Ἡ αὐριανὴ Κυριακὴ εἶναι μιὰ πολὺ μεγάλη ἡμέρα. Εἶναι ἡ Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Θεωρεῖται ἡ τρίτη μεγαλύτερη γιορτὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, μετὰ τὰ Χριστούγεννα καὶ τὸ Πάσχα. Κατ’ αὐτὴν γιορτάζουμε τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ ἐπιφοίτησε στοὺς ἁγίους μαθητὲς καὶ ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ. Ἂν τὰ Χριστούγεννα γιορτάζουμε τὴν κάθοδο στὴ γῆ τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος (τοῦ Χριστοῦ), τὴν Πεντηκοστὴ γιορτάζουμε τὴν κάθοδο τοῦ τρίτου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι αὐτὸ ποὺ ἵδρυσε τὴν Ἐκκλησία, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς θεωρεῖται ἡ γενέθλιος ἡμέρα (τὰ γενέθλια θὰ λέγαμε) τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔγινε 50 ἡμέρες μετὰ τὴν Ἀνάσταση (10 ἡμέρες μετὰ τὴν Ἀνάληψη). Ἐκεῖ ποὺ οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἦταν μαζεμένοι στὸ Ὑπερῶο (ἀνώγειο) τῶν Ἱεροσολύμων, ξαφνικὰ ἀκούστηκε ἓνας ἦχος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ σὰν βοὴ δυνατοῦ ἀνέμου καὶ ταυτοχρόνως στὶς κεφαλὲς τῶν ἀποστόλων κάθισαν κάτι ποὺ ἔμοιαζε μὲ πύρινες γλῶσσες. Αὐτὰ τὰ δύο φαινόμενα (ἡ βοὴ καὶ οἱ πύρινες γλῶσσες) ἦταν ἡ αἰσθητὴ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ ἄμεσο ἀποτέλεσμα τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἦταν τὸ ὅτι οἱ ἀπόστολοι, οἱ ἀγράμματοι αὐτοὶ ἄνθρωποι, ἄρχισαν νὰ μιλοῦν ξένες γλῶσσες. Τὸ δεύτερο ἀποτέλεσμα ἦταν τὸ ὅτι οἱ ἀπόστολοι, ποὺ μέχρι ἐκείνη τὴν ὥρα ἦταν φοβισμένοι καὶ δειλοί, πῆραν θάρρος καὶ τόλμη. Ὁ Πέτρος, ποὺ πρὶν λίγο καιρὸ εἶχε ἀρνηθεῖ τὸν Χριστὸ μπροστὰ σὲ μιὰ μικρὴ ὑπηρέτρια, τώρα τὸν βλέπουμε νὰ βγαίνει στὸ μπαλκόνι τοῦ ὑπερώου, νὰ μιλᾶ μὲ θάρρος γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἐλέγχει δημοσίως αὐτοὺς ποὺ τὸν σταύρωσαν. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς γιορτάζουμε τὴν Κυριακή (βλέπε 2ο κεφάλαιο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων).
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἔκτοτε παραμένει στὸν κόσμο καὶ ὑλοποιεῖ τὸ ἀπολυτρωτικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι αὐτὸ ποὺ φώτισε τοὺς ἀγραμμάτους ἀποστόλους νὰ κηρύξουν τὸ Εὐαγγέλιο σ’ ὅλο τὸν κόσμο καὶ νὰ φωτίσουν τοὺς ἀνθρώπους ποὺ βρίσκονταν στὸ σκοτάδι τῆς πλάνης. Εἶναι ἐκεῖνο ποὺ ἔδωσε τὴ δύναμη στοὺς μάρτυρες καὶ ὑπέμειναν τὰ βασανιστήρια. Εἶναι αὐτὸ ποὺ φώτισε τοὺς πατέρες νὰ διακρίνουν τὴν αἵρεση καὶ νὰ διατυπώσουν τὰ δόγματα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐνεργεῖ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας· τὸ Βάπτισμα, τὴν Θεία Εὐχαριστία, τὴν Ἱερωσύνη κ.λπ.. Εἶναι ἀκόμα αὐτὸ ποὺ ἐνεργεῖ τὰ θαύματα ποὺ γίνονται στὴν Ἐκκλησία μας. Γενικὰ εἶναι αὐτὸ ποὺ ἀπεργάζεται τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἐκεῖνο ποὺ ἔκανε ὁ Χριστὸς μὲ τὴ θυσία καὶ τὴν Ἀνάστασή του γενικὰ καὶ ἀντικειμενικά, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ κάνει συγκεκριμμένο καὶ ὑποκειμενικὸ στὸν καθένα μας ξεχωριστὰ. Μεγάλο εἶναι τὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία τὸ τιμᾶ ἰδιαιτέρως. Τὴν ἑπόμενη μέρα, τὴ Δευτέρα, τὴν ἀφιερώνουμε στὸ Ἃγιο Πνεῦμα, καὶ τιμοῦμε ἔτσι τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ποὺ εἶναι ὁμούσιο καὶ ὁμότιμο μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱό. Ἡ ἡμέρα αὐτὴ ὀνομάζεται Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ λέμε στὴν Κύπρο.
Ὁ Ἑσπερινὸς τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ γίνει τὸ ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς, γίνεται τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς, μετὰ τὴ θεία Λειτουργία. Τὸ ἰδιαίτερο αὐτοῦ τοῦ Ἑσπερινοῦ εἶναι ὅτι διαβάζονται τρεῖς πολὺ σπουδαῖες καὶ θεολογικότατες εὐχές, κατὰ τὶς ὁποῖες γονατίζουμε. Θὰ γονατίσουμε λοιπὸν τρεῖς φορές.
Στὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀναφέρεται καὶ ἡ γνωστὴ προσευχή:
"Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. "
Αρχιμ. Ἐπιφάνιος Χατζηγιάγκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου