Η απόκτηση της Ελληνικής Ιθαγένειας ως μια δαιδαλώδης και κενής ουσίας διαδικασία !

 

Η απόκτηση της Ελληνικής Ιθαγένειας για ομογενείς και μετανάστες μετατράπηκε σε μια διαδικασία δύσκολη, δαιδαλώδης και κενής ουσίας.

Δεκάδες χιλιάδες, ομογενείς, μετανάστριες και μετανάστες που ζουν και εργάζονται για χρόνια ολόκληρα στην Ελλάδα και επιθυμούν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια απλά  δεν μπορούν και δεν θα μπορέσουν. Πρώτον γιατί το οικονομικό κόστος είναι απαγορευτικό. Δεύτερον γιατί οι απαράδεκτες προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος οδηγούν στον αποκλεισμό τους από τη σχετική διαδικασία.

Δυστυχώς η σχετική νομοθεσία είναι αδύνατον να διορθωθεί εν μέρη. Χρειάζεται κατάργηση όλων των νόμων, που επί τις ουσίας αναπαράγουν διακρίσεις για κάθε συμμετέχοντα και τους αντιμετωπίζει ως ανθρώπους «δεύτερης κατηγορίας». 

Φυσικά αυτό. επί του πρακτέου, το γνωρίζουν όλοι και ιδιαίτερα οι ομογενείς που στα ξένα είναι Έλληνες και στην Ελλάδα ξένοι.

Τελικά ποιος επωφελείται από το νόμο αυτό;

Οι μόνοι που ωφελούνται είναι όσοι τους εκμεταλλεύονται χρησιμοποιώντας τους ως φθηνό εργατικό χέρι και ίσως και κάποιοι που προσβλέπουν σε κάποιο πολιτικό όφελος. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι καινούριο γιατί συμβαίνει επί πολλά χρόνια.

Οι ομογενείς που έχουν Ελληνική καταγωγή επί πολλά χρόνια ταλαιπωρούνται στο ιστό της αράχνης των δημόσιων υπηρεσιών και της νομοθεσίας και πολλοί βρίσκονται τώρα πια μπροστά σε μία διαδικασία που είναι από κάθε άποψη λανθασμένη, για την απόκτηση της ιθαγένειας που χωρίς καμία αμφιβολία τους ανήκει.

Οι μετανάστες από την άλλη, που ζουν στην Ελλάδα για πολλά χρόνια, έχουν αναπτύξει δεσμούς στην χώρα,  έχουν δημιουργήσει οικογένεια και τα παιδιά τους έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, προσφέροντας και αυτοί με την εργασία τους, θυσιάζοντας για πολλά χρόνια. Από την στιγμή που επιθυμούν να έχουν την ελληνική ιθαγένεια θα έπρεπε να την αποκτήσουν με τρόπο που τουλάχιστον να έχει μια λογική δομή.

Όμως συμβαίνει το αντίθετο.

Ο νόμος θέτεις απαγορευτικά εισοδηματικά κριτήρια και εμπόδια σε βάρος των πιο φτωχών (π.χ ζουν σε ιδιόκτητο σπίτι, συμμετοχή σε μορφές εθελοντισμού κ.α). Επιπλέον για να πάρει κανείς μέρος στην όλη διαδικασία πρέπει να καταθέσει παράβολο αξίας 700 (ευρώ).

Οι γραπτές εξετάσεις και η Τράπεζα Θεμάτων για το Πιστοποιητικό Επάρκειας Γνώσεων για Πολιτογράφηση (ΠΕΓΠ) είναι ένας ακόμη «κόφτης» στην κτήση της ιθαγένειας. Οι ερωτήσεις της Τράπεζας Θεμάτων προϋποθέτουν υψηλό επίπεδο γνώσεων, έχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας και απαιτούν δεξιότητες στη χρήση Η/Υ. Φυσικά για την προετοιμασία προσφέρονται με το κατάλληλο «αντίτιμο» φροντιστήρια και δικηγόροι οι οποίοι παρέχουν συμβουλές για τις καλύτερες απαντήσεις (φυσικά με την ανάλογη πληρωμή), πχ στην ερώτηση ερώτηση «Γιατί θέλεις να αποκτήσεις την ελληνική ιθαγένεια;», ο υποψήφιος «απαγορεύεται» να απαντήσει ότι θέλει να μπορεί να βλέπει τα παιδιά του στις Η.Π.Α…… Επίσης, οι ερωτήσεις δεν έχουν καμία σχέση με τον βαθμό ένταξης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Ορισμένες από αυτές είναι πάρα πολύ δύσκολες, όπως, για παράδειγμα, για το ιερό νησί της Δήλου, στις πρόσφατες εξετάσεις του Νοεμβρίου, ενώ άλλες είναι γελοίες, προκλητικές, όπως, για παράδειγμα, η «αντιστοίχιση των πηλικίων των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας», «το ελληνικό τραγούδι που κέρδισε στην Eurovision» κ.ά, στις εξετάσεις του προηγούμενου Μαΐου.

Αν σκεφτεί κανείς πως αυτοί «οι υποψήφιοι» προέρχονται κυρίως από εργατικά στρώματα, που λόγων των δυσκολιών δεν μπόρεσαν να σπουδάσουν, αλλά οι μεν έχουν την καταγωγή και οι δε τους αξίζει να το λάβουν διότι πρόσφεραν τίμια στην Ελληνική Κοινωνία από κάθε άποψη, τότε όπως εύκολα κατανοεί κανείς ο νόμος δεν έχει μελετηθεί και δεν έχει καμία πραγματική βάση. Ας σκεφτούμε πως πολλοί Έλληνες πολίτες που είναι γηγενείς,  δύσκολα θα απαντούσαν σωστά σε κάποιες από τις  προαναφερόμενες ερωτήσεις.

Δεδομένο είναι πως κανείς δεν θα πρέπει να στερείται τα στοιχειώδη του δικαιώματα.

Δυστυχώς έχουμε πληροφορίες πως πολλοί ομογενείς και από την Κορυτσά δεν μπόρεσαν να πάρουν την ελληνική ιθαγένεια εξαιτίας αυτής της γραφειοκρατικής, νεκρής διαδικασίας που απλώς ταλαιπωρεί το κόσμο και δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στο οικονομικό εμπλουτισμό κάποιων κύκλων.  

Για τον Πελασγός Κορυτσάς

Θ.