Εννέα και πλέον μήνες έχουν περάσει από την εν ψυχρώ δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα και οι Αλβανοί παραμένουν όχι μόνο αμετανόητοι, αλλά γίνονται ακόμη πιο προκλητικοί. Φαίνεται ότι δεν αρκεί το γεγονός πως συνεχίζουν να είναι άγνωστες, από τον περασμένο Οκτώβριο έως σήμερα, οι συνθήκες υπό τις οποίες ο Ελληνας ομογενής έχασε τη ζωή του από τα πυρά των ειδικών δυνάμεων της αλβανικής αστυνομίας. Εκμεταλλευόμενη προφανώς την παθητική και υποχωρητική στάση της ελληνικής πλευράς, η Αλβανία αποθρασύνεται διαρκώς.
Η αναίτια απαγόρευση εισόδου σε Ελληνα πολίτη ο οποίος πήγαινε οικογενειακώς στη Χειμάρρα για ολιγοήμερες καλοκαιρινές διακοπές και χαρακτηρίζεται «απειλή για τη Δημοκρατία της Αλβανίας» δεν πρέπει να θεωρηθεί ένα αμελητέο κρούσμα. Είναι νωπές ακόμη οι μνήμες (ή τουλάχιστον οφείλουν να παραμένουν νωπές) από το «μπλόκο» που είχαν στήσει οι Αλβανοί στα σύνορα και όταν έγινε η κηδεία του Κατσίφα. Ούτε πρέπει να ξεχνάμε τις λίστες με τους «ανεπιθύμητους» Ελληνες που κατάρτισαν στο πλαίσιο της ίδιας τακτικής τους.
Υστερα από εννέα και πλέον μήνες η προκλητικότητα επανέρχεται εν μέσω μιας γενικότερης ιταμής πολιτικής της Αλβανίας απέναντι στην ελληνική εθνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου. Η προσπάθεια υφαρπαγής και δήμευσης των περιουσιών Ελλήνων στη Χειμάρρα συνεχίζει να αποτελεί μια ανοικτή πληγή και βεβαίως ουδεμία επανάπαυση επιτρέπεται, όπως και καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να υπάρχει προς την αλβανική ηγεσία.
Δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία άφησε -κατά τρόπο απαράδεκτο- το θέμα της δολοφονίας του Κ. Κατσίφα να ξεχαστεί, να παρασυρθεί κι αυτό από τη λήθη του χρόνου. Υστερα από όποιες αντιδράσεις υπήρξαν στην αρχή, υπό το βάρος της καθολικής κοινωνικής απαίτησης, το ενδιαφέρον στη συνέχεια ατόνησε. Ακόμη και οι διαμαρτυρίες προς την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Ευρωκοινοβούλιο, προκειμένου να υποχρεωθεί η Αλβανία να δώσει εξηγήσεις για το πώς και από ποιους έγινε η δολοφονία, παρέμειναν κενό γράμμα. Το στοιχειώδες ιερό καθήκον προς το παλικάρι που έδωσε τη ζωή του για την ελληνική σημαία είναι μέχρι σήμερα ανεκπλήρωτο. Ενώ όμως η πολιτική τάξη της Ελλάδας βολεύεται με αυτές τις αντιλήψεις, η γειτονική χώρα φροντίζει να μην «ξεχνά», αλλά προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Με θράσος συνεχίζει να ζητάει τα ρέστα και να ασχημονεί. Ποια; Η Αλβανία...
Εμείς πότε, επιτέλους, θα σηκώσουμε το ανάστημά μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου