Στή διάρκεια τῆς ἱστορίας της, μέ τό δόγμα, τή λατρεία, τή δράση της, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ζεῖ καί κηρύσσει ἀδιάκοπα τή βιβλική ἀποκάλυψη ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει πλασθεῖ κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ καί ὀφείλει νά κινεῖται πρός τό καθ᾽ ὁμοίωσιν, ὅτι ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα προῆλθε ἀπό ἕνα ἀνθρώπινο ζεῦγος πού δημιούργησε ὁ Θεός. Συνεπῶς, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἀνεξάρτητα ἀπό φυλή, χρῶμα, γλώσσα, μόρφωση, εἶναι προικισμένοι μέ τήν ἀξιοπρέπεια τῆς θεϊκῆς τους καταγωγῆς.
Ἐνῶ ἡ δυτική σκέψη τόνισε περισσότερο ὡς χαρακτηριστικό τῆς θείας αὐτῆς εἰκόνας τόν νοῦ, τή νόηση καί τή θέληση, ἡ ἀνατολική θεολογία ἐπισήμανε ἰδιαίτερα τό στοιχεῖο τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἀγάπης, θέτοντας ὡς κέντρο ἀναφορᾶς τήν ἐν ἐλευθερίᾳ καί ἁρμονίᾳ ἀγάπη καί κοινωνία τῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ https://slpress.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου