22 Νοεμβρίου 1940! Σαν σήμερα ο Ελληνικός Στρατός απελευέρωσε στην Κορυτσά!

Εκδηλώσεις για την επέτειο του "ΌΧΙ" στην Κορυτσά!

Σαν σήμερα: 22 Νοεμβρίου 1940 – Η απελευθέρωση της Κορυτσάς

Από τους εορτασμούς της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας για το Έπος του 40 (Βίντεο)

Είσοδος του Ελληνικού Στρατού στην Κορυτσά στις 22 Νοεμβρίου 1940! - Hyrja e Ushtrisë Greke në 22 Nëntor 1940 në qytetin e Korçës!

 

22α Νοεμβρίου, η 80η επέτειος της Απελευθέρωσης της Κορυτσάς Η μεγάλη νίκη του στρατού μας κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41

 

22^α Νοεμβρίου, η 80^η επέτειος της Απελευθέρωσης της Κορυτσάς

Η μεγάλη νίκη του στρατού μας κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41

Ο πρωταγωνιστής και Φρούραρχος της Κορυτσάς

Αντισυνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Π. Θεοδωράκης

 

Τα ελληνικά στρατεύματα ύστερα από την ηρωική και επιτυχή αντιμετώπιση της ιταλικής εισβολής στο μέτωπο της Ηπείρου και της Πίνδου, εξαπέλυσαν την καθοριστική αντεπίθεση στις 14 Νοεμβρίου 1940 στον τομέα της Δυτικής Μακεδονίας.

Κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις στα ελληνοαλβανικά σύνορα στην περιοχή της Καστοριάς, συμμετείχε και το 53^ο Σύνταγμα Πεζικού της ΙΧ Μεραρχίας του Γ’ Σώματος Στρατού. Το Σύνταγμα αυτό ήταν συγκροτημένο κατά το μεγαλύτερο μέρος από εφέδρους της Δυτικής Μακεδονίας (γνώστες της περιοχής) και είχε Υποδιοικητή τον Αντισυνταγματάρχη Δημήτριο Θεοδωράκη. Ο έμπειρος και γενναίος αξιωματικός οδήγησε το Σύνταγμα σε αποφασιστικές νίκες στην οροσειρά του Μοράβα.

Στις 21 Νοεμβρίου τα ιταλικά στρατεύματα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το οροπέδιο της Κορυτσάς και να υποχωρήσουν βόρεια προς το Πόγραδετς. Και ενώ οι διαταγές του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας όριζαν αμυντική τακτική και αναμονή για περαιτέρω προώθηση, ο διορατικός και τολμηρός Δημήτριος Θεοδωράκης ανέλαβε την πρωτοβουλία να προχωρήσει στην Απελευθέρωση της Κορυτσάς. Όπως γράφει ο ίδιος στο βιογραφικό του: «Το εσπέρας της 22ας Νοεμβρίου, τεθείς επικεφαλής συγκροτηθέντος αποσπάσματος καταδιώξεως εξ’ενός τάγματος συν ενός λόχου και 25 εφίππων, εκινήθην προς καταδίωξιν των υποχωρούντων ιταλικών τμημάτων και εν συνεχεία κατέλαβον την Κορυτσάν. Με αλλαλαγμούς και κωδωνοκρουσίες οι κάτοικοι επεδέχθησαν τους ελευθερωτάς».

Υπέγραψε ως αντιπρόσωπος του ελληνικού στρατού το πρακτικό παράδοσης της Κορυτσάς από τους εκπροσώπους των Αρχών, καθώς και την ιστορική προκήρυξη της απελευθέρωσης της πόλης. Αυτοδιορίστηκε Φρούραρχος, όρισε νέα δημοτική αρχή και διοίκησε την περιοχή ως το τέλος Νοεμβρίου.

Η επαρχία της Κορυτσάς έμεινε υπό ελληνική διοίκηση έως τις 12 Απριλίου 1941, όταν ο ελληνικός στρατός, ύστερα από τη γερμανική εισβολή στη Μακεδονία, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το αλβανικό έδαφος.

Η απελευθέρωση της Κορυτσάς, της μεγαλύτερης ελληνικής πόλης της Βορείου Ηπείρου, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ελληνοϊταλικού πολέμου και επηρέασε σημαντικά την πορεία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αναπτέρωσε το ηθικό του Στρατού και του λαού, έδωσε ελπίδα στα κράτη της Ευρώπης. Ήταν η πρώτη νίκη των Συμμάχων εναντίον του φασισμού του Μουσολίνι και του ναζισμού του Χίτλερ, 15 ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Απέδειξε ότι οι δυνάμεις του Άξονα δεν ήταν ανίκητες.

Τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων με πηχυαίους τίτλους, συγκινητικές μαρτυρίες και περιγραφές στρατιωτών κατέγραψαν τις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις και τους πανηγυρισμούς στο μέτωπο και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στην Ευρώπη και την Αμερική, οι ηγεσίες με εγκωμιαστικά τηλεγραφήματα επαινούσαν το κατόρθωμα της μικρής Ελλάδας!

Ο Στρατηγός Δημήτριος Θεοδωράκης, με καταγωγή από την Άμπλιανη Ευρυτανίας, μεγάλωσε κατά τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια στο Μεσολόγγι. Kατατάχθηκε εθελοντής στο Στρατό το 1910 και αποστρατεύθηκε το 1945. Η μακρόχρονη πολεμική δράση και η προσφορά του στην Πατρίδα είναι αξιοθαύμαστη. Έλαβε μέρος σε όλους τους Απελευθερωτικούς Αγώνες κατά τον 20^ο αιώνα. Η στρατιωτική του διαδρομή ξεκίνησε κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, από τις πλαγιές του Ολύμπου. Συμμετείχε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο μέτωπο των Σερρών. Έλαβε μέρος στην Μικρασιατική Εκστρατεία και έφτασε νικηφόρα μέχρι το Σαγγάριο ποταμό της Νίκαιας. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αγωνίστηκε εναντίον των Ιταλών στα αλβανικά βουνά και αντιστάθηκε στην ιταλογερμανική κατοχή. Δε συμμετείχε σε στρατιωτικά κινήματα και δεν έλαβε μέρος στις εμφύλιες συγκρούσεις. Έζησε σχεδόν εκατό χρόνια. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην υπηρεσία της Πατρίδας, «εν πολέμω και εν ειρήνη».

«Οὐδὲν γλύκιον ἧς πατρίδος…» - Ομήρου, Οδύσσεια, Ι´ 34-35

(Τίποτα πιο γλυκό από την Πατρίδα)

 

 

Σύρος, 18/11/2020

Κωνσταντίνος Θεοδωράκης

Ανηψιός του Στρατηγού

Για τον Πελασγό Κορυτσάς.

 

Σχόλιο σε μια φωτογραφία του 1940.

Έλληνες Στρατιώτες το 1940 πηγαίνοντας στην Ι. Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μπομποστίτσα Κορυτσάς. Αριστερά το καμπαναριό της Μονής, όπου ήταν το παλιό νεκροταφείο του χωριού. Εκεί τώρα είναι το μνημείο, ο σταυρός εις μνήμη των πεσόντων, αφού κάτω από το μνημείο έχει ενταφιαστεί Έλληνας στρατιώτης ήρωας του 40.

 

Το μνημείο σήμερα. 

Σχόλιο σε μια φωτογραφία του 1940.

Όσοι διαβάζουν ή γνωρίζουν από την παράδοση, αναρωτιούνται πολλές φορές για το πώς τα κατάφεραν οι Έλληνες του 1940 να νικήσουν έναν πόλεμο που λογικά και με αριθμούς θα έπρεπε να το είχαν χάσει.

Άλλωστε και ο Μουσολίνη,  με τους υπόλοιπους που τον συμβούλευαν, θεώρησε πως ήταν εύκολος στόχος. Προετοιμάστηκε στην Αλβανία για χρόνια γι’ αυτή την ημέρα, όμως απέτυχε οικτρά.

Δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν. Δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πως χάνουν. Αυτό, όπως μας μαρτυρούν οι αυτόπτες μάρτυρες, φαινόταν σε όλες τους τις εκδηλώσεις και εκφράσεις.

Στην παραπάνω ιστορική φωτογραφία, τραβηγμένη στην Μπομποστίτσα της Κορυτσάς το χειμώνα του 1940, εκεί που σήμερα στέκεται το ηρώο αφιερωμένο στους ήρωες αυτού του δίκαιου πολέμου και ήταν το παλαιό νεκροταφείο του χωριού, βλέπουμε μια ομάδα στρατιωτών που πηγαίνει ημέρα Κυριακή στην Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που είναι πίσω από το καμπαναριό. Πήγαιναν όλοι όσοι έμεναν στο χωριό, κάθε Κυριακή, για την Θεία Λειτουργία.

Όπως, ο εκ Μπομποστίτσης Μπάμπουλλας Σωτήριος (που εδώ και δύο χρόνια  αναπαύεται εν Κυρίω), μας έχει αφηγηθεί, κάθε Κυριακή, οι Έλληνες στρατιώτες, που στεγάζονταν στο χωριό, πήγαιναν στην Θεία Λειτουργία και προσεύχονταν όλοι μαζί. Να φανταστείτε πως δεν χρειάζονταν ψάλτες αφού όλοι μαζί οι στρατιώτες, καθ’ όλη την λειτουργία, έψελναν.

Αν σκεφτεί κανείς, μόνο αυτό το γεγονός, καταλαβαίνει που έβρισκαν την δύναμη αυτοί οι ήρωες να καταφέρουν το ακατόρθωτο.

Αυτοί αντλούσαν την δύναμη στον Θεό, στην βαθιά πίστη την οποία ζούσαν βιωματικά, με πράξεις. Αντλούσαν την δύναμη που χαρίζει, η εν Χριστώ ζωή, το γεγονός πως ήταν κύτταρα του σώματος του Χριστού, πως ανήκαν σε μια κοινότητα, στο σώμα του Χριστού, στην Εκκλησία.

Πως να αντέξεις, άλλωστε, τα χιόνια, την πείνα, το ακραίο κρύο,  τους πόνους, την έλλειψη των ανθρώπων σου και πολλά άλλα, αν δεν έχεις Θεό, αν δεν σε κρατήσει η πίστη, η ελπίδα και η εν Χριστώ αγάπη. 

Με τέτοιους ανθρώπους μεγαλούργησε η Ελλάδα και αν δεν φυλάξουμε τα ιδανικά τους και εμπνευστούμε από το τρόπο της ζωής τους, τότε είναι σχεδόν σίγουρο πώς όχι μόνο δεν θα μεγαλουργήσουμε αλλά μπορεί να οδηγηθούμε σε συνεχόμενες αποτυχίες σε κάθε επίπεδο.

Μαρτυρίες ενός Έλληνα στρατιώτη για την Κορυτσά του 40. ( Βίντεο) - Dëshmi të një ushtari helen për Korçën në vitin 1940. (Video )

Μαρτυρίες ενός Έλληνα στρατιώτη για την Κορυτσά του 40. ( Βίντεο)   Καθώς κάμνουμε την επίσκεψή μας στο Ντρένοβο, ξαφνιαζόμαστε που βλέπουμε τον κόσμο να μας μιλάει ελληνικά, να φοράει την ίδια με μας φορεσιά, να έχει το ίδιο βλέμμα και την όμοια έκφραση. Στα μαγαζιά πίνουμε ούζα, κονιάκ, γλυκά τρώμε και διαβάζουμε στο κοινοτικό γραφείο, σε γλώσσα ελληνική και αλβανική: «Εν ονόματι της Α.Μ του Βασιλέως Γεωργίου ανακηρύσσω την πόλιν Κορυτσάς ελευθέραν και καλώ τον λαόν εις υποταγήν. Ο Δ/της Κορυτσάς» Κρέας 70 δραχμές, 10 λεκ. Το σχολείο γεμάτο από υλικά του εχθρού. Πλήθος ποδήλατα, μουσικά όργανα και άλλα.. σελ 33   Μέχρι το λεκανοπέδιο της Κορυτσάς βρίσκαμε κόσμο να μιλάει ελληνικά θαυμάσια. Οι αρβανίτες έδειχναν ικανοποίηση και χαρά από τις επιτυχίες του στρατού μας.  Το μέρος φτωχό και ο κόσμο φτωχός. Σε πολλά χωριά δεν βρίσκουμε σχολεία. .. σελ 37   … Να η σιλουέτα της Κορυτσάς. Φτάσαμε! Πολλά αυτοκίνητα η πρώτη εντύπωση. Σε λίγο μπροστά στο Δημαρχείο, όπου και η μικρή πλατεία της πόλης. Μαζί με το νοσοκομείο της πόλης, το ξενοδοχείο «Πάλλας» και τις στρατώνες να είναι τα πιο επιβλητικά κτίρια. Είναι στολίδια της και τα χρυσαφικά της αυτά. Εφημερίδες… «Νίκη», «Εξόρμηση», Δελτάρια, κύριοι… ο Γκράτσι προφήτης!... Ο Μουσολίνι καρνάβαλος… Ρεκλάμες, εφημερίδες, περιοδικά, όλα ελληνικά. Η πρώτη μας φροντίδα- παρέα με τον εφ. Σπυρούλη- ήταν να επισκεφτούμε τη Μητρόπολη, που τη βομβάρδισαν εχθρικά αεροπλάνα. Ένας επιβλητικός τρούλος μας περιμένει να κάνει την εμφάνισή του, μια Παναγιά χτυπημένη από τα σίδερα των εχτρικών οβίδων και τρεις αστραφτεροί πολυέλαιοι στη μέση κρεμασμένοι σαν από ουράνιο θόλο. Η εκκλησία είναι απαλλαγμένη από περιττές ζωγραφιές. Ανάβουμε τα κεράκια μας και φεύγουμε. Γύρω από την Μητρόπολη πολλά σπίτια γκρεμισμένα από το βομβαρδισμό. Όλα αυτά θα θυμίζουν το πέρασμα του ιταλικού πολιτισμού. Σελ 116   Πολεμικές δόξες, Ελληνικό Έπος στα Βουνά της Β Ηπείρου Τάκης Γ Σίσκου Εκδόσεις 3Ε- Ελίκρανον

Dëshmi të një ushtari helen për Korçën në vitin 1940. (Video )     Pasi bëjmë vizitën tonë në Drenovë, befasohemi kur shikojmë njerëzit që na flasin greqisht, të kenë veshur veshje të njejta me tona, të kenë të njejtin shikim dhe shprehje me ne. Në dyqan pimë uzo, konjak, hamë ëmbëlsira dhe lexojmë në zyrën e komunës, në gjuhën greke dhe shqip. “Në emër të Madhërisë së Tij Mbretit Gjergj, shpall qytetin e Korçës të lirë dhe i bëj thirrje popullit të bindet. Komandanti i Korçës”. Mishi 70 dhrahmi, 10 lek. Shkolla e mbushur me materiale të armikut. Biçikletat, veglat muzikore etj ishin me shumicë.. Fq 33 Deri në fushëgropën e Korçës gjenim njerëz që flisnin në mënyrë të mrekullueshme greqisht. Arvanitët ishin të kënaqur dhe gëzuar për sukseset e ushtrisë sonë. Vendi ishte i varfër dhe populli i varfër.  Në shumë fshatra nuk gjenim as shkolla. Fq 37.   ... Ja silueta e Korçës. Mbërritëm! Shumë makina, përshtypja e parë. Pas pak mbërritëm në Bashkia ku ishte dhe sheshi i vogël i qytetit. Bashkë me spitalin e qytetit, hoteli “Pallas” dhe gazermat  ishin ndërtesat më mbizotëruese. Janë zbukurimet dhe stolitë e saj. Gazeta... “Fitorja”, “Sulmi”, Raporte zotërinj.. Graci profet! ... Musolini Karnaval... Reklama, gazeta, revista, të gjitha greqisht. Puna jonë e parë- bashkë me rekrutin Spiruli- ishte që të vizitonim Mitropolinë , të cilën e bombarduan aeroplanët armiq. Një kupolë impresionuese na priste që të shaqej,një e Tërëshenjtë e goditur nga hekurat e gjyleve armike dhe tre llambadarë të varur në mes si nga qielli. Kisha e çliruar nga ikonat murale të tepërta. Ndezim qirinjtë tanë dhe largohemi. Rreth Mitropolisë shumë shtëpi të rrëzuara nga bombardimi. Të gjitha këto na kujtojnë kalimin e kulturës italiane. Fq 116   Lavdi Luftarake: Epopeja Helene në Malet e Epirit të Veriut, Taki G Siskou, Botimet 3E Elikranon.

ΕΡΤ3: Στιγμές από εκπομπή αφιερωμένη στο Έπος του 40 το 1997 στην Κορυτσά και την Μπομποστίτσα! Ert3: Emision dedikuar luftës Italo-Greke1940 në vitin 1997 (Korçë Boboshticë)!!

Κατά την περίοδο της δικτατορικού καθεστώτος του Ε Χότζα κανείς δεν είχε την δυνατότητα να επισκεφτεί την περιοχή της Κορυτσάς. Μετά το  ελληνο-ιταλικό του ‘40 κανείς δεν μπορούσε να δει από κοντά το μέρος που είχαν δοθεί σκληρές μάχες και πολλοί ήρωες έπεσαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Παντού υπήρχαν και υπάρχουν, ήρωες  ενταφιασμένοι, σε χωριά, σε αυλές σπιτιών, σε χωράφια, σε κοιμητήρια που καλυφθήκαν με τσιμέντο κ.α Πολλοί κάτοικοι είχαν να διηγηθούν τις ιστορίες τους σχετικά με το πόλεμο, πως  έζησαν το πόλεμο, πως βοήθησαν, πως υποδέχτηκαν τους στρατιώτες κ.α.  αλλά όσο ήταν το καθεστώς δεν μπορούσαν να μιλήσουν.  Στην δίψα για γνώση απάντησαν μελετητές, ιστορικοί, Σύλλογοι, πατριώτες  αλλά και δημοσιογράφοι κυρίως από την Δημόσια Τηλεόραση. Έτσι το 1997 η ΕΡΤ3 επισκέφτηκε την περιοχή της Κορυτσάς για να κάνει ένα αφιέρωμα στο Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο με την ευκαιρία της 28ης Οκτωβρίου. Tο συνεργείο βρέθηκε στην Μπομποστίτσα όπου με την συνοδεία της Ερμιόνη Ανδρέα, τότε πρόεδρος της Ομόνοιας Παράρτημα Κορυτσάς συνομίλησε με τους κατοίκους κατά πλειοψηφία ελληνικής συνειδήσεως. Ο εκπρόσωπος τους ήταν ο συγχωρεμένος Μπάμπουλλας Σωτήριος ο οποίος διηγούνταν στους δημοσιογράφους τα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Πάντα ακούραστος διηγούνταν σε όλους τους Έλληνες που επισκέπτονταν το χωριό όσα είχε ζήσει. Αν και η χρήση των ελληνικών κατά το καθεστώς απαγορευόταν ( από το 1922) , ο ίδιος δεν ξέχασε την γλώσσα των προγόνων του. Πίσω του είναι αρκετοί κάτοικοι του χωριού. Στο σπίτι που βρίσκονται είχε μείνει ένας εκ των Ελλήνων στρατιωτών με τον οποίο, τα μέλη της οικογένειας που τον φιλοξένησαν,  ξαναβρέθηκαν μετά από την πτώση του καθεστώτος.  Ρίγη συγκίνησης για όλους τους κατοίκους. Φυσικά όσοι φαίνονται στο βίντεο, τώρα πια είτε έχουν γεράσει και ζουν στην Ελλάδα  είτε έχουν φύγει από αυτό το κόσμο. Μετά από δυο χρόνια στήθηκε στο χωριό εις ανάμνηση των Ελλήνων Πεσόντων ένα μνημείο κοντά στην Ι.Μ Κοιμήσεως της Θεοτόκου.  Παραθέτουμε αυτό το σπάνιο βίντεο από το αρχείο του Πελασγού προς χάρη της αλήθειας και εις ανάμνηση των προγόνων και πεσόντων αδερφών μας.

Gjatë periudhës së Diktaturës Komuniste të E Hoxhës askush nuk kishte mundësinë që të vizitonte zonën e Korçës. Pas luftës italo-greke të 40-ës, askush nuk mundi që të shikonte nga afër vendin ku ishin dhënë kaq beteja të ashpra, vendin ku u vranë dhe u sakrifikuan shumë heronj për atdheun. Kudo kishte dhe ka, heronj të varrosur, në fshatra, në oborre shtëpie, në varreza që u mbuluan me çimento etj.  Shumë banorë kishin për të treguar historitë e tyre në lidhje me luftën, se si jetuan luftën, si ndihmuan, si i pritën në shtëpitë e tyre ushtarët etj por, për sa kohë ishte diktaturë nuk flisnin dot. Etjes për të ditur iu përgjigjën studiues, historianë, shoqata, patriotë por dhe gazetarë të Televizionit Publik Grek. Kështu në vitin 1997, Ert3 vizitoi zonën e Korçës që të realizonte një dokumentar dedikuar heronjëve të rënë në luftën italo-greke, me rastin e festës së 28 Tetorit. Stafi u gjend në Boboshticë ku me shoqërinë e Ermioni Andreas, atëhere Kryetare e Omonias Korçë, bisedoi me banorët, shumica e të cilëve kishin ndërgjegjie helene. Përfaqësuesi i tyre ishte i ndjeri Sotir Bambulla i cili iu tregonte gazetarëve ndodhitë historike të asaj kohe. Gjithmonë i palodhur rrefente, tek të gjithë vizitorët helenë që vizitonin fshatin, ato sa kishte jetuar. Mgjth se përdorimi i greqishtes në këtë zonë ishte e ndaluar (që prej 1922), sidomos gjatë monizmit, ai vetë nuk e harroi gjuhën e paraardhësve të tij. Pas tij janë mjaft prej banorëve të fshatit. Në shtëpinë ku ndodhen kishte banuar një prej ushtarëve helenë me të cilin, anëtarët e familjes u ritakuan pas rrënies së regjimit komunist. Emocione të paimagjinueshme për të gjithë banorët.  Natyrisht ata sa shfaqen në video, tashmë ose janë të moshuar dhe jetojnë në Greqi ose janë larguar nga kjo botë. Dy vjet më vonë nga kjo video u ndërtua në fshat në kujtim të ushtarëve grekë të rrënë në luftë një Memorial pranë Manastirit të Shenjtë të Fjetjes së Hyjlindëses. Po shtojmë këtë video nga arkivi i faqes sonë për hir të së vërtetës dhe në kujtim të pararendësve por dhe vëllezërve tanë  të rrënë në fushën e betejës.

Κλεισούρα: Ενταφιασμός οστών 20 Ελλήνων πεσόντων του έπους του 40

Τα οστά άλλων 20 πεσόντων αναπαύονται από σήμερα εν ειρήνη στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο των Ελλήνων Πεσόντων του Έπους του '40 στην Κλεισούρα της Πρεμετής.

Απλή η θρησκευτική τελετή, που οργανώθηκε για την επίσημη ταφή τους, αλλά ιδιαίτερα φορτισμένη συγκινησιακά.

Της θρησκευτικής ακολουθίας χοροστάτησε ο μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος.

Παβρέθηκαν η Πρέσβης της Ελλάδας στα Τίρανα κ. Σοφία Φιλιππίδου, ο συμπρόεδρος της μικτής ελληνοαλβανικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τον εντοπισμό εκταφή, ταυτοποίηση και ενταφιασμό των Ελλήνων πεσόντων του έπους του 40, πτέραρχος Κωνσταντίνος Άγγος, ο αρχιπλοίαρχος Μήλος Δημήτριος και ο πλωτάρχης Σκουρεσίδης Δημήτριος, μέλη, Έλληνες και Αλβανοί, της μικτής επιτροπής επί εδάφους, τοπικοί παράγοντες και απλοί Έλληνες.

Μετά την επιμνημόσυνη δέηση, τα οστά των Ελλήνων πεσόντων καλυμμένα με την εθνική σημαία τοποθετήθηκαν σε ξεχωριστά κενοτάφια για να αναπαυθούν εν΄ειρήνη ύστερα από ολόκληρα 79 χρόνια.

Προς τιμή τους κατατέθηκαν στεφάνια στο βάθρο του γιγάντιου σταυρού που κοσμεί το ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στην Κλεισούρα.

Από τις 22 Γενάρη 2018 που άρχισε η έμπρακτη εφαρμογή της διμερούς συμφωνίας του 2010 για τον εντοπισμό εκταφή, ταυτοποίηση και ενταφιασμό των Ελλήνων πεσόντων του έπους του 40, το σύνολο των οστών των Ελλήνων πεσόντων που αναπαύονται πλέον στο συγκεκριμένο στρατιωτικό νεκροταφείο έφτασε τους 975.

Άλλοι εκατό ενταφιάστηκαν στο ιστορικό – από τον πόλεμο του 40 – νεκροταφείο στο ελληνικό μειονοτικό χωριού Βουλιαράτες.

Τα οστά συλλέγονται από περιοχές δίπλα στα στενά της Κλεισούρας, Πρεμετής, όπου δόθηκαν οι φονικότερες μάχες και από ελληνικής πλευράς σκοτώθηκαν πάνω από 5 χιλιάδες μαχητές στο σύνολο των 8.500, στο αλβανικό μέτωπο.
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

1940-Φωτογραφικό υλικό από την πορεία προς το μέτωπο

Σημαντικές φωτογραφίες απο το αρχείο του Γενικού Επιτελείου Στρατού

Εξαιρετική είναι η συγκίνηση που αισθάνονται όλοι οι Έλληνες, όταν καλούν στην μνήμη τους αναμνήσεις από τα ένδοξα γεγονότα του 1940. Πράγματι τα μεγάλα και φωτεινά αυτά γεγονότα, επισφράγισαν με ανεξίτηλη δόξα την ιστορική πορεία του έθνους μας.Το epirusgate,παρουσιάζει σημαντικές φωτογραφίες απο το αρχείο του...
Γενικού Επιτελείου ΣτρατούΓΕΣ) οι οποίες λένε πολύ περισσότερα για τον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο του ’40.

https://epirusgate.blogspot.com/

Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου στην Χιμάρα (φωτό+βίντεο)

Πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Χιμάρα η καθιερωμένη εκδήλωση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου υπό την αιγίδα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Χιμάρας. Άπαντες οι Έλληνες της Χιμάρας βρέθηκαν στο μνημείο των Πεσόντων στην Βάνοβα για να αποτίσουν φόρο τιμής. Μαζί τους και η μάνα της Χιμάρας Ερμιόνη Μπρίγκου, η οποία στον έχει θάψει στον κήπο του σπιτιού της τις σορούς 6 Ελλήνων στρατιωτών οι οποίοι έπεσαν υπέρ πατρίδος πολεμώντας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου.....
Διαβάστε την συνέχεια εδώ 

Τα αντικείμενα από τους προσωρινούς τάφους στην Αλβανία

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

O Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, εγκαινίασε στο Πολεμικό Μουσείο, την έκθεση με Προσωπικά Αντικείμενα από τους Προσωρινούς Τάφους Πεσόντων κατά το Έπος 1940-41 του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου στο Αλβανικό Μέτωπο.

Σε δήλωσή του, ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε σε όλους εκείνους που έπεσαν στο Αλβανικό Μέτωπο, υπερασπιζόμενοι την Ελευθερία και τη Δημοκρατία απέναντι στον φασισμό και σημείωσε: «Δυστυχώς, μ’ ευθύνη της γείτονος Αλβανίας, πολλοί από αυτούς δεν βρήκαν τον τάφο που άρμοζε στην μεγάλη θυσία τους».

Επίσης, τόνισε ότι «είναι πια καιρός η Αλβανία, τώρα μάλιστα που φιλοδοξεί ν’ αποτελέσει μέλος της ευρωπαϊκής μας οικογένειας, ν’ αλλάξει στάση. Και είναι παρήγορο ότι αρχίζει να αλλάζει στάση, αρκεί αυτό να έχει οριστικώς αίσια έκβαση».

Τέλος, ο κ. Παυλόπουλος επισήμανε ότι οφείλουμε πολλά στον κ. Γιώργο Σούρλα γι’ αυτήν την αποστολή, να βρουν οι μεγάλοι νεκροί του Αλβανικού Μετώπου τον τάφο που τους αρμόζει και κατέληξε: «Γι’ αυτό και του εκφράζω, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θερμά συγχαρητήρια και καλή δύναμη στον αγώνα του, τον οποίο στηρίζω ανεπιφυλάκτως».

https://www.epiruspost.gr

Άλλο ένα κοιμητήριο για τους Έλληνες πεσόντες κατά το ελληνο-ιταλικό πόλεμο! - Varrezë e re për ushtarakët grekë në Dragot të Tepelenës

Η συμφωνία μεταξύ της Ελλάδος και της Αλβανίας για την εκταφή, ταυτοποίηση και την ταφή των Ελλήνων στρατιωτών που έχουν πέσει στο αλβανικό μέτωπο κατά το ελληνο-ιταλικό  πόλεμο (σημειώνουμε εδώ: πως γενικά η αλβανική  ιστοριογραφία αναφέρετε μόνο ως ελληνο-ιταλικός πόλεμος) των ετών 1940-1941, προβλέπει την δημιουργία ενός άλλου νεκροταφείου στο Ντραγκότι της Τεπελένης. Η κυβέρνηση δεν είχε δημοσιεύσει το γεγονός νωρίτερα, αυτό όμως αποκαλύφθηκε από την Απόφαση υπ.αρ 764, και ημέρα 27 12 2018 "Για την έγκριση του γενικού αναλυτικού προγράμματος των πρότζεκτ που θα παρουσιασθούν για έγκριση  από το Υπουργικό Συμβούλιο κατά το 2019" στα πλαίσια του οποίου προβλέπεται και ένα ειδικό προσχέδιο απόφασης " Για την απαλλοτρίωση   εις δημόσιο όφελος των ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας που θα  του αγγίξει η εφαρμογή του σχεδίου συνεργασίας μεταξύ των δύο κυβερνήσεων ...." Το επιχείρημα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση τονίζει πως αυτό το νεκροταφείο είναι μέρος των υποχρεώσεων της συμφωνίας που πηγάζει από τον νόμο του 2010, όταν στην κυβέρνηση ήταν ο Σαλί Μπερίσα. Την πρόταση του πρότζεκτ, δηλαδή τα υπουργεία που προτείνουν είναι,  το Υπουργείο Άμυνας και αυτό της Υποδομής και Ενέργειας, κατά το δεύτερο τετράμηνο του 2019. Θα πρέπει να αναφέρουμε όμως πως στο Ντραγκότι έχει σχεδιαστεί και η οικοδόμηση μιας νέας γέφυρας από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Στην Αλβανία έχουν χτισθεί μέχρι τώρα δύο κοιμητήρια για τους Έλληνες στρατιώτες, στου Βουλιαράτες του Αργυροκάστρου και στην Κλεισούρα της Πρεμετής. Μετάφραση Πελασγός Κορυτσάς

Marrëveshja mes Shqipërisë dhe Greqisë për kërkimin, zhvarrimin, identifikimin dhe varrimin e ushtarakëve grekë të rënë në vendin tonë gjatë luftës greko-italiane(vërejtje: në përgjithësi historiografia shqiptare e ka njohur si lufta italo-greke) të viteve 1940-1941, parashikon ndërtimin edhe të një varreze tjetër në Dragot të Tepelenës. Qeveria nuk e ka bërë publik më parë këtë gjë, por kjo zbulohet në Vendimi nr. 764, datë 27.12.2018, “Për miratimin e programit të përgjithshëm analitik të projektakteve, që do të paraqiten për shqyrtim në Këshillin e Ministrave gjatë vitit 2019”, në kuadër të të cilit parashikohet edhe një Projektvendim i posaçëm “Për shpronësiminm, për interes publik të pronarëve të pasurive të paluajtshme, pronë private, që preken nga realizimi i projektit “varreve greke në Dragot, Tepelenë në zbatim të marrëveshjes së bashkëpunimit mes dy qeverive…”. Në argumentimin e vet, qeveria thekson se kjo varrezë është pjesë e detyrimeve të marrëveshjes që rrjedh nga një ligj i ratifikuar në vitin 2010, kur në qeveri ishte Sali Berisha. Propozues të projektaktit, pra ministritë e linjës që do të propozojnë janë Ministria e Mbrojtjes dhe ajo e Infrastrukutrës dhe Energjisë, gjatë katëmujorit të dytë të vitit 2019. Duhet thënë se në Dragot është planifikuar edhe ndërtimi i një ure të re nga ARRSH.  Në Shqipëri janë ndërtuar deri më tani dy vendprehje për ushtarakët grekë, në Bularat të Gjirokastrës dhe në Këlcyrë të Përmetit. Burimi respublica.al

Η ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ - 22 Νοεμβρίου 1940 - Çlirimi i Korçës nga forcat naziste- 22 Nëntor 1940

Pas marrjes së Korçës ushtarët helene ndjekin meshën. 

Η ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ `Η ΙΧ μεραρχία συνέχισε καί τήν άλλη μέρα (19 Νοεμβρίου) τίς προσπάθειές της. Μέ τό 65 σύνταγμα κινήθηκε έπι­θετιχώς πρός τήν διάβασι Ντάρζας καί, πρός τό βράδυ, επέτύχε νά καταλάβη ένα ύψωμα στά βόρεια τής διαβάσεως αυτής. Μέ τό 25 σύνταγμα, έδρασε ή μεραρχία κατά μήκος τής πρός βορράν κορυφο­γραμμής τον Μάροβα. Τέλος μέ τμή­ματα τού 18 και 23 συνταγμάτων τής ΧΙΙΙ μεραρχίας επετέθη πλευριχώς καί μετωπικώς καί κατώρθωσε νά. σημειώ­·ση καί άλλα εδαφικά κέρδη. Μ' αύτόν τόν τρόπο, οί εχθρικές δυ­νάμεις παν βρίσκονταν επάνω στόν Μά­ραβα καί συγκεκριμένως στό νότιον σκέ­λος τής στενωποϋ Τσαγχόνι,.. περιεσφίγ­γοντο άπό νότον, πλευρών καί μετωπικώς άπό τήν μεραρχία αύτή. Λόγω, όμως, τής πυκνής δμίχλης, ή δραστηριότης τής ΙΧ μεραρχίας, τήν άλλη μέρα (20 Νοεμβρίόυ) περιωρίσθη­κε σέ μικροεπιχειρήσεις 'γιά τήν βελτί­ωσε τών θέσεων, πού ειχαν ήδη κατα­χτηθή. Τό 65 σύνταγμα κινήθηκε σέ έπίθεσι εναντίον τών όψωμάτων πρός τά· δyτικά τού Λάτο, νοτιότερα τής Ντάρ­ζας, "γιά νά διευχόλυνθή ή μετωπική ε­πίθεσις τού συγκροτήματος Κ. Βορειότερα τα 32 σύνταγμα κατέλαβε τό υψωμα Χό­στιτσε καί τό 33 σύνταγμα τής ΧΙ μεραρχίας τό χωριό Μπαμπάν. "Ετσι ή περέσφιξις τον έχθρον, στά νότια τής διαβάσεως Τσαγχόνι, έγινε ακόμα πιό στενή καί ασφυχτική, καί έ- πομένως, ή πτώσις τής τοποθεσίας πε­ρισσότερο βέβαιη. 'Επειδή, όμως, οι Ιταλοί αμύνονταν έντονα στα νότια τής Ντάρζας, τό Γ' Σώμα Στρατού διέθεσε στήν ΙΧ μεραρχία ένα τάγμα τού 22 συν­τάγματος καί τήν ομάδα άναγνωρέσεως τής ΧΙΙΙ μεραρχίας, γιά νά "χρησιμοποιηθούν στήν Πρόπα πρός ύπαστήjριξι τού αγώνος, στόν όποίον εΙχεν άποδυθή τό συγκρότημα Κ. Μιά πολύ πυκνή όμίχλη ελάττωνέ τήν ορατότητα καί τό πρωί τής 20 Νοέμβρίου_ Μ' όλον τούτο, τό 53ό σύνταγμα τής Χ μεραρχίας δρούσε ζωηρά πρός τήν κα­τεύθννσι Ντάρζά—Μπομπόστιτσα, βοη­θόύμενο καί από τά πυρά αυτομάτων _ ό­πλων, 'όλμων καί ουλαμού τού 65 συν­τάγματος Παπαβασιλείου. Η μάχη εξελιχθηχε ευνοϊκα. και το μεσημέρι περίπου, τμήματα τοϋ ΙΙ τάγματος τού 27- προωθήθηκαν στό ϋψωμα. 1700, -στά νότια τής Μπίγκλας, ένω τα τμή­ματα τοϋ·. V τάγματος τού 53 προχώρη σαν πρός τό Σχίλ, στά δυτικά τού Σβέ­τε 'Ατανάς. `Η Ιταλική δύναμις . πού ύπήρχεν έχεί άνετράπη ύστερα άπο "μικρή προσπάθεια καί, πρός τό βράδυ, ό αγώ­νας έληξε μέ την έπιχράτησι τών έλλη­νικών όπλων. Ή Ιταλική αεροπορία σημείωσε τήν ήμέρα αύτή πολύ μέτρια δράσι. 'Εξ άλλου τό γενικό στρατηγείο γνωστοποίησε πρός τό Τ.Σ.Δ.Μ. μιά πληροφορία γιουγχο­σλαβιχής πηγής, σύμφωνα μέ τήν ό­ποία μιά Ιταλική φάλαγξ, πού έκτινό­ταν σέ μήκος είκοσι χιλιομέτρού, έκι­νείτα άπό τήν Κορυτσά πρός τό Πόγρα­δετς. Τήν πληροφορία αυτή μετέδωσε ό αξιωματικός διοικητής τού γιουγχο­σλαβιχοϋ μεθοριακού φυλακίου τού `Ο­σίου Ναούμ. 'Ολα τά σημεία έδειχναν πώς ή τελευ­ταία μέρα γιά τήν ολοκλήρώση τής κατα­λήψεως τον Μόροβα· — Ιβάν, καί γιά τήν άπελεύθερωσι τής Κορυτσάς, εΙχε ξημερώσει. Τά Γ' Σώμα Στρατου με­τέδιδε τις πληροφορίες του αύτές πρός τις ύπό τις διαταγές του μεραρχίες, καί άκομα μετέδιδε τήν έντύπωσί του ότι ό έχθράς βρισκόταν στήν τελευταία φά-σι του τής αντιστάσεώς του έπί τού Μό­ροβα. Και έδινε τις άναγκαίες διαταγές γιά νά μήν έπιτραπή στούς - Ιταλούς νά απαγκιστρωθούν χωρις ενόχλησι. 'Η νύχτα τής 21 πρός τήν 22 Νοεμ­βρίου πέρασε ήσυχη και άδιαταρακτη σέ όλους σχεδόν τούς τομείς τού μετώπου. Τό πρωι, άπό όλα τά σημεία τής γραμμής ϋπήρχαν πληροφορίες γιά άπραξία. Τό γενικό στρατηγείο μετέδωσε έκπομπη τού ραδιοφωνικού σταθμού τού Βερο­λίνου, σύμφωνα μέ τήν όποία -ή Κορυ­τσά εΙχεν έγχαταλειφθή άπό τον ήττή θέντα Ιταλικόν στρατό. ' H ΙΧ μεραρχία 'διατάχθηκε νά έτοεμάση καί να άποστεί­λη ένα τάγμα γιά τήν κατοχή καί τήν φρούρηση τής Κορυτσάς, ένώ το ΧΥ με­ραρχία διετάσσετο νά έχη έτοιμα απο­σπάσματα άπό ένα σύνταγμα πυροβο­λικού καί μιά ορειβατική μοίρα, πού νά μπορούν τέσσερες ώρές μετά τήν λήψι τής διαταγής νά κινηθούν πρός έχμετάλ­λευσι τής επιτυχίας. ''Ετσι κατελήφθησαν τό 'Ιβάν καί η Σβέντζα άπό τά τμήματα τής ΧΥ μεραρχίας, πού δρούσαν βορείως τού Δε βόλη, ένω τά τμήματα πού δρούσαν στα νοτια τού ποταμού αυτού κυριευαν το Τσαγκόνι και τό ύψωμα 1136. `Η ΙΧ μεραρχία προώθησε τήν διάταξί της στις χαμηλότερες δυτικές κλι­τύες τού Μόροβα, διέταξε τό ΙΙΙ τάγμα τού 32 συντάγματος νά προχω­ρήση νοτιοδυτικώς τής Κορυτσάς, γιά τήν εξασφάλισε τής καλύψεως τής δια­τάξεώς της, και έστειλε τό Ι τάγμα τού συντάγματος, πού τό ενίσχυσε μέ ένα λόχο τού Ι τάγματος τού 27 συντάγμα­τος, νά κάταλάβη τήν πόλι τής Κορυ­τσάς. `Η Γ' όμάς αναγνωρίσεως είχεν ύπερ­βή τήν στενωπό Τσαγκόνι και έφθασε στήν περιοχή Σεμπλάχ, άπό όπου έ­ξέπεμψεν αναγνωρίσεις πρός τά βορείως τής λίμνης δρομολόγια, πού τά βρήκε αδιάβατα, γιατι οί Ιταλοί είχαν φρον­τίσει νά καταστρέψουν τις γέφυρες τού Δεβόλη. Στις 5.45' άκρηβώς, τό απόγευμα μπή­καν στήν πόλι τής Κορυτσάς τά άνήκοντα στό απόσπασμα τής ΙΧ μεραρχίας Ι τάγμα τού 53 συντάγματος τού Παλαιο­δημόπουλου και ό λόχος τού Ι τάγματος τού 27 συντάγματος, τού. Σιακαβάρα, μέ άντεπρόσωπο τής διοικήσεως τον Δ. Χατζήν. Τό απόσπασμα άνήγγειλε μ' αυτό τό λακωνικό μήνυμα τό γεγονός στην μεραρχία: «ΙΧ μεραρχίαν, ώρα 17.50'. Διεν­θυνσιν πεζικού. 