 |
| Çamët presin ushtrinë pushtuese gjermane me flamurin nazist në duar |
 |
| Trakt i Shkruar në Shqip të cilin e hidhnin gjermanët në zonat jugore të Shqipëris dhe në Epirin helen për të bërë propagandën e Shqipërisë së Madhe. Lexoni ato sa shkruan me sytë tuaj. |
Γερµανικά στρατιωτικά έγγραφα που έφερε στο φως ο καθηγητής Αθανάσιος Γκότοβος αποκαλύπτουν τη στενή συνεργασία Αλβανοτσάµηδων µε το χιτλερικό Βερολίνο µε στόχο τους Ελληνες της Θεσπρωτία......
Dokumenta ushtarake gjermane që solli në dritë profesori Athanas Gkotovos zbulojnë bashkëpunimin e ngushtë ndërmjet Berlinit Hitlerian dhe çamëve shqiptarë me qëliim të përbashkët grekët e Thesprotisë...
Γερµανικά στρατιωτικά έγγραφα που έφερε στο φως ο
καθηγητής Αθανάσιος Γκότοβος αποκαλύπτουν τη στενή συνεργασία Αλβανοτσάµηδων
µε το χιτλερικό Βερολίνο µε στόχο τους Ελληνες της Θεσπρωτία
∆εν είναι
µόνο οι ασπρόµαυρες φωτογραφίες που δείχνουν τους Τσάµηδες να υποδέχονται ως
ελευθερωτές τους Γερµανούς στη Θεσπρωτία κρατώντας σηµαίες µε τη σβάστικα στα
χέρια, ή αξιωµατικούς των ναζί να επιθεωρούν τµήµατα που οι ίδιοι είχαν
σχηµατίσει για να πολεµήσουν στο πλευρό τους κατά των Ελλήνων. Είναι και
γερµανικά στρατιωτικά έγγραφα-ντοκουµέντα που ήρθαν στο φως πρόσφατα,
αποκαλύπτοντας το αιµατοβαµµένο φλερτ των Τσάµηδων µε το ναζιστικό Βερολίνο,
µε στόχο τον αφανισµό του ελληνικού πληθυσµού και την προσάρτηση της περιοχής
στη «Μεγάλη Αλβανία».
Η επίσηµη
ηγεσία των Τσάµηδων στην Αλβανία υποστηρίζει προκλητικά σήµερα ότι την
περίοδο της Κατοχής οι προγονοί τους στη Θεσπρωτία έκαναν αντιφασιστικό
αγώνα(!), πολεµώντας τις ιταλικές και γερµανικές δυνάµεις. Ωστόσο, τα
ντοκουµέντα είναι αδιαµφισβήτητα. Η συντριπτική πλειοψηφία των Τσάµηδων στην
Ηπειρο όχι µόνο αντιµετώπισε ως ελευθερώτριες τις ιταλικές και γερµανικές
-στη συνέχεια- δυνάµεις κατοχής, αλλά συνεργάστηκε µαζί τους σχηµατίζοντας
ένοπλα τµήµατα που έδρασαν στο πλευρό τους κατά του ελληνικού πληθυσµού, ενώ
η ηγεσία τους -το Συµβούλιο Αλβανικής ∆ιοίκησης (KSILA) µε επικεφαλής τον
Μαζάρ Ντίνο πρωτοστάτησε στις εκτελέσεις σηµαντικών προσώπων της τοπικής
κοινωνίας, στην Παραµυθιά και σε άλλες περιοχές της Θεσπρωτίας. Ο αριθµός των
Ελλήνων στη λίστα των θυµάτων της θηριωδίας Γερµανών και Τσάµηδων την περίοδο
1941-1944 ξεπερνάει τους 500 σύµφωνα µε πρόχειρες εκτιµήσεις. Σε µια έκθεση
υπηρεσίας του υπουργείου Εσωτερικών τον Ιανουάριο του 1948 αναφέρονται τα
ονόµατα 516 ανθρώπων που εκτελέστηκαν, εννέα που απήχθησαν από Τσάµηδες,
καθώς και εκατοντάδες συγκεκριµένες περιπτώσεις ληστειών, αρπαγών και
καταστροφών κινητής και ακίνητης περιουσίας από ένοπλες τσάµικες οµάδες.
Η βία των
Τσάµηδων κατά των Ελλήνων αποσκοπούσε αποκλειστικά και µόνο στην πολιτική και
πολιτισµική απόσχιση της Θεσπρωτίας από το ελληνικό κράτος και την ένωσή της
µε την Αλβανία στο πλαίσιο των υποσχέσεων του Βερολίνου προς το φιλοναζιστικό
καθεστώς των Τιράνων για τη «νέα τάξη πραγµάτων» στα Βαλκάνια εφόσον νικητής
του πολέµου θα αναδεικνύονταν οι ∆υνάµεις του Αξονα. Η ηγεσία των Τσάµηδων,
έχοντας την υποστήριξη της στρατιωτικής µηχανής των Ιταλών αρχικά, και των
Γερµανών στη συνέχεια, επιχείρησαν µε µεθόδους εθνοκάθαρσης να αφανίσουν τον
ελληνικό πληθυσµό της Θεσπρωτίας, στοχεύοντας αρχικά στα πρόσωπα που
αποτελούσαν την ηγεσία του τόπου. Η αρχή έγινε το 1942 µε τη δολοφονία του
νοµάρχη Θεσπρωτίας Γεώργιου Βασιλάκου και συνεχίστηκε µε δολοφονίες προκρίτων
στα χωριά του Φαναρίου και στην Παραµυθιά.
Τα
ντοκουµέντα της συνεργασίας µε τους ναζί
Τα τελευταία χρόνια ο καθηγητής Παιδαγωγικής του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων Αθανάσιος Γκότοβος ασχολήθηκε διεξοδικά µε τον ρόλο των Τσάµηδων την περίοδο 1941-1944, ερευνώντας γερµανικά αρχεία και φέρνοντας στο φως συγκλονιστικά ντοκουµέντα που δεν µπορούν να αµφισβητηθούν. «Τα ντοκουµέντα αυτά προέρχονται από τα γερµανικά στρατιωτικά αρχεία στην πόλη Φράιµπουργκ, όπου βρίσκονται όλοι οι φάκελοι των µονάδων που υπηρέτησαν την περίοδο 1943-1944 στην Ηπειρο. Από αυτά προκύπτει ξεκάθαρα ότι οι ηγέτες των Τσάµηδων αποδεδειγµένα συνεργάστηκαν µε τις ιταλικές και γερµανικές αρχές καθ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής και συµµετείχαν σε διώξεις, λεηλασίες, καταστροφές, καταδόσεις και µαζικές εκτελέσεις, η πιο γνωστή από τις οποίες υπήρξε η εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων της Παραµυθιάς στις 29 Σεπτεµβρίου 1943», λέει στο «ΘΕΜΑ» ο κ. Γκότοβος.
Οι
διευκολύνσεις της γερµανικής κατοχικής αρχής προς τους ηγέτες των Τσάµηδων θα
στηριχτούν στην αρχή της αµοιβαιότητας. Οι Τσάµηδες θα λάβουν µέρος σε όλες
τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερµανών στην περιοχή µε στόχο να
αφανίσουν τον ελληνικό πληθυσµό. Σε ένα από τα στρατιωτικά έγγραφα που έφερε
στο φως ο κ. Γκότοβος, οι Γερµανοί αναφέρουν για τον ρόλο και τα προνόµια του
Ντίνο: «Ο πρόεδρος του Εθνικού Αλβανικού Συµβουλίου της Τσαµουριάς, Μαζάρ
Ντίνο, από την Παραµυθιά είναι διοικητής του αλβανικού λόχου της Τσαµουριάς.
Βρίσκεται στην υπηρεσία του γερµανικού στρατού. Παρακαλούνται οι υπηρεσίες να
παρέχουν στο εν λόγω πρόσωπο στήριξη και αρωγή. Εχει δικαίωµα επιβίβασης σε
γερµανικά στρατιωτικά οχήµατα. Κατά τη διάρκεια απαγόρευσης της κυκλοφορίας
έχει δικαίωµα να παραµένει στον δρόµο».
Μετά τη
συνθηκολόγηση των Ιταλών (8/9/1943), η συνεργασία Τσάµηδων και Γερµανών
κορυφώνεται κατά του ελληνικού πληθυσµού στην περιοχή της Θεσπρωτίας - και
όχι µόνο. Μια συµπλοκή Γερµανών µε Ελληνες αντάρτες στη Σκάλα έξω από την
Παραµυθιά έδωσε το πράσινο φως για την εκτέλεση των προκρίτων της πόλης. Η
λίστα για τον αφανισµό της ηγεσίας της Παραµυθιάς συντάχτηκε καθ’ υπόδειξη
του Μαζάρ Ντίνο, επικεφαλής του KSILA, και των συνεργατών του. Στις 27/9/1943
µεικτά αποσπάσµατα Γερµανών και Τσάµηδων συνέλαβαν 52 κατοίκους της πόλης,
ανάµεσά τους και δύο κάτω των 18 ετών. Ο καθηγητής του Τµήµατος Μαθηµατικών
του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων Παναγιώτης Τσαµάτος µεγάλωσε στην Παραµυθιά, στον
απόηχο και στη σκιά της οδυνηρής εκτέλεσης, αφού ανάµεσα στους νεκρούς ήταν ο
ιερέας παππούς του και ο θείος του. «Το όνοµα του παπά-Βαγγέλη Τσαµάτου ήταν
στη λίστα γραµµένο από καιρό. Οταν τον πήραν µεσάνυχτα από το σπίτι του, µαζί
µε τον γιο του τον Νικόλα, η παπαδιά έτρεξε ξωπίσω για να του δώσει µια
µάλλινη φανέλα. Εκείνος, βέβαιος για το ταξίδι που κινούσε της είπε: “Ασε τη
φανέλα, παπαδιά. Εκεί που πάω δεν θα µου χρειαστεί”. Μόνο το πετραχήλι του,
αυτό πήρε µαζί του. Τελικά πριν εκτελεστεί ο παπά-Βαγγέλης έψαλε τη νεκρώσιµη
ακολουθία», λέει ο κ. Τσαµάτος, επισηµαίνοντας oτι οι πιο πολλοί από τους
εκτελεσθέντες ήταν µεταξύ τους στενοί συγγενείς «Γονείς και παιδιά, αδέλφια,
ανίψια και θείοι. Η οικογένεια του Βασίλη Τσούλα είχε το θλιβερό προνόµιο να
χάσει τρία αδέλφια, τον Γάκη, τον Θόδωρο και τον Κώτσιο. Ανάµεσα στους
µελλοθάνατους βρίσκονταν και δύο έφηβοι, ο Σπύρος Μπάρµας και ο Γιώργος
Σωτηρίου, µε τους πατεράδες τους».
Το τέλος...
Μέχρι την τελευταία στιγµή το KSILA του Μαζάρ Ντίνο και η συντριπτική πλειοψηφία των Τσάµηδων ήταν απόλυτα ταυτισµένοι µε τους Γερµανούς, ακόµη και όταν ξεκίνησε να διαφαίνεται η νίκη των συµµάχων, πιστεύοντας ότι θα πετύχουν αν όχι την ένωση της Θεσπρωτίας µε την Αλβανία, την αυτονόµηση της περιοχής εντός των ελληνικών συνόρων. Μετά την κατάρρευση της ναζιστικής Γερµανίας η συντριπτική πλειοψηφία των Τσάµηδων επέλεξε να ακολουθήσει µαζικά τα γερµανικά υποχωρούντα στρατεύµατα προς τη γειτονική Αλβανία µέσω Σαγιάδας και Κονίσπολης, και να εκκενώσει την περιοχή φοβούµενη αντίποινα από τους Ελληνες. Οι Αλβανοί του Ενβέρ Χότζα, ωστόσο, δεν επεφύλαξαν και την καλύτερη υποδοχή στους φιλοναζιστές Τσάµηδες. Εκτέλεσαν τον Ντίνο ως συνεργάτη των Γερµανών και εκτόπισαν πολλούς από αυτούς στα βάθη της Αλβανίας.
Να σηµειωθεί
ότι την άνοιξη του 1944, όταν ήταν πλέον ξεκάθαρο πως οι γερµανικές δυνάµεις
θα αποχωρούσαν από την Ηπειρο, περίπου 30 Τσάµηδες που νωρίτερα επάνδρωναν
ένοπλα τµήµατα του KSILA προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ, αποτελώντας ουσιαστικά µια
διµοιρία του λεγόµενου «µεικτού» τάγµατος του 15ου Συντάγµατος. Η εκ των
υστέρων συµµετοχή µικρής οµάδας Τσάµηδων στον ΕΛΑΣ χρησιµοποιείται σήµερα ως
επιχείρηµα της τσάµικης ηγεσίας στην Αλβανία για να αποδείξουν τον
υποτιθέµενο αγώνα των προγόνων τους κατά των κατακτητών. Επίσης, για λόγους
ιστορικής δικαιοσύνης θα πρέπει να αναφερθεί ότι υπήρξε µικρός αριθµός
Τσάµηδων που όχι µόνο δεν ακολούθησαν το πλειοψηφικό ρεύµα συνεργασίας µε τις
δυνάµεις κατοχής και δεν πήραν µέρος στα εγκλήµατα κατά του ελληνικού
πληθυσµού, αλλά συµµετείχαν και στις αντιστασιακές οµάδες του Ζέρβα. Οι
άνθρωποι αυτοί παρέµειναν και συνέχισαν τη ζωή τους στη Θεσπρωτία µετά το
1944, εντασσόµενοι πλήρως στην τοπική κοινωνία.
Μετά την
απελευθέρωση το Ειδικό ∆ικαστήριο ∆ωσίλογων των Ιωαννίνων εκδίκασε και
εξέδωσε µέχρι το 1948 1.700 και πλέον καταδικαστικές αποφάσεις για τα
εγκλήµατα των Τσάµηδων στη Θεσπρωτία. Ως συνέπεια των αποφάσεων αυτών, και µε
αποφάσεις του ελληνικού κράτους, από τους καταδικασθέντες αφαιρέθηκε η
ελληνική ιθαγένεια και η περιουσία τους δηµεύτηκε. Οι κατά καιρούς προσπάθειες
των Τσάµηδων να διεκδικήσουν τις δηµευθείσες περιουσίες τους, µε προσφυγές
ακόµη και σε ευρωπαϊκά δικαστήρια, δεν είχαν θετικό αποτέλεσµα λόγω της
ελληνικής και ευρωπαϊκής νοµολογίας για τους δωσίλογους του Β’ Παγκοσµίου
Πολέµου.
Παναγιώτης Σαββίδης Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο Πρώτο Θέμα την Κυριακή 19/6/2016
Πηγή: http://www.himara.gr
|
Dokumenta ushtarake gjermane që solli në dritë profesori Athanas Gkotovos
zbulojnë bashkëpunimin e ngushtë ndërmjet Berlinit Hitlerian dhe çamëve
shqiptarë me qëliim të përbashkët grekët e Thesprotisë.
Nuk janë vetëm fotografitë bardhë e zi që
tregojnë çamët duke pritur si shpëtimtarë të tyre Gjermantë në Thesproti duke
mbajtur flamuj me svastigën në duar, ose oficerë të nazistëve të cilët
kontrrollojnë trupat që ata vetë kishin përgatitur për të luftuar në krah të
tyre kundër Grekëve. Janë dhe dokumentat ushtarake gjermane të cilat panë
dritën e publikimit kohët e fundit, duke zbuluar flirtimin e përlyer me gjak
ndërmjet Çamëve me Berlinin nazist, me qëllim zhdukjen e popullatave helene
dhe bashkimin e zonës nën “Shqipërinë e Madhe”.
Udhëheqja zyrtare e Çamëve në Shqipëri mbështet
në mënyrë provokative sot se gjatë periudhës së Pushtimit, paraardhësit e
tyre në Thesproti bënë një betejë
antifashisthe(!), duke luftuar forcat gjermane dhe italiane. Ndërkaq,
dokumentat janë të padiskutueshëm. Shumica dërrmuese e çamëve në Epir jo
vetëm që i pritën si çlirues italianët dhe gjermanët – në vazhdim- pushtues,
por dhe bashkëpunuan me ta duke krijuar trupa të armatosura dhe vepruan në
krahë të tyre kundër popullatës greke, ndërsa udhëheqja e tyre- Këshilli i
Udhëheqjes Shqiptare (KSILA) me udhëheqës Mazar Dinon, ishte pioner në
ekzekutimet e personave të rëndësishëm të shoqërisë lokale, në Paramithi dhe
në zona të tjera të Theprotisë. Numëri i Grekëve në listat e viktimave të
egërsisë Gjermane dhe Çame gjatë periudhës 1941-1944 tejkalon 500 sipas
vlerësimeve të shpejta. Në një raport të shërbimit të Ministriës së Jashtme në
Janarë të vitit 1948 përmenden emrat e 516 persoanave që u ekzekutuan, nëntë
që u rrëmbyen nga çamët, si dhe me qindra raste konkrrete plaçkitjesh,
rrëmbimesh dhe shkatrrimesh të pasurisë së luajtshme dhe të paluajtshme nga
grupet e armatosura çame.
Dhuna e çamëve ndaj grekëve kishte si të vetmin
qëllim shkëputjen politike dhe kulturore të Thesprotisë nga shteti helen dhe
bashkimin e saj me Shqipërinë nën kontekstin e premtimeve të Berlinit
kundrejt pushtetit filonazist të Tiranës për “rendin e ri të gjërave” në
Ballkan përderisa fitues të luftës do të dilnin forcat e Boshtit. Udhëheqja e
çamëve duke pasur mbështetjen e makinerisë ushtarake të Italianëve si fillim,
dhe të Gjermanëve ë pas, u përpoqën me metoda të spastrimit etnik që të zhdukin
popullatën helene të Thesprotisë, duke u përqëndruar si fillim tek personat
që përbënin udhëheqjen e vendit. Fillimi u bë në vitin 1942 me vrasjen e
prefektit të të Thesprotisë Jorgo Vasilaku dhe vazhdoi me vrasjen e
udhëheqësve në fshatrat e Fanarit dhe Thesprotisë.
Dokumentat e bashkëpunimit me nazistët.
Vitin e fundit profesori i Fakultetit të Pedagogjisë
snë Universitetin e Janinës Athanasios Gkotovos u studioi thellësisht rolin e
çamëve në periudhën 1941-1944, duke kërkuar arkivat gjermane e duke sjellë në
dritë dokumenta tronditës që nuk mund të vihen në dyshim. “Këto dokumenta
vijnë nga arkivat ushtarakë gjermanë në qytetin e Fraiburgut, ku gjenden të
gjitha dosjet e njësive që shërbyen gjatë periudhës 1943-1944 në Epir. Nga
vetë ato duket në mënyrë shumë të pastër se udhëheqësit e Çamëve në mënyrë të
vërtetuar bashkëpunuan me udhëheqjen italiane dhe gjermane gjatë gjithë kohës
së Pushtimit dhe merrnin pjesë në përnedjekjen, plaçkitjen, shkatërrimet, dorëzimet
dhe ekzekutimet masive, nga të cilat më e njohura ishte ajo e 49
personaliteteve të Paramithiasë më 29 Shtator 1943”, thotë për gazetën “Proto
Thema” z Gkotovos
Shërbimet e pushtuesve gjermanë kundrejt
udhëheqësve çamë do të bazohen në pricipin e mbështetjes së ndërsjelltë.
Çamët do të merrnin pjesë në të gjitha fushatat spastruese të gjermanëve në
këtë zonë me qëllim të zhdukin popullatën helen. Në një prej dokumentat që
solli në dritë z Gkotovo, Gjermanët përmendin rolin dhe privilegjet e Dinos: “Udhëheqësi
i Këshillit Kombëtar Shqiptar të Çamërisë, Mazar Dino nga Paramithia është
komandant i kompanisë shqiptare së Çamërisë. Është në shërbim të ushtrisë
gjermane.
Ju lutemi shërbimeve që të ofrojnë tek personi në
fjalë mbështetje dhe ndihmesë. Ka të drejtë të hipë në makina ushtarake
gjermane. Gjatë kohës së ndalim qarkullimit ka të drejtë të qëndrojë në rrugë”.
Pas kapitullimit të Italisë (8 9 1943),
bashkëpunimi i Çamëve dhe gjermanëve kulmohet kundër popullatës greke në këtë
zonë të Thesprotisë- e jo vetëm. Në një përplasje të gjermanëve me
partizanë/andartët greke në Skala pak jashtë Paramithisë u dha drita jeshile
për ekzekutimin e udhëheqësve, personaliteteve të qytetit. Lista për zhdukjen
e udhëheqjes së Paramithisë u hartua sipas udhëzimeve të Mazar Dinos,
udhëheqësit të KSILA, dhe të bashkëpunëtorëve të tij.
Më 27/09/1943, trupa ekzekutuese mikse të
Gjermanëve dhe Çamëve arrestuan 52 banorë të qytetit, ndër ta dhe dy nën
moshën 18 vjeçare. Profesori i Fakultetit të Matematikës në Universitetin e
Janinës Panajot Tsamato, u rrit në Paramithi, në jehonën dhe hijen e
ekzekutimit të dhimbshëm, pasi ndër të vdekurit ishte dhe gjyshi i tij prift
dhe xhaxhai. “Emrin e papa Vangjeli Tsamatut ishte i shkruar në listë prej
kohësh. Kur e morën në mesnatë nga
shtëpia e tij, bashkë me djalin e tij Nikollan, bashkëshortja vrapoi nga
prapa që ti jepte fanellën prej leshi. Ai, i sigurt për destiancionit e
udhëtimit të tij i tha: “Lere fanellën, priftëreshë. Atje ku po shkoj nuk do
të më duhet”. Vetëm petrahilin e tij, atë e mori me vete. Si përfundim para
se të ekzekutohej papa Vangjeli, psali dhe shërbesën e varrimit”, thotë z
Tsamatos, duke theksuar se shumica e të ekzekutuarve, ishin ndërmjet tyre të
afërm “Prindër dhe fëmijë, vëllezër, nipër dhe xhaxhallarë. Familja e Vasil
Tsozla kishte privilegjin e dhimbshëm që të humbiste tre vëllezër, Gaqin,
Theodhoriun dhe Koçon. Ndër kandidatët për ekzekutim ishin dhe dy
adoleshentë, Spiro Barmas dhe Jorgo Sotiriu, me baballarët e tyre”:
Fundi.
Deri në çastin e fundit KSILA e Mazar Dinos dhe
shumica e çamëve ishin plotësisht të përputhur me Gjermanët, për më tepër dhe
kur filloi që të vërehej fitorja e aleatëve, duke besuar që do të arrinin në
mos bashkimin e Thesprotisë me Shqipërinë, të paktën autonominë e zonës
brenda kufijëve grekë. Pas kapitullimit të Gjermanisë naziste shumica
dërmuese e Çamëve zgjodhi që të ndjekë masivisht ushtrinë gjermane në
tërheqje, drejt Shqipërisë fqinje nëpërmjet Sajadhës dhe Konispolit dhe
natyrisht të boshatisë të gjithë zonë nga frika e hakmarrjes së Grekëve.
Shqiptarët e Enver Hoxhës, ndërkaq, nuk i pritën dhe me mënyrën më të mirë
çamët filonazistë. Ekzekutuan Dinon si bashkëpunëtor të Gjermanëve dhe
shpërngulën shumë prej tyre në thellësi të Shqipërisë.
Të përmendim këtu dhe faktin se në pranverë të
vitit 1944, kur tashmë ishte e qartë se fuqitë gjermane do të detyroheshin që
të tërhiqeshin nga Epiri, rreth 30 çamë që më parë ishin anëtarë të njësive
të armatosura të KSILA kaluan në forcat e ELAS, duke përbërë në esencë një
togë të të ashtuquajturit batalionit “miks” të Rregjimentit të 15-të.
Pjesmarrja e mëvontë e një grupi të vogël të çamëve në ELAS përdoret sot si
argument i udhëheqjes çame në Shqipëri për të vërtetuar betejën e supozuar të
paraardhësve të tyre kundër pushtuesit. Gjithashtu, për arsye të drejtësisë
historike do të duhet të përmendet se ekzistonte një numër i vogël çamësh që
jo vetëm nuk ndoqën rrymën e shumicës për bashkëpunim me forcat pushtuese, nuk morën pjesë në krimet ndaj popullatës
helene, por merrnin pjesë dhe në grupet e rrezistencës të Zervas. Këta njerëz
qëndruan dhe vazhduan jetën e tyre në Thesproti pas vitit 1944, duke u
instaluar plotësisht në komunitetin loka.
Pas çlirimit një Gjyq i Posatshëm i Tradhëtarëve
në Janinë gjykoi dhe dha deri më 1948, 1700 e më tepër vendime për krimet e
Çamëve në Theproti. Si rrjedhim i këtyre vendimeve, dhe me vendime të shtetit
grek, nga të dënuarit u hoq nënshtetësia dhe pasuria e tyre u konfiskua.
Përpjekjet e pësëritura kohë pas kohe të çamëve për të marrë pasuritë e tyre
të konfiskuara me gjyqe deri dhe në gjykatat europiane, nuk kishin rezultat
pozitiv për shkak të ligjeve helene dhe europiane mbi tradhëtarët e Luftës së
Dytë Botërore.
Panajoti Savidhi.
Ky artikull u botua në gazetën Proto Thema të
djelë 19 06 2016.
Përkthimi për hir të së vërtetës: Pelasgos
Koritsas.
|
 |
| 16 8 1943 Lista me "kandidatët" për ekzekutim në Paramithia, të cilët i propozuan tek gjermanët vetë çamët. Emrat e të cilëve shkruan në versionin shqiptar me qëllim "shdukjen" e udhëheqjes greke të zonës. Ekzekutimi do të bëhej si përfundim disa ditë më vonë më 19 9 1943 |
 |
| Telegram i udhëheqjes së KSILA Mazhar Dino drjetuar komandantit gjerman të Epirit Hubert Lands për të uruar vitin e ri. Dinoja e siguronte që çamët e armatosur janën në urdhërat e Landsi-t dhe që duhet t'i konsiderojë ushtarët e tij |
 |
| Përgjigjia e ushtarakut Gjerman të Epirit Humbert Lands drejtuar udhëheqësit të KSILA Mazhar Dino. Landsi e falenderon për urimet dhe betejën e përbashkët. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου