Λαζερ Σαντόγια Φαν Νόλι
Ky është një tekst i botuar nga Dom
Lazer Shantoja.
Ai sulmonte ashpër Fan Nolin
dhe me sa duket e njihte shumë
mirë të vërtetën mbi këtë person i cili vetëm në saj të nacionalizmit të tij
mbrohet verbërisht në këtë vend.
Gjuha e tij nuk ka shumë lidhje me atë
që ai përfaqëson, besimin e krishterë.
Teksti është publikuar nga studiuesi
Aurel Plasari:
“Qesh, o pagan! Živo, o mjekroç i pa
mjeker, o pop i pa bishtalec, o peshkop i pa shkop, o fetar i pa fe, o imzot
i pa Zot, o nacjonalist internacjonal, o toskë gegofob, o
shqiptar-grek-bullgar-lavantin-bolshevik, o…o…o faqe me nderë Fan Nol!
Jargu
i pendes s’ate mësue me u ngjye në gjirizet e repertorit t’and karakteristik
teper keq mbulohet nen tallaganin e nji pseudonimit sado pagan […]
Spirilangut astrahanesh t’Omer Nishanit, çorbës nizamësh të Lazar Fundos,
bozës së trashë të Konstantin Boshnjakut, putarkavet të krymbëta të me limu
të Nush Bushatit, paçamurit të pa tëlynë e bulmetit hudrash t’atyne
patriotvet liliputjan qi përbajnë aureolën e dêjë per koken t’ande
kombtare-nderkombtare, na nuk do t’u kishim gjegjë. E dijm mirëfillit se na me
tye në ket fushë e kemi luften e bjerrun.
Nuk
kemi pretendue kurr me kênë Aretinat e Pitigrilat e leteraturës kombtare. Ti
nuk ke pasun njimend mjeker per qabe… të politikës […] Ti zati fyllit qi të
prune rusët në Tiranë po na i bijshe, o Neron i ri, edhe para se me hikë mje
sa kersitëte pushka në shkallat e Tujanit! Ti fyllit shkove me i ra edhe në
Romë bashkë me at vejushen (vedova allegra…) n’hotel Windsor Nr. 8! (Pyet
Tefik Mborjen!).
A din
si m’je dukë me at “latinorum”? Bash asinum ad lyram! Vallahi latinishtja në
gojen e nji popit gogllac të Fotit nuk ka ma hie se shala në shpinen e nji
gomarit. A me at farë latinishtet të shkepët ke kujtue se më sterkatë e më
konfuton?
Kush
asht tradhtor, a ti qi me politikën t’ande largëpamse na prune per tri dit bolshevikët
e per tri dit e ma vjet Ahmet Zogun në Shqipni, kje shkaku kryesor per mos me
thanë i vetmi i rrenimit të sajë, more në qafë e qite në rrugë të madhe sa të
pafaj, nuk ke ené turp n’emnin e nji Shqipnie qi nuk të njeh as per shqiptar
m’u sjellun si llac i keq neper ghetto-t e çëfutenvet të Rusis, a por na qi
kemi guximin me i thanë popullit mos të rrehet ma teper mbas kllapinavet në
“delirium tremens” të nji aventurjerit internacjonal, i cili token e Shqipnis
e kokat e shqiptarvet desh t’i bante fushë eksperjence per riçetat komuniste
e nishane talljeje per shpirtin e tij shpirtlakmues?
Pse të terboj tye kaq fort
kundershtimi i “Orës”? Shka të dogj ma fort? Ku të dhimbëti? Pse u kape ti me
emrin e Loyoles? A nuk e din se aty ku me riçetat per çëfarosjen e çimkavet
janë perzi lutjet per “të ruajtur virgjerin’ e çunavet”, o vlladikë pederast
i qelbun, bâ t’arrestohesh me polis? Çë pate ti, o peshkop ortodoks pagan
[…], o dhespot i shuguruem nder sakristinat e bordeleve të shoferavet
t’Amerikës?”
Fragment nga: Ulja gryken se
e pagova mushkun!…, në “Ora e Shqipnisë”, Wien, e Shtune, 24 marc 1928, nr.
5.
|
Παρακάτω θα σας παρουσιάσουμε
ένα κείμενο, επιστολή που γράφτηκε από τον καθολικό ιερέα Ντομ Λαζερ Σαντόγια
προς τον γνωστό Φαν Νόλι. Χρησιμοποιεί λεξιλόγιο που δεν ταιριάζει σε κληρικό
αλλά μάλλον γνώριζε πολύ καλά τι ήταν στ’ αλήθεια ο Νόλι.
Το κείμενο το
παρουσίασε ο μελετητής Αουρέλ Πλασάρη:
Η Επιστολή:
«Γέλα ειδωλολάτρη! Ζήσε, μουσάτε χωρίς μούσι, ιερέα χωρίς μαλλιά, επίσκοπε χωρίς ράβδο, θρησκευόμενε
άθρησκε , κύριε χωρίς Κύριο, εθνικιστή διεθνιστή, τόσκιδε γκεγκόφοβε,
αλβανέ-έλληνα-βούλγαρε-λαβαντίνο-μπολσεβίκε,……… μούτρο πισινέ Φαν Νόλι!
Η γραφίδα σου έχει
συνηθίσει να βουτά στους βόθρους του χαρακτηριστικού σου ρεπερτορίου το οποίο
πολύ άσχημα καλύπτεται κάτω από ένα ειδωλολατρικό ψευδώνυμο.(..) Τα σπειροειδή βλακώδη του Ομέρ Νισάν, τις ανακατωσούρες του Λαζαρ
Φούντο, του παχύρευστου υγρού του Κωνσταντίνο Μποσνιάκου, τις σκουληκιασμένες
πατούσες του
Νους Μπουσάτη, και τις ακάθαρτες πατσαβούρες των μικροσκοπικών πατριωτών που
κρατάνε την άξια αύρα για το εθνικό-διεθνές σου κεφάλι, εμείς δεν θα μιλούσαμε
. Το ξέραμε από την αρχή πως εμείς μαζί σου, στο πεδίο αυτό, κάνουμε έναν
χαμένο πόλεμο.
Δεν έχουμε ισχυριστεί
ποτέ πως πρέπει να ανήκουμε στην εθνική λογοτεχνία. Εσύ δεν είχες στο μυαλό «μούσι»
για κάαμπα… της πολιτικής (….). Εσύ την φλογέρα που σου έφεραν οι ρώσοι στα Τίρανα μας έπαιζες,
ο νέε Νέρωνα, και προτού φύγεις έσκασε το όπλο στις σκάλες του Τουγιάνου!
Εσύ πήγες να
παίξεις την φλογέρα στην Ρώμη μαζί με εκείνη την χήρα (την χαρούμενη χήρα…)
στο ξενοδοχείο Windsor αριθ. 8 (ρώτα το Τεφίκ Μπόρια).
Το ξέρεις πως μου
φάνηκες στα «λατινικά»; Σαν το «γαϊδούρι
στην λύρα»! Μα το Θεό τα λατινικά στο στόμα ενός άτριχου ιερέα του Φωτίου δεν
έχουν περισσότερη χάρη από την σέλα στην πλάτη του γαϊδάρου. Με αυτό το
είδος ελαττωματικών λατινικών που μιλάς νόμισες πως θα με μπερδέψεις και κοροϊδέψεις
?
Ποιος είναι
προδότης, εσύ που με την διορατική σου
πολιτική μας έφερες τους μπολσεβίκους μέσα σε τρείς μέρες και νωρίτερα τον Αχμέτ Ζώγκου στην Αλβανία, που είσαι η
βασική αιτία για να μην πω πως είσαι η μοναδική αιτία της καταστροφής της, την
πήρες στο λαιμό σου και την έβγαλες στην μέση του δρόμου χωρίς να φταίει, δεν
έχεις αφήσει ντροπή στ΄ όνομα μιας Αλβανίας που δεν σε γνωρίζει ούτε καν για αλβανό συμπεριφερόμενος σας κακός
γκάγκστερ στα γκέτο των εβραίων της Ρωσίας ή εμείς που έχουμε το θάρρος να
πούμε στο λαό να μην πέφτει θύμα των ψεμάτων και παγίδων σε «τρομώδες
παραλήρημα», ενός διεθνή τυχοδιώκτη, ο οποίος το αλβανικό χώμα και τα κεφάλια των αλβανών ήθελε να τα
κάνει πεδίο εξάσκησης για τις κομμουνιστικές συνταγές και στόχους κοροϊδίας
για το άπληστο πνεύμα του;
Γιατί σε νευρίασε
τόσο πολύ η εναντίωση της «Ώρας» ; Τι σε πόνεσε περισσότερο; Γιατί πιάστηκες
με τ’ όνομα της Loyles; Το ξέρεις πως εκεί που
με τις συνταγές της εκκαθάρισης κοριών έχουν ανακατευτεί οι προσευχές για «να
διαφυλαχθεί η παρθενιά των αγοριών», ε
βρομιάρη παιδόφιλε, που πρέπει να συλληφθείς από την αστυνομία;
Τι έπαθες εσύ,
ειδωλολάτρη ορθόδοξε επίσκοπε (…..), βρε χειροτονημένε δεσπότη στους ιερούς οίκους ανοχής των οδηγών της Αμερικής;»
Απόσπασμα από:
Χαμήλωσε το στόμιο γιατί πλήρωσα …..! στην «Ώρα της Αλβανίας», Wien, Σάββατο 24 Μαρτίου 1928, αριθμό 5.
Μετέφρασε Πελασγός.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου