Στην Ελλάδα γνωρίσαμε τον Φατός Λιουμπόνια από άρθρα και κείμενά του, τα οποία μετέφρασε ο φιλόλογος και συγγραφέας Αχιλλέας Σύρμος. Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε την αρθρογραφία του στην αλβανική, όπως και σε άλλες γλώσσες, και μας συνεπήρε το βάθος της σκέψης του. Το ελεύθερο πνεύμα του, που έχει δεχθεί επιθέσεις στη χώρα του, τον κάνει να βρίσκεται στη θέση του ανθρώπου που αγαπάει την πατρίδα του, γνωρίζει οριζόντια και κάθετα τις αντιφάσεις της, και δημιουργεί τις προϋποθέσεις ενός διαλόγου για τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει. Η γνώση της ιστορίας της Αλβανίας και η διεισδυτική σχέση του με την παγκόσμια φιλοσοφία, λογοτεχνία και πολιτική, τον τοποθετεί ανάμεσα στους κορυφαίους επικριτές του πολιτικού συστήματος της χώρας του, συνήθως στο πλαίσιο διατύπωσης μιας κοινωνικοπολιτικής εναλλακτικής. Η δε διαδρομή του τον εγγράφει στη σελίδα με τα πρόσωπα για τα οποία η αλήθεια και η ηθική στάση αποτελούν έμπρακτη απόδειξη ενός αδιάκοπου αγώνα για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Ο Δρόμος, στο πλαίσιο της καλλιέργειας εποικοδομητικών σχέσεων με τον αλβανικό λαό, συνομίλησε με τον Φατός Λιουμπόνια σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για τη χώρα του – και όχι μόνο. Ευχαριστούμε τους φίλους μας Αχιλλέα Σύρμο και Ορφέα Μπέτση, τον πρώτο για τη μετάφραση από τα αλβανικά στα ελληνικά των απαντήσεων και τον δεύτερο, έγκριτο αρθρογράφο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, για τη μετάφραση των ερωτήσεων από τα ελληνικά στα αλβανικά.
Ο Φατός Λιουμπόνια είναι γιος του Τόντι Λιουμπόνια, στενού συνεργάτη του Αλβανού ηγέτη Ενβέρ Χότζα και επικεφαλής της Αλβανικής Ραδιοτηλεόρασης μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Μετά την αποκήρυξη της ΕΣΣΔ από την Αλβανία, τη δεκαετία του 1960, ο πατέρας του διώχθηκε για την αντίθεσή του, όπως και για «λιμπεραλισμό» (επιρροή από δυτικά πρότυπα). Ο Φατός, που ήταν τότε σπουδαστής Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων, συνελήφθη λόγω της ανακάλυψης του ημερολογίου του στο οποίο ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση, και καταδικάστηκε αρχικά σε 7 χρόνια φυλάκιση. Αργότερα κατηγορήθηκε ότι ανήκε σε φιλοσοβιετικό κύκλο στη φυλακή, και καταδικάστηκε σε άλλα 20 χρόνια. Μετά από 13 χρόνια σκληρής εργασίας στο κάτεργο του Σπατς, μεταφέρθηκε στην απομόνωση. Εκεί έγραψε το «Ημερολόγιο Φυλακής». Το 1991, μετά από 17 χρόνια στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος.
Ήταν ένας από τους λίγους –αν όχι ο μόνος– Αλβανούς διανοούμενους που αντιτάχθηκαν στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, ένας από τους ελάχιστους που επέκριναν την ίδρυση και δράση του UCK, καθώς και όλων των εθνικιστικών τάσεων που ενδημούν στον αλβανικό χώρο. Άσκησε σφοδρή κριτική σε συμπατριώτες του, συγγραφείς και διανοούμενους, οι οποίοι, μετά την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, ενδύθηκαν τον μανδύα του αντιφρονούντα – με χαρακτηριστική την περίπτωση του πολυγραφότατου Ισμαήλ Κανταρέ, ο οποίος είχε αναδειχθεί μέσα από το περιβάλλον του δικτάτορα. Από το 1994 επιμελείται και εκδίδει το περιοδικό Përpjekja («Προσπάθεια») στα Τίρανα.
Στα έργα του Φατός Λιουμπόνια, που κυρίως ταλαντεύονται ανάμεσα στα σκληρά βιώματα, τον πόθο για την ελευθερία και την προσήλωσή του στους κλασικούς, περιλαμβάνονται «Η τελευταία σφαγή», η «Τελευταία Αποκάλυψη» (που μεταφράστηκε στα αγγλικά και εκδόθηκε στο Λονδίνο από την Istros Books), το «Ημερολόγιο Φυλακής» και η «Επανακαταδίκη» – το τελευταίο βιβλίο κυκλοφόρησε φέτος στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πληθώρα.
Αυτή καθαυτή η συνέντευξη δεν χρειάζεται κάποια εισαγωγή, «μιλά» από μόνη της. Στο σημερινό φύλλο δημοσιεύεται το πρώτο μέρος της. Για το δεύτερο μέρος θα χρειαστεί υπομονή μέχρι το επόμενο Σάββατο!
Γ.Κ.
Συνέντευξη στον Γιώργο Κυριακού
Α΄ ΜΕΡΟΣ
