Το πρώτο εικονιζόμενο γραμματόσημο κυκλοφόρησε στην Γιουγκοσλαβία την 1η Μαρτίου 1940. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είχε εδώ και εφτά μήνες ξεσπάσει, η καταιγίδα όλο και πλησίαζε και τα Βαλκάνια. Η Τσεχοσλοβακία είχε ήδη διαλυθεί σε κομμάτια τρία και φαινόταν πως και στην Κροατία κάποιοι επιθυμούσαν κάτι παρόμοιο. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια εκδίδεται και το γραμματόσημο αυτό με τον χάρτη της τότε διοικητικής διαίρεσης της Γιουγκοσλαβίας και με τονισμένο το έδαφος της Κροατίας. Ένα μήνυμα που στέλνει το γραμματόσημο αυτό είναι το πόσο σημαντική για την υπόσταση της Γιουγκοσλαβίας είναι η Κροατία που σαν ημισέληνος αγκαλιάζει ένα μεγάλο τμήμα της χώρας και πόσο αλληλένδετη είναι με τις άλλες γιουγκοσλαβικές περιοχές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ονομασία της νοτιότερης περιφέρειας, αυτής που σήμερα εδαφικά ταυτίζεται με την «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Βαρντάρσκα ονομαζόταν η περιοχή αυτή.
Το δεύτερο εικονιζόμενο γραμματόσημο κυκλοφόρησε στην Βουλγαρία στις 3 Οκτωβρίου 1941 σε μια σειρά αφιερωμένη στην προσάρτηση στην Βουλγαρία της Μακεδονίας και της Θράκης. Οι Γερμανικές μεραρχίες είχαν φθάσει στα Βαλκάνια με την διευκόλυνση της Βουλγαρίας. Η Ελλάδα είχε καταληφθεί και είχε διαμελιστεί. Στην Βουλγαρία ο Χίτλερ «δώρισε» ελληνικά εδάφη για αυτή την διευκόλυνση, την Θράκη εκτός από την παραμεθόριο με την Τουρκία ζώνη του Έβρου και την ανατολική Μακεδονία. Αργότερα το 1943 προσέφερε ακόμα και την κεντρική Μακεδονία χωρίς την πόλη της Θεσσαλονίκης. Ακόμα όλη η γιουγκοσλαβική Βαρντάρσκα είχε δοθεί και αυτή στην Βουλγαρία καθώς και η Σερβική περιοχή του Πίροτ.
Ο Βουλγαρικός μεγαλοϊδεατισμός από την εποχή της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου θεωρούσε αλύτρωτες βουλγαρικές περιοχές αυτό που ονόμαζε Μακεδονία του Βαρδάρη και Μακεδονία του Αιγαίου ή Θαλάσσια Μακεδονία, και το γραμματόσημο δείχνει καθαρά μέχρι που έφθαναν οι βουλγαρικές απαιτήσεις.
Το τρίτο εικονιζόμενο γραμματόσημο κυκλοφόρησε από την Γιουγκοσλαβία στις 2 Αυγούστου 1945. Από την «Δημοκρατική Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία» του Γιόζιπ Μπροζ Τίτο, η οποία γιόρταζε την απελευθέρωση της Μακεδονίας, δηλαδή της πρώην Βαρντάρσκα, δηλαδή της πρώην βουλγαρικής Μακεδονίας του Βαρδάρη.
Τότε αρχίζει μια προσπάθεια δεκαετιών για να «πεισθούν» οι κάτοικοι της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της «Μακεδονίας» ότι είναι Νοτιοσλάβοι Μακεδόνες και όχι Βούλγαροι Μακεδόνες όπως τους έλεγαν προηγουμένως οι Βούλγαροι.
Άλλαξαν και το σλαβικό γλωσσικό ιδίωμα της περιοχής για να μοιάζει πιο Σερβικό και λιγότερο Βουλγαρικό.
Πενήντα χρόνια, δυο γενιές, τους γέμιζαν το κεφάλι. Αν τους μάθαιναν πως κατέβηκαν από τον Άρη, τώρα αυτό θα πιστεύανε.
Αυτά όλα από τρία μόλις γραμματόσημα.
Δημήτρης Περδίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου