Προ λίγων ετών σε τηλεοπτική συνέντευξη, μουσικός καλλιτέχνες απ’ την Κορυτσά προσπαθούσε να απαντήσει σε «απορία» της δημοσιογράφου σε τι έγκειται και οφείλεται η αλλιώτικη ατμόσφαιρα στην αστική της κοινωνία: πιο χαρούμενη, πιο αισιόδοξη, πιο αυθεντική…
Για να συνοψίσει κάπως την όλη προσέγγιση του ο πολύ γνωστός και αγαπητός τραγουδιστής απάντησε περίπου: «…πώς να σας το πω. Είμαστε κάπως σαν Ελλάδα που μιλάει αλβανικά».
Ανεξαρτήτως του αυθόρμητου τρόπου με τον οποίο εκφράστηκε, στην ουσία διηγήθηκε με τον πιο σύνθετο τρόπο την ιστορική αλήθεια αλλά και την όμορφη πραγματικότητα.
Κάποιους όμως φαίνεται να ενοχλεί και ειδικά στο συγκεκριμένο κρίσιμο από πολλές απόψεις γεωγραφικό χώρο. Υπήρξε κρισιμότερος βέβαια κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανοκρατορίας και τις πρώτες εγκαθίδρυσης αλβανικού κράτους.
Κάποιοι όμως μυημένοι στον εθνικισμό και το θρησκευτικό φανατισμό επιμένουν να βλέπουν έτσι τα πράγματα δημιουργώντας αθέμιτες εντάσεις.
Εν τάχη θα αναφέρουμε τρία μικρά γεγονότα όχι ειδικής μεταξύ τους σχέσης που μαρτυρούν όμως ότι υπάρχουν παρακινούμενες ομάδες που διαβάζουν με τον ίδιο φανατισμό του 1900-1920 τα φαινόμενα.
Η πολύ γνωστή τραγουδίστρια Άντζελα Περιστέρη που κατάγεται απ’ την Κορυτσά, επιστρέφοντας απ’ την Ολλανδία όπου εκπροσωπούσε την Αλβανία στο μουσικό διαγωνισμό της Γιουροβίζιον δήλωνε σε συνέντευξη της ότι δεν στηρίχθηκε ιδιαίτερα από αλβανούς του εξωτερικού καθώς τη θεωρούν Ελληνικής καταγωγής. Προφανώς δεν θέλησε να κατονομάσει λόγω και της ανάγκης της για δημοτικότητα και ολική αποδοχή αλλά ο λόγος ήταν για αλβανούς της περιοχής του Τετόβου και του Κοσσόβου. Εξ άλλου είπε ότι και στο παρελθόν, επιστρέφοντας απ’ την Ελλάδα για να συνεχίσει στα Τίρανα την καριέρα της, είχε δεχτεί πιέσεις και διακρίσεις θεωρώντας την Ελληνίδα. Ομολόγησε στην πρόσφατη συνέντευξη της αλλά και σε άλλες ότι το επίθετο της «Περιστέρη» και η ελληνική καταγωγή κάποιου προπάππου της, παραπέμπουν σε ελληνική ρίζα. Εγώ όμως έχω γεννηθεί και μεγαλώσει εδώ… επιλέγει ως άμυνα η κα. Άντζελα Περιστέρη.
Λίγες εβδομάδες μετά απ’ αυτό άλλο δημόσιο πρόσωπο και βουλευτής μάλιστα, ίδιων ιστορικών καταβολών και γεωγραφικού προσδιορισμού με την κα. Περιστέρη, ο κ. Γρηγόρης Καραμέλιος δηλώνει δημόσια ότι δέχεται απειλητικά μηνύματα και εκφοβισμό από άγνωστα πρόσωπα πλην όμως δικτυωμένα. Συνδέει τις προσπάθειες αυτές με πρόσφατες τοποθετήσεις του σε ότι αφορά στην μεταχείριση της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας απ’ τα ΜΜΕ και όχι μόνο στην Αλβανία. Η περίπτωση αυτή πέραν των άλλων συνδέεται άμεσα με την αντίληψη περί «μειονοτικών ζωνών» που έχει εμπεδωθεί ως νοοτροπία στους κρατικούς θεσμούς αλλά και πεποίθηση της κοινής γνώμης. Ως εκ τούτου αναδεικνύει πόσο μακρύς είναι ο δρόμος για την εφαρμογή όσων παρατηρεί το Συμβούλιο της Ευρώπης και επιτάσσει η κείμενη νομοθεσία για την αλλαγή της κατάστασης. Και προφανώς δείχνει τις εγγενείς δυσκολίες στην εφαρμογή της επικείμενης διαδικασίας Απογραφής με σεβασμό στην αρχή του αυτοπροσδιορισμού ως θεμέλιος λίθος στις πολιτικές για τις εθνικές και γλώσσο-πολιτιστικές μειονότητες.
Το τρίτο αποκαλύπτει τις διαστάσεις που προσλαμβάνει πλέον η ΝεοΟθωμανική προσέγγιση της ιστοριογραφίας στην Αλβανία. Έφηβοι μαθητές που ανήκουν στην ΕΕΜ και έχουν εναλλακτική της καθιερωμένης ιστορίας που διδάσκουν τα προγράμματα και εγχειρίδια του κράτους, αγανάκτησαν δικαιολογημένα προ ημερών καθώς επισκέφθηκαν το Μουσείο Παιδείας στην Κορυτσά, στην ουσία στο κτίριο και με βασικό αφήγημα το πρώτο Διδασκαλείο Αλβανικής γλώσσας στην περιοχή και τη σημερινή επικράτεια της Αλβανίας. Η ένταση προέκυψε στην παπαγαλίστικη ξενάγηση «… όταν μπήκαν στην πόλη οι Έλληνες κατακτητές…». Αναφέρονταν στην είσοδο του Ελληνικού στρατού κατά την νικηφόρο επέλαση στα πλαίσια του Βαλκανικού Πολέμου και διώκοντας απ’ την περιοχή τους ηττημένους Οθωμανούς. Η εκστρατεία του Ελληνικού Στρατού τότε δεν αφορούσε απλά τις αποφάσεις που είχαν δεσμεύσει τους Βαλκάνιους Συμμάχους αλλά ήταν απολύτως συνταυτισμένη και με την επιθυμία και πραγματικό πόθο των πληθυσμών της Κορυτσάς, πέριξ αυτής και πολύ ευρύτερα. Εκ της άποψης αυτής κατακτητής του χώρου επί αιώνες ήταν οι Οθωμανοί και απελευθερωτές οι στρατοί των συμμάχων.
Αυτονόητα και μάλιστα παραδεκτά για την προσέγγιση της περιόδου αυτής και στην Αλβανία μέχρι λίγα χρόνια πριν. Όχι πια τώρα.
Τα ίδια διδάσκονται και στο Κόσσοβο όπου κατ αναλογία κατακτητής θεωρείται ο Σερβικός Στρατός…
Είναι η εκδοχή της ιστοριογραφίας που μαγειρεύουν οι θεωρητικοί του Ερντοάν και αναμασούν λόγω κρατικής επιβολής και στην Αλβανία.
Στην ουσία υποβάλουν την κοινωνία σε bulling. Η χώρα όμως και ο λαός της είχε ζήσει ανάλογες εμπειρίες προπαγανδιστικής συγγραφής και ανάγνωσης της ιστορίας. Ειδικά η περίπτωση της προσπάθειας να βρεθούν όχι μόνο ιδεολογικές συγγένειες με την Κίνα του Μάο Τσε Τουγκ θα πρέπει να αποτελούν δίδαγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου