καλύτερους για να πάνε στο κεντρικό συνέδριο του Κόμματος. ΟΚ, θα μου πείτε, παμψηφεί όλοι, αλλά τουλάχιστον οι εκλογές (σε εισαγωγικά)  γίνονταν ανοιχτές και ενίοτε στην Πλατεία του χωριού.

Προς τιμήν του αγαπητού πρώην Προέδρου Βασίλη Μπολλάνου, 3.5 χρόνια πριν κάναμε μερικές τέτοιες συγκεντρώσεις, ήρθε νέος κόσμος σε ένα μεγάλο ποσοστό και δώσαμε μια ελπίδα αναγέννησης εκλέγοντας το Λεωνίδα Παππά. Ο Βασίλης Μπολλάνος δεν έκανε τίποτε άλλο από το να εγγυηθεί ότι η Οργάνωση την οποία υπηρέτησε και τον τίμησαν οι Ομονίτες με το κορυφαίο για τον τόπο αξίωμα, θα έχει μια συνέχεια με όση δημοκρατικότητα επέτρεπαν οι συνθήκες.

Αντιθέτως, ο Λεωνίδας Παππάς, παραιτήθηκε πριν ξεκινήσουν οι διεργασίες εκλογής νέου Προέδρου, έφυγε διαμαρτυρόμενος, αφήνοντας την Ομόνοια έρμαιο στα χέρια κάθε ενός που την χρειάζεται ως σημαία για να επιβιώσει πολιτικά.

Και εσύ που ήσουνα κε. Πούλη, που τόσο ευεργετηθήκατε από την Ομόνοια;

Δεν θα ήμουν σήμερα εδώ ως Σάτυρος, αν ακολουθούσα τις συστάσεις φίλων και την κοινή λογική, που λέει να μη συμμετέχεις σε διαδικασίες με προαποφασισμένο αποτέλεσμα.

Αλλά, γενικά δεν θα ήμουν ενεργό μέλος της Ομόνοιας, αν ακολουθούσα τη λογική και το Μάιο του 2013, ένα μήνα πριν τις Εθνικές εκλογές, όπου μετά από τιμητική πρόσκληση του Διονύσου ενεπλάκην πρώτη φορά ως Σάτυρος στις Εθνικές Εκλογές χωρίς καμία μαθηματική πιθανότητα, αλλά και ουσιαστική γνώση για τα δικά μας πολιτικά μας παίγνια.

Ούτε τον Οκτώβριο του 2013, όπου ενάντια σε οιανδήποτε κοινή λογική, δέχτηκα την περίεργη και όντως σατιρική για πολλούς επιλογή του ΚΕΑΔ να αναλάβει Υφυπουργικό θώκο στο «καυτό» Υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας.

Δεν θα ήμουν όμως σήμερα εδώ, αν δεν δεχόμουνα το τελευταίο διάστημα, χωρίς καν να έχω εκδηλώσει ενδιαφέρον να είμαι υποψήφιος, κωμικοτραγικές επιθέσεις σε εισαγωγικά από τα μακροβιότερα και πλέον ευεργετημένα στελέχη της Ομόνοιας, με τρόπους και μεθόδους αλήστου μνήμης καθεστώτων και υπογείων καφενείων της πάλε ποτέ διάσημης Τρούμπας.

Οπότε σήμερα καλό είναι να δώσουμε μερικές απαντήσεις στις κωμικοτραγικές κατηγορίες.

Κατηγορείτε κύριοι με ή χωρίς εισαγωγικά, τον Πούλη, ότι ευεργετήθηκε από την Ομόνοια, τον βάλαμε από το παράθυρο, οπότε πρέπει να μη μιλάει και πολύ. Όντως χάρη στην τιμητική πρόσκληση της Ομόνοιας, γνώρισα νέο κόσμο, απέκτησα νέες εμπειρίες, επέστρεψα στον τόπο που τόσο αγαπάω, έκανα νέους και καλούς φίλους, γνώρισα και γνωρίζω κάθε μέρα γνήσιους πατριώτες

.

Αλήθεια πόσοι από εσάς ψηφίσατε Ομόνοια στις τελευταίες εκλογές;

Ξέχασα, συγχωρείστε με, δεν συμμετείχαμε ως οργάνωση λόγω συγκυριών!

Ωραία λοιπόν, πόσοι από εσάς ψήφισαν Ομόνοια-ΚΕΑΔ το 2013;

Σας διαβεβαιώνω λοιπόν με όσο κύρος μου έχει απομείνει ότι τα στελέχη της Ομόνοιας Αργυροκάστρου το 2013 οργάνωναν λεωφορεία και έστελναν ψηφοφόρους κατά 80% για άλλα κόμματα. Οι αριθμοί είναι σκληροί, δεν χρειάζονται καν ανάλυση.

Εκλογές ήταν και πέρασαν.

Έλαβα, χάρη στο διορισμό από το ΚΕΑΔ, 14 μισθούς ως υφυπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, τους 7 δεν τους δικαιούμουν καν, μιας και ουσιαστικά δεν ασκούσα τα καθήκοντά μου, αναμένοντας την αντικατάστασή μου από το Διόνυσο στην κωμωδία με τίτλο «συγκυβέρνηση» με πλήρη εισαγωγικά.

Βέβαια ως γνήσιος Αρχαίος Σάτυρος, γνωρίζω και την έννοια της χορηγίας, μια ευγενή πράξη κατ απαίτηση του χορού. Οπότε χορήγησα:

1 μισθό στην Νεολαία Δερβιτσάνης για την ανακατασκευή της πλατείας

3 μισθούς στο Σύλλογο Συνταξιούχων Ελληνοδιδασκάλων, στους ανθρώπους δηλαδή που κράτησαν ζωντανή τη γλώσσα και την παιδεία μας τα χρόνια της μαύρης δικτατορίας, για την επίπλωση και τον λειτουργικό εξοπλισμό του Μοναδικού Μουσείου που έχουμε φτιάξει ποτέ ως κοινότητα σε όλη την Επικράτεια, αυτό της Ελληνικής Παιδείας στη Βόδριστα Αργυροκάστρου, το οποίο σήμερα παρεμπιπτόντως, χάρη στην άγνοια ή αδιαφορία των Δεροπολιτών Δημοτικών Συμβούλων, μεταξύ αυτών και των εκλεγμένων από το ΚΕΑΔ, δεν λειτουργεί, ξέχασαν βλέπετε να του εκδώσουν μια άδεια.

Και τέλος, 2 μισθούς σε 2 νέους της περιοχής για να ολοκληρώσουν σημαντικές μελέτες και διδακτορικές διατριβές στην Ελλάδα.

Αυτά τα ολίγα, οπότε ας μας που οι υπόλοιποι Σάτυροι, σε ποιο σημείο του τόπου έβαλαν ένα λιθαράκι από τους Δημόσιους Θώκους που τους προσφέρει απλόχερα η Ομόνοια 20 και πλέον χρόνια.

Η δεύτερη κατηγορία είναι ότι ο Πούλης συνεργάζεται με τους «εχθρούς του λαού» σε άλλες παραστάσεις. Οι εχθροί βέβαια, αλλάζουν κάθε 2 ή το πολύ 4 χρόνια. Ενίοτε και εν μια νυκτί.

Και τι παραστάσεις παίξαμε για τους «εχθρούς»: αναδείχθηκε για πρώτη φορά και έγινε επισκέψιμη η Αρχαία Φοινίκη, να πούμε ένα μεγάλο μπράβο και στο Σωκράτη γι αυτό, φτιάξαμε το πρώτο ντοκιμαντέρ που προβάλει με τα υψηλότερα Ευρωπαϊκά στάνταρ τα θρησκευτικά και ιστορικά μας μνημεία, μέσα από πόλεμο κάθε μισαλλόδοξου γραφειοκράτη, θα αποκτήσει ο Βούρκος Πολιτιστικό Κέντρο στη Λιβαδειά, θα σωθεί και θα αναστηλωθεί το σημαντικότερο Θρησκευτικό μας Μνημείο, ο Άγιος Νικόλαος Μεσοποτάμου, θα δημιουργηθεί το πλέον σύγχρονο διαδραστικό Μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού στη Δρόβιανη, κτλ.

Η φιλοσοφία των νέων ανθρώπων που αγαπάνε τον τόπο κύριοι είναι η συνεργασία για το καλό του τόπου, αφήνοντας για τα σημαντικότερα ζητήματα τις κομματικές ταυτότητες είτε στα σύνορα, είτε στο σπίτι μας.

Και βέβαια, αν κάπου αλλού αυτοί οι «εχθροί» περάσουν τις κόκκινες γραμμές, τότε δεν πτοούμεθα να είμαστε σκληροί απέναντί τους.

Αυτή τη φιλοσοφία δεν μπορεί καν να την κατανοήσει η προηγούμενη γενιά, διότι ζει μόνο δημιουργώντας εχθρούς, προδότες, αντιπάλους, χαφιέδες και μιζέρια.

Δυστυχώς της ιδίας νοοτροπίας ήταν και ο Λεωνίδας ο Παππάς, εξ ου και απέτυχε παταγωδώς να ορθοποδήσει την Ομόνοια και βρισκόμαστε εδώ σήμερα.

Δεν παράγουμε κύριοι ουσιαστική πολιτική, υπεραξίες, συνέργειες για το καλό του τόπου στην καθημερινότητά του, εξ ου και μας εγκατέλειψαν οι ψηφοφόροι εδώ και μια δεκαετία.

Ακόμη χειρότερα, και στα ουσιαστικά ζητήματα, τα ζωτικά για τον τόπο, όπως τα εθνικά και μειονοτικά δικαιώματά μας, είμαστε απλά ταλαντούχοι λόγιοι και ντελάλιδες στις πλατείες και στους εξώστες.

Και θα σας φέρω ένα τραγικό παράδειγμα.

Στον σημαντικότερο Νομό για εμάς, το πλαίσιο για τις μειονότητες στην Αλβανία, βρέθηκα μπροστά στην πλέον δυσάρεστη έκπληξη στην καριέρα μου ως Σάτυρος.

Φαντάζεστε να πουλάς ένα προϊόν 20 χρόνια σε μία εταιρεία, να το διαφημίζεις με όλα τα μέσα και τελικά όταν εμφανιστεί ο πελάτης απλά να μην το έχεις;

Αυτό έπαθε η Ομόνοια όταν ήρθε η ώρα να συζητηθεί ο Νόμος Πλαίσιο για τις Μειονότητες στην Αλβανία.

Στη συνεδρίαση της Επιτροπής με συμμετοχή των περισσότερων φορέων υπό τον πρόεδρο της Ομόνοιας και του ΚΕΑΔ, λίγες μέρες πριν την προθεσμία λήξης της δημόσιας διαβούλευσης του νόμου, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ καμία ολοκληρωμένη εισήγηση, πλαίσιο, κείμενο θέσεων, παρά παρατηρήσεις γενικές και αόριστες από όλους.

Ο ένας έφερε πρόχειρες εκτυπώσεις νόμων άλλων χωρών που ούτε καν τις είχε μελετήσει 20 χρόνια στο προσκήνιο της Μειονότητας, άλλοι γνωστοί κριτές των πάντων είχαν στείλει κατεβατά που μόνο το όνομά τους δεν έγραφε πάνω, οι φίλοι εξ Ελλάδος γενικές κατευθυντήριες παρατηρήσεις, κτλ. Κάποιοι ειδικοί που προτάθηκαν εκ μέρους του ΚΕΑΔ, του κόμματος των μειονοτήτων, στις συζητήσεις σε μια συνάντηση διαβούλευσης δεν καταλάβαιναν τα ουσιώδη ζητήματα και τις σημαντικές παγίδες του προτεινομένου νόμου.

Εκεί κατάλαβα κύριοι, ΠΟΥ πάσχουμε: επιφανειακή ενασχόληση με τα ουσιαστικά προβλήματα επιβίωσής μας, όσο βαρύ και αν ακούγεται.

Ανέλαβα λοιπόν την πρωτοβουλία τυπικά από την Επιτροπή να συνθέσω τις απόψεις, και εβρισκόμενος σε πραγματικό ΣΟΚ στη διαδρομή Άγιοι Σαράντα-Ιωάννινα, μίλησα με όσους ήξερα, μπορούσα, και έφτιαξα σε δύο μέρες μια ομάδα δικών μας παιδιών που κάνουν καριέρα στους Σημαντικότερους Παγκόσμιους Οργανισμούς, τα οποία ακόμη και σήμερα θέλουν να παραμείνουν ανώνυμα, και σε τέσσερεις μέρες φτιάξαμε μαζί με φίλους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, με αρχή και τέλος.

ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ και όχι θεωρητικό, με ουσιαστικές παρεμβάσεις, και είμαι πολύ περήφανος για αυτά τα παιδιά, για όλο αυτό το ξενύχτι διαβούλευσης τόσες μέρες με το Ίντερνετ 24 ώρες ανοικτό, στα γραφεία, στους δρόμους και τα αεροδρόμια.

Το σχέδιο συζητήθηκε με όλους τους πολιτικούς παράγοντες της μειονότητας, κάναμε υποχωρήσεις σε θέματα εκλογικού νόμου και κάποιων τυπικών διαδικασιών όπου υπήρχαν ενστάσεις και το υπογράψανε όλοι:

Ομόνοια, ΚΕΑΔ, ΜΕΓΚΑ, οι Δήμαρχοι, ο Τάβος, ο Μάρτος, οι Βλαχόφωνοι.

Και για πρώτη φορά στα χρονικά, δεν στείλαμε μια επιστολή με σχόλια διαμαρτυρίας, αλλά ένα όντως ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ αναλυτικό νομοσχέδιο για το Αλβανικό Υπουργείο Εξωτερικών, καινοτόμο, που κάλυπτε ΟΛΕΣ τις πτυχές, όπως η ίδια η Πρόεδρος της Επιτροπής παραδέχθηκε σε λαϊκή διάλεκτο: φοβερό.

Εφαρμόστηκε; Προφανώς όχι, ούτε το περίμενε κανείς, αλλά αυτό δεν είναι λόγος εμείς ως η μεγαλύτερη μειονότητα της χώρας να μην είμαστε ουσιαστικοί και σοβαροί, παρά μια ζωή να διαμαρτυρόμαστε. Τα γραπτά μένουν και αποτελούν οδικό χάρτη.

Ας προχωρήσουμε λοιπόν στον επίλογο για να μην κουραστείτε και άλλο.

Μια αναφορά στο παράρτημα που έκανε εξαιρετική δουλειά και μας δείχνει το δρόμο, το Παράρτημα Κορυτσάς, οι Βλαχόφωνοι Έλληνες, ένα σημαντικό κομμάτι μας. Εμείς μιλάμε και τη γλώσσα σας και για εμάς είστε από τα πιο ζωντανά μας κομμάτια.

Τινιισίτς Ρεμένι, βόι σβι τζέκ ουν μάρι μπράβο τσι αβέτς βρούτε Ομόνοια. Τσινέτς νσους ρετζιτίνα αβόστε, κουλτούρα σι σούφλιτου αβόστου ντιτ του Ελλάδε.

Ομόνοια έστι κάσα αβόστε.

Και σε ελεύθερη μετάφραση από τη γλώσσα των προγόνων σας:

Αδέρφια Βλαχόφωνοι Ρωμιοί, θέλω να σας πω ένα μεγάλο μπράβο που αγαπάτε την Ομόνοια. Κρατήστε ψηλά την ρίζα σας, την κουλτούρα και την ψυχή σας πάντα στραμμένη από την Ελλάδα.

Η Ομόνοια είναι το σπίτι σας.

Και κλείνοντας, μια μικρή αναφορά, στη θητεία του απελθόντος Προέδρου.

Κανείς δεν αμφισβήτησε την αγάπη του για τον τόπο. Αλλά έχει εμποτιστεί ανεπανόρθωτα με τη φιλοσοφία ωχαδερφισμού και εσωστρέφειας και απέτυχε παταγωδώς να δημιουργήσει συνθέσεις και συνέργειες στα ουσιαστικά ζητήματα.

Το σημαντικότερο κύριοι ήταν να φάτε σε εισαγωγικά ο ένας τον άλλον.

Και το αποτέλεσμα είναι να τρώτε τα σωθικά του τόπου και της Ομόνοιας, και το μέλλον των παιδιών μας.

Αυτός ο τραγικός σας τρόπος σκέψης, αυτή η αδιαφάνεια σε όλα, στη λειτουργία, στις δομές, στα οικονομικά της Οργάνωσης, οι ομηρικές μάχες εντός των οργάνων της Ομόνοιας επιπέδου Τρούμπας, δεν οδηγούν πουθενά.

Σε αυτά, εντός των οργάνων, ήμουν και θα είμαι ο πιο αυστηρός κριτής και αν θέλετε αντίπαλος, όπως και αντίστροφα, ο πιο ένθερμος υποστηρικτής των προσπαθειών για δημοκρατικές διαδικασίες, ένωση των υγειών δυνάμεων, νέο καταστατικό, ουσιαστική αναδιοργάνωση, όποιος και να την αναλάβει και να την εννοεί.

Και αν πιστεύετε ότι μετά την πλέον κωμικοτραγική Γενική Συνέλευση στην ιστορία της Ομόνοιας, ο λαός μας θα μας ακολουθήσει και ο τόπος θα μας έχει ανάγκη για να επιβιώσει, τότε πλανάστε οικτρά.

Η δικιά μας Ομόνοια κύριοι, είναι η Ομόνοια του μέλλοντος, που μπορεί να ενώσει όλους τους δημιουργικούς ανθρώπους, τη νέα γενιά, να συνθέσει διαφορετικές απόψεις, να φέρει την ένωση στα βασικά και κρίσιμα ζητήματα και ΔΕΝ μπορεί να δημιουργηθεί με νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος.

Μια Ομόνοια με κύρος που θα την εκτιμάνε ΟΛΟΙ και θα την υπολογίζουν ΟΛΟΙ ως αξιοπρεπή, αξιόπιστο και καταρτισμένο συνομιλητή.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι στη σημαντικότερη στιγμή των διαβουλεύσεων για να λυθούν χρονίζοντα ζητήματα μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, ΔΕΝ είμαστε καν συμβουλευτικός παράγοντας, ακόμη και στα ζητήματα που άμεσα μας αφορούν, ΕΝΩ θα έπρεπε να είμασταν ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΣ.

Έχουμε χάσει κάθε κύρος και αξιοπρέπεια.

Και αυτό το κύρος δεν το κερδίζεις από τη σημαία και την ιστορική φανέλα της Ομόνοιας, το κερδίζεις στον αγωνιστικό στίβο όταν φτιάχνεις ΟΜΑΔΑ, έχεις σχέδιο, στρατηγική, προπονητή, οικονομικούς πόρους, συνέργειες και βεβαίως φιλάθλους να γεμίζεις το γήπεδο και όχι χούλιγκαν για τους οποίους φταίει πάντα η διαιτησία, το στημένο πρωτάθλημα και οι συμπαίχτες.

Η Ομόνοια είναι στην καρδιά του 80% των Βορειοηπειρωτών, και να θέλετε με οποιοδήποτε τρόπο δεν μπορείτε να την ξεριζώσετε.

Όσο και να μας στοχοποιείτε, όσο και να μας διαβάλετε στα δικά σας πολυτελή υπόγεια και ανώγεια μια ως εθνικιστές, μία ως προδότες, μια ως σοσιαλιστές και μία ως δεξιούς, εμείς εδώ θα είμαστε και θα παραμείνουμε βαθιά δημοκράτες, ανοιχτοί σε όλους, φιλελεύθεροι και ευρωπαϊστές.

Το πολιτικό εκκρεμές μας είναι σταθερό στην αγνή αγάπη για το τόπο, σε αντίθεση με τη μικροπολιτική πυξίδα που έλκεται μόνο από την εξουσία.

Και αν είμαστε σήμερα τραγικοί;

Θα ξαναχαμογελάσουμε!

Και αν είμαστε οι χαμένοι;

Θα ξαναπολεμήσουμε και θα κερδίσουμε για τις επόμενες γενιές Βορειοηπειρωτών!

Και μια τελευταία ερώτηση σε εσάς το χορό της Οργάνωσης:

Αξίζει κανείς να είναι Σάτυρος σε αυτή την σημερινή Τραγωδία της Ομόνοιας;

Σας ευχαριστώ!

πηγή

Πραξικόπημα στην ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ

Δεν νομίζω ότι οι Βορειοηπειρώτες, που πιστεύουν έστω και λίγο ότι είναι Έλληνες θα μπορέσουν να λησμονήσουν την 31η Μαρτίου 2018.

Την ημέρα αυτή, ο Βαγγέλης Ντούλες, ολοκλήρωσε το τελευταίο πραξικόπημα στην ΟΜΟΝΟΙΑ, το οποίο είχε ξεκινήσει προσωπικά πριν τρία χρόνια.

Ο ίδιος, που επί τρία χρόνια δεν επέτρεπε τη σύγκληση του Γενικού Συμβουλίου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και κατ΄επέκταση όλους τους θεσμούς της, το "κάλεσε" χθες, στους Αγίους Σαράντα, με την επιδίωξη να πάρει απ΄αυτό την εντολή, για να διαπράξει σε μια νύχτα "εκλογές" και να εγκαταστήσει επικεφαλής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τη δική του κλίκα ανδρείκελο, των δικών συμφερόντων και των κύκλων που εκπροσωπεί.

Έδωσε εντολή στα τσιράκια του εντός συνεδρίασης του Γενικού Συμβουλίου να λιντσάρουν τον θεσμό του προέδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Και για να πετύχουν το σκοπό τους μετέτρεψαν τον θεσμό αυτό σε ένα πεζοδρόμιο αλητών, που επιδίωξαν να επιβληθούν με ύβρεις, φωνές, απειλές. Τα πάντα στην υπηρεσία του σκοπού. Να βγει βίαια από τη μέση ο νυν Πρόεδρος, να μη επιτραπούν ταχτικές εκλογές και εκλογή προέδρου ευρύτερης αποδοχής, να μη επιτραπεί νέο πρόγραμμα και καταστατικό, με στόχους ανταποκρινόμενους στις νέες εξελίξεις.... Τίποτε απ' όλα αυτά... παρά μόνο η πραξικοπηματική υφαρπαγή της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Και ήταν αρκετοί οι Γκεμπελιστές.... το τηλέφωνο του Ντούλε και οι Μπέτσης, Μαλιούκης, Μπολάνος, Μπελέρης κάποιος Αλέξανδρος και άλλοι.

Όλα θυμίζουν την 10η Φεβρουαρίου 1992, όταν έγινε το πρώτο πραξικόπημα στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Τότε σε μια νύχτα έγιναν οι λίστες των εκτελεστών της νόμιμης ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και της πλειοψηφίας των βουλευτών της,της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που μόλις είχε κλείσει ένα χρόνο από την ίδρυσή της και παρά το γεγονός ότι είχε διανύσει ένα δρόμο επιτυχιών στον οποίο πορεύθηκε μέχρι σήμερα η οργάνωση.

Τότε, με τον αποκεφαλισμό κάθε ηγετικού στελέχους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ο Χαλιμάς, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Παλινοστούντων, έβγαινε στην άκρη στο κύμα και μετέδιδε με το ΣιΜπι στην Κέρκυρα, "τον φάγαμε και τον τάδε", "τον φάγαμε και τον τάδε"... τους φάγαμε όλους τους ανεπιθύμητους.... Την μερίδα του λέοντος στην ευθύνη εκείνου του φρικτού πραξικοπήματος (που οδήγησε στη συνέχεια στις μαύρες μέρες για τον Ελληνισμό της Αλβανίας), έφερε η Αθήνα....με τα απλωμένα χέρια του αλβανικού βαθύ κράτους !!

Τώρα, δεν ξέρουμε τι κάνει η Αθήνα... !! Μπορούμε όμως να γνωρίζουμε ότι το πραξικόπημα Ντούλε ακολουθεί κάποιες "ενωτικές" προσπάθειες, που αντικειμενικά δεν μπορούσαν να αποδώσουν, εφόσον οι πρωταγωνιστές, που έπρεπε να ενωθούν !! διακατέχονταν από τέτοιες προσωπικές φιλοδοξίες, που δεν επέτρεπαν να δουν το κοινό εθνικό συμφέρον....

Μπορούμε ωστόσο να πούμε ότι σε μια τέτοια περίπτωση η Αθήνα δεν επιτρέπεται να σιγήσει.....!!! αν πραγματικά νοιάζεται για τον εδώ Ελληνισμό όπως δηλώνει, εκτός και αν συνεχίζει να ταυτίζει τα εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού με τον πραξικοπηματία Ντούλε...!!!

Τώρα είναι η στιγμή, τώρα που οι εξελίξεις γύρω μας, περισσότερο από τα προβλήματά μας και τη διεκδίκηση των εθνικών δικαίων, επιβάλλουν με δύναμη την ανάγκη ύπαρξης μιας πολιτικής ηγεσίας με εθνική και μόνο σφραγίδα!!!!!

Τα χθεσινά αποτελούν μια πρωτοκλασάτη περίπτωση της οδού Μάκβεθ. Το έγκλημα για να καλυφθεί απαιτεί έγκλημα και τα αιματοβαμμένα χέρια του εγκληματία οδηγούν στο τραγικό του τέλος .

Και για το Ντούλε δεν υπήρχε άλλη λογική και άλλη διέξοδο.

Στο Ντούλε ο Ελληνισμός της Αλβανίας έχει σφραγίσει το τέλος του από την αρχή της πολιτικής του καριέρας, αλλά αυτός στηριζόμενος από κύκλους τύπου Σόρος, που δρουν σε Ελλάδα και Αλβανία, ή και αλλού, περιφέρεται ως φάντασμα, σαν ένας σύγχρονος Μάκβεθ, με αιματοβαμμένα χέρια από τις μαχαιριές μπηγμένες στο εξασθενισμένο κορμί του Ελληνισμού, με την προσδοκία να τον εξοντώσει ολοκληρωτικά. .... Χωρίς καμιά δυνατότητα να κάνει πίσω.- δεν το επιτρέπουν τα αφεντικά του και τα εγκλήματα που διέπραξε σ΄αυτόν τον τόπο... Νιώθοντας, ταυτόχρονα, σίγουρος ότι πλέον δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς.... !)

Χθες ανήμερα των Βαΐων, διεύθυνε μέσω τηλεφώνου, το τελευταίο πραξικόπημα στην ΟΜΟΝΟΙΑ, θέλοντας να μας διαμηνύσει ότι ο Λάζαρος δεν αναστήθηκε και ότι η Ανάσταση θα βρει το Χριστό μας σταυρωμένο!!!!

Παναγιώτης Μπάρκας

01 Απριλίου 2018

Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες - Thiamë dhe jo Çamë

Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες του Μιχάλη Σέρβου Η Ελλάδα πρέπει να απαντήσει άμεσα στις προκλήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα που προσπαθεί να θέσει θέμα Τσάμηδων και Τσαμουριάς. Ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα έθεσε θέμα Τσαμουριάς εκπροσωπώντας όπως είπε Αλβανούς πολίτες απόγονους των Αλβανών Τσάμηδων, που καταδικάστηκαν από τα Ελληνικά Δικαστήρια, ως εγκληματίες πολέμου, που συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δολοφονώντας χιλιάδες Έλληνες αμάχους. Αφού ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, παραδέχθηκε επισήμως τα δήθεν δικαιώματα, άρα και τις υποχρεώσεις και ευθύνες των Τσάμηδων, να αποζημιώσει η Αλβανία την Ελλάδα για τις εγκληματικές τους πράξεις. Προσπαθεί η Αλβανία να αντικαταστήσει το υπαρκτό Βορειο-Ηπειρωτικό θέμα με το ανύπαρκτο Τσάμικο. Στην νέα έκδοση της Ακαδημίας, που έχει κυκλοφορήσει το Αλβανικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς περί Αλβανικής Καταγωγής και Εθνικότητας της Άρτας, των Ιωαννίνων, Πρέβεζας και Ηγουμενίτσας , περιοχές οι οποίες, σύμφωνα με το Λεξικό, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την χάραξη των Ελληνο- Αλβανικών συνόρων. Επίσης έντονη είναι παραχάραξη της Ελληνικής Ιστορίας, ενώ δυσφημιστική είναι η στάση του Λεξικού προς την Ελληνική Εθνική Μειονότητα. Το Λεξικό δεν έχει διαφορετικές προσεγγίσεις για τον προσδιορισμό της Ελληνικής Εθνικης Μειονότητας και ούτε για τον ρόλο της στο Αλβανικό Κράτος. Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας που υπεγράφη από τις Μεγάλες Δυνάμεις και από την ίδια την Αλβανία στις 17 Μαΐου, 1914, που παρείχε καθεστώς πλήρους Αυτονομίας στην Βόρειο Ήπειρο, αποτελεί την πρώτη Διεθνή αναγνώριση του Βορειηπειρωτικού ζητήματος. Η πορεία της Αλβανίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, περνάει μέσα από τον σεβασμό, των Ανθρωπίνων, Πολιτικών, Πολιτιστικών, Εθνικών, Θρησκευτικών, Εκπαιδευτικών, Περιουσιακών Δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και να σταματήσουν οι Αλυτρωτικές βλέψεις της Αλβανίας σε βάρος της Ελλαδος. Υ.Γ. : Πολλοί Θεσπρωτοί στην Ήπειρο ζούσανε στην περιοχή του ποταμού Καλαμά (Θύαμις ήταν η ονομασία στην Αρχαία Ελλάδα) πήραν το ονομα Θυάμηδες, επειδή οι Αλβανοί δεν μπορούν να προφέρουν το γράμμα (Θ) Θήτα τους αποκαλουν Τσάμηδες. Οι Θυάμηδες με μεγάλη χαρά δέχθηκαν το φιρμάνι του Σουλτάνου να αλλάξουν την πίστη τους και από Χριστιανοί να ασπαστούν τον Ισλαμισμό με αντάλλαγμα περιουσίες και αγροτεμάχια. Σήμερα τους χρησιμοποιούν τους Θυάμηδες οι Αλβανοί για Αλυτρωτικες βλέψεις σε βάρος της Ελλαδος, όπως ακριβώς το ίδιο συνέβει και με τον Ανθέλληνα, πρωην Πρωθυπουργό των Σκοπίων Νίκολα Γκρουέφσκι, καταγωγής από την περιφέρεια Καστοριάς http://apenadi.blogspot.al/

Thiamë e jo Çamë Nga Mihali Servou Greqia duhet që t’u përgjigjet drejtpërdrejt provokimeve të Kryeministrit Shqiptar Edi Rama i cili përpiqet që të ngrerë çështje çamësh dhe Çamërie. Kryeministri z Edi Rama ngriti çështje  Çamërie duke përfaqësuar siç tha qytetarët Shqiptarë, pasardhës të shqiptarëve çamë, që u dënuan nga Gjykatat Helene si kriminelë lufte, që bashkëpunuan  me forcat pushtuese nga Lufta e II-të botërore duke vrarë me mijëra grekë të pafajshëm. Pasi Edi Rama Kryeministri i Shqipërisë, pranoi zyrtarisht gjoja të drejtat, dmth dhe detyrimet e përgjegjësitë e Çamëve, që të dëmshpërblejë Shqipëria, Greqinë, për vepimet e tyre kriminale. Përpiqet Shqipëria që ta zvendësojë këtë çështjen ekzistuese të Vorioepirit me një që nuk ekziston atë të Çamërisë Në botimin e ri të Akademis, që ka qarkulluar Fjalori Enciklopedik Shqiptar, përsëriti pretendimet mbi prejardhjen dhe kombësinë shqiptare të Artës, Janinës, Prevezës dhe Igumenicës, të cilat, sipas fjalorit janë zona, të cilat ju dhanë Greqisë me caktimin e kufijve shqiptaro-grekë. Gjithashtu një shtrembërim të madh të historisë Helene, ndërsa ofenduese dhe shpifës janë ato sa shkruan fjalori  në lidhje me Minoritetin Etnik Helen. Ky fjalor nuk ka përqasje të ndryshme për përcaktimin e Minoritetit Etnik Greke dhe as pë rolin e tij në Shtetin Shqiptar. Protokolli Korfuzit që u nënshkrua nga Fuqitë e Mëdha dhe nga vetë Shqipëria në 17 Maj 1914, e cila njihte Autonominë e plotë në Epirin e Veriut, përbën dhe njohjen e parë Ndërkombëtare të çështjes të Epirit të Veriut. Rrugëtimi i Shqipërisë drejt Komunitetit Europian, kalon nëpërmjet respektit të të drejtave Humane, Politike, Kulturore, Kombëtare, Fetare, të Arsimimit, Pronore të Epirotëve të Veriut dhe të ndalojnë synimet irredentiste të Shqipërisë në kurriz të Greqisë. P.S: Shumë thesportianët në Epir, që jetonin në zonën e  lumit  Kalama (Thiamis ishte emërtimi në Greqinë e Lashtë) morën emrin Thiamë, mqs shqiptarët nuk mundeshin që ta shqiptonin gërmën (th)  i quajnë Çamë. Thiamët me gëzim të madh pritën firmanin e Sulltanit që të ndërronin besën e tyre dhe nga të Krishterë të bëhen myslymanë me këmbim pasuritë dhe pronat e tyre. Sot përdorin Thiamët shqiptarët për qëllime irrendentiste në dëm të Greqisë, ashtu siç ndodhi me antigrekun, ish- Kryeministrin e Shkupit Nikolla Gruefski që kishte prejardhjen nga zona e Kastoriasë.