"Κανένας Έλληνας στην Αλβανία δεν μπορεί να σκοτωθεί για την σημαία!"- "Asnjë grek në Shqipëri, nuk mund të vritet për flamur!"

Πελασγός Κορυτσάς: Το άρθρο αυτό το μεταφράσαμε για να σας δώσουμε μια εικόνα για το πως οι μετριοπαθείς φωνές αντιμετωπίζουν την κατάσταση. Από τον Μέρο Μπάζε. Ο φόνος του νεαρού στην Δερόπολη θα έχει το δικό του βάρος στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και, και οι δύο χώρες θα πληρώσουν με την ευκαιρία αυτή "το φόρο" της ελευθερίας για τις ακραίες ομάδες που τρέφουν μέσα τους και που θα δοκιμάσουν την σοβαρότητα και την σταθερότητα των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Από την Ελλάδα υπάρχουν ανάμεικτες αντιδράσεις που ξεκινούν με την ωριμότητα της κυβέρνησης για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και  τελειώνουν με τις ακραίες εκφράσεις της  "Χρυσής Αυγής" που θέλει πόλεμο. Αλλά εμείς έχουμε ευθύνη για την αλβανική αντίδραση. Ο άκρα ενθουσιασμός κάποιων ανθρώπων για το γεγονός πως οι ειδικές δυνάμεις ΡΕΝΕΑ εκτέλεσαν αυτόν τον έλληνα, είναι μια υπερβολή που δεν απαντά στην πραγματικότητα. Αυτός ο ενθουσιασμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι η καλύτερη τροφή για την υστερία της άλλης πλευράς, αυτό των ακραίων ελλήνων, που απλά θέλουν να πουν πως "αυτός σκοτώθηκε όπως ένας έλληνας ήρωας". Η εκτέλεση από τις δυνάμεις ΡΕΝΕΑ ενός ένοπλου ατόμου που πυροβόλησε την αστυνομία είναι μια πράξη ρουτίνα της αστυνομίας παντού στο κόσμο. Οι ακραίοι έλληνες υποστηρίζουν πως  αυτός σκοτώθηκε γιατί ύψωσε την ελληνική σημαία. Γεγονός είναι πως κανένας έλληνας στην Αλβανία, δεν μπορεί να σκοτωθεί για μια ελληνική σημαία που υψώνει και δεν έχει σκοτωθεί ποτέ αν και την έχουν υψώσει πάντα αυτήν. Η Αλβανία είναι μια ελεύθερη χώρα και για τους έλληνες που θέλουν να σηκώσουν την σημαία της πατρίδας τους αλλά και για άλλους. Εδώ σέρβοι έχουν υψώσει την σημαία στην μέση των Τιράνων και δεν έχει στεναχωρηθεί κανείς. Στην σημερινή περίπτωση, κανένας δεν ανησυχεί γιατί υψώθηκε η ελληνική σημαία στους Βουλιαράτες. Η 28η Οκτωβρίου είναι μια σημαντική ημέρα για την ελληνική ιστορία, είναι από τις μέρες που εκείνοι τιμούν τους πεσόντες τους κατά το ελληνο-ιταλικό πόλεμο που έπεσαν στην Αλβανία. Η αλβανική αστυνομία παρενέβη σήμερα με αγριότητα και ενάντια στους αλβανούς εθνικιστές στην Κλεισούρα, συλλαμβάνοντάς τους. Το καθήκον της αστυνομίας είναι να διαφυλάξει την τάξη και την ησυχία, σε μια μέρα μνήμης σαν και αυτήν για το ελληνικό λαό. Αυτή  η ημέρα δεν προσβάλει τον αλβανικό λαό, αν και έχει σχέση με τα εδάφη μας. Για το λόγο αυτό, το αλβανικό κράτος έχει αντιδράσει με ωριμότητα και την αρμόζουσα σοβαρότητα. Αυτό που δεν ανοίγει δρόμο στους εθνικιστές για να χαλάσουν μια τελετή μνήμης των ελλήνων στην Κλεισούρα και ούτε έχει παραβιάσει την τελετή που διοργανώθηκε στους Βουλιαράτες. Το αιματηρό επεισόδιο προς έναν νέο που είχε αποφασίσει να επιτεθεί στην αστυνομία με το όπλο του από το πρωί, είναι ένα επεισόδιο σύνηθες για την αστυνομία. Η αστυνομία δεν τον σκότωσε ως έλληνα ώστε οποιοσδήποτε από   τους αλβανούς  να χαρεί με το γεγονός και άθελα του κατ' αυτό το τρόπο κάνει το παιχνίδι των ακραίων στοιχείων. Κανένας έλληνας δεν αγγίζεται στην Αλβανία γιατί θέλει να φαίνεται η να αισθάνεται έλληνας. Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να αισθάνεται όπως θέλει, αν και μπορεί να έχει προβληματισμούς στην καταγωγή του. Κανένας έλληνας στην Αλβανία δεν μπορεί να του καταπατηθεί η πίστη του, τα αισθήματα του για την σημαία της πατρίδας του, στα αισθήματα του για την ιστορία και την καταγωγή του ελληνικού Έθνους. Ευτυχώς η Αλβανία διασφαλίζει την ελευθερία αυτή για κάθε έλληνα πολίτη ή μη έλληνα στο κράτος της. Εμείς ποτέ δεν έχουμε σκοτώσει κάποιον και δεν πρέπει να το σκεφτούμε να σκοτώσουμε κάποιων έλληνα. Ως εγκληματία ναι. Αυτή είναι όμως δουλειά της αστυνομίας και όχι της κοινωνίας. Στην Αλβανία, βρίσκονται τα οστά των περίπου 15 χιλιάδων ελλήνων που έχουν πέσει κατά τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, οι οποίοι στο επιτέλους έχουν δύο συμβολικά νεκροταφεία στους Βουλιαράτες και στην Κλεισούρα, με περίπου 300 συμβολικούς τάφους. Τα οστά των ελλήνων στρατιωτών είναι στα βουνά και στους λόφους μας, υπό την σκιά των δρυών και των πεύκων και σε λαγκάδια που κανείς δεν γνωρίζει.  Αυτοί είναι όπου έχουν πολεμήσει, στις αυλές των σπιτιών μας, σε ποτάμια, σε στάβλους και μύλους όπου η μαύρη μοίρα του πολέμου τους  πήγε. Αυτοί πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας τους και όχι για να κατακτήσουν την Αλβανία. Σήμερα είναι η ημέρα που η Ελλάδα τιμά τα παιδιά της, όπως σε κάθε χώρα, εξυμνεί όσους πέφτουν για την πατρίδα. Το σημερινό θύμα προσβάλει την μνήμη τους, αφού αυτός δεν σκοτώθηκε για την ελληνική σημαία, αφού η ελληνική σημαία δεν κινδυνεύει από κανέναν για να ανεμίζει στην χώρα μας, αλλά ήθελε να σκοτώσει αστυνομικούς στο όνομα της ελληνική σημαίας. Μόνο μια αλβανική τρέλα, σαν η σημερινή, που ανώνυμοι άνθρωποι χαίρονται που σκοτώθηκε ένας έλληνες, τον εξυψώνουν αυτόν άδικα, με τους ήρωες της Ελλάδας. Δεν πρέπει να κάνετε αυτήν την χάρη. Αυτός δεν είχε σημαία στο χέρι, αλλά καλάζνικοφ. Αφήστε τον έτσι όπως είναι, θύμα της αστυνομίας που κάνει το καθήκον απέναντι στο καθένα που τους πυροβολεί. Πελασγός Κορυτσάς: Το άρθρο αυτό το μεταφράσαμε για να σας δώσουμε μια εικόνα για το πως οι μετριοπαθείς φωνές αντιμετωπίζουν την κατάσταση.

Nga Mero Baze Vrasja e të riut në Dropull do të ketë peshën e vet mbi raportet shqiptaro- greke dhe të dy vendet do të paguajnë me këtë rast “taksën” e lirisë për pakicat ekstremiste që ushqejnë brenda tyre dhe do të vënë në provë seriozitetin dhe qëndrueshmërinë e raporteve mes dy vendeve. Nga Greqia ka reagime të përziera, që fillojnë me maturinë e qeverisë për të sqaruar situatën dhe me ekstremizmin e “Agimit të Artë” që do luftë. Por ne duhet të jemi përgjegjës për reagimin shqiptar. Ekzaltimi i një mase të madhe njerëzish që “RENEA” e ekzekutoi atë si grek, është një teprim dhe nuk i përgjigjet së vërtetës. Ky ekzaltim në rrjetet sociale, që gjen vend dhe në shtyp, është ushqimi më i mirë për histerinë e palës tjetër, atë të ekstremistëve grekë, që në fakt thjesht duan të thonë se “ai u vra si një hero grek”. Ekzekutimi nga forcat “RENEA” i një personi të armatosur që ka hapur zjarr mbi policinë, është një akt rutinë i çdo policie në botë. Versioni i ekstremistëve grekë është se ai u vra se ngriti flamurin grek. Në fakt asnjë grek në Shqipëri, nuk mund të vritet për një flamur grek që valvit dhe nuk është vrarë kurrë, edhe pse e kanë bërë këtë rregullisht. Shqipëria është vend i lirë edhe për grekët që duan të tundin flamurin e atdheut të tyre dhe për të tjerë. Kanë ngritur serbë flamurin në mes të Tiranës dhe nuk është shqetësuar njeri. Dhe në këtë rast sot, askush nuk është shqetësuar pse është ngritur flamuri në Bularat. 28 tetori është një ditë e shënuar në historinë greke, dhe ata nderojnë të rënët e tyre në luftën italo- greke, që janë vrarë në tokën shqiptare. Policia shqipare ndërhyri sot, me brutalitet ndaj nacionalistëve shqiptarë në Grykë të Këlcyrës, që donin të protestonin duke i arrestuar ata. Detyra e policisë është të sigurojë rendin dhe qetësinë, në një ditë përkujtimore si kjo e sotmja për popullin grek. Ajo ditë nuk e fyen kombin shqiptar, edhe pse ka lidhje me territorin tonë. Ndaj në këtë pikë, shteti shqiptar ka reaguar me maturi dhe seriozitetin që i takon. Ai nuk i ka hap rrugë nacionalistëve shqiptarë të prishin një ceremoni përkujtimore të grekëve në Këlcyrë dhe as ka cenuar ceremoninë e organizuar në Bularat. Episodi i përgjakshëm ndaj një të riu që e kishte ndarë mendjen të sulmonte policinë me armë qysh në mëngjes, është episod rutinë policie. Policia nuk e vrau atë si grek dhe kushdo nga shqiptarët që gëzohet për këtë në fakt bën ndoshta pa dashje, lojën e ekstremistëve grekë. Asnjë grek nuk preket në Shqipëri pse do të duket dhe të ndjehet grek. Çdo njeri është i lirë të ndjehet ashtu siç dëshiron, edhe pse mund të ketë problematika në origjinën e tij. Asnjë grek në Shqipëri nuk mund të cënohet në besimin e tij, në ndjenjat për Flamurin e shtetit amë, në ndjenjat për historinë dhe origjinën e Kombit grek. Dhe për fat, Shqipëria ja ka siguruar  këtë liri çdo qytetari grek ose jo grek në territorin e vet. Ne kurrë s’kemi vrarë dikë dhe as duhet të na shkojë mendja ta vrasim si grek. Si kriminel po. Ajo është punë e policisë dhe jo e shoqërisë. Në Shqipëri gjenden eshtrat e rreth 15 mijë grekëve të rënë në luftën italo- greke, të cilët më në fund kanë dy varreza simbolike në Bularat dhe Këlcyrë, me nga rreth 300 varre simbolike. Eshtrat e ushtarëve grekë janë në malet e kodrat tona, nën hije lisash e bredhash dhe në humnera të panjohura për askënd. Ata janë kudo ku kanë luftuar, në oborret e shtëpive tona, në përrenj, në stane dhe mullinj, kudo ku i çoi fati i zi i luftës. Ata ushtarë që luftuan për atdheun e tyre dhe jo për të pushtuar Shqipërinë. Sot është dita kur Greqia nderon bijtë e saj, që si çdo vend, i lartëson ata që vriten për Atdheun. Viktima e sotme në Bularat e fyen kujtimin e tyre, pasi ai nuk u vra për flamurin grek, pasi flamurin grek nuk e rrezikon asgjë të valëvitet edhe në tokën tonë, por desh të vriste policë në emër të flamurit grek. Vetëm një marrëzi shqiptare, si kjo e sotme, që njerez anonimë gëzojnë që u vra një grek, e barazojnë atë në mënyrë të padrejtë, me heronjtë e Greqisë. Mos ja bëni këtë nder. Ai nuk kishte flamur në dorë, por kallashnikov. Lereni siç është, si një viktimë e policisë që bën detyrën ndaj çdokujt që i drejton armën asaj. http://www.gazetatema.net/