Οι Τσάμηδες, το «εμπόλεμο» και οι ελληνοαλβανικές σχέσεις!..

Ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αλβανίας Ντιτμίρ Μουσάτι, σε δηλώσεις του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, με την ευκαιρία της επικείμενης επίσκεψης του Υπουργού των Εξωτερικών της Ελλάδας Ν. Κοτζιά στα Τίρανα, επανέφερε το θέμα των «Τσάμηδων» και το «εμπόλεμο» προς συζήτηση. (Πρωινός Λόγος, Σάββατο – Κυριακή 28 – 29 Μαΐου 2016).

Κατά τρόπο, μάλιστα, άκομψο συνδέει τα δύο θέματα με την
περισυλλογή των νεκρών που έπεσαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο σε αλβανικά εδάφη, δηλώνοντας ότι «πρέπει να τερματίσει ο πόλεμος, προκειμένου να ξεκινήσουν όλες οι άλλες διεργασίες». Ακόμη, μιλώντας για τις σχέσεις των δύο γειτονικών χωρών, δήλωσε ότι πρέπει να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός «ο ένας στον άλλον, στις συνταγματικές παραδόσεις και, φυσικά, να τηρούν τα πρότυπα που έχουν ως έμπνευση το διεθνές δίκαιο».
Σε όσα δήλωσε ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αλβανίας απαντούμε ως εξής:
1. Το θέμα των Δωσίλογων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας. Το ζήτημα αναζωπυρώθηκε τελευταία ως αντιπερισπασμός και αντίβαρο στο Βορειοηπειρωτικό πρόβλημα. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών ο δικτάτορας Πάγκαλος αποδέχτηκε την παραμονή των μουσουλμάνων Τσάμηδων στη Θεσπρωτία. Από τότε η Αλβανία κατέστη κηδεμόνας των Τσάμηδων και καλλιεργεί μεταξύ τους αλβανική συνείδηση.
Το θέμα των Τσάμηδων το εκμεταλλεύτηκε ο ιταλικός και γερμανικός στρατός Κατοχής στρέφοντάς τους εναντίον των Ελλήνων της Θεσπρωτίας. Έγινε άγρια εκμετάλλευση του θέματος.
Οι Ιταλοί και οι Αλβανοί συμφωνούν απόλυτα και σχεδιάζουν τους ρόλους που θα παίξουν οι Τσάμηδες στην Ήπειρο, ρόλος που αποκαλύφτηκε με την έκρηξη του Δευτέρου Μεγάλου Πολέμου, στα χρόνια της Κατοχής.
Οι Τσάμηδες συμμάχησαν με Γερμανούς και Ιταλούς και διέπραξαν αποτρόπαια εγκλήματα στην περιοχή. Η Θεσπρωτία υπέφερε. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1943 εκτελούν απροσχημάτιστα 49 προκρίτους της Παραμυθιάς. Περισσότερες από 1.000 δολοφονίες και εκτελέσεις, 3.000 πυρπολήσεις σπιτιών. Μετά την κατάρρευση της Ιταλίας το 1943 οι Αλβανοί συνεχίζουν το εγκληματικό τους έργο εις βάρος των Ελλήνων, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς.
Η φυγή τους ήταν αποτέλεσμα των εγκληματικών τους πράξεων. Έφυγαν για να αποφύγουν τη δίκαιη τιμωρία τους. Με το τέλος του πολέμου το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων, με απόφασή του καταδίκασε ερήμην Τσάμηδες, αρκετούς με την ποινή του θανάτου.
Οι Τσάμηδες, εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, έχουν καταδικαστεί από την ιστορία. Κάθε άλλη άποψη αποτελεί ιστορική παραχάραξη και διαστρέβλωση της αλήθειας.
2. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία. Η Ελληνική Μειονότητα που ζει στην αλβανική επικράτεια βιώνει καθημερινά την αβεβαιότητα σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Ζουν οι Έλληνες μειονοτικοί στη γη τους που είναι ζυμωμένη με αίμα, με δάκρυα και ιδρώτα. Και σήμερα, δυστυχώς, στα χρόνια του «πλουραλισμού» και της «δημοκρατίας» οι Βορειοηπειρώτες καταδυναστεύονται και ζουν με το φόβο για τη ζωή τους.
Γνωρίζει, ασφαλώς, η αλβανική κυβέρνηση ότι οι μειονότητες κατά το Διεθνές Δίκαιο αποτελεούν αντικείμενο ειδικής προστασίας. Η μειονότητα είναι πληθυσμιακή ομάδα που συνδέεται με συγκεκριμένη εδαφική περιοχή και βρίσκεται σε φυλετική, γλωσσική ή και θρησκευτική αντίθεση προς την υπέρτερη αριθμητικώς ομάδα του κράτους στο οποίο, από διάφορους λόγους, υπήχθησαν και ενσωματώθηκαν.
Οι συνθήκες των ετών 1919 και 1920 προέβλεπαν πλήρη ισότητα δικαιωμάτων, καθώς και τη διατήρηση του εθνικού χαρακτήρα των παραδόσεων και της φυλετικής φυσιογνωμίας των μειονοτικών πληθυσμών. Η τήρηση των μειονοτικών δικαιωμάτων είχε τεθεί υπό τον έλεγχο της ΚτΕ (Κοινωνία των Εθνών).
Μετά το 1945 τα προβλήματα στον μειονοτικό τομέα απλουστεύθηκαν και τέθηκαν υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ (Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών).
Το θέμα με τους Έλληνες που ζουν στην Αλβανία είναι ζήτημα απόδοσης όλων των μειονοτικών δικαιωμάτων και, επομένως, θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ας εφαρμόσουν λοιπόν οι Αλβανοί τις διεθνείς συνθήκες για τις μειονότητες, χωρίς υπεκφυγές και κουτοπονηριές και να είναι βέβαιοι ότι οι Έλληνες, Αλβανοί πολίτες, με τρόπους που καλά γνωρίζουν, θα συνδράμουν και θα βοηθήσουν στην οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και άλλη ανάπτυξη της χώρας.
Είναι καιρός οι Αλβανοί ηγέτες να αποδώσουν στους Βορειοηπειρώτες τα διεθνώς κατοχυρωμένα μειονοτικά δικαιώματα, καθώς και εκείνα που δικαιούνται ως Αλβανοί πολίτες.
3. Το εμπόλεμο και η ταφή των νεκρών: Η περίπτωση του εμπολέμου και εκείνη των νεκρών Ελλήνων που έπεσαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο είναι δύο γεγονότα ασύνδετα και τελείως διαφορετικά. Άλλη η περίπτωση της κατάργησης του εμπολέμου από την Ελλάδα και άλλη η περισυλλογή και ταφή των νεκρών. Η περισυλλογή και ταφή των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και τα οστά τους είναι κατεσπαρμένα στις πλαγιές της Κλεισούρας είναι καθαρό έργο ανθρωπιστικό και μόνο, πέρα από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Επιτέλους, με την ευκαιρία της επίσκεψης του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας στα Τίρανα, να προχωρήσουν σε μια διακρατική συμφωνία και να δοθεί ένα τέλος σε ένα ανθρωπιστικό θέμα που έπρεπε πριν από χρόνια να διευθετηθεί.
Η καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών, για το οποίο μιλάει ο κ. Ντιτμίρ Μπουσάτι, δεν εξαρτάται από την Ελλάδα, η οποία κατ’ επανάληψη έχει δείξει δείγματα καλής θελήσεως, αλλά από το επίσημο αλβανικό κράτος που υποθάλπει και ενθαρρύνει ανεπίτρεπτες ενέργειες και πράξεις εναντίον του ελληνικού στοιχείου.
Οι δηλώσεις του κ. Μπουσάτι, ίσως να εξυπηρετούν εσωτερικές ισορροπίες στην Αλβανία, δεν βοηθούν, όμως, στην ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων μεταξύ των όμορων και συγγενικών χωρών.

 http://www.proinoslogos.gr/

Αποψη: κ. Ράμα, άκου τον λαό σου και δείξε μπέσα! Συνεργάσου με τους Ελληνες πρώτα…

Τα Βαλκάνια, μία από τις πιο ευαίσθητες γεωπολιτικά περιοχές του κόσμου, αποτελούν σημείο αναφοράς για τις γεωπολιτικές εξελίξεις παγκοσμίως. Σήμερα τα Βαλκάνια δοκιμάζονται για άλλη μια φορά από κρίση, αυτή των προσφύγων. Ενώ η περιοχή εδώ και δύο δεκαετίες είχε μπει στην τροχιά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της Σένγκεν, ξαφνικά το προσφυγικό φαίνεται να αλλάζει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό των χωρών της βαλκανικής. Με την Τουρκία να ελέγχει πλημμελώς το δίκτυο λαθροδιακίνησης εντός των εδαφών της και λόγω της αυστριακής εξωτερικής πολιτικής καθώς και της ομάδας χωρών του Βίζεγκραντ περί κλειστών συνόρων η πλειονότητα των βαλκανικών χωρών έχουν κλείσει τα σύνορά τους, απομονώνοντας την Ελλάδα (η οποία διατηρεί ανοικτά τα σύνορά της) από την ηπειρωτικό κορμό της χερσονήσου και της Ευρώπης, αφήνοντας προς το παρόν ως μόνη οδό επικοινωνίας για την Αθήνα την θαλάσσια σύνδεση με την Ιταλία η οποία προς το παρόν παραμένει ανοιχτή. Η εν λόγω κατάσταση έχει φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα κατάστασης έκτατης ανάγκης με τον ελληνικό λαό να φέρεται πολιτισμένα στους πρόσφυγες, ενθυμούμενος την δική του προσφυγιά.

Η συλλογική μνήμη των εθνών είναι η βάση της ύπαρξης του πολιτισμού τους και καθοριστικός παράγοντας της συμπεριφοράς τους. Όσο πιο αρχαίο ένα έθνος, τόσο μεγαλύτερο το ιστορικό βάθος και η συλλογική του μνήμη. Η Ελλάδα και η Αλβανία είναι τα δύο αρχαιότερα έθνη της βαλκανικής και διαθέτουν ισχυρή συλλογική μνήμη. Σε αυτή την μνήμη είναι νωπή η ανάμνηση της προσφυγιάς και στις δύο χώρες. Οι Έλληνες σήμερα ενθυμούμενοι την μεγάλη προσφυγιά του 1922 αλλά και τα υπόλοιπα ελληνικά προσφυγικά ρεύματα του 19ου και του 20ου αι. δείχνουν κατανόηση στο προσφυγικό ζήτημα και περιβάλλουν τους πρόσφυγες με πνεύμα φιλοξενίας σήμερα παρά την οξύτατη οικονομική κρίση και την αντι-ευρωπαϊκή στάση της υπόλοιπης Ευρώπης.

Από την πλευρά τους οι Αλβανοί επίσης διατηρούν άσβεστη την μνήμη της πρόσφατης προσφυγιάς τους, κυρίως στην Ελλάδα και την Ιταλία μετά την πτώση του Κομμουνισμού πριν από 25 χρόνια. Ενθυμούνται τις σκληρές σκηνές της 7ης-8ης Αυγούστου 1991 στο λιμάνι του Δυρραχίου όπου συνωστίζονταν απελπισμένοι Αλβανοί σαν τσαμπιά από σταφύλια στα πλοία «Αώος» κλπ. για να περάσουν στην Ιταλία. Ενθυμούνται ακόμη καλύτερα πως τους υποδέχθηκαν οι Ιταλοί καραμπινιέρι στο Μπάρι, τους 12 νεκρούς Αλβανούς από τους ιταλικούς πυροβολισμούς αλλά και το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς έπεφταν στην θάλασσα από τα πλοία που τους μετέφεραν. Αντίθετα ενθυμούνται ότι η Ελλάδα άνοιξε τα σύνορα της με τους Έλληνες χωρικούς της Ηπείρου να τους υποδέχονται με πνεύμα φιλόξενο δίνοντας τροφή, νερό και στέγη στην Θεσπρωτία και τα Πωγωνοχώρια της νοτίου Ηπείρου, παρέχοντας τους στέγη και τα απαραίτητα για να προχωρήσουν νοτιότερα στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η Ελλάδα τους έδωσε εργασία για να φτιάξουν την ζωή τους και εκείνοι βοήθησαν την ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί περεταίρω. Σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης διαβιούν εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανών οι οποίοι φέρουν στην Αλβανία το υπερπολύτιμο για την αλβανική οικονομία συνάλλαγμα. Οι Έλληνες έπραξαν τότε αυτό που πράττουν και σήμερα. Η αλβανική κυβέρνηση όμως τι κάνει;

Ενώ αυτή την μνήμη την διατηρούν αναμφίβολα ο μέσος Αλβανός, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα φαίνεται να το έχει λησμονήσει και προχωρεί στο γραφειοκρατικό κλείσιμο των συνόρων με την Ελλάδα αρνούμενος θεωρητικά να δεχθεί τους πρόσφυγες που συνωστίζονται στο ελληνικό έδαφος. Φαίνεται ότι ο κ. Ράμα δεν ακούει τους βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κόμματός του, μόνο μη σοσιαλιστικά φερόμενος και δίνοντας επιχειρήματα στους εσωκομματικούς αντιπάλους να τον αμφισβητούν, επειδή ξέρουν ότι ο αλβανικός λαός σκέφτεται διαφορετικά από τον ίδιο. Το κυριότερο είναι ότι ο κ. Ράμα αντί να συνεργαστεί πρώτα με την γειτονική Ελλάδα επί ίσοις όροις προτιμά να συνεργάζεται με την Ιταλία και να δέχεται στο αλβανικό έδαφος αυτούς που κάποτε πυροβολούσαν τους Αλβανούς στο Μπάρι, ξεχνώντας τα γεγονότα του 1991 και αναγνωρίζοντας ουσιαστικά την ανεπάρκεια της Αλβανίας να διαχειρισθεί την ασφάλεια της από μόνη της.

Οι δύο λαοί έχουν στείλει το μήνυμα στον κ. Ράμα. Οι κάτοικοι της Κόνιτσας και του Πωγωνίου συνόψισαν το μήνυμα της ηθικής υποχρέωσης της Αλβανίας να φερθεί αμοιβαία στην Ελλάδα και να ανοίξει τα σύνορα. Είναι αλήθεια ότι η αμοιβαιότητα αυτή δεν είναι πλήρης σε αναλογία με το τότε, διότι σήμερα οι πρόσφυγες προς την Αλβανία δεν είναι Έλληνες. Ωστόσο η αμοιβαιότητα υπάρχει σε επίπεδο κρίσης κοινωνικής ειρήνης και κρατικής ασφάλειας της Ελλάδας.

Αντί να κλείνει λοιπόν τα σύνορα ο κ. Ράμα θα πρέπει να κατανοήσει ότι η άνοιξη έφτασε, τα χιόνια λιώνουν και τα ορεινά περάσματα ανοίγουν. Μαζί με τους χειμάρρους από τα βουνά θα ξεχυθούν στην Αλβανία και οι πρόσφυγες που κινούνται προς βορρά. Και δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να τους σταματήσει στα ψηλά βουνά της Ηπείρου. Αντί να στηρίζεται σε Ιταλούς αστυνομικούς καλύτερα είναι δεχθεί την τεχνογνωσία της Ελλάδας σε επίπεδο διαχείρισης κέντρων υποδοχής προσφύγων. Μαζί με την Αθήνα θα είναι σε θέση να ελέγξουν τις προσφυγικές ροές καλύτερα.

Σήμερα με την Ελλάδα πλήρως απομονωμένη, χωρίς να το αξίζει σε καμία περίπτωση, οι εξελίξεις καλούν την αλβανική κυβέρνηση να πράξουν επί ηθικής βάσης στην συνεργασία με την Αθήνα για το προσφυγικό και να ανταποκριθούν στο ανθρωπιστικό κάλεσμα προστασίας των προσφύγων. Το επίπεδο ενός πολιτισμού δεν μετριέται ούτε με την τεχνολογία ούτε με το υψηλό βιοτικό επίπεδο αλλά με τον υψηλό βαθμό φιλοξενίας. Τα οφέλη για την Αλβανία θα είναι περισσότερα και μακροπρόθεσμα αν συνταχθεί με την Ελλάδα παρά αν δεχθεί τα πρόσκαιρα ανταλλάγματα που της έχουν τάξει οι βόρειοι. Από την γενναιόδωρη στάση της Ελλάδας και της Αλβανίας στους μετανάστες εκπορεύονται οι όποιες ελπίδες για την διατήρηση της Ενωμένης Ευρώπης.

Στους σημερινούς πρόσφυγες καθρεφτίζονται οι προσφυγικές μνήμες Ελλήνων και Αλβανών. Και οι δύο λαοί έχουν μπέσα. Τώρα στο πρόσωπο του κ. Ράμα η Αλβανία καλείται να δώσει μπέσα στην Ελλάδα. Αν ο κ. Ράμα αρνηθεί να θυμηθεί, τότε θα ξεχαστεί από τον ίδιο το λαό του.

* Ο Δρ. Ευάγγελος Βενέτης είναι υπεύθυνος Ερευνητικού Προγράμματος Μέσης Ανατολής - ΕΛΙΑΜΕΠ.

πηγή

Τα «τσαλιμάκια» των Αλβανών: Ζητούν και τα ρέστα για “Τσάμηδες” και “εμπόλεμο

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ Επιμένει στην σκληρή γραμμή έναντι της Ελλάδας η αλβανική κυβέρνηση καθώς στην διάρκεια της επίσκεψης του στην Αθήνα, ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Ντιτμιρ Μπουσάτι, σεβάσθηκε τον οικοδεσπότη Νίκο Κοτζιά και απέφυγε τις ακρότητες στις δημόσιες δηλώσεις, όμως λίγες ώρες αργότερα και πριν ολοκληρώσει την επίσκεψη του φρόντισε να επαναφέρει όλο το πακέτο των αξιώσεων εις βάρος της χώρας μας. Ο κ. Μπουσάτι, που ασπαζόμενος προφανώς την τουρκική εμπειρία, ζήτησε να υπάρξει αντιμετώπιση των «προβλημάτων» υπό μορφή πακέτου, δήλωσε ότι όλα τα θέματα πρέπει να παραπεμφθούν σε έναν μηχανισμό που θα συγκροτήσουν οι δυο πλευρές. Μιλώντας στο ΕΛΙΑΜΕΠ δεν έθεσε μόνο θέμα «αλβανικών περιουσιών» στην Ελλάδα αλλά και θέμα Τσάμηδων, ενώ απέρριψε τις δηλώσεις της Αθήνας ότι το Εμπόλεμο έχει καταργηθεί, απαιτώντας συγκεκριμένη απόφαση της Βουλής. Στο πακέτο που παρουσίασε ο κ. Μπουσατι περιέλαβε το «Τσάμικο», την άρση του Εμπολέμου και το θέμα των θαλασσίων συνόρων. Ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών απέδωσε την απουσία «καλής πίστης» στις ελληνοαλβανικές σχέσεις στην ..παράδοση του 20ου αιώνα κάνοντας ειδική αναφορά στην «βίαιη και τραγική εκδίωξη των Τσαμηδων μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον παράλογο νόμο του εμπολέμου που είναι σε ισχύ ακόμα και σήμερα μαζί με τις συνέπειές του, τη θερμή ρητορική της εποχής του κομμουνιστικού συστήματος και τέλος τις μεταναστευτικές ροές που προσδιόρισαν την κοινωνική και οικονομική μας συνεργασία τα 25 τελευταία χρόνια». Ο Μπουσάτι διαγράφοντας πλήρως από την ιστορία των ελληνοαλβανικών σχέσεων, τόσο την συνεργασία των Αλβανών με τις δυνάμεις του Άξονα με στόχο την προσάρτηση σχεδόν όλης της Ηπείρου, όσο και την επιχείρηση αφελληνισμού μεγάλων περιοχών της Νότιας Αλβανίας που αποτέλεσε την εστία του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού, φρόντισε να είναι σαφής για το αναλυτικότερο «πακέτο» που οφείλει να συζητήσει η Αθήνα με την Αλβανία. Έτσι αναφέρθηκε στο θέμα των «περιουσιών Αλβανών πολιτών στην Ελλάδα που κατασχέθηκαν κατά και μετά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», στο θέμα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων του τσάμικου πληθυσμού και των απογόνων τους», έκανε αναφορά σε «προξενικά θέματα» καθώς η Αθήνα δεν δέχεται πιστοποιητικά των Αλβανών πολιτών που εκδίδονται ηλεκτρονικά, και κατέληξε με το θέμα της οριοθέτησης της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας για το οποίο φυσικά για μια ακόμη φορά η Αλβανική πλευρά δεν είχε απαντήσεις, παρά μόνο απαιτήσεις… Ο κ. Μπουσατι με αρκετές ώρες καθυστέρηση απέρριψε τα όσα είχε δηλώσει στο πλευρό του ο Νίκος Κοτζιας, ότι δεν ισχύει το Εμπόλεμο καθώς έχει καταργηθεί με την απόφαση του Υπουργικού Συμβούλιου του 1987 και το Σύμφωνο Φιλίας του 1996 υποστηρίζοντας ότι πρέπει να καταργηθεί επίσημα καθώς «μέχρι σήμερα, δεν έχει ακυρωθεί το Βασιλικό Διάταγμα της 10ης Νοεμβρίου 1940, το οποίο κήρυξε την εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία». Έθεσε μάλιστα ως προϋπόθεση την άρση του Εμπόλεμου μέσω απόφασης της Ελληνικής Βουλής για το μέλλον των ελληνοαλβανικών σχέσεων λέγοντας ότι «πριν προσπαθήσουμε να κτίσουμε κάτι σημαντικό από κοινού, θα πρέπει πρώτα να θέσουμε τέρμα στον Β΄ παγκόσμιο Πόλεμο». Ο κ. Μπουσάτι βρέθηκε παρ’ όλα αυτά στο επίκεντρο της κριτικής των Τσαμηδων επειδή δεν έθεσε και δημοσίως στις δηλώσεις με τον Νίκο Κοτζιά το ζήτημα. Ο πρόεδρος του κόμματος των Τσαμηδων Σπετιμ Ιντρίζι απείλησε ότι δεν θα επιτρέψει να ανεγερθούν τα δυο νεκροταφεία για τα οποία έχει δεσμευτεί η Αλβανία, για τους Έλληνες νεκρούς στρατιώτες του Αλβανικού Μετώπου, εάν δεν επιβληθεί στην Ελλάδα η υποχρέωση ανέγερσης μνημείων για τους ..Τσαμηδες που «δολοφονήθηκαν από τις συμμορίες του Ζέρβα». Share this:

Πηγή: Τα «τσαλιμάκια» των Αλβανών: Ζητούν και τα ρέστα για “Τσάμηδες” και “εμπόλεμο http://wp.me/p3kVLZ-uN2

Βουλευτής "σκυλάκι" του Ράμα πουλάει μαγκιά και πιάνει στο στόμα του την Ελλαδα! - Deputet "kone" i Ramës ka kurajon dhe zë në gojë Greqinë!

Ο κοντός αριστερά "το σκυλάκι" Μπράτσε,ενώ απέναντι ο ανεπιθύμητος Μαριν Μεμα 

Αφού ο βουλευτής και πρόεδρος του ΚΕΑΔ ονόμασε τον βουλευτή του ΣΚ, και δεξί χέρι του Ραμα, "σκυλάκι" ο τελευταίος απάντησε μέσω μιας φωτογραφίας που δημοσίευσε δίπλα στο δημοσιογράφο Μαριν Μέμα, ανεπιθύμητο πρόσωπο για την Ελλάδα, ορκισμένος ανθέλληνας και ακραίος, βλακώδης διαστρεβλωτής της ιστορίας που μέσα από τις επομπές του σπέρνει μίσος μεταξύ των δύο χωρών. 

Το σχόλιο που συνόδευε την φωτογραφία που ανάρτησε το "σκυλάκι" ανέφερε:

"Χαιρετίσματα Βαγγέλ Ντούλε, σκυλάκι για την Αλβανία γίνομαι, σκυλί για την Ελλάδα σου ποτέ!", ξεχνώντας αυτός ο κύριος πως αυτή η Ελλάδα έκανα αυτό το μωρό και πολλούς άλλους εδώ στην Αλβανία ανθρώπους και τους τάισε και με τα λεφτά της Ελλάδας (το ΠΑΣΟΚ τα έστελνε ) έρχονταν τα λεωφορεία στην εκλογική του περιφέρεια και πολλές άλλες στην Αλβανία για να ψηφίσουν το ΣΚ για να γίνει το μούτρο αυτό βουλευτής. με τα λεφτά της Ελλάδας αυτό το.................. που δεν αξίζει να του προσάπτει κανείς ούτε επίθετα, πουλά μαγκιά, δίπλα σ' αυτόν που επίσης δεν θα τον ήξερε κανείς στο κόσμο αυτό εάν δεν διαστρέβλωνε την ιστορία και δεν έσπερνε  ψέματα και μίσος εναντίων της Ελλάδας. 

Με λίγα λόγια, αυτές οι υπάρξεις που δεν αξίζει κανείς να τους ονομάσει ανθρώπους,  υπάρχουν εξαιτίας της Ελλάδας, και έχουν το θράσος να την αναφέρουν. Αλλά είναι γνωστό πως "Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος"

Πελασγός 

 ......

Pasi kreu i PBDNJ Vangjel Dule e quajti Braçen “kone”, deputeti socialist i është përgjigjur me tone të larta nacionaliste,  përmes një selfie me dy gazetarë, një prej tyre Marin Mema , person i shpallur “non grata” nga Greqia dhe antigrek i betuar i cili duke mos qënë në asnjë mënyrë historian shtrembëron historinë në mënyrë skandaloze dhe mbjell vetëm urrejtje ndërmjet dy vendeve .

Komenti i konkës së Ramës që i pëlqen me sa duket ti lëpihet mirë atij ka qënë:

“Të fala Vangjel. Kone për Shqipërinë bëhem, qen për Greqinë tënde kurrë!”, duke harruar ky zotëri që ajo Greqia i ka dhënë këtij buzëqumështit dhe shumë të tjerëve në këtë vend bukë, dhe me paratë e Greqisë (nga Pasoku) vinin autobuzat në zonën e tij dhe në të gjithë Shqipërinë për të votuar  për PS-në, e për tu bërë ku gjysmë njeriu deputet, me paratë e Greqisë ky ........... që as ja vlen ti vësh epitet, ka tangërllik dhe shet mend, ndërsa ai që ka ngjitur nuk do të ekzistonte në këtë botë as si qënie nëse nuk mbillte me emisionet e tij gënjeshtra dhe urrejtje në shërbim të kush e di kujt, kundra Greqisë.

Pra me pak fjalë të dy ekzistojnë në sajë të Greqisë dhe një fjalë e urtë greke thotë "Asnjë nuk është armik më i sigurt se sa ai person që ka përfituar bamirësi nga ty"   

  Me informacione nga /LAPSI.AL/

Πελασγός

Να σταματήσει ο βραχνάς "εσείς και εμείς" - Είμαστε όλοι Έλληνες!

Ο κόσμος με την ψήφο  του στις 21 Ιουνίου 2015 μίλησε. Μας άνοιξε τα μάτια για να ξαναβρούμε τον σωστό δρόμο της «Ομόνοιας», που από καιρό τον είχαμε παρατήσει.

Πώς, όμως,  βρήκε ο κόσμος μας την κατάσταση στην περίοδο της ψηφοφορίας; Εξαιρετικά διχασμένη:  ΕΣΕΙΣ και ΕΜΕΙΣ. Εσείς οι προδότες, οι Πύλιο Γούσηδες κι εμείς οι καλοί, οι πατριώτες. 

Ντροπή μας γι’ αυτή την κατάντια, να διαιρέσουμε έναν ηρωικό και αξιόλογο λαό.

Είναι νωπή η κοροϊδία, πως δήθεν κάνανε εκλογές στην «Ομόνοια».  Μερικοί, ίσως άσχετοι με το ιερό πνεύμα της Ομόνοιας, πήγαιναν στα χωριά  και έστηναν , τελείως πρόχειρα, το νέο προεδρείο, μαζί με τον πρόεδρο. Ο κόσμος έχει μνήμη, δεν μας τα συγχωρεί αυτά και εκδικείται και με την ψήφο του.

Ο κατήφορος στην Ομόνοια έχει, σχεδόν,  αρχίσει  μετά τη ΔΙΚΗ ΤΩΝ 5, όταν μερικοί βάλανε το ΚΕΑΔ πάνω από την Ομόνοια, ενώ, όπως είναι γνωστό, ήταν προϊόν και επέκτασή της. Της άλλαξαν ακόμα και το όνομα μετατρέποντας σε  ΚΕΑΔ-Ομόνοια. Έφθασαν στο σημείο να τονίζουν, μερικοί ανιστόρητοι, πως την Ομόνοια την πήραν από το ΚΕΑΔ και θα την παραδώσουν στο ΚΕΑΔ!  Το 2009 οι  δύο κυριότεροι ηγέτες μας διαφώνησαν μεταξύ τους  και σε βάρος του Ελληνισμού, ο ένας συμμάχησε  με το Σ.Κ. και ο άλλος με το Δ.Κ., δημιουργώντας  ένα βαθύ χάσμα στον Ελληνισμό μας. Την περίοδο αυτή ιδρύεται το Κόμμα των Ελλήνων (ΜΕΓΚΑ) σε εθνική ελληνική βάση.

 Όλα αυτά και πολλά άλλα  ποιοι τα έκαναν; Δικοί μας  άνθρωποι,  μάλιστα  δικά μας  προετοιμασμένα  στελέχη.  Γιατί  τα έκαναν όλα αυτά και ποιος  τους έδωσε το δικαίωμα να στερήσουν της Ομόνοιας τον ανεξάρτητο ρόλο της ; Ας αφήσουμε, όμως, αυτή την ιστορία. Πρόθεσή μας δεν είναι  να κατακρίνουμε πρόσωπα. Τις αρνητικές καταστάσεις θέλουμε ν’ απορρίψομε ,επιστρέφοντας στον σωστό δρόμο της Ομόνοιας, το δρόμο που χάραξαν από την αρχή οι ιδρυτές της. Στην αρχή ας είναι και αυτοί, αρκεί να καταλάβουν το τι κακό έκαναν και πώς μπορεί να διορθωθεί. Με όλους μαζί,  θα κάνουμε χωριό.

Μετά τις εκλογές πολλοί τοποθετήθηκαν δημοσίως.  Ο Πρόεδρος της Ομόνοιας κ. Λεωνίδας Παππάς είπε λακωνικά «ο λαός μίλησε», ο γνωστός δημοσιογράφος Βαγγέλης Παπαχρήστος ερμήνευσε τα αίτια της κατάστασης αυτής, ο κ. Σ. Κυριαζάτης ,  πρώην Πρόεδρος της Ομόνοιας, αισιόδοξος, τονίζει πως έχουμε δυνάμεις   να φτιάξουμε μια καλύτερη Ομόνοια, ενώ ο καθηγητής Π. Μπάρκας τονίζει:

ΤΟΝ  ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ  ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ  ΟΛΟΙ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ,  Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ  ΕΧΕΙ  ΑΝΑΓΚΗ  ΑΠΟ  ΟΛΟΥΣ  ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ,  Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ  ΑΝΗΚΕΙ  ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ - ΟΜΟΝΟΙΑ ΑΤΥΠΗ ΒΟΥΛΗ

 Μετά απ’ αυτά και πολλά  άλλα που σχετίζονται με την  κατάσταση αυτή, πρέπει να βγάλουμε  μαθήματα και συμπεράσματα, όπως:

• Η Ομόνοια, ως ιερός θεσμός των Ελλήνων, πρέπει να στέκεται ψηλά, ανεξάρτητη, αφέντρα και μόνον ανεξάρτητη, αντιπροσωπευτική ως  ΒΟΥΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ανεξαιρέτως πολιτικών πεποιθήσεων. 
• Δεν πρέπει να γίνει ουραγός κανενός κόμματος. Τα κόμματα θα απευθύνονται σ’ αυτή ως σημείο αναφοράς. Το ίδιο και με τα κόμματα της Ε.Ε.Μ.
• Τώρα ως  οργάνωση η Ομόνοια   καλύπτει όλον τον Ελληνισμό μας. Εάν σκεφτεί κανείς να γίνει η Ομόνοια κόμμα, τότε θα αντιπροσωπεύει μόνον ένα κομμάτι του λαού μας, τους άλλους τι θα τους κάνουμε; Εκτός αυτού, τότε, ο διχασμός θα φτάσει τα άκρα.
• Ομόνοια όλων των Ελλήνων, όπως την έφτιασαν οι τολμηροί ιδρυτές της, έχει πιο βαθύ νόημα, αποσκοπεί στον αγώνα ΟΛΩΝ των Ελλήνων και όχι μόνον,για την παραμονή και προκοπή στον τόπο μας, γιατί χωρίς την ύπαρξή μας δεν έχει νόημα καμιά διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Η Ομόνοια, ως οργάνωση, έχει μπει βαθιά στην καρδιά του κόσμου μας και συνεχίζει να την έχει, και δεν θα αφήσει ποτέ να του την πειράξουν.

Και τώρα μετά απ’ όλα αυτά ερωτώ: Οι δύο δήμαρχοι, ο Αχιλλέας Ντέτσικας και οΛεωνίδας Χρήστου τι είναι; Είναι και τα δύο δικά μας παιδιά, είναι της Ομόνοιας και οι δύο. Ο Αχιλλέας είπε στην εφημερίδα μας: «..Ήρθα ως Έλληνας να υπηρετήσω τους Έλληνες της Δερόπολης , Ρίζας και Πωγωνίου…», ενώ ο Λεωνίδας τόνισε: «Θα είμαι Δήμαρχος όλων των Ελλήνων, θα ζω με την ανησυχία και τα προβλήματά τους…»
Σ’ αυτή τη ροή των σκέψεων πρέπει να καταλάβουμε πως, εάν έχουμε δύναμη, πρέπει να τους θέλουμε όλους .  Θέλουμε και τον Ντούλε και τον Τάβο με όλα τα καλά τους και τα τυχών λάθη τους, όπως και όλους τους άλλους Έλληνες βουλευτές που είναι στα αλβανικά κόμματα. Όλοι τους είναι στην Ομόνοια.  Ο καθένας , από την προσφορά του προς τον Ελληνισμό, κρίνεται.


– Θ.Βεζιάνης, ιδρυτής και πρώην πρόεδρος ΟΜΟΝΟΙΑΣ -
πηγή

Σεφέρης: «Η ηγετική τάξη στην Ελλάδα σε κάνει να ξερνάς»

Η πολιτική, με τη στενή της έννοια, δεν μ' απασχόλησε ποτέ σαν σκοπός ζωής. Αργότερα, όταν μπήκα στο υπουργείο και βρέθηκα εξαρτημένος από την πολιτική, πάλι δεν μου πέρασε από το νου πως θα μπορούσα να γίνω ποτέ, σαν πολίτης, περισσότερο από ένας τίμιος οπαδός και, σαν υπηρέτης του κράτους, περισσότερο από ένας ικανός βοηθός. Είχα άλλα ενδιαφέροντα, που τα τοποθετούσα ψηλότερα από τις πρόσκαιρες αυτές ασχολίες και που ήταν η ζωή μου

Σάββατο 19 Ιουλίου 1941. Ο Τσουδερός τώρα που τον βλέπω περισσότερο: στεγνός, ψυχρός, άψυχος. "Είναι μόνος", λέει η Μαρώ, "αισθάνεται μόνος". Οχι. Είναι μικρός άνθρωπος, χωρίς αέρα, χωρίς καμία πλατιά χειρονομία. Τώρα νομίζει πως έχει κερδίσει την εύνοια του βασιλιά και πως θα μείνει πρωθυπουργός επί ζωής. Οπου και να ταξιδέψουν, θα κουβαλούν πάντα μαζί τους το ίδιο δηλητήριο της αυλοδουλείας και της μικροπολιτικής

Πέμπτη 27 Απρίλη. Πήγα το πρωί στον Παπανδρέου με τον κατάλογο των υπαλλήλων... Το μεσημέρι press conference για τον Παπανδρέου· μίλησε ο Balfour (της βρετανικής πρεσβείας). Είπε: "He is a strong man" (είναι ένας ισχυρός άντρας). Είπε ότι ο κ. Παπανδρέου ήταν στην αρχή εναντίον του Γεωργίου, αλλά τώρα το ζήτημα αυτό το θεωρεί δευτερεύον. Το πρωτεύον είναι γι' αυτόν η μάχη μεταξύ nationalists (εθνικιστών) και extremists (εξτρεμιστών). Αλλά φαίνεται ότι η όλη παράσταση ήταν γελοία και τον τάραξαν τον Balfour στις ερωτήσεις, οι Αμερικανοί κυρίως... Στους δημοσιογραφικούς κύκλους ψιθυρίζουν έντονα πως ο Παπανδρέου είναι straw-man (αχυράνθρωπος) και όχι strong man

...η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης στη σημερινή Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις, είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα, δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε και υπάρχουν άγνωστοι, πολλοί που δεν ξέρουν, αλλά που αξίζουν...

Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ομόνοια χωρίς δήμαρχο.

Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο τρεις ήταν οι Δήμοι στους οποίους η μειονότητα διεκδικούσε την θέση του δημάρχου. Σε γενικές γραμμές τα αποτελέσματα σε αυτούς τους Δήμους μας έδειξαν δύο πράγματα, πρώτον ότι η μειονότητα εξελίσσεται σαν εκλογική ομάδα, παίρνει πλέον έμπρακτα αποφάσεις και καταψηφίζει ανθρώπους που δεν θεωρεί άξιους, και δεύτερον ότι η Αλβανική κυβέρνηση, κάθε τετραετία εξελίσσει τον ανθελληνισμό της όσο περισσότερο μπορεί.

Για τον Δήμο Δερόπολης:

Σε αυτό το Δήμο οι Δεροπολίτες έδειξαν για ακόμα μια φορά αυτό που είχαν αισθανθεί γρηγορότερα από όλη την υπόλοιπη μειονότητα, απέχθεια στο πρόσωπο του Ντούλε. Για καιρό τώρα, δεν χάνουν ευκαιρία να καταψηφίσουν το ΚΕΑΔ χάριν του αρχηγού του, Βαγγέλη Ντούλε, ο οποίος παραδόξως κατάγεται και από την περιοχή της Δερόπολης. Δήμαρχος για αυτή την τετραετία εδώ θα είναι ο Αχιλλέας Ντέτσικας ο οποίος κατέβαινε με το Δημοκρατικό Κόμμα (PD). Όσο στενάχωρο και να φαίνεται, το γεγονός ότι δήμαρχο σε αμιγώς Ελληνικά χωριά έβγαλε αλβανικό κόμμα, ελπίζουμε να κυβερνήσει τον Δήμο με αξιοπρέπεια όπως διαφήμιζε προεκλογικά και όχι ως συνιστώσα του PD.

Για τον Δήμο Φοινίκης:

                Δεν ξέρουμε άμα μιλάμε για νίκη ή για ήττα της Ομόνοιας σε αυτό το Δήμο, πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το αποτέλεσμα ήταν η σφραγίδα που διασφάλισε το «κλείσιμο» της ομάδας του Ντούλε. Δήμαρχος εδώ είναι ο Λεωνίδας Χρήστου ο οποίος ήταν υποψήφιος με το ΜΕΓΚΑ. Με αυτό το αποτέλεσμα το ΜΕΓΚΑ έκανε την πρώτη πολιτική του νίκη από την ίδρυση του πριν 5 χρόνια, πράγμα που κατά την άποψη μας δεν οφείλεται σε αποδοτικότερο προεκλογικό αγώνα ή  ότι κάποιος συμπάθησε περισσότερο το κόμμα, αλλά στο μίσος του κόσμου προς τον Ντούλε κυρίως και στο Γιάννη Μπάμπη στη συνέχεια. Χωρίς τον δήμαρχο Φοινίκης με το μέρος του, ο Ντούλες είναι πλέον πολύ δύσκολο να επανεκλεγεί βουλευτής. Συγχαρητήρια στον κ. Χρήστου, ελπίζουμε σε μια καλή διακυβέρνηση του δήμου.

Για τον Δήμο Χειμάρρας:

                Εδώ παρατηρήθηκε πως ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός μπορεί να μαζευτεί σύσσωμος σε δύσκολους καιρούς. 1500 άτομα περίπου ανεβήκαν να στηρίξουν τον Έλληνα υποψήφιο Φρέντι-Διονύση Μπελέρη σε μια προσπάθεια ρήξης του ανθελληνικού κατεστημένου στην Χειμάρρα. Μάταια όμως καθώς στην προεκλογική εκστρατεία του αντιπάλου, του Γιώργου Γκόρου,  επιστρατεύτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας που χρησιμοποίησε κάθε λογής «βρόμικο παιχνίδι» ξεκινώντας με μία εντελώς άδικη διοικητική διαίρεση, στη συνέχεια άρχισε να απειλεί ότι θα κόψει το νερό και ότι δεν θα συνεργαστεί με κανέναν άλλο υποψήφιο, μετά άρχιζε να μοιράζει κατάρες και να σκίζει αφίσες, και τέλος μια σειρά παρατυπιών κατά την εκλογική διαδικασία. Παρόλο που εδώ ο Δήμος χάθηκε, έγινε αισθητή η παρουσία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στο χώρο και στο εσωτερικό της Αλβανίας αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη.

Τέλος οφείλουμε να τονίσουμε την νίκη του Αναστάσιου Γκούντα, υποψήφιου του ΚΕΑΔ για τον δήμο Κονίσπολης, στην περιοχή της Τζάρας. Ομοίως με τη Χειμάρρα παρόλο που δεν είχαμε νίκη σε ολόκληρο το Δήμο η Ελληνική παρουσία ήταν σημαντική.

Εν κατακλείδι, η Ομόνοια δεν κατάφερε να εκλέξει Δήμαρχο κάποιον επίσημο εκπρόσωπο της για πρώτη φορά από τότε που ιδρύθηκε.Για αυτό ο κ.Ντούλες πρέπει να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του. Ελπίζουμε η «ήττα» της Ομόνοιας να την βοηθήσει να ανανεωθεί και να αναγεννηθεί από τις στάχτες της.
πηγή

Βαλκάνια 2015: Η τουρκική προσπάθεια για δημιουργία ισχυρής ζώνης επιρροής - Ballkani 2015: Pëpjekja turke për krijimin e një zone të fortë ndikimi.

Τα Βαλκάνια αποτελούσαν ανέκαθεν το πιο όμορφο αλλά παρατημένο παιδί της Ευρώπης. Μια περιοχή εμποτισμένη με εθνικισμούς, διχασμούς και θρησκευτικές συγκρούσεις. Μια περιοχή που βίωνε , όπως και οι κάτοικοι τους στις προσωπικές τους ζωές, σε υπερθετικό βαθμό τα πάντα. Το 2015 βρίσκει τα Βαλκάνια , σε καλύτερη μοίρα από ό,τι στις αρχές του αιώνα μας αλλά με τις ίδιες προσλαμβάνουσες και συνισταμένες. Μια εξ αυτών είναι η διαχρονική προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει μια ισχυρή ζώνη επιρροής στην περιοχή των Βαλκανίων με δούρειο ίππο την Θρησκεία. Είναι γνωστή και η πολιτική στόχευση των ηγετών της γειτονικής χώρας, Ερντογάν και Νταβούτογλου , για την δημιουργία ενός νεο-οθωμανικού τόξου που θα περιλαμβάνει όλες τις Βαλκανικές χώρες με ισχυρό το Μουσουλμανικό στοιχείο όπως η Αλβανία και η Βοσνία, Η στόχευση της Τουρκίας γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρη. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Σέρβικης εφημερίδα «Πολίτικα», η Τουρκία μέσω του ιδρύματος θρησκευτικών υποθέσεων χτίζει στην πρωτεύουσα της Αλβανίας, Τίρανα, το μεγαλύτερο Μουσουλμανικό τέμενος στην περιοχή των Βαλκανίων. Το τζαμί θα μπορεί να φιλοξενεί 4,500 πιστούς. Στις εγκαταστάσεις περιλαμβάνονται εκτός από το τζαμί και αίθουσα ομιλιών, βιβλιοθήκη όπως και μουσείο με αναφορά στην ιστορία των Βαλκανίων, έχοντας ως σκοπό την επανανοηματοδότηση της ιστορίας των Βαλκανίων μέσα από μια νεο-οθωμανική σκοπιά. Στην Αλβανία που το 70% του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι και ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα , έχει πολλές φορές κατηγορηθεί ότι προωθεί μια φιλοτουρκική ατζέντα στην περιοχή έχοντας ως αναφορά τις συνεχείς προκλήσεις στο Κόσοβο αλλά και την γενικότερη πολιτική αντιμετώπισης των θρησκευτικών μειονοτήτων. Ήδη η Τουρκία , μέσω του ιδρύματος, κατασκευάζει χώρους λατρείας στην Βοσνία, τα Σκόπια και το Κόσοβο θέλοντας να δημιουργήσει θύλακες επιρροής μέσω αυτού του μοντέλου «θρησκευτικής διπλωματίας». Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι το μοντέλο αυτό δράσης δημιουργεί αντιδράσεις από άλλες χώρες όπως η Σερβία που βλέπουν με μεγάλη δυσπιστία να επαναλαμβάνεται ένα τραγικό έργο που μερικά χρόνια οδήγησε σε μια ανείπωτη τραγωδία με θύματα και από τις δύο πλευρές. huffingtonpost

Ballkani përbën prej kohësh fëmijën më të bukur por më të braktisur të Evropës. Një zonë e mbushur me nacionalizma, përçarje dhe përplasje fetare. Një zonë që përjetonte, si dhe banorët e saj në jetën e tyre personale, në një nivel të hiperboluar gjithçka. 2015- a e gjen Ballkanin,në një pozicion mjaft më të mirë se ato të fillimeve të shekullit por me të njejtat të shenja dhe të dhëna. Një prej tyre është dhe përpjekja e vazhdueshme e Turqisë që të krijojë një zonë ndikimi të fortë në zonën e Ballkanit me Kalë të Trojës Fenë. Është e njohur dhe qëllimi politik i udhëheqësve të vendit fqinj, Erdogan dhe Davutoglu, për krijimn e një ylberi neo-otomanist i cili përfshin vendet e Ballkanit me element të fortë myslyman siç është Shqipëria dhe Bosnja. Qëllimi i Turqisë bëhet gjithmonë dhe më i qartë. Sipas publikimi të gazetës Serbe “Politika”, Tuqia nëpëmjet institucionit të çështjeve fetare ndërton në kryeqytetin Shqiptar, Tiranën, xhaminë më të madhe Myslymane në zonën e Ballkanit. Xhamia do të mundet të mirëpresë 4500 besimtarë. Në këtë kompleks përfshihen përveç xhamisë, sallë konferencash, bibliotekë si dhe muzeu referuar historisë së Ballkanit, duke pasur si qëllim rikompozimin e një historie me kuptim tjetër të Ballkanit nëpëmjet një këndvështrimi neo-otoman. Në Shqipërinë me shumicë myslymane dhe vetë Kryeministri E Rama është akuzuar shumë herë se po vepron mbi baza të një axhende filoturke në zonë duke pasur si pikë referimi gjithmonë provokimet në Kosovë por dhe mënyrën se si përballon minoritetet fetare. Tashmë Turqia, nëpërmjet një institucioni, ndërton vende adhurimi në Bosnjë, Shkup dhe Kosovë duke dashur të krijojë qëndra ndikimi nëpërmjet këtij modeli të “dipllomacisë fetare”. Por ja vlen të shënohet se modeli i këtij aktiviteti ka krijuar reagime në vende të tjera si Serbia që shohin me dyshim të madh të përsëritet e njejta vepër tragjike që para disa vitesh çoi në një tragjedi të papërshkrueshme me viktima nga të dyja anët. huffingtonpost

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΣΑΝ ΑΝΔΡΕΣ

Υπάρχουν ακόμη γυναίκες που μεγαλώνουν σαν άνδρες στη βόρεια Αλβανία; Ναι. Στην περίπτωση τους, την αλλαγή φύλλου την επέβαλε ένας παλιός κώδικας τιμής, το Κανούν. Οσο θα υπάρχει το Κανούν, θα υπάρχουν κι αυτές οι γυναίκες, μου λέει ένας φίλος ανθρωπολόγος. Εγώ, πάντως, συνάντησα μία στην Αθήνα. Και ήθελα να μάθω τι λέει για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Tης  Γεωργίας Λινάρδου

Σ’ ένα επαγγελματικό ταξίδι στον βορρά της Αλβανίας, στα μέσα της δεκαετίας του 2000, στάθηκα τυχερή. Συνάντησα κάποιες από τις εναπομείνασες «ορκισμένες παρθένες»-sword virgins, όπως είναι ευρύτερα γνωστές- για τις ανάγκες ενός ρεπορτάζ για το Κανούν, την αλβανική βεντέτα που κάθε χρόνο αφήνει πίσω της αρκετά θύματα, όχι μόνον στην Αλβανία, αλλά στην Ιταλία και την Ελλάδα.

Σχεδόν δέκα χρόνια μετά κι ενώ ο αριθμός των «ορκισμένων παρθένων» της Αλβανίας - λένε- ότι μειώνεται διαρκώς, ήμουν πεπεισμένη πως δεν θα συνταντούσα ξανά ποτέ μπροστά μου Virgjinesa.

Ομως, είδα. Οχι στην Αλβανία, αλλά εδώ στην Αθήνα. Θα την ξαναδώ και σήμερα. Είναι γύρω στα πενήντα πέντε. Με μία πρώτη ματιά νομίζεις πως βλέπεις άνδρα. Δεν είναι. Είναι μία από τις γυναίκες που κληρονόμησαν τον «όρκο παρθενίας», εξαιτίας ενός πανάρχαιου κώδικα τιμής. Του Κανούν. Πέραν αυτής της βεντέτας, αναφέρω την παράδοση: σε μία οικογένεια που έχει μόνον κορίτσια, ο πατέρας επιλέγει το νεαρότερο και το «ορκίζει» ώστε να αναλάβει την τύχη της. Δηλαδή, να γίνει ο αρχηγός του νοικοκυριού. Θυμίζει λίγο Bacha Posh στο Αφγνανιστάν και το Πακιστάν. Γενιές κοριτσιών εκεί μεγαλώνουν σαν αγόρια. Οχι μόνον ντύνονται ως τέτοια, αλλά τους δίνεται και αγορίστικο όνομα! Κι αυτό σεβόμενοι μια παράδοση που υποτιμά τα κορίτσια και είναι έτοιμη να...  κεράσει με όποια ακριβή τιμή τη γέννηση αγοριών. Κι όλα αυτά γιατί όταν μία οικογένεια δεν έχει αγόρι, θα πρέπει να το «εφεύρει». Οπότε καταλαβαίνουμε...

Κάπως έτσι μεγάλωσε και το θηλυκό που συναντώ συχνά. Είναι γυναίκα, αλλά δείχνει άντρας. Οχι διότι το θέλησε εκείνη, αλλά η «παράδοση» της κοινωνίας του χωριού που της άλλαξε το φύλλο. Εδωσε όρκο. Τον σεβάστηκε.

Σήμερα;

Συμπεριφέρεται σαν άντρας. Μιλά σαν άντρας. Ακόμη και οι ρυτίδες στο πρόσωπο της, σε γυναίκα δε φέρνουν.
«Ποτέ δε φορώ φούστα, γιατί δε μου αρέσει. Εσένα;» Με ρωτά.

-Καλά κι εγώ δεν τρελαίνομαι. Από που είσαι;
«Από την Αλβανία. Τι θες άλλο;»

-Τίποτα. «Γιατί θα γράψεις τώρα;»

-Για τη γιορτή της γυναίκας.

«Κάτι καλύτερο δε βρήκες;»

Απλά, γέλασα και σταμάτησα την κουβέντα εκεί.

Υστερα από λίγες ώρες έκανα ένα τηλεφώνημα σ’ έναν γνωστό μου ανθρωπολόγο τον Χρήστο Χριστόπουλο, συνεργάτη της Αντονίας Γιανγκ, ίσως της μοναδικής ανθρωπολόγου που έχει αφιερώσει τη ζωή της στην έρευνα για το τι συμβαίνει στα βουνά της βόρειας Αλβανίας. Η Αντονία Γκιανγκ είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Bradford στην Αγγλία.

Η Γιάνγκ  έχει γράψει ένα σημαντικό βιβλίο με τίτλο: Women who become men. κυκλοφόρησε το 2009. Ακόμη ταξιδεύει στον βορρά της Αλβανίας,  στα ορεινά της «κρυμμένης Ευρώπης», και καταγράφει τα όσα ζει εκεί.

Σε μία από τις πρόσφατες περιγραφές της, αναφέρει: «Είναι οι άντρες του κάθε νοικοκυριού που θα μιλήσουν στον επισκέπτη, που θα πιουν και θα καπνίσουν μαζί τους. Είναι οι άντρες που εκπροσωπούν την οικογένεια έξω από το σπίτι». Και σε αυτό περιλαμβάνεται το Κανούν και η υπόλοιπη... κληρονομιά του, όπως είναι οι “ορκισμένες παρθένες”».

Αυτή η ασυνήθιστη παράδοση ξεκίνησε εκατοντάδες χρόνια πριν, βαθιά στις... αλβανικές Άλπεις. Οι γυναίκες, με περιορισμένες επιλογές, έδωσαν τον όρκο burrnesha. Μια υπόσχεση να ζήσουν σαν άντρες. Να ντύνονται σαν άντρες, να λειτουργούν σαν άντρες, να αναλάβουν τις ευθύνες και τις ελευθερίες ενός άντρα. Ομως, οι ελευθερίες είχαν μία τιμή: Οι burrneshas έδωσαν υπόσχεση δια βίου αγαμίας.  Αυτές οι ορκισμένες παρθένες ζουν ακόμη, αλλά ο αριθμός τους έχει ελαττωθεί.
Κρατώ το σχόλιο ενός ξένου συναδέλφου για το θέμα: «Πολλοί Αλβανοί δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχουν. Αλήθεια, τι συμβαίνει όταν η κοινωνία που τις δημιούργησε, δεν τις χρειάζεται». Ναι. «Και στο μεταξύ, πως ζεις;».

Και στο μεταξύ σου λέει κάτι η... Γιορτή της Γυναίκας;

Read more: http://www.newsbomb.gr/bombplus/gynaika/story/564458/gynaikes-poy-megalonoyn-san-andres#ixzz3TnNwKZ00

Αποδομώντας το «Στρατηγικό Βάθος» του Αχμέτ Νταβούτογλου - Një kritikë e thellë ndaj “Thellësisë Strategjike” të kryeministrit aktual turk. "Neootomanizmi është në fakt Pan-islamizëm"-‘Davutoğlu’s book “Strategic Depth” far from being deep’

Το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος» του Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην υπουργού Εξωτερικών και νυν πρωθυπουργού της Τουρκίας, μπήκε στο μικροσκόπιο: αυτή τη φορά από τον Ουμίτ Κουβάντς, έναν τούρκο συγγραφέα και σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ, του οποίου το βιβλίο «Pan - Islamcinin Macera Kilavuzu» (Οδηγός Περιπέτειας του Παν-Ισλαμιστή) κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία της Τουρκίας την περασμένη εβδομάδα. Σε αυτό, ο Κουβάντς αποδομεί τις θέσεις που εκφράζει ο Νταβούτογλου στο διάσημο και πολυδιαβασμένο βιβλίο του, χαρακτηρίζοντάς το «μη επιστημονικό» και «καθόλου βαθύ».