'Αναφέρω ώραν 17.45' σήμερον τό ύπ' έμέ απόσπασμα είσελθόν Κορυτσάν, άπrλενθέρωσε τα.την. Σ ννταγ ματά ρχης  Μπεγ έτη ς» . "Ετσι ή Κορυτσά, τό όρμητήρεο τών Ιταλών πρός τήν Φλώρινα κατ τήν Θεσ­σαλονίκη, περιήρχετο για τέταρτη .φορά στά χέρια τών έλλήvων. Χίλιοι πεντακόσιοι περίπού αίχμάλωτοι, πολλά πυ­ροβόλα κάθε διαμετρήματος και άπειρο πολεμικό ύλικό κάθε ειδους άπετέλεσαν τήν πλούσια συγκομιδή τού Γ' Σώματος Στρατού άπό τήν μεγάλην τον αύτή επιτυχία, πού κατήγαγε εναντίον δυνά­μεων κατά πολύ ανωτέρων, οί όποίες ήταν ταμπουρωμένες σέ μιά αμυντική 'τοποθεσία ύποδειγματικώτατα ώργα­νώμένη, πού έπροστατευετο φυσικώς κατ γιά τήν έκπόρθησι τής όποίας χρειά σθηκε νά. πολεμήση πολύ σκληρά ό έλ­ληνικός στρατός. `Η αγαπημένη πόλις δέχθηκε τόν έλ­ληνικό στρατό κυριολεκτικά πλημμυρι­σμένη στις ελληνικές σημαίες. Μεγάλη δοξολογία τελέσθηχε στόν μητροπολι­τικο ναό για την περιφανή εκεινη ελληνική νίκη, καί οί κάτοικοι, έλληνες καί αλβανοί, συγχαίρονταν ό ένας τόν άλλον γιά τό εύτυχισμένο περιστατικό. Εν τό μεταξύ, οί έγκατασταθείσες στήν πόλι οι ελληνικές αρχές έπετυχαν - έκ­πληκτιχές πράγματι έξακρεβώσεις πλη­ροφοριών. 'Επί δεκαχοκτώ ολόκληρους μήνες, έλεγαν οί έξακρβωθείσες πληρο­φορίες, οί ίταλοί της Κορυτσάς προετοι­μάζονταν πυρετωδώς. Καί όσοι μπορού­σαν νά παρακολουθούν αύτές τις εργασίες, καταλάβαιναν ότι ό πόλεμος εναντίον τής Ελλάδος έπέκειτο. `Η Κορυτσά ειχε μεταβληθει σέ ένα κολοσσιαίο κέν­τρο εφοδιασμού, πού μπορούσε νά ικα­νοποιήση τις ανάγκες σέ κάθε τί ενός μεγάλου εκστρατευτικού σώματος. Οί στρατιωτικές έγκαταστάσεις στήν πόλι αύτή καί οί μεγάλες οχυρώσεις στόν Μό­ροβα καί στό 'Ιβάν δέν μποροϋσαν μέ κανένα μέτρο νά χαρακτηρησθούν σάν απλά έργα προκαλύψεως. 'Έδειχναν αντίθετα ότι έπρόχεcτο γιά τήν οργά­νωση ένάς ισχυρότατου ορμητηρίου, πού εΙχε σάν αντικειμενικό του σκοπό τήν Μακεδονία καί όπως έλεγαν οι ίταλοί ά­ξιωματικοί σέ διάφορα φιλικά καί συγ­γενικά των πρόσωπα, μέ τά όποία - έπι­κοινωνούααν, καί τά Δαρδανέλλια πέ­ραν αυτης. Εξ άλλου, πολλοί άλβανοί καί έλ­ληνες πρόκριτοι ειχαν φυλακισθή άπο τις ίταλικές, άρχές, γιά νά απελενθερω­θούν τώρα, μέ τήν εiσοδο τών έλληνι­κών _στρατευμάτων στήν πόλι. Οί ίτα­λοί αιχμάλωτοι ήταν πραγματικά άν­βρώπινα ράκη. `Ικέτευαν τόν οίκτο τών ελλήνων στράτιωτών, γιατί ειχάν τόσο τρομοκρατηθή, ώστε νόμιζαν πώς και εκείνοι θά τούς κακοποιούσαν. Καί δέν πίστεύαν σχεδόν στά μάτια τούς, όταν έβλεπαν τήν καλή μεταχείρισι, τής ό ποίας έτύγχαναν. Οί πιό πολλοί καταφέρονταν εναντίον τών ήγετών τους καί ισχυρίζονταν πώς στήν 'Ιταλία κανένας δέν ηθελε τό πόλεμο, στόν. όποίο η χώρα τούς ειχε συρθή γιά νά ίκανοποιη­θούν τά μεγαλομανή σχέδια τον Μουσ­σολίνι. "Οσο γιά τά ιταλικά τμήματα. πού είχαν ύποχωρήσει καί έχαταλείψεε τήν πόλι καί τήν περιοχή της, αύτά φρόντισαν καί λεηλάτησαν καί πυρπόλησαν τά χω­ριά τού Μόροβα, πού οί κάτοικοί τους, έπtατρέφοντες τά εύρισκαν ριγμένα σέ ερείπια. Τό ανακοινωθέν τού Γενικού Στρατη­γείου γιά τήν ήμέρα αύτη, πού άνήγ­γελλε τήν κατάληψι τής Κορυτσάς, ήταν συντεταγμένο ώς έξής. : "Kaτa τήν σημερινήν ήμέραν τά στρα­τεύματά μας έπέτυχον τήν όλοκλήρωσιν τής καταλήψεως τον ορεινού όγκου τού Μόροβα, τήν κατάληψι τον όρους 'Ι βάν καί τού αύχένος Κάφ—έ—Καρίτ. Κατελήφθη ή Κορυτσά. Νοτιώτερον, εις ταν τομέα τής Πίνδου, τά στρατεύματά μας κατέλαβον τα Λε­σκοβίκι καί έπροχώρησαν πέραν τής 'Ερ­σέκας και Μπόραβας. Είς τήν "Ηπειρον τά στρατεύματά μας άνακατέλαβον τήν πόλιν τών Φιλιατών καί απώθησαν τον έχθρον πέραν τών συ­νόρων. `Η άεροπορέα έβομβάρδισεν έχθρικάς φάλαγγας έν- υποχωρήσει μετά μεγάλης επιτυχίας, παρά τήν δραστηρίαν άντί­δρασιν τής εχθρικής άεροπορίας. Κατά τήν μάχην τής Κορυτσάς, ·τις διήρκεσεν επί εννέα ημέρας, τά στρατεύ­ματά μας, παρά τήν ίσχυροτάτην άν­τίδρασιν τής εχθρικής αεροπορίας, κα­τήγαγον λαμπράν νίκην, άνατρέψαντα μεγάλης . δυνάμεις τον έχθρον, έγκατε­στημένας έπί οχυρών θέσεων, ένισχυομέ­νων έν πολλοίς ύπο ανθεκτικών οργανώ­σεων έκ σιδηροπαγούς σκυροδέματος με­τά συρματοπλεγμάτων. Τήν Κορυτσάν τήν ύπερήσπιζαν αί έξής δυνάμεις : ή 11 μεραρχία αλπινι­στών Τριεστένο, ή 19 μεραρχία Βενέ-­τσια, ή 29 μεραρχία Π ιεμόντε, ή 49 με­ραρχία Πάρμα, ή 53 μεραρχία 'Αρέ­τζο, τά ανεξάρτητα τάγματα Τομόρι καί Ταραμπός, τά 109 , καί 166: τάγματα .μελανοχιτώνων, τo 4  σννταγμα  Βερσαλ­λιέρων, Τo 101 τάγμά πολυβόλων θέ­σεων, διαθέτουσαι έπίπλέον  ως σύμπλη­ρωματικά, καί πολλάς πυροβολαρχίας βα ρεος πυροβολικου καί σημαντικόν άριθ­μον αρματων μάχης. Ο κατά τήν μάχην περιελθόντες ες χείρας μας αιχμάλωτοι καί τά κυριευ­-θέντα ύλικά δέν κατεμετρήθησαν είσέτι. 'Οσον άφορά τούς μέχρι τούδε, άτιά τής έναρξεως των έπιχειρήσεων καί έφ' όλου τού άλβανικού μετώπου, περιελ­θόντας είς χείρας μας αιχμαλώτους καί τα κιριεθεντα υλικά, οι μεν πρώτοι α­νέρχονται εις μεγάλον άριθμόν άξιωμα­τικων καί χιλιάδας οπλιτών, τά δέ ύλι­κά ες 80 έλαφρά καί βαρέα πυροβόλα, 55 αντιαρματικά πυροβόλα, ύπέρ 300 έλαφρά καί βαρέα πολυβόλα, 20 άρματα μάχης, ϋπέρ τά - 250 αύτοκίνητα, ύπέρ τάς 1500 μοτοσυκλέττας καί ποδήλατα και σημαντικας ποσότητας πυρομαχικών, καυσίμων, ύματισμού, καί έτέρον ύλι­κού πάσης φύσεως». Πηγή: Η ιστορία του Ελληνοϊταλικού Πολέμου 1940-1941 σελ 327-330. © Πελασγός Κορυτσάς

Çlirimi i Korçës nga forcat naziste. Divizioni i IX-të  vazhdoi dhe ditën tjetër (19 Nëntor) përpjekjet e tij. Me batalionin e 65-të, sulmoi, drejt kalimit të Dardhës dhe nga mbrëmja, arriti që të pushtonte lartësinë në veri të saj. Me batalionin e 25-të, veproi divizioni përgjatë saj në veri të majës së vargmalit të Moravës. Në fund me pjesë të batalionit të 18-të dhe 23-të të Divizionit të XIII  u krye një sulm anësor dhe ballor dhe arriti që të realizonte disa fitore në terren. Në këtë mënyrë, forcat armiqësore që gjendeshin mbi Moravën dhe konkrretisht në pjesën jugore të ngushticës së Cangonjit  po rrethoheshin  nga jugu, si nga ana ballore dhe ajo anësore nga ky divizion. Por, për shkak, të mjegullës së dendur, aktiviteti i divizionit të IX-të, ditën tjetër (20 Nëntor) u kufizua në veprime ushtarake të vogla për përmirësimin e pozicioneve që ishin tashmë në kontrroll. Divizioni i 65-të lëvizi për sulm kundër lartësisë në perëndim të Latos më në jug të Dardhës "që të mund të bëhej më i lehtë sulmi ballor i konstruktit K. Më në veri Batalioni i i 32-të zotëroi lartësinë e Hoçishtit dhe batalioni  i 33-të i Divizionit të XI në fshatin Baban. Kështu rrethimi i armikut, në jug të ngushticës së Cangonjit u bë dhe më e ngushtë dhe më e vështirë, dhe si rrjedhim rrënia e pozicionit më e sigurt. Por, mqs, italianët mbroheshin fort në jug të Dardhës Trupi i III-të i Ushtrisë vuri në dispozicion Divizionin e IX një batalion të regjimentit të 22-të  dhe të grupit të zbuluesve të Batalionit të XIII që të përdoreshin në Propa në mbështetje të luftës, në të cilën merrte pjesë struktura K.  Një mjegull shumë e dendur zvogëlonte shikimin dhe në mëngjes të 20 Nëntorit me gjithë këto, regjimenti i 53-të i Divizionit të X vepronte fort në drejtim të vijës Dardhë -Boboshticë, të ndihmuar dhe nga zjarri i  armëve automatike e të gjyleve të skuadriljes së regjimentit të 65-të Papavasiliu. Beteja u zhvillua pozitivisht dhe pothuajse nga dreka , pjesë të batalionit të II-të, të 27-ës ecën pëpara në lartësinë 1700, në jug të Bigllës, ndërsa pjesë të  batalionit të V-të të 53-eshit për nga Skil, në perëndim të Sveti Atanasit. Forca italiane, që ishte atje  përmbys pas "një përpjekje të vogël dhe nga mbrëmja beteja përfundoi me mbizotërimin e armëve helene. Aeroporia Italiane gjatë kësaj dite pati një aktivitet tepër mesatar. Ndër të tjera komanda e përgjithshme informoi tek T.S.D.M një informacion nga një burim jugosllav, sipas të cilit një autokolonë italiane, që shtrihej në gjatësi 20 km, po  drejtohej nga Korça për në Pogradec. Këtë informacion e transmetoi oficeri në kombandë e pikës kufitare të Oshënar Naumit. Të gjitha pikat  tregonin se dita e fundit për të përfunduar pushtimin e Moravës -Ivan dhe për çlirmin e Korçës kishte gëdhirë. Trupa e III-të ushtarake transmetonte këto informacione drejt divizioneve nën urdhërat e saj, dhe gjithashtu krijonte përshtypjen që armiku ishte në fazën e tij të fundit të rrezistencës të tij në Moravë. Gjithashtu jepte urdhërat e nevojshëm që të mos iu lejohej italianëve që të shkëputeshin pa shqetësim. Nata e 21 për 22 Nëntor kaloi e qetë dhe pa probleme në të gjitha, pothuajse pikat e frontit. Në mëngjes, nga të gjitha pikat e frontit kishte informacione për mungesë lëvizjeje. Komanda e përgjithëshme transmetoi një emision radiofonik të Berlinit, sipas të cilit - Korça ishte braktisur nga ushtria e mundur Italiane.  Divizioni i IX-të u urdhërua që të përgatitë dhe të dërgojë një batalion për zotërimin dhe ruajtjen e Korçës, ndërsa divizioni i XY u urdhërua që të ketë fragmente  nga një regjiment artilerie dhe një skuadër alpinistësh, që të mundeshin në katër orë pas marrjes së urdhërit të lëvizin për të shfrytëzuar suksesin. Kështu u vendosën në zotërim Ivani dhe Zvesda nga pjesë të divizionit XY, i cili vepronte në veri të Devollit, ndërsa pjesë që vepronin në jug të këtiju lumi morënnë zotërim Cangonjin dhe lartësinë 1136. Divizioni i IX zhvendosi  rënditjen e saj në pllajat më të ulëta të Moravës, urdhëroi batalionin e III-të të regjimentit të 32-të që të përparonte në jugperëndim të Korçës që të siguronte mburojë të vendosjes së saj dhe dërgoi Batalionin e I-rë të regjimentit të cilin e përforcoi me pjesë të batalionit i të regjimentit të 27-të që të merrte në zotërim qytetin e Korçës. Grupi i tretë i zbuluesve  kishte kaluar ngushticën e Cangonjit dhe mbërriti në zonën e Zëmblakut nga ku dhe kreu misione zbulimi në rrugët në veri të liqenit, ku dhe të gjitha i gjeti të pakalueshme sepse Italianët ishin kujdesur që të shkatërronin urrat e Devollit. Në orën 5:45 fiks mbasdite hynë në qytetin e Korçës pjesë që iu përkisnin divizionit të IX, batalionit I të regjimentit të 53-të të Papadhimopoulos dhe kompania e batalionit I të regjimentit të 27, të Siakavaras, me përfaqësues të komandës Dh Hatzi. Kjo përfaqësi shpalli këtë mesazh lakonik tek Divizioni "Divizioni i IX, ora 17:50 Komanda e këmbësorisë. Raportoj ora 17:45 sot nën kryesinë time një përfaqësi hyri në Korçë dhe e çliroi atë.    Kolonel Begeti". Kështu Korça, pikënisja e Italianëve drejt Follorinës dhe Thessalonikit binte për herë të katërt në duart e helenëve. 1500 pothuajse rrobër, shumë armë të rënda të diametrave të ndryshme dhe material i pafund luftarak të çdo lloji ishin përfitimet e pasura së Trupës së III-të të ushtrisë nga ky sukses i madh që u arrit ndaj forcave shumë më të mëdha, të cilat ishin të vendosura në një vendodhje mburojë dhe të organizuar në mënyrë shëmbullore e cila ruhej në mënyrë natyrale dhe për mundjen e së cilës u desh që të lufonte shumë ashpër ushtria helene. Qyteti i dashur priti ushtrinë helene me gjithë kuptimin e fjalës të mbytur nga flamujt grekë. Një dhoksologji e madhe u krye në Mitropoli për atë fitore krenare helene, dhe banorët, grekë dhe shqiptarë, përgëzonin njëri-tjetrin për këtë ngjarje të  lumtur. Në të njejtën kohë, autoritetet greke në qytet arritën në kohë shumë të shkurtër të siguronin të dhëna në veçanti tepër të sakta. Për 18 muaj me radhë, thoshin këto informacione të sigurta, italianët e Korçës përgatiteshin vazhdimisht. Të gjithë ata sa mundën që të shikonin këto përgatitje, e kuptonin që lufta kundër Greqisë po afronte. Korça ishte  kthyer në një qëndër kolosale furnizimit, ku mund të kënaqte nevojat, në çdo gjë, për një ushtri të madhe.  Këto impiante ushtarake në këtë qytet dhe fortifikimet  në Moravë dhe në Ivan nuk mundeshin me asnjë masë që të quheshin si vepra të thjeshta mbrojtjeje. Tregonin të kundërtën, se bëhej fjalë për organizimin e një baze ushtarake tepër të fortë që kishte si qëllimin e tij kryesor Maqedoninë dhe siç thoshin oficerët italianë tek persona të ndryshëm të afërt me të cilët komunikonin dhe përtej Dardaneleve. Përtej të gjithave, shumë udhëheqës shqiptarë dhe grekë ishin burgosur nga autoritetet italiane që të lirohen tani me hyrjen e ushtrisë helene në qytet. Rrobërit italianë ishin me të vërtetë lecka njerëzore. Përgjëroheshin për mëshirën e ushtarëve helene, sepse ishin terrorizuar kaq shumë, sa kujtuan se ata do t'i keqtrajtonin . Pothuajse nuk ju besonin syve kur shikonin trajtimin e mirë të cilin patën. Më të shumtët prej tyre akuzonin udhëheqësit e tyre dhe pretendonin se në itali askush nuk e donte luftën, në të cilën vendi i tyre kishte hyrë që të kënaqte planet megalomane të Musolinit. Për sa i përket pjesëve të ushtrisë italiane që ishin tërhequr dhe kishin braktisur qytetin dhe zonën rreth saj, ato u kujdesën që të plaçkisin dhe të djegin fshatrat e Moravës të cilat banorët e tyre kur u kthyen i gjetën të kthyera në gërmadha. Deklarata e Komandës së Përgjithshme të Ushtrisë për këtë ditë që lajmëroi marrjen e Korçës ishte e formuluar si mëposhtë: "Gjatë ditës së sotme forcat tona arritën që të përfundojnë zotërimin e vëllimit malor të Moravës, zotërimin e malit Ivan dhe të Qafës së Qarit. U vendos nën zotërim dhe Korça. Më herët në pjesën e Pindit, forcat   tona morën në zotërim  Leskovikun dhe përparuan përtej Ersekës dhe Borovës. Në Epir forcat tona rimorën qytetin e Filiatës dhe shtynë armikun  përtej kufijve. Aeroporia bombardoi  forcat armiqësore  në tërheqje e sipër me sukses, mgjth reagimin e fortë të aeroporisë armiqësore. Gjatë betejës së Korçës, e cila zgjati nëntë ditë, forcat tona ushtarake, pavarësisht reagimit tepër të fotë të aeroporisë armiqësore, arritën një fitore të madhe, duke përmbysur  forcat e shumta të armikut të cilat ishin të vendosura në pozicione të fortifikuara, të përforcuara në më të shumtën e rasteve me beton të lidhur me hekur  dhe rrjeta  teli. Korçën e mbronin forcat e mëposhtme: Divizioni i 11-të i alpinistëve Triesteno, Divizioni i 19-të i Venecias, Divizioni i 29 të Piemonte, Divizioni i 49-të Parma, Divizioni i 53-të Aretzo,  Batalionet Tomorri dhe Tarabosh*  Batalionet e Këmishëzinjëve 109 dhe 166, Regjimenti i 4-ët Versalieron, Batalioni i 101-të i pozicioneve mitraliere, e cila funksiononte si mbështetje dhe shumë bateri të artilierisë së rëndë dhe një numër i madh mjetesh të blinduara. Armiqtë që gjatë betejës ranë në duart tona si rrobër por dhe materialet e konfiskuara nuk u numëruan atje për atje. Përsa iu përket atyre, rrobërve dhe materialeve, që  kanë rënë në duart tona nga fillimi i fushatës ushtarake deri tani në të gjithë frontin shqiptar,  përsa iu përket të parëve janë të shumtë në numër oficerët dhe me mijëra ushtarët, ndërsa materialet ushtarke në 80 armë zjarri të rënda dhe të lehta, 55 armë anti-tank dhe mbi 300 mitraliozë të rëndë  e të lehtë 20 tanke, mbi 250 automjete, mbi 1500 motoçikleta dhe biçikleta dhe një numër i madh municionesh,  karburanti, veshjesh, dhe material tjetër i çdo lloji" * Batalinet Tomorri dhe Tarabosh përbëheshin nga shqiptarë. Burimi: Historia e Luftës Italo-Greke 1940 -1941 fq 327-330 Përktheu Përgatiti Pelasgos Koritsas.