«Δεν αποδεικνύει τους ισχυρισμούς του. Δεν είναι επιστημονικός. Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να διαδώσει τον πανισλαμισμό, αλλά το βιβλίο δεν είναι καθόλου βαθύ σε αντίθεση με τον τίτλο του» είπε ο ίδιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη τουρκική εφημερίδα Today's Zaman. «Με το βιβλίο του Νταβούτογλου, μία χώρα μπορεί να μπει σε περιπέτειες, σε επικίνδυνες περιπέτειες. Ο λόγος που το αποκαλώ περιπέτεια είναι επειδή τα μέσα που έχει στη διάθεσή της η χώρα δεν είναι συμβατά με τον στόχο που θέλει να επιτύχει ο συγγραφέας. Το βιβλίο του Νταβούτογλου είναι ένα ιδεολογικός οδηγός δράσης, δεν είναι ένα ακαδημαϊκό βιβλίο που βασίζεται σε μία θεωρία» σχολίασε ο Κουβάντς.

Πανισλαμισμός μόνο στα χαρτιά

Και προσέθεσε: «Ο Νταβούτογλου θέλει να καθιερώσει έναν "πολιτισμό" που θα βασίζεται στο Ισλάμ. Ωστόσο, δεν αναφέρει το πώς θα υλοποιηθεί  αυτό το ιδανικό. Υποστηρίζει ότι αν η τουρκική ηγεσία μπορέσει να πείσει τους Άραβες ότι οι Οθωμανοί δεν ήταν ιμπεριαλιστές και ότι αντίθετα, προσπαθούσαν να σώσουν τους Άραβες από τον δυτικό αποικιοκρατικό επεκτατισμό, τότε οι Άραβες θα δεχθούν τη τουρκική ηγεσία. Είναι εμφανές ότι ο Νταβούτογλου πιστεύει ότι η σημερινή ηγεσία της Τουρκίας μπορεί να μπορεί να διαδώσει τον πανισλαμισμό στη Μέση Ανατολή». Ο Κουβάντς υπογράμμισε ότι ο τούρκος πρωθυπουργός είναι πολύ καλά ενημερωμένος και μπορεί να μιλήσει και να γράψει πολύ καλά, σε αντίθεση με πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

Επομένως «ο Νταβούτογλου μπορεί να πείσει αυτούς τους ανθρώπους στο AKP, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσουν τη βάση των επιχειρημάτων του καθόλου. Μπορεί εύκολα να πουλήσει τις ιδέες του».

Όπως είπε ο 58χρονος συγγραφέας - που προβλέπει ότι το AKP θα επικρατήσει και πάλι στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουνίου - οι απόψεις του Νταβούτογλου είναι επικίνδυνες γιατί στη βάση τους έχουν την ιδέα της κατάκτησης. «Δεν έχουμε δει τί μπορεί να σημαίνει αυτός ο κίνδυνος ακόμη. Κάποια στιγμή η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κρατήσει αποστάσεις από το Ισλαμικό Κράτος και το Ισλαμικό Κράτος θα ανατινάξει πόλεις και ανθρώπους εδώ στη Τουρκία. Οι τούρκοι ηγέτες νομίζουν ότι μπορούν να ελέγξουν το Ισλαμικό Κράτος αλλά αυτό είναι επικίνδυνο για τη χώρα. Και υπάρχουν άνθρωποι εδώ στη Τουρκία, Τούρκοι, που μοιράζονται την ίδια λογική με το Ισλαμικό Κράτος. Ας θυμηθούμε, τον πρώην πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που είπε ότι δυσκολεύτηκε να κρατήσει το 50% των ψηφοφόρων μακριά από τους δρόμους. (Το 2013 προσπάθησε να εκφοβίσει τους διαδηλωτές στο πάρκο Γκεζί λέγοντας ότι οι υποστηρικτές του μπορεί επίσης να βγουν στους δρόμους και ότι δυσκολευόταν να τους ελέγξει). Δεν είναι αυτό επικίνδυνο;» τόνισε ο Κουβάντς.

«Είναι ένας στρατηγιστής χωρίς ανθρωπισμό»

Ο Νταβούτογλου, συνέχισε ο συγγραφέας, αναλύει τα πάντα από την σκοπιά της ισχύος.«Αξιολογεί τα πάντα στρατηγικά - τους ανθρώπους, τα χωριά, τα ποτάμια, τα δάση - και υποστηρίζει ότι όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όργανα από το κράτος. Αυτό δεν είναι καθόλου ανθρωπιστικό. Είναι η τυπική άποψη ενός στρατηγιστή. Πώς μπορεί να είναι βαθύ; Και η οπτική του γωνία στο βιβλίο δεν είναι ακαδημαϊκή. Δεν αποδεικνύει τους ισχυρισμούς του. Δεν είναι επιστημονικός. Το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι να διαδώσει τον πανισλαμισμό, αλλά το βιβλίο του δεν είναι βαθύ, σε αντίθεση με το όνομά του» υποστήριξε.

Και κατέληξε: «Όπως και το παλαιό καθεστώς, συνεχίζει να εξυμνεί την τουρκικότητα (σσ. ο τουρκικός ποινικός κώδικας απαγόρευε οποαδήποτε προσβολή προς τη "τουρκικότητα", ωστόσο το 2008  αντικαταστάθηκε από τον όρο "τουρκικό έθνος"), το πώς η Τουρκία θα πρέπει να ασκεί επιρροή στα Βαλκάνια. Οι Τούρκοι στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία είναι σημαντικοί. Οι Αλβανοί είναι σημαντικοί. Οι Τούρκοι στην Κύπρο είναι σημαντικοί. Η Κεντρική Ασία είναι σημαντική για τη Τουρκία κλπ. Η ίδια ιστορία. Αν δεν τα έλεγε αυτά, δεν θα του επιτρεπόταν να παραδίδει μαθήματα στη στρατιωτική ακαδημία στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Δεν μας λέει κάτι πρωτότυπο και λέει ότι η Τουρκία πρέπει να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή. Αλλά πως;»

.........................

Gazeta turke “Zaman” që posedohet nga Fetullah Gulen, ka publikuar këtë të hënë një intervistë me gazetarin dhe kolumnistin Ümit Kıvanç. Ky i fundit ka botuar së fundmi një libër me titull: “Guidë në aventurën pan-islamiste”, libër i cili analizon në mënyrë shumë kritike konceptet dhe doktrinën që kryeministri aktual turk, Ahmet Davutoglu, ka përpunuar në librin e tij të njohur “Thellësia strategjike”. Davutogluja është lakuar shpesh edhe në Shqipëri për atë që thirret si neootomanizëm, por për gazetarin turk, ky është në fakt panislamizëm. “Po të ndiqen ato që shkruan ai një vend mund të lëshohet në një aventurë shumë të rrezikshme. Libri i Davutoglusë është një guidë për aksion ideologjik; nuk është një libër akademik që bazohet në ndonjë teori”, thotë gazetari Kıvanç që ka edhe një çelës për të kuptuar qëllimet e kryeministrit turk. “Davutoglu do të donte të vendoste një “qytetërim”-koncepti i tij kyç-që bazohet në Islam. Ai argumenton se nëse lidershipi turk do të mund të bindë arabët se otomanët nuk ishin imperialistë, por përkundrazi, ata po përpiqeshin që të shpëtonin arabët nga ekspansionizmi kolonial perëndimor, atëherë arabët do të pranonin lidershipin turk. Me sa duket Davutoglu beson se lidershipi aktual i Turqisë, mund të përhapë panislamizmin në Lindjen e Mesme. Por vlerësimet e tij nuk bazohen në realitet...ai nuk përpiqet të provojë argumentet e tij, nuk është shkencor, optika e tij nuk është akademike. Ky libër është larg të qenit “i thellë”, në kundështim me titullin: “Thellësia Strategjike”, thotë Kıvanç që shfaq kështu një kritikë për një libër të mbivlerësuar, tezat e të cilit janë provur deri më tani si jo të përputhshme me realitetin e forcave. respublica

...................

This week's Monday Talk hosts the author of a new book, “Pan-İslamcının Macera Kılavuzu” (Pan-Islamist's Adventure Guide), by Ümit Kıvanç, which hit the bookstores a couple of weeks ago, comprising a critical analysis of former foreign minister and current Prime Minister Ahmet Davutoğlu's book “Strategic Depth,” considered a “masterpiece” in Turkey,

Among the criticism and analysis expressed in the interview, Kıvanç says about Davutoğlu's book: “He does not prove his arguments. He is not scientific. All he tries to do is to disseminate pan-Islamism. It is all right to be pan-Islamist, but this book is far from being deep, contrary to its name: ‘Strategic Depth'.”

In any democratically developed country, Kıvanç's arguments would be covered in the mainstream media, and most probably, government ministers, opposition party leaders and Davutoğlu himself would face many questions about this criticism. None of this has happened in Turkey, yet.

“But what media outlet can have me, somebody critical of the country's prime minister, on their television programs or pages? Is that possible? In any country in the world, if an academic becomes prime minister, and if that academic has an ambitious book that claims to direct foreign policy, and if somebody writes a book which is critical of that book, this becomes headlines or remains in the top news for at least a few days,” said Kıvanç in reference to the restrictions on media freedom in Turkey.

Answering our questions, Kıvanç explained why he found Davutoğlu's book “ideological,” not “academic,” lacking new theories based on objective evaluations, and why his views on foreign policy pose dangers for Turkey.

I'd like to start with the name of your book: “Pan-Islamist's Adventure Guide.” Is there a little mockery in this name about Ahmet Davutoğlu's 560-plus-page-book, which has been much acclaimed in Turkey?

No, indeed, I've taken his book very seriously. With his book, a country can be taken on an adventure, a very dangerous adventure. The reason I called this an “adventure” is that the way through the adventure seems like it is not going to be successful because the capacity of the country is not compatible with the target that the author would like to reach. Davutoğlu's book is an ideological action guide; it is not an academic book that is based on a theory.

What is the goal that Davutoğlu would like to reach at the end?

Davutoğlu would like to establish a “civilization” -- “civilization” is his key concept -- which is based on Islam. However, he does not ask any questions about how this ideal will be realized. He argues that if the Turkish leadership can convince the Arabs that the Ottomans were not imperialists, on the contrary, they were trying to save Arabs from the West's colonial expansionism, then the Arabs would accept Turkey's leadership! Apparently, Davutoğlu believes that Turkey's current leadership can spread pan-Islamism in the Middle East.

You say that his call for action is dangerous. How have you come to this conclusion?

He is well informed, writes well and speaks impressively. Most other leaders of the Justice and Development Party's (AK Party) do not seem to have those qualities. Davutoğlu can be convincing for those AK Party people who would not question the basis of his ideas at all. Therefore, he can easily sell his ideas. His ideas are dangerous because his foreign policy ideal is based on conquest, which would be very adventurous and dangerous at this time in the world.

We have not seen those dangers yet; we have yet to see the time that the government will try to distance itself from the Islamic State of Iraq and the Levant [ISIL], and ISIL will blow up cities and people here in Turkey… Turkish leaders think they can control ISIL, but this is dangerous for the country. And there are people in Turkey, Turkish people, who apparently share the same mentality as ISIL.

Let's remember, former Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan had said that he had a hard time keeping 50 percent of the voters away from the streets. [In 2013, Erdoğan sought to intimidate the Gezi Park demonstrators as he hinted that his supporters could also take to the streets, saying he was hardly keeping the 50 percent at home.] Isn't all this dangerous? Let's remember the al-Qaeda bombings of November 2003 in İstanbul that left 51 people dead. Did the citizens of Turkey mourn? I think we should have had people queued up for visits of condolence in front of the British Consulate General… What about the innocent passengers who became victims to the bombings while waiting at the bus station in Levent? Did our Muslim citizens show any reactions to the loss of innocent lives?

‘Davutoğlu has typical look of a strategist'

In my last interview, Alastair Crooke, director and founder of the Conflicts Forum based in Beirut, told me that Turkey might become a hostage to ISIL, just like Pakistan did. Do you share this view?

I am afraid Turkey might [like Pakistan], but Turkey's Middle East surroundings are different from the surroundings of Pakistan and Afghanistan. We are likely to see genuine formations in Turkey, too, similar to Pakistan's Taliban.

Let's return to your book and its title: What does Davutoğlu say? Does he tell us anything?

He is looking at everything from strategic and geopolitical perspectives. He defines everything as part of power relations. He evaluates everything strategically and he sees that everything -- people, villages, rivers, forests, etc. -- can be used by the state as instruments. This is not humanitarian at all. This view is typical of a strategist. How can it really be deep? And he does not have an academic viewpoint in his book. He does not prove his arguments. He is not scientific. All he tries to do is to disseminate pan-Islamism. It is all right to be pan-Islamist, but this book is far from being deep, contrary to its name, “Strategic Depth.”

You highlight in your analysis that Davutoğlu emphasized “self-confidence” in his book many times. Does this reach a point of megalomania?

According to Davutoğlu, the reason why the pan-Islamic movement has not been widespread thus far is because nobody has been wise enough to do it, and he implies that he is wise enough, and Turkey should be confident that it can be done. Is that megalomania? I don't know. He does not base his arguments on objective evaluations. Why hasn't pan-Islamism been widespread? What are the reasons for it? What happened to prevent it? Those and more questions need to be asked for an objective evaluation of the issue. Davutoğlu does not ask those questions but tells us that nobody has been wise enough to do it. But if Turkey tries to exert influence in the Middle East, how is Turkey going to deal with Saudi Arabia and/or the United Arab Emirates? Saudis are much richer than Turkey. Why are they supposed to pay homage to Turkey? There are no answers to this question in the book, either.

‘Like the old regime, he continues to glorify Turkishness'

What does Davutoğlu tell us that is different from the old system of Turkey?

Like the old regime, he continues to glorify Turkishness, emphasizes how Turkey should be influential in the Balkans; Turks in Greece and Bulgaria are important; Albanians are important; Turks in Cyprus are important; Central Asia is important to Turkey, etc., same old stories. If he did not, he would not have been allowed to give regular lectures at the military academy at the end of the 1990s. He does not really tell us anything original and says that Turkey should be more influential. But how?

Could you give us an example to his strategic thinking that you emphasize?

In his book, “Strategic Depth,” Davutoğlu wrote: Even if there is no Muslim-Turk left in Cyprus, Turkey would have a Cyprus problem. Those are words that could have been uttered only by the most cold-blooded strategist of the military. But these are Davutoğlu's words. The old system, based on military tutelage, glorified Turkishness by ornamenting it with Islam -- it was Turkic-Islam. Davutoğlu is doing the opposite: taking Islam to the center ornamented by Turkishness. This is pan-Islamism. For pro-Davutoğlu people, Turkishness is not much different from being Muslim. In the Ottoman millet system, the answer to the question of “What is your millet?” was “Islam, Protestant or Catholic, etc.” First and foremost, there is Islam and then Turkishness. So, Davutoğlu does not separate those two from each other.

‘Some people would not listen even if Davutoğlu were to say good things'

You are highly critical of a former foreign minister and now prime minister in your book. What type of feedback, criticism or/and comments have you received?

Nothing. For part of the society in Turkey, Davutoğlu is already bad, so there is no reason for them to hear something analytical, and there is no reason for them to listen, even if Davutoğlu says something positive, something good. On the other hand, for pro-Davutoğlu people, they have nothing to say against my arguments.

Have you had any interview requests from the media about your book?

I've had a couple of interviews, mostly from websites, including K24, the new book review site. But what media outlet can have me, somebody critical of the country's prime minister, on their television programs and pages? Is that possible? In any other country in the world, if an academic becomes prime minister, and if that academic has an ambitious book that claims to direct foreign policy, and if somebody writes a book which is critical of that book, this becomes headlines or remains in the top news for at least a few days. This is what civilization -- Davutoğlu often refers to civilization -- is all about.

Davutoğlu's book has been translated into a few languages…

Serbian, Greek… not many; it has not been translated into German or English. My guess is that Western media representatives who know Turkish, in Turkey, or diplomats have already read the book, and they probably did not see the need for its translation. There are some criticisms of Davutoğlu's book from strategists who said that Davutoğlu did not have well-grounded, objective arguments; he is too emotional.

---

‘Davutoğlu liberally uses the concept of Lebensraum'

At the end of the book, you have a chapter on Davutoğlu's sources of inspiration. Would you tell us about this?

Let's first remember this: The work that we are analyzing, Davutoğlu's book, does not offer a new theory established with an immense intellectual effort to open up our minds. There is, of course, an intellectual effort, but it is serving his intentions. And the product is: ideological material for the political circles that would like to have an influence in the world. Davutoğlu's sources of inspiration are strategists such as Karl Ernst Haushofer, Halford John Mackinder, Alfred Thayer Mahan and Nicholas Spykman. Those people are gurus of geopolitical strategy. Let's take Haushofer. He is the person who introduced the concept “Lebensraum” [living space] to Adolf Hitler -- a concept Davutoğlu liberally uses in his book. [Lebensraum was an ideology proposing an aggressive expansion of Germany and the German people.] Davutoğlu, as a person who adopts a geopolitical approach, naturally has been inspired by those people.

Do you think Davutoğlu has a vision like Hitler's?

This is something that should be asked to Davutoğlu… I don't think Davutoğlu yearns for a Hitler-like regime, but his ideas point to an authoritarian or totalitarian regime -- President Erdoğan in particular is suitable for that type of authoritarian or totalitarian regime.

Do you expect any conflicts to arise between those two leaders, Davutoğlu and Erdoğan?

I don't because it is not easy to go against leadership and authority in right-wing political parties. In the history of political parties in Turkey, there are not many political leaders who did it. Additionally, the AK Party regime cannot take any cracks; if there are any cracks, it will fall.

---

‘Obviously, AK Party will win June 7 elections'

We have entered the election period for the June 7 elections. What are your projections?

Obviously, the AKP [ruling Justice and Development Party, AK Party] will win. The main opposition parties in Parliament are following policies to guarantee the AKP's win.

Do you think the pro-Kurdish Peoples' Democratic Party (HDP) should enter the election as a party?

It is only the HDP which can make this decision. Of course, we can be critical of its decisions. The HDP leadership now says that it wants to be a party of Turkey. I think the HDP should be in Parliament; if not, there will be really bad things happening in Turkey.

What will happen and why?

There will be conflict and war with the Kurds. Kurds will no longer accept anything less than equal citizenship at this point, but the state still wants to control and dominate. The Gülen community should be aware of those facts, too. Incredibly, they still think that Kurds can be controlled. The Gülen community media still writes: “State negotiates with PKK.” I ask: Who else is the state going to negotiate with?

PROFILE

Ümit Kıvanç

Kıvanç was born in İstanbul in 1956. He has worked for newspapers including Milliyet and Cumhuriyet and with the İletişim Publishing House. He has written columns in newspapers and magazines such as Radikal, Radikal2, Nokta, Taraf and Birikim. He had several books published by the İletişim Publishing House. In the mid-1990s, he started to make documentaries. His latest book, “Pan-İslamcının Macera Kılavuzu” (Pan-Islamist's Adventure Guide), was put out by the Birikim Publishing House.

http://www.todayszaman.com/monday-talk_davutoglus-book-strategic-depth-far-from-being-deep_372116.